‌ وقتی دور و برت اونایی باشن که دوستشون داری ، همونایی که نمیخوای درد و غماتو بهشون تحمیل کنی... خودخواسته و کاملا دلی ، حرفی از رنجی که می‌بری نمی‌زنی ، حاضری خودتو از تنها مایه‌ی دلخوشیت هم محروم کنی ، ولی مبادا به خاطر تلخیه دردات کامشونو تلخ کنی:))

‌ مدت هاست که حتی از شرح دادن آنچه بر سرم می‌آید و احوالات درونم نیز عاجزم...

‌ حال ویران دلم معجزه می‌خواهد و بس...

‌ ولی بیاین این حقیقت رو بپذیریم که حتی رهبر مملکت و فرمانده کل قوا هم که باشی ، بالاخره یه روز دخترا خونه زندگیتو صورتی می‌کنن...:))

‌ ظلمِ شب را شانه‌ی دلداری می‌باید ، که نیست

‌‌ آرامم... نه که قلبِ آرامی داشته باشم! نه! اتفاقا قلبم این روز ها از تلاطم دریای طوفانی چیزی کم ندارد. اما به ظاهر آرام می‌نمایم چون تنها ؛ سکوت من است که گوش کائنات را کر می‌کند.

‌ عمرِ چند ساله‌ام تا به الان شب های طولانی‌ای که تا خودِ سپیده دم به درازا کشیده کم نداشته. یکی و دو تا نبوده شب های طولانی‌ای که با بی قراری و دل دل زدن از سر گذراندم. امشب هم نیز به سانِ دیگر شب‌های طولانیِ بی تو بودن ، خودم که نه! دلم هم نه! قرار است پاره‌های جانم چند ثانیه‌ای بیشتر تنگ تو شود... #مأوا

هر شبِ عمرم به یادت اشک می­‌ریزم ولی بعدِ حافظ خوانیِ شب­های یلدا بیشتر...

‌ آقای صاحب‌الزمان"عج"...! شبِ یلداییِ این هجر ندارد پایان؟!

‌ ولادتتون مبارک ما بچه شیعه ها باشه خانمِ خونه‌ی علی:))🤍

‌ دعای بعد نمازش مرا حسینی کرد ، ثواب گریه‌ی من را به مادرم بدهید...

‌ بعضی حرفا رو نمیشه زد ؛ منم نمی‌گم ، ولی تو بشنو نگفته هامو...

‌ ساکنان دریا پس از مدتی صدای امواج را نمی‌شنوند! چه تلخ است قصه‌ عادت...

‌ من امشب اما پر از بغضم بغضی که اشک نشد ، حرف؟!! نه حرف هم نشد ، مستقیم راهِ تهِ دل را پیش گرفت...

‌ ‏شبان آهسته میگریم که شاید کم شود دردم:)