🌺نکته تفسیری صفحه ۵۰:🌺 تورات: ما مسلمانان براساس کتاب آسمانی خویش به تمام پیامبران خدا ایمان داریم و به تک­ تک ایشان احترام می­ گذاریم. حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) دو تن از پیامبران بزرگ خدا هستند که قرآن بارها از آنان یاد کرده است. کتاب آسمانی حضرت موسی تورات و کتاب آسمانی حضرت عیسی انجیل است. هم­ اکنون نیز کتاب­ هایی به نام توارت و انجیل وجود دارد و کسانی که خود را پیرو حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) می­ دانند ، آن کتاب­ ها را به عنوان کتاب آسمانی خویش می­ شناسند. البته بین تورات و انجیلی که قرآن معرفی می­ کند و تورات و انجیل آنان، تفاوت­ های زیادی وجود دارد. به همین خاطر خوب است درباره هر یک از این دو کتاب آسمانی، به طور جداگانه مطالبی را بدانیم: الف)تورات: کلمة تورات در زبان عبری(زبان کهن یهودیان) به معنای شریعت و راه آشکار می­ باشد.[1] به فرمودة قرآن، خداوند 40 شب با موسی(ع) در کوه طور وعده گذاشت و در آن مدت موسی(ع)به راز و نیاز با خدا مشغول بود. سپس خدا تورات را به صورت لوح­ هایی به او داد.[2] لوح صفحه­ ای است که روی آن مطلبی می­ نویسند و البته جنس الواح تورات برای ما مشخص نیست.[3] الواح تورات شامل پندها و دستورات خدا بود و افراد خدا­ترس را هدایت می­ کرد و برایشان رحمت و بخشش خدا را به ارمغان می­ آورد.[4] آن الواح مدت­ ها در میان بنی­ اسرائیل در میان صندوقچه­ ای نگهداری می­ شد؛ تا این­که پادشاه خونخواری به نام«بخت النصر» به سرزمین آنان حمله کرد و آنان را به خاک و خون کشید و معبدشان را ویران نمود و الواح تورات را از بین برد. بنی­ اسرائیل تا حدود پنجاه سال پس از آن حادثه، در فلاکت و بدبختی زندگی کردند؛ تا این­که کوروش ـ پادشاه بزرگ ایرانی ـ آنان را از چنگال بخت النصر نجات داد و یکی از نزدیکان خود به نام«عزرا» را فرمانروای بنی­ اسرائیل قرار داد و به او اجازه داد تا سرزمینشان را دوباره بسازند و کتاب آسمانی­شان یعنی تورات را بازنویسی کنند. و بدین ترتیب تورات دوباره نوشته شد![5] از آیات قرآن استفاده می­ شود که اگر­چه توراتی که در زمان پیامبر اسلام(ص) وجود داشته، با تورات اصلی تفاوت­ هایی داشته، ولی بسیاری از حقایق مانند صفات و ویژگی­ های پیامبر اسلام(ص) و برخی از دستورات خدا در آن آمده بود.[6] برخی از مطالبی که در تورات کنونی وجود دارد شبیه قرآن است، ولی مطالب خلاف و عجیب و غریبی در آن هست که مسلّماً از سوی خدا نمی­ باشد. قدم­ زدن خدا در بهشت، کشتی­ گرفتن او با یعقوب، ازدواج او با دختران لوط و...مطالبی است که در تورات کنونی آمده و همه نشانگر این است که تورات کنونی، کتابی تحریف­ شده و پر از مطالب دروغ و باطل می­ باشد.[7]   ب)انجیل: کلمة انجیل به معنای«بشارت» است.[8] محتوای انجیل، پند و هدایت بوده و آن کتاب مقدس چراغ راهنمای پرهیزکاران بوده است.[9] امّا این­که بر سر انجیل اصلی چه آمده است، دقیقاً مشخص نیست. آنچه مسلّم می‏ باشد این است که براساس تاریخی که خود مسیحیان نیز آن را قبول دارند، اناجیل اربعه(چهار انجیل معروف و رایج مسیحیان) همگی پس از مسیح(ع) نوشته شده­ اند و سند هیچ­یک از آنان به مسیح نمی­ رسد. قرآن برخلاف مسیحیان از یک انجیل سخن می­ گوید و بیان می­ کند که مسیحیان زمان پیامبر(ص)ویژگی­ های آن حضرت را در کتاب مقدس خود می­ خواندند.[10]   اساس مسیحیت کنونی براساس«انجیل لوقا»می­ باشد.«لوقا»نه از حواریون بود و نه عیسی(ع)را دیده بود. او در ابتدا از یهودیان متعصّب بوده و مسیحیان را بسیار اذیّت می­ کرده است. تا این­که به ادعای خودش در حالت بی هوشی با مسیح ملاقات نموده و به او ایمان آورد و مأمور ترویج انجیل شد! براساس انجیل او، برای نجات انسان، ایمان به مسیح کافی است و نیازی به عمل به دستورات خدا وجود ندارد! او گوشت خوک و مردار و بسیاری از کارهای ممنوع را حلال اعلام کرد![11] به هر حال اگر­چه از نظر ما، تورات و انجیل کنونی تحریف شده است، ولی از آن جهت که اصلِ این دو کتاب، الهی و آسمانی­ اند، ما به آنها احترام می­ گذاریم و از هر گونه توهین به آنها پرهیز می­ کنیم؛ حتی اگر مدعیان پیروی از موسی(ع)و عیسی(ع)به کتاب آسمانی ما توهین کنند. [1] ترجمه تفسیر المیزان، ج3، ص10 [2] اقتباس از آیات 142 تا 145 سورة اعراف [3]قاموس قرآن، ج6 ، ص214 [4] اقتباس از آیه 154 سورة اعراف [5] ر.ک.به آیات 157 سوره اعراف و 43 سوره مائده [6] اقتباس از قاموس قرآن، ج1، ص296 [7] ترجمه تفسیر المیزان، ج3، ص10 [8] آیه 46 سوره مائده [9] آیه 157 سوره اعراف [10]قاموس قرآن، ج7، ص19   #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 53 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 3 سوره مبارکه آل‏عمران صفحه 53 أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَىٰ كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23) آيا نظر نکرده اى به کسانى که نصيبى از کتاب [آسمانى ]به آنان داده شده است و به کتاب خدا دعوت مى شوند تا ميانشان حکم کند سپس گروهى از آنان با حالت اعراض پشت مى کنند؟ (23) ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۖ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (24) اين بدان سبب است که آنان گفتند: آتش جز روزهائى معدود به ما نخواهد رسيد. و دروغى که مى ساختند آنان را در کار دينشان مغرور کرده است. (24) فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (25) پس چگونه خواهد بود [حالشان ]هنگامى که آنان را براى روزى که شکّى در آن نيست جمع مى کنيم و به هر کسى آنچه کسب کرده است به طور کامل داده مى شود و آنان ستم نمى بينند؟ (25) قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (26) بگو: خداوندا اى مالک فرمانروائى! به هر که بخواهى فرمانروائى مى دهى و از هر که بخواهى فرمانروائى را مى ستانى، و هر که را بخواهى عزيز مى کنى، و هر که را بخواهى خوار مى سازى. خوبى ها فقط به دست تو است. همانا تو بر هر چيزى توانائى. (26) تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ ۖ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (27) شب را در روز فرو مى برى، و روز را در شب فرو مى برى، و زنده را از مرده بيرون مى آورى و مرده را از زنده بيرون مى آورى، و به هر که بخواهى بى حساب عطا مى دهى. (27) لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (28) مؤمنان نبايد کافران را به جاى مؤمنان اولياى خود بگيرند، و هر کس چنين کند به هيچ وجه از [حزب ]خدا نخواهد بود، مگر اينکه به نوعى از آنان تقيّه کنيد. و خدا شما را از [نافرمانى ]خودش برحذر مى دارد. و بازگشت، فقط به سوى او است. (28) قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَيَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (29) بگو: اگر آنچه را در سينه هايتان داريد پنهان کنيد يا آن را آشکار سازيد خدا آن را مى داند. و آنچه را در آسمان هاست و آنچه را در زمين است مى داند. و خدا بر هر چيزى تواناست. (29) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌺نکته تفسیری صفحه ۵۳:🌺 همه خوبي­ها فقط به دست توست: به قدرت رسيدن پادشاهان و زوال حكومتشان، به دست آوردن پست و مقام­هاي حكومتي و از دست دادن آنها، به ثروت رسيدن افراد و ورشكسته شدن آنان، داستان­هاي شيرين و تلخي است كه صفحات تاريخ زندگي انسان­ها از آن پر ‏مي­ باشد. اگر با دقّت در اين سرگذشت­ ها نگاه كنيم متوجّه ‏مي­ شويم كه رسيدن به قدرت و ثروت و شهرت به خاطر استفاده از ابزارهايي بوده و از دست­ دادن آنها نيز علّت­ هاي مشخّصي داشته است. جلب اعتماد مردم، بهره­ بردن از ناداني آنان ، فهميدن نيازهايشان و...هر كدام ‏مي­ تواند در كسب قدرت و ثروت مؤثّر باشند. در مقابل، ظلم و ستم، دروغ و كلاهبرداري، تنبلي و خستگي و...مي­ تواند علّت از دست­ دادن قدرت و ثروت شود. رسیدن به خوبی­ ها یا از دست­ دادن آنها همگی در گرو توجّه یا عدم توجّه به قوانینی است که در این جهان وجود دارد، امّا چه كسي اين قوانين را وضع كرده و به آنها اثر بخشيده است؟ اين آيات مهم و نوراني به ما يادآوري ‏مي­ كند كه همة قوانين جهان آفرينش، توسط خداي بزرگ وضع شده و بر آن قوانين نظارت ‏مي­ كند. تمام فرمانروايان» ـ خوب يا بد ـ به خاطر بهره­ بردن از قوانين او به قدرت رسيده­ اند و به خاطر بي­ توجّهي به آنها، سقوط كرده­ اند. هركس كه به عزّت و سربلندي رسيده، به خاطر پايبندي­ اش به سنت­ها و قوانين الهي بوده است و علت خواري و ذلّت هر كسي، پشت­ كردن به قوانين خداست. خدايي كه بر هر كاري تواناست؛ خدايي كه با قدرت بي­ پايانش، ز‏مين را در مدار خود به گونه­ اي حركت ‏مي­ دهد كه فصول مختلف ايجاد شود و دائماً ساعات روز و شب تغيير كند و كم يا زياد گردد. خدايي كه موجودات زنده را از مواد بي جان به وجود ‏مي­ آورد و پس از مدتي، جان آنها را ‏مي­ ستاند و دوباره به مواد بي­ جان تبديل ‏مي­ كند. خدايي كه همة موجودات را روزي ‏مي­ بخشد و به هر كس كه بخواهد، بدون حساب و بي پايان لطف و عنايت ‏مي­ كند. آري؛ توجه به اين واقعيّت كه همة خوبی­ها به دست خداوند است، نگاه انسان را به جهان تغيير ‏مي­ دهد. در اين صورت انسان اگر­چه تلاش و كوشش ‏مي­ كند و از اسباب و وسايل موفقيت بهره ‏مي­ گيرد، ولي دائماً به نيرويي توجه دارد كه آن اسباب و وسايل را فراهم كرده است و از آن قدرت بي­پايان تقاضا ‏مي­ كند كه او را در مسير زندگي­ اش موفّق كند.   مطالعة پيشوايان دين به روشني نشان ‏مي­دهد كه آن مردان قوي دل، خدا را تنها عامل عزّت و سربلندي ‏مي­ شمردند و در راه مقدس خود، ذرهّ­ اي از دشمنان خدا هراس نداشتند. همين اعتقاد موجب شد كه پيامبر بزرگ ما درباره پيشنهادهاي فريبنده مشركان فرمود: «اگر خورشيد را در دست راست من و ماه را در دست چپ من بگذارند، پيشنهاد آنان را قبول نمي­ كنم»[1]. براساس همين اعتقاد بود كه پيشواي نخست ما فرمود: «به خدا سوگند اگر تمام عرب برعليه من با هم متّحد شوند، من به آنان پشت نكرده، فرار نمي­ كنم»[2].   [1] بحارالانوار، ج18، ص182 [2] نهج البلاغه، نامة45 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 55 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات - رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌺قرآن ترجمه المیزان🌺 سوره 3 سوره مبارکه آل‏عمران صفحه 55 هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ (38) آنجا بود که زکريّا پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا! از نزد خود نسلى پسنديده به من ببخش، همانا تو شنونده دعائى. (38) فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ (39) پس فرشتگان در حالى که او در محراب به نماز ايستاده بود ندايش کردند که خدا تو را بشارت مى دهد به يحيى که کلمه اى از خدا (عيسى) را تصديق مى کند و آقا و پارسا و پيامبرى از صالحان است. (39) قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (40) گفت: پروردگارا! چگونه براى من پسرى خواهد بود در حالى که بزرگسال شده ام و زن من نازا است؟ گفت: اينگونه خدا هر چه بخواهد انجام مى دهد. (40) قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ (41) گفت: پروردگارا! براى من نشانه اى قرار ده. گفت: نشانه تو اين است که سه روز با مردم جز به اشاره نمى توان سخن گفت و پروردگارت را بسيار ياد کن و در شامگاه و بامداد [او را ]تنزيه نماى. (41) وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ (42) و [ياد کن ]وقتى را که فرشتگان [به مريم ]گفتند: اى مريم! همانا خدا تو را برگزيده و پاکيزه ساخته و بر زنان جهانيان برترى داده است. (42) يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ (43) اى مريم! پروردگارت را خاضعانه فرمانبردار باش و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع بگزار. (43) ذَٰلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (44) اينها از خبرهاى غيب است که آن را به تو وحى مى کنيم. و تو آن گاه که آنان قلم هايشان را به [به قرعه ]مى انداختند تا [بدانند ]کدامشان مريم را کفالت کند نزدشان نبودى. و آنگاه که آنان [در اين باره ]بحث و جدال مى کردند [نيز ]نزدشان نبودى. (44) إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (45) آن گاه که فرشتگان گفتند: اى مريم! همانا خدا تو را به کلمه اى از جانب خود بشارت مى دهد که نامش مسيح، عيسى بن مريم است و در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربّان است. (45) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌺نکته تفسیری صفحه ۵۵:🌺  بانوي برگزيده: «حضرت مريم(س)» يكي از بهترين بانوان جهان و در ‏ميان مسيحيان و مسلمانان داراي احترام ويژه­ اي است. البته ما مسلمانان به پيروي از قرآن، او و فرزند گرا‏مي­ اش عيسي(ع) را دو بنده پاك خدا ‏مي­ دانيم و معتقدیم که حضرت عیسی(ع)، پیامبر و برگزیده از سوی خدا بود و به خرافات مسيحيان در مورد پدر و پسر اعتقادي نداريم. پدر حضرت مريم،«عمران» نام داشته و برخي معتقدند كه او از پيامبران خدا بوده است. گفته­ اند كه خدا به عمران وحي فرستاد كه به زودي پسري به او ‏مي­ دهد كه بيماران غيرقابل علاج را شفا ‏مي­ دهد و به خواست خدا مردگان را زنده ‏مي­ كند. اين مطلب را با همسرش در ‏ميان گذاشت و پس از مدتي از دنيا رفت. همسر او که باردار بود و گمان ‏مي­ كرد مادر آن پسر موعود است، نذر كرد كه فرزندش را وقف خدمتگزاري و عبادت در بيت المقدّس كند؛ ولي پس از وضع حمل متوجه شد كه فرزندش دختر است و بعدها معلوم شد كه فرزندي كه انتظارش را ‏مي­ كشيد، پسر همين دختر پاك ‏مي­ باشد. او دخترش را«مريم» به معناي«زن عبادتكار» نامگذاري كرد و برخلاف رسم آن روزگار كه هيچ دختري به خدمتكاري معبد درنمي­ آمد، مريم را براي خدمت و عبادت در معبد، به بزرگان آن سپرد تا به نذري كه با خدا كرده بود، وفا كرده باشد. از آنجا كه مريم از خاندان سرشناس و پرآوازه­ اي بود، بزرگان معبد او را پذيرفتند و حتي بر سر سرپرستي او، به كشمكش و بگومگو پرداختند. تا آنجا كه بين خود قرعه­ كشي كردند و به لطف خدا، قرعه به نام پيامبر گرا‏مي خدا حضرت زكريا(ع)افتاد و او سرپرستي مريم را به عهده گرفت. مريم(س) بزرگ­تر ‏مي­ شد و آثار شكوه و عظمت در وجودش نمايان­ تر مي­ گشت. زكريا كه فرزندي نداشت، هم­چون پارة تن خود از مريم نگهداري ‏مي­ كرد. همة نشانه­ ها، حكايتگر اين بود كه مريم انساني فوق­ العاده است. كار به جايي رسيد كه هرگاه زکریا به عبادتگاه مریم وارد می­ شد، میوه­ های نو و تازه می­ دید که به طور معمول در آن فصل نمي روييد. يكبار زكريا از مريم(س)پرسيد: اين ‏ميوه­ ها از كجا برايت آمده است؟ مريم پاسخ داد: اين ‏ميوه­ ها بهشتي است و از سوي خدا ‏مي­ باشد. مريم بانوي برگزيده خدا بود. جسم و جانش از ناپاكي­ ها به دور بود و يكي از بهترين زنان جهان محسوب ‏مي­ شود. اگر­چه او در روزگار خود بهترين بانو بود، ولي سال­ها پس از او، بانويي بسيار والا مقام­ تر پا به عرصة وجود گذاشت كه مريم در سايه­ سار درخت كمالاتش، منزل گزيده است. او كسي نيست به جز دختر گرا‏مي پيامبر اسلام حضرت فاطمه زهرا سلام­ الله عليها. او مانند مريم مقدس سخن فرشتگان را ‏مي­ شنيد و از جانب خدا روزي­ هاي بهشتي دريافت ‏مي­ كرد و علاوه بر ويژگي­ هاي مريم، صفات و برتري­ هاي فراواني داشت كه به مريم مقدّس هم داده نشده بود.[1] امام صادق(ع)در اين باره فرموده است:«مريم سرور زنان دوران خودش بوده است و فاطمه سرور زنان عالم از ابتداي آفرينش تا پايان آن ‏مي­ باشد»[2]. [1] براي اطلاع بيشتر ر.ك. به: بحارالانوار، ج42، ص19(باب 3- مناقبها و فضائل ها و بعض احوال ها و معجزات ها صلوات الله عليها) [2] البرهان في تفسير القرآن، ج1، ص618 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 7 سوره مبارکه الاعراف صفحه 152 قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (12) [خدا] گفت: چه چيز مانع تو شد که وقتى به تو فرمان دادم سجده نکردى؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتشى آفريدى و او را از گِلى خلق کردى. (12) قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ (13) گفت: پس از اينجا فرو شو، زيرا تو حق ندارى در اينجا تکبّر کنى، پس بيرون برو که تو از حقيرانى. (13) قَالَ أَنْظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (14) گفت: مرا تا روزى که [خلايق ]برانگيخته مى شوند مهلت بده. (14) قَالَ إِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ (15) گفت: تو از مهلت يافتگانى. (15) قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ (16) گفت: پس به سبب اينکه مرا محروم کردى حتماً در راه مستقيم تو براى [شکار ]آدم و آدميان به کمين خواهم نشست. (16) ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ (17) سپس از پيش رو و از پشت سر و از طرف چپشان (از همه طرف) به سراغشان خواهم رفت و بيشترشان را شکرگزار نخواهى يافت. (17) قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَدْحُورًا ۖ لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَ (18) گفت: از اينجا نکوهيده و طرد شده بيرون برو، که هر کس از آنان از تو پيروى کند، قطعاً جهنّم را از شما همگى پر خواهم کرد. (18) وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ (19) و اى آدم! تو و همسرت دراين بوستان ساکن شويد و از هر جا خواستيد بخوريد ولى به اين درخت نزديک نشويد که از ظالمان خواهيد شد. (19) فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَٰذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ (20) پس شيطان آن دو را وسوسه کرد تا شرمگاهشان را که از ايشان پوشيده بود برايشان آشکار کند. و گفت: پروردگارتان شما را از اين درخت نهى نکرده است مگر براى اينکه مبادا شما فرشته شويد يا عمر جاودان يابيد. (20) وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ (21) و براى آن دو، قسم خورد که من قطعاً خيرخواه شما هستم. (21) فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ ۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ ۖ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ (22) پس با فريبى آن دو، را به سقوط کشانيد، و چون از آن درخت چشيدند شرمگاه هايشان برايشان ظاهر شد، و شروع کردند از برگ هاى آن بوستان به هم وصل کرده بر خود بپوشانند و پروردگارشان بر آن دو بانگ زد که مگر من شما را از آن درخت نهى نکردم و نگفتم که شيطان براى شما دشمنى آشکار است؟ (22) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 10 سوره مبارکه يونس صفحه 213 قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34) بگو: آيا از شريکان (معبودان) شما کسى هست که آفرينش را آغاز کند سپس (بعد از فنا) بازش گرداند؟ بگو: خدا آفرينش را آغاز مى کند سپس (بعد از فنا) بازش مى گرداند با اين وصف چگونه شما (از حق) گردانده مى شويد؟ (34) قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35) بگو: آيا از شريکان (معبودان) شما کسى هست که به سوى حق هدايت کند؟ بگو: خدا به سوى حق هدايت مى کند پس آيا کسى که به سوى حق هدايت مى کند براى پيروى سزاوارتر است يا کسى که راه نمى يابد مگر اينکه راهنمايى شود؟ پس شما را چه مى شود چگونه حکم مى کنيد؟ (35) وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36) و بيشتر آنان پيروى نمى کنند مگر از پندارى (موهوم) بى ترديد پندار، (انسان) را به هيچ وجه از حق بى نياز نمى کند به تحقيق خدا به آنچه مى کنند آگاه است. (36) وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَىٰ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (37) در شأن اين قرآن نيست که (با اين درجه از بلاغت و اعجاز) از طرف غير خدا و افترا باشد بلکه کتابهاى پيش از خود را تصديق مى کند و اين کتابها را شرح مى دهد، شکّى در آن نيست، از پروردگار جهانيان (نازل شده) است. (37) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (38) آيا مى گويند: آن را (محمّد(ص)) خود بافته است؟ بگو: اگر راست مى گوييد پس شما سوره اى مانند آن بياوريد و هر کس را توانستيد غير خدا (به کمک) بخوانيد. (38) بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39) (نه چنين است) بلکه چيزى را تکذيب کردند که به دانش آن احاطه نيافته اند و هنوز تأويلش به آنان نرسيده است. کسانى که پيش از آنان بودند (نيز) همين گونه (انبيا را) تکذيب کردند پس بنگر که سرانجام ستمکاران چگونه بود؟ (39) وَمِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40) و بعضى از آنان به قرآن ايمان مى آورند و بعضى از آنان به آن ايمان نمى آورند و پروردگار تو به تباهکاران آگاهتر است. (40) وَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (41) و اگر تو را دروغگو شمردند پس بگو: عمل من براى من است و عمل شما براى شما، شما از آنچه من مى کنم برىء و برکناريد و من از آنچه شما مى کنيد برىء و برکنارم. (41) وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42) و بعضى از آنان به سوى تو گوش مى دهند (نه با گوش دل) آيا تو مى توانى کران را بشنوانى اگر چه عقل خود را به کار نيندازند؟ (42) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۱۳🌷 چه کسی ارزش پیروی دارد: این آیات، به دو عامل مهم در سعادت یا هلاکت انسان اشاره می کند. نخستین عامل، «پیشوای ظاهری» آن هاست؛ کسی که او را سرمشق خود قرار می دهند و راه زندگی خود را از او می¬گیرند. آیه ی 35، بیانگر این نکته است که کسی می‌تواند پیشوای انسان باشد که به خوبی از حقیقت آگاه باشد و بتواند دیگران را به آن برساند، و شخصی که خود حق را به درستی نمی شناسد و در فراز و نشیب زندگی نمی تواند آن را از باطل جدا کند، شایستگی پیروی ندارد. تاریخ زندگی بشر به روشنی نشان می دهد که انسان هایی که راه نمایانی مانند خود انتخاب کردند و اجازه دادند که آنها راه زندگی شان را تعیین کنند، دیر یا زود در سرزمین هلاکت و نابودی سرگردان شدند و از بین رفتند؛ زیرا خودِ آن پیشوایان نیز به درستی نمی‌دانستند که در هر موقعیتی چگونه عمل کنند و به پیروان خود چه دستوری بدهند. در مقابل امّا کسانی که از راه پیامبران الهی و پیشوایان معصومی پیروی کردند که از سوی خدا برگزیده شده اند، هیچ گاه از عملکرد خود پشیمان نشدند؛ هرچند آن پیروی به مرگ و نابودی ظاهری آنان بینجامد. حادثه‏ی عاشورا، نمونه‏ ی بسیار روشنی از این حقیقت است. در آن زمان، گروهی بسیار اندک از مردم با امام حسین همراه شدند و این همراهی را تا نثار جان ادامه دادند، و هر چند پیروی و همراهی شان به تکّه تکّه شدن بدن هایشان انجامید، آنان را به قلّه ی سعادت و شرافت رساند. در مقابل آنان، گروه های مختلفی بودند که از پیشوایان گمراه و گمراه گر پیروی کردند و سرانجام سزای تلخ پیروی اشتباه خویش را چشیدند. در روایتی از امام رضا می خوانیم: «خداوند به پیامبران و امامان توفیقی عنایت کرده و از دانش و حکمت پنهان خود به آنان دانشی داده که به غیر از آنان نداده، و به‌همین‌سبب، دانش آنان، بالاتر از دانش مردم هر زمان است، و این در سخن خدا آمده است: أفمن یهدی الی الحق احق ... [آیه ی 35].» دومین عامل سعادت یا نابودی انسان که در این آیات گفته شده، پیروی او از عقل یا حدس و گمان است. یکی از بزرگ ترین آفات زندگی بشر، فرار از واقعیّت و زندگی در عالم خیال و گمان بد است. براستی بسیاری از مردم نمی خواهند حقایق زندگی را بپذیرند و راه خود را بر اساس آن انتخاب کنند. باور نکردن پیری و مرگ، مؤثر دانستن شانس و اقبال در خوشبختی، ایمان داشتن به طالع سعد و نحس، و از همه بدتر، پرستش خدایان سنگی و چوبی، نمونه های روشنی است که در زندگی انسان ها یافت می شود و آنان را از هدایت حقیقی باز می‌دارد. امیر مؤمنان علی، یکی از مهم ترین وظایف پیامبران را «بیرون آوردن عقل های بشریّت از زیر خاکِ جهالت و نادانی» بر شمرده است . آری، این دو عامل مهم، بزرگ‌ترین رمز سعادت انسان یا نابودی اوست. در روایتی از امام کاظم می خوانیم: «خدا دو راهنمای روشنگر برای مردم قرار داده است [که به وسیله ی آن ها، راه حق را به بندگانش نشان می دهد]: راهنمای آشکار و راهنمای پنهان. راهنمای آشکار، پیامبران و امامان هستند، و راهنمای پنهان، عقل است.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4

قرآن ترجمه المیزان سوره 10 سوره مبارکه يونس صفحه 215 وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (54) و هر کسى ستم کرده اگر مالک آنچه در زمين است باشد حتماً آن را براى باز خريد خود (از عذاب) مى دهد و آنگاه که عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان مى دارند (تا سرزنش نشوند) و ميان آنان به عدالت داورى مى شود و بر آنان ستم نمى رود. (54) أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (55) آگاه باشيد که آنچه در آسمانها و زمين است فقط از آن خداست، آگاه باشيد که وعده خدا حق است ولى بيشترشان نمى دانند. (55) هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (56) او حيات مى دهد و ميميراند و فقط به سوى او باز گردانده مى شويد. (56) يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ (57) هان اى مردم! به يقين از سوى پروردگارتان موعظه اى و شفائى براى آنچه (از بيمارى ها) در سينه هاى شماست و هدايت و رحمتى براى مؤمنان آمده است. (57) قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (58) بگو تنها به فضل خدا و رحمت او به همين بايد شاد شوند که آن بهتر است از آنچه (از اموال) گرد مى آورند. (58) قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ (59) بگو: به من خبر دهيد که آنچه خدا از روزى براى شما نازل کرده است و شما بعضى از آن را (مانند بحيره و سائبه و وصيله و حام) حرام کرده ايد و بعضى را حلال، بگو: آيا خدا به شما اجازه داده است يا بر خدا دروغ مى بنديد؟ (59) وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (60) و روز قيامت تصوّر آنان که بر خدا دروغ مى بندند (درباره کيفرشان) چيست؟ بدون ترديد خداوند داراى فضلى (عظيم) بر مردم است ولى بيشترشان سپاسگزارى نمى کنند. (60) وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (61) و (تو) در هيچ کارى نيستى و از سوى او هيچ قسمتى از قرآن را نمى خوانى و هيچ کارى نمى کنيد مگر اينکه وقتى وارد آن مى شويد ما بر شما گواهيم و از پروردگار تو هموزن ذرّه اى نه در زمين و نه در آسمان پنهان نيست و نه کوچک تر از آن و نه بزرگ تر (از آن چيزى هست) مگر اينکه در کتابى روشن (لوح محفوظ) ثبت است. (61) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۱۵🌷 شرم حضور: رفتار همه‏ ی ما در هنگامی که تنها هستیم، در مقایسه با زمانی که افراد دیگری در کنار ما حضور دارند، بسیار متفاوت است. ما در تنهایی بدون هیچ ملاحظه ای می خوابیم، پاهایمان را دراز می کنیم، آواز می خوانیم و ...؛ ولی در حضور افراد دیگر، مراقب رفتارمان هستیم. البته هر قدر مقام و منزلت حاضران بالاتر باشد، رفتار ما سنجیده تر می شود. مثلاً رفتار ما در حضور مدیر مدرسه، با رفتارمان در حضور دوستانمان تفاوت دارد. اکنون فرض کنید که قرار است نزد بعضی مقام های عالی رتبه‏ ی کشور حاضر شویم و تك‌تك حركات ما زیر ذرّه بین حاضران رصد شود. در آن هنگام، در ادای تمام کلماتی که به زبان می آوریم و در انجام تمام کارهایی که از ما سر می زند، احتیاط کامل می کنیم. کتاب خدا در این باره به ما می فرماید که ما در همین لحظه و در هر لحظه‏ ی دیگر، در محضـر آفریدگار جهان هستیم؛ خداوند دانا و نیرومندی که عالم هستی با همه‏ ی بزرگی اش، در برابر بزرگی او چیزی به حساب نمی¬آید. بد نیست که گاهی به تصاویر کهکشان ها نگاهی بیندازیم تا متوجّه کوچکی خود در جهان بشویم و آنگاه بیندیشیم تا دریابیم که خدای جهان آفرین در همین لحظه ما را می بیند و تک تک کارهای ما را زیر نظر دارد، یعنی چه. این توجّه، چنان تأثیری در وجود انسان می گذارد که هیچ قانون و محدودیتی نمی تواند چنین اثری داشته باشد؛ حالتی که انسان در هر لحظه مراقب خویشتن است که مبادا کاری بر خلاف رضایت خدای حاضر و ناظر انجام دهد. در روایات می خوانیم که پیامبر هر گاه این آیه را تلاوت می کرد، به شدّت می گریست . در قرآن کریم و سخنان پیشوایان دین، این حالت، یکی از برترین حالات انسان برشمرده شده و یکی از بیشترین پاداش ها را به خود اختصاص داده است. در آیه ی 46 سوره‏ ی رحمن می خوانیم: «هر کس از مقام و منزلت پروردگارش بترسد، دو بهشت خواهد داشت.» در روایتی از امام صادق می خوانیم که در تفسیر این آیه فرموده است: «هر کس بداند که خدا او را می بیند و سخنش را می شنود و از کارهای خوب و بدش آگاه است و همین دانش او را از کارهای زشت باز دارد، کسی ست که از مقام و منزلت پروردگارش ترسیده و خود را از هوای نفس خویش باز داشته است.» در روایت دیگری از همان حضرت می خوانیم: «هر کس در خلوت بتواند مرتکب گناهی شود، ولی خدا را در آنجا مراقب خودش ببیند و از فرشتگانی که اعمال را می نویسند، شرم کند، خداوند تمام گناهانش را می آمرزد.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d