ماجرای فیلم به رنگ ارغوان در ظاهر کلیشه ای است؛ فیلمی درباره مأموری امنیتی که عاشق «سوژه» خود می‌شود. اما جذابیت فیلم حاتمی کیا در ترسیم تحول در شخصیت مأمور امنیتی یا به تعبیری استحاله شخصیتی او‌ است.این تحول با «دل‌نگرانیِ» وی نسبت به «سوژه»ی تحتِ نظارت‌اش و سپس احساس مسئولیت نسبت به او و دست آخر در درگیر شدن‌ِ وی با خطری است که سوژه‌اش را تهدید می‌کند نشان داده می شود. مأموری که در تعارض میان احساسات و وظایف سازمانی اش قرار می گیرد و در نهایت احساساتش را انتخاب می کند یا به عبارتی در میان هویت های چندگانه خود، دست به انتخاب می زند. هویت، مهمترین مسئله یک مأمور امنیتی است. این که باید در موقعیت های مختلف با نقش های مختلفی رو به رو شود، خود واقعی که از کودکی با آن زیست کرده، خود در مقام یک مأمور امنیتی با وظایف تعریف شده یاخود به مثابه یک شهروند اجتماعی. مشکل زمانی آغاز می شود که میان نقش های مختلف او تعارض ایجاد شده و لاجرم باید دست به انتخاب بزند. مسئله ای که برای شهاب 8(مأمور امنیتی) در فیلم حاتمی کیا رخ داده و همین موضوع نقطه عطف به رنگ ارغوان در پرورش دادن کنش های دراماتیک می شود. به رنگ ارغوان هرچند با واکنشهای مثبت و منفی متفاوتی روبه رو شد اما توانست گوشه ای از مسائل روانشناختی و اجتماعی که مأموران امنیتی با آن مواجه بوده را به تصویر بکشد. #به_رنگ_ارغوان #جشنواره_فجر #معرفی_فیلم @matsa_ir