حجاب اختیاری؟ اجباری؟ الزامی؟ خب بحمدلله مصی جون کار ما رو راحت‌تر کرد و اقرار کرده که کوچه و خیابان حریم خصوصی نیست و عمومیه. اگه از تناقضش در اینکه خودش و نوچه هاش میگن چرا تو حریم خصوصی ما دخالت می‌کنید بگذریم، باید ازش پرسید آیا مکان‌های عمومی نمیتونن #قانون رسمی برای پوشش داشته باشن؟ . جواب مثبته. پوشش در اجتماع بعنوان یک رفتار تاثیرگذار بر افراد و فرهنگ جامعه، قطعا یک مساله‌ی اجتماعی و قابل تبدیل شدن به قانون هست، و این ارتباطی به نوع اعتقاد تک تک افراد جامعه در مورد میزان پوشش نداره. نه فقط ایران، که سایر کشورها هم برای مکان‌های عمومی یک Dress code تعریف می‌کنن، که محدوده‌ و نوع پوشش رو در اون مکان نشون میده. اما پوشش اختیاری یعنی هیچکس نباید هیچ حدی برای پوشش من معین کنه. یعنی من اگه طبق اعتقاد خودم خواستم لخت مادرزاد تو مکان عمومی حاضر بشم کسی حق اعتراض نداره. تعیین هر حدودی برای پوشش دقیقا مخالف اختیاری بودن پوششه. بنابرین اساسا در هیچ جای دنیا ما چیزی تحت عنوان پوشش اختیاری نداریم. تنها چیزی که در بین کشورها متفاوته، محدوده و میزان پوششی هست که قوانین کشورها بر اساس معیار هایی که اکثریت بهش قائل هستند، معین می‌کنن. . توی ایران هم، چون حاکمیت بر مبنای اسلام هست و این نوع حاکمیت با رای حدکثری مردم تعیین شده، مبنای تعیین قوانین اون هم قاعدتا بر مبنای احکام اسلام خواهد بود. فلذا وقتی قراره قانونی برای پوشش عمومی جامعه تعریف بشه، بر مبنای حدود احکام اسلامی خواهد بود. و مثل هر قانون دیگه ای، همه ملزم به رعایت این قوانین هستند. و اما اجبار یا الزام؟ چیزی که وجود داره #الزام قانونیه و نه #اجبار. فرقش اینه که اگه اجبار قانونی داشتیم، الان اینهمه افراد کم حجاب دور و بر خودمون نمی‌دیدیم. . و اما حرف آخر. نه حجاب شرعی بعنوان یک اعتقاد شخصی اجبار پذیره، و نه پوشش در جامعه بعنوان یک مقوله اجتماعی، اختیار پذیر. چیزی که باعث شده خیلی ها به اشتباه بیفتن، خلط این دو مقوله است. . تصویر: مصی جون در پاسخ به اعتراض به اینکه چرا فیلم یواشکی اونور آب از ستاره اسکندری رو پخش کرده میگه خیابان حریم خصوصی نیست. . پ.ن. نظرات و سوالاتتون رو بدون توهین بنویسید... لطفا . #حجاب #حجاب_اجباری #حجاب_اختیاری #پوشش