شُکر ِنعمت ِازدواج این مرحله از زندگی را که وارد #زندگی_مزدوج می‌شوید و #تشکیل_خانواده می‌دهید، یکی از #نعمت‌های_بزرگ_الهی به حساب بیاورید و آن را شکر بگذارید. همه‌ی آنچه که ما داریم از خداست «ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللهِ»[3]، اما #توجه_به_این_نعمت خیلی اهمیت دارد. خیلی از نِعَم را انسان #توجه ندارد. . بعضی‌ها ازدواج می‌کنند همه نوع خوبی هم گیرشان می‌آید، #زندگی_شیرین و خوبی را هم می‌گذرانند ولی نمی‌فهمند که این چه نعمت بزرگی است، چه #حادثه‌ی_تعیین_کننده و مهمی در زندگی است. وقتی نفهمیدند، #شکر آن را هم به جا نمی‌آورند و از #رحمت_الهی که با شکر متوجه انسان می‌شود، محروم می‌مانند. . لذا باید انسان #توجه کند به اینکه: این چه نعمت بزرگی است و شکر این نعمت چگونه است؟ یک وقت انسان در شکر، فقط به #زبان می‌گوید که "خدایا شک"ر و در #دل او خبری نمی‌شود. این #لقلقه‌ی_زبان است و ارزشی ندارد... . [شکر حقیقی:] اما یک وقت هست که انسان در دلش حقیقتا از خدای متعال، سپاسگزار و متشکر است. این خیلی ارزش دارد. می‌فهمد که خدای متعال نعمتی به او داده و حقیقتا #ابراز_تشکر می‌کند. این همان #شکر_خوب است. . منتهی وقتی ما از خدای متعال متشکر شدیم، یک عملی، یک حرکتی، یک موضع‌گیری هم بر اساس این تشکر لازم می‌آید که انجام دهیم. خیلی خوب، حالا که خدای متعال این نعمت را به شما داده است، شما باید چکار کنید؟ هیچ توقع زیادی از ما نکرده اند... توقعی که از ما در مقابل این نعمت دارند این است که با این نعمت خوب رفتار کنیم... این #رفتار_خوب را در اسلام معین کرده‌اند، که همان #اخلاق_خانواده و #حکمت_خانواده است. [حکمت خانواده:] اینکه در درون زندگی باید چگونه رفتار کرد که این زندگی خوب باشد. مقام معظم رهبری خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 29/3/1381 [3] بحارالانوار، ج49، ص269. #مطلع_عشق

کاش ایمان می‌آوردیم که رساندن #رزق برای خدا سختی و آسانی ندارد و اگر اراده کند، در سیاه‌چال یا بالای قلّه قاف، روزی‌مان را به ما می‌رساند. کاش یقین می‌کردیم که اگر او نخواهد، در ِدل ِباغی‌پرثمر یا درکنار ِرودپرماهی ازگرسنگی به خود می‌پیچیم و دستمان از #رزق کوتاه می‌شود! اینها همه عقیده‌های‌توست که با جانت عجین شده. با این عقیده‌ها، بار دغدغه‌ی‌رزق، از دوش آدم برداشته و دغدغه‌ی‌بندگی و #شکر جایگزین آن می شود. کمک کن تا ما از وادی دغدغه‌ای که ضمانت شده است به وادی دغدغه‌ای که واجب شده است، منتقل شویم. ما بلد نیستیم چه کارکنیم که نه لحظه‌ای از #رزاق‌_بودن خدا غافل شویم و نه #شکرگزاری از واسطه‌های نعمت‌اش را فراموش کنیم. به واسطه‌ها نگاه می‌کنیم، خدا را فراموش می‌کنیم. به خدا چشم می‌دوزیم، واسطه‌ها از خاطرمان می‌روند. آقا! بیا، در کلاس توحیدت، درس رزّاقیت خدا را آغاز کن. ما را به کلاس‌ات راه بده تا دغدغه رزق، مشغولمان نکند. طعم شیرین خدا،ج۱۲، ص ۱۶۴