[دعاى بنده و #لبيك حق‏] هر دمش صد نامه صد پيك از خدا يا ربى زو شصت لبيك از خدا

[درجات بندگان در گناه و ثواب‏] زلت او به ز طاعت نزد حق‏ پيش كفرش جمله ايمانها خلق‏

[عارفان هر لحظه در معراج ‏اند] هر دمى او را يكى #معراج خاص‏ بر سر تاجش نهد صد تاج خاص‏ صورتش بر خاك و جان بر لامكان‏ لامكانى فوق وهم سالكان‏

[مفهوم لا مكان‏] لامكانى نه كه در فهم آيدت‏ هر دمى در وى خيالى زايدت‏ بل مكان و لامكان در حكم او همچو در حكم بهشتى چارجو شرح اين كوته كن و رخ زين بتاب‏ دم مزن و الله اعلم بالصواب‏

[ادامه حكايت بازرگان و طوطى‏] باز مى ‏گرديم ما اى دوستان‏ سوى مرغ و تاجر و هندوستان‏ مرد بازرگان پذيرفت اين پيام‏ كاو رساند سوى جنس از وى سلام‏

#داستان_بازرگان_و_طوطی 2 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_85 صفت اجنحه طيور عقول الهى (وصف #مردان_خدا) [قصه طوطىٍ جان اين طور است كو كسى كه بزبان مرغان آشنا باشد.] [كو آن مرغ ضعيف بى ‏گناهى كه در باطن او سليمان با سپاهش نهفته باشد] [وقتى خالى از شكر و شكايت همى ‏نالد در هفت آسمان غوغا بر پا مى ‏شود.] [در هر دمى كه مى ‏زند صد نامه و صد قاصد از خداوند باو مى ‏رسد در جواب يك #يا_رب شصت #لبيك مى‏شنود.] [لغزش او در نزد خدا از طاعت ديگران بهتر و كفرش از ايمان تمام خلق خوبتر است.] [هر دمى او را معراج مخصوصى است و بر سر تاجش تاج هاى مخصوص مى ‏نهد.] [صورتش در خاك و جانش در اوج لا مكان جاى گرفته همان لا مكانى كه از وهم سالكان راه برتر و بالاتر است.] [اين لا مكانى نيست كه در وهم تو بگنجد و هر لحظه در باره او خيالى از خود ببافى.] [بلكه مكان و لا مكان در اختيار او است همان طور كه چهار جوى معروف بهشت در حكم اهل بهشتند] [ديگر سخن كوتاه كن و دم مزن كه خدا داناتر است.] 👈 ادامه دارد ... 🆔 @masnavei

#مثنوی_معنوی_دفتر_اول_85 https://eitaa.com/masnavei/826 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_86 https://eitaa.com/masnavei/840 #شرح صوتی -استاد #رنجبر https://www.nabavi.co/blog/43809

j,wdi lda,n

*️⃣اگر طالبی را هوای آن باشد که از #سیر_و_سلوک شمّه‌ای خبر یابد، باید که در مطالعه مثنوی معنوی از سرِ عشق مبالغه نماید تا مگر بر بعضی صفات او شعور یابد و از قبیل اهلِ بصیرت گردد. ✍️(رساله در مناقب خداوندگار - احمد سپهسالار) #انس_با_مثنوی_معنوی 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

توصیه میشود

#هشت_دلیل_انس_با_مثنوی_معنوی 3 ۳. عشق و عرفان در مثنوی‌خوانی یکی از مفاهیم محوری و مهم در مثنوی معنوی، عشق الهی است. مولانا در سراسر مثنوی به تبیین عشق به عنوان نیرویی الهی می‌پردازد که جهان را به حرکت در می‌آورد و انسان را به سوی حقیقت هدایت می‌کند. عشق در اندیشه مولانا، تنها به معنای عشق میان انسان‌ها نیست، بلکه عشقی الهی و فراگیر است که تمام موجودات را به یکدیگر و به خداوند پیوند می‌دهد. داستان ملاقات شمس و مولانا را شاید بتوان اولین گام آشنایی مولانا با مفهوم عشق دانست. در زمان مثنوی‌خوانی، متوجه می‌شویم که مولانا در مثنوی از طریق داستان‌ها و حکایات، نشان می‌دهد که عشق می‌تواند انسان را از محدودیت‌های خود بیرون بکشد و به سوی بی‌نهایت هدایت کند. این عشق، نه تنها به عنوان یک احساس، بلکه به عنوان یک راه معنوی برای رسیدن به معرفت و خداوند تلقی می‌شود. خواندن مثنوی به ما کمک می‌کند تا به عشق به عنوان یک نیروی متعالی و مقدس نگاه کنیم و زندگی خود را بر اساس این عشق عمیق و معنوی شکل دهیم. ادامه دارد ... #انس_با_مثنوی_معنوی 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

حق #شب_قدر در اشعار مولانا شب‌های قدر، شب‏‌های آیینه داری مومنان و صالحان راه حق است. با آن که می‏‌دانیم مفاهیم شب قدر، مانند بسیاری از مضامین ارزشمند دینی، در قاب خیال و توجه شاعران زبان فارسی جایگاه مخصوصی دارد. در باور دینی همه مسلمانان شب قدر، روشن‌ترین پنجره آسمانی است که هرسال به سوی زمینیان گشوده می‌‏شود. در سروده‌‏های شاعران پارسی‌‏گوی، نمونه‏‌های بسیاری وجود دارد که عظمت و بزرگی شب قدر را نشان می‌‏دهد. با این وصف بیشترین و زیباترین سروده‌‏ها را در وصف ماه رمضان و متعلقات آن، در شعر مولانا می‏‌بینیم. به همان اندازه هم ابیاتی که در آن از شب قدر نام برده شده است، باز هم در سروده‏های مولانا «جلا‌ل الدین محمّد بلخی» می‏‌یابیم. مولانا در غزل زیبایی با ردیف «زنهار مخسب امشب» خوانندگان شعر خود را به شب‏‌زنده داری در شب قدر سفارش می‏کند. مهمان توام اى جان زنهار مخسب امشب  اى جان و دلِ مهمان زنهار مخسب امشب اى شاه همه خوبان زنهار مخسب امشب  روى تو چو بدر آمد امشب شب قدر آمد بردى دل و جان بستان زنهار مخسب امشب  اى سرو دو صد بستان آرامِ دل مستان در باور اسلامی شب‏‌های قدر، شب‏‌های مهم و سرنوشت ساز برای تمام انسان‏ها است، از همین روی نگاه به مفاهیم شب قدر، در تفکر مولانا  همان نگاهی است که از آیات قرآن و روایات بزرگان دین الهام گرفته است. در فضیلت شب قدر همین کافی است که برتر و بهتر از هزار ماه است و که انسان‏‌ها می‏‌تواند از وسعت بی‏کرانه‌اش برای سال آینده زندگانی‌، برکات الهی برگیرد. برکاتی در آن نهفته است که حاجت روایی مومنان در شب قدر یکی از آنهاست.. خداوندگار بلخ، با نازک خیالی شورانگیز خود و با یقین از اعجاز شب قدر سروده است:  روا شود همه حاجات خلق در شب قدر که قدر، از چو تو بدرى بیافت آن اعزاز همه تویى و وراى همه دگر چه بود که تا خیال درآید کسى تو را انباز بیدار ماندن و شب زنده داری در شب قدر و احیا کردن آن، ریشه در باورهای عمیق اعتقادی مسلمانان دارد. یکی از مفاهیم دیگری است که مولانا همیشه به آن توجه داشته است و مدام مخاطبان خود را هشدار می‌‏دهد و تاکید می‏‌کند که به شبهای قدر احترام بگذارید و بیداری پیشه کنید. اطاعت و بندگی خداوند را رعایت کنید، در این ابیات این مطلب ذرا ی‌توان یافت: اى  یار  یگانه  چند  خسبى وى   شاه  زمانه  چند  خسبى بشتاب  مها  که این شب قدر آمد  به  کرانه   چند  خسبى در اندیشه مولانا شب قدر، شب خاموشی گزیدن است، شب خلوت کردن و راز دل گفتن با پرودگار جهانیان. شب خدمت کردن و اطاعت نمودن است. بدین امید که شاید پروردگار جهانیان با مهربانی تجلی مهرش را بر روح و روان شب زنده داران روزه دار بتاباند. بدان امید که همیشه برای به دست آوردن برکات الهی باید امیدوار بود.  به این 2 بیت شور انگیز توجه کنید. امشب شب قدر آمد خامش شو و خدمت کن تا هر  دل  اللهى  ز  الله ولى  یابد اندر پى خورشیدش شب رو  پى امیدش تا  ماه  بلند  تو  با  مه شبهى یابد روایت‌‏های بسیاری از بزرگان دین اسلام موجود است که یکى از شب‏‌هاى نوزدهم، بیست یکم یا بیست سوم ماه رمضان شب قدر است. حتی به باور بعضى‏ی‌ها بیست‏ و هفتم ماه مبارک رمضان را شب قدر دانسته‏‌اند. در دفتر دوم مثنوی معنوی حضرت مولانا، این شاعر بزرگ زبان پارسی، مشخص نبودن شب قدر را چنین تفسیر می‏کند و دلیل می‏آورد. حق شب قدرست در شبها نهان تا کند جان هر شبى را امتحان  نه همه شبها بود قدر اى جوان  نه همه شب‌ها بود خالى از آن شب قدر، همان حقیقتی پنهان است که جویند‏گان آن باید شب‏‌های بسیاری را با طاعت و عبادت به صبح برساند، تا بتواند گوهر حقیقت را کشف کند. گوهری که بهتر از هزار سال است و هیچ انسان آگاهی نمی‌‏خواهد آن را رایگان از دست بدهد. کوتاه سخن این که، شب قدر به باور مولوی  بزرگ، مجال صحبتی است با محبوب  و دلدار که بی‏گمان خوش خواهد گذشت. پایان خوش آن هم وصال برکاتی است، که سهم ویژه همگان در آن در نظر گرفته خواهد شد.  چنین شب گر مجال افتد که با دلدار بنشینى شب قدرست و شب‏هاى چنین بیدار خوش باشد.  🆔 @masnavei