امانتی به نام آبرو! «آبرو» از دو کلمه «آب» و «رو» تشکیل شده است. «آب» یعنی «روشنایی» و «رو» یعنی «صورت»! «آبرو» همان «روشنایی صورت» است. انگار اگر نباشد صورت انسان، تاریک است و هیچ نوری ندارد! آبروی ما در نزد خودمان هم امانت است. ما اجازه نداریم آن را به راحتی در نزد دیگران، چوب حراج بزنیم و خود را مفتضح کنیم! امام رضا علیه‌السلام فرمودند:« فاش کردن گناه باعث ذلت و خواری فاش کننده است.» (اصول کافی:ج۴ص۲۲۱) از طرفی اعتراف به گناهان، باعث اشاعه فحشا و عادی جلوه دادن آن بین مردم میشود! باید گناهان را فقط به خداوند متعال گفت و از او تقاضای آمرزش کرد! خود معصیت یک گناه است و نقل کردن آن برای دیگران، گناه دوم! البته پر واضح است در مقام گرفتن مشاوره از انسانهای خیرخواه، گفتن گناه اشکالی ندارد. خداوند متعال به قدری نسبت به بندگانش حتی گنهکاران، مهربان است که دوست ندارد آبروی آنها در جامعه برده شود! #آبرو_ارزشمندترین_گوهر_انسان #حکیمانه_صالح‌خواه @hakeemaneh