خب، تا اینجا مسئله‌ ای نیست؛ [امّا] آنچه بنده را حسّاس می کند، این است که ناگهان شما می‌بینید از دهان یک گروهی از افرادی که جزو خواص محسوب می شوند، مسئله‌ حجاب اجباری مطرح می شود؛ معنایش این است که یک عدّه‌ ای نادانسته حالا من می گویم نادانسته؛ ان‌ شاء الله نادانسته است همان خطّی را دنبال می کنند که دشمن با آن‌ همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتیجه برساند؛ همان خط را دارند دنبال می کنند. در بین این ها #روزنامه‌نگار هست، در بین این ها #روشنفکرنما هست، در بین این ها #آخوند و #معمّم هست. [می گویند] امام که فرمودند باید زن ها با حجاب باشند، همه‌ زن ها را نگفتند! حرف بیخود! ما بودیم آن‌وقت، ما خبر داریم؛ چطور این‌ جور است؟ امام در مقابل یک #منکر_واضحی که به‌ وسیله‌ی پهلوی و #دنباله‌های_پهلوی در کشور به وجود آمده بود، #مثل_کوه ایستاد، گفت: "باید حجاب وجود داشته باشد." #در_مقابل_همه‌ی_منکرات، امام همین‌جور محکم ایستاد. همان وقت بحث #تجارت_مشروبات_الکلی بود؛ ما در شورای انقلاب بودیم، جلسات مشترکی با دولت داشتیم، همان وقت کسانی بودند که معتقد بودند تجارت مشروبات الکلی برای کشور #فایده دارد، ما از این فایده چطور صرف‌نظر کنیم؛ مایل بودند این تجارت ادامه پیدا بکند، از بیرون شراب بیاورند. امام قرص‌ و محکم ایستاد؛ در مقابل #حرام_الهی، امام بزرگوار می‌ایستاد و ایستاد؛ این حرام الهی بود. حالا آقا از آن طرف درآمده [می گوید] که آقا! این گناه که مثلاً از غیبت بزرگ‌ تر نیست؛ چرا شما در مقابل غیبت کسی را تعقیب نمی کنید، در مقابل این [کار] که مثلاً روسری را بردارد‌ یا بی‌حجاب باشد، تعقیب می کنید. ببینید چه [خطایی]؟ #عدم_تشخیص؛ آن چه انسان [از آن] رنج می برد، این است که تشخیص نیست. ما که نگفتیم اگر کسی در خانه‌ خودش در مقابل نامحرم روسری‌ اش را برداشت، ما او را تعقیب می کنیم؛ [خیر] ما او را تعقیب نمی کنیم، در خانه‌ خودش است، کار شخصی می کند. آن کاری که در ملأ انجام می گیرد، در خیابان انجام می گیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ "این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سر کار آمده است تکلیف ایجاد می کند." حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی به‌ صورت آشکار در کشور انجام بگیرد. ۱۳۹۶/۱۲/۱۷