حجاب اجباری و حقوق شهروندی مجید بهستانی یکی از هنرمندان به اشتباه حرف درستی زد: آزادی در انتخاب پوشش و داشتن حجاب جزء حقوق شهروندی است و برای رسیدن به آن مبارزه کنید. او فکر کرد که حرف درستی زده است ولی «به اشتباه» حرف درستی زده است! برای آنکه موضع متناقض نمای خودم را بهتر توضیح دهم لاجرم باید یک مقدمه کوتاه بیاورم. حقوق شهروندی یعنی انسان در جامعه در قبال دیگران و دولت چه اختیارات و حق انتخاب هائی دارد؟ آزادی بیان، حق مشارکت سیاسی، حق حیات، انتخاب شغل، حقوق همسایگی، برخورداری از حقوق اجتماعی، بهداشتی و رفاهی از جمله این حقوق به شمار می آید. از مرور همین مؤلفه های تشکیل دهنده حقوق شهروندی روشن می شود که حق و تکلیف توأمان هستند؛ برخلاف خوانش افراطی که فقط شهروندان صاحب حق و دولت صاحب تکلیف شناخته می شد. پیش فرض این حقوق وجود واحد سیاسی یا شهر است. ضرورت شهر اولویت حق عمومی است که در یادداشتی دیگر آن را استدلال کردم. در این صورت، هر کسی نمی تواند هر گونه در شهر رفتار کند بلکه باید به حقوق شهروندی پایبند باشد. مؤلفه های این حقوق ظاهرا جهانی هستند ولی در عمل رنگ و بوی یک جامعه را متناسب با فرهنگها و سنتهای آن می گیرند. بر اساس همین مقدمات است که حتی کشورهای لیبرال، سکولار و چندفرهنگی با استفاده از قانون یا همه پرسی حد و حدود حقوق شهروندی را مشخص می کنند. مثلا همه پرسی می گذارند که شهروندان مجاز به استفاده از لباسها و نمادهای پوشش مذهبی مثل کلاه یهودی یا برقع زنان مسلمان در اماکن عمومی هستند یا خیر؟ به عبارت دیگر، ما اختیار نداریم در قالب «چاردیواری، اختیاری» یا حق انتخاب پوشش، اصل حق شهروندی و حق عمومی را زیرسئوال ببریم. بر همین اساس، داشتن حجاب ذیل حقوق شهروندی قابل تعریف است.

در رابطه با یادداشت آخر یکی از مخاطبان پرسید که اگر قبول داری مسائل عمومی به رأی عموم گذاشته میشه، مخالفان حجاب هم میخان این قضیه به رأی گذاشته بشه. ایرادش چیه؟ اولا همینکه پذیرفته بشود که حجاب امر عمومی است و باید به رأی گذاشته شود، خودش ضد اصلی‌ترین باور فمینیست ها و جنبش «زن،زندگی، آزادی» است زیرا آنها بر اصل «حق انتخاب شخصی» باور دارند. دوم اینکه، در جمهوری اسلامی برای امر حجاب چند روند طی شده است. در ابتدای انقلاب که اجباری شدن حجاب مطرح شد اکثریت مردم از آن دفاع و مخالفان آن تنها توانستند جمعیت کمی را به تظاهرات خود بکشانند. پس اکثریت نداشتند. در ادامه حمایت عمومی از این قضیه به بهانه‌های مختلف صورت پذیرفته است. با بروز اشکالاتی که میان قوه قضاییه با آمران به معروف و ضابطان قضایی در برخورد با پدیده بدحجابی شکل گرفت، در نیمه دهه هفتاد قانونگذار عدم رعایت حجاب جرم انگاری شد. آشوب‌های «زن،زندگی،آزادی» هم نتوانست جمعیت قابل توجهی علیه حجاب جمع کند. البته نمی‌توان گفت چند درصد موافق حجاب اجباری یا قانونی هستند، ولی در عین حال جمعیت و عمل مخالفان نیز آنقدر قدرتمند نبوده است که نظام را به تجدید نظر در قانون وادارد. جمع‌بندی اینکه به صرف مخالفت نمیتوان عرصه عمومی و حق شهروندی را درنظر نگرفت تا اینکه فعالیت ها معطوف به تغییر قانون بشود.

🎥 #تیزر ✅ سیاست خارجی؛ به مشی بازرگان برگردیم؟ 👥مناظره دیدنی مهندس توسلی و دکتر دهقانی فیروزآبادی! 🔹 توسلی: آقای خمینی ایران را برای اسلام می‌خواست و مهندس بازرگان اسلام را برای ایران./ مهندس بازرگان معتقد بود جنگ ما جنگ حجت است نه قدرت./ بیش‌از ۸۰ درصد مردم ریشه مشکلات امروز ما را استبداد دینی می‌دانند./ آمریکا به‌دنبال منافع ملی خود است ولی ما به‌دنبال منافع ملی نیستیم. 🔸 دهقانی: در پس‌از انقلاب اسلامی بیشترین خدمت را به منافع ایران اسلام کرده‌است./ یکی از ویژگی‌های اصلی سیاست خارجه دولت موقت صلح گرایی مفرط و گرایش به غرب است./ در دولت موقت قصد داشتند قراردادهای نظامی را لغو و به‌جای آن دستگاه‌های کشاورزی وارد کنند!/ آمریکایی‌ها منافع ما را نمی‌خواهند به رسمیت بشناسند./ بزرگ‌ترین اشتباه دولت موقت دیدار با برژینسکی بود. 📆 ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ 🔹فیلم کامل این مناظره را میتوانید درکانال آپارات حرف نو تماشا کنید. ⏯ https://aparat.com/v/H3ofy #سیاست_خارجی #بازرگان ✅🆔 t.me/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 www.aparat.com/new_harf

#خلاصه_مناظره ✅ سیاست خارجی؛ به مشی #بازرگان برگردیم؟ 👥 مناظره دیدنی مهندس توسلی و دکتر دهقانی فیروز آبادی! 👤 توسلی: • هایزر در دولت بختیار همه قرارداد را لغو کرده بود. • دکتر یزدی سیاست خارجی را ابتدا در دولت موقت و سپس در شورای انقلاب به تصویب رساند و سپس به تصویب آقای خمینی رسید. • مردم اگر به جمهوری اسلامی رأی دادند به‌خاطر صحبت‌های آقای خمینی در نوفل‌لوشاتو بود. • جمهوری دموکراتیک اسلامی، مصوب شورای انقلاب بود و به تأیید آقای خمینی هم رسیده بود. • استبداد دینی بسیار پیچیده‌تر از استبداد سیاسی است و این نظر مهندس بازرگان، طالقانی و سحابی است که از علامه نائینی مشروطه گرفته‌اند. • آقای خمینی ایران را برای اسلام می‌خواست و مهندس بازرگان اسلام را برای ایران. • نظرات دکتر دهقانی با واقعیات انقلاب اصلاً سازگار نیست. • دیدارهای دکتر یزدی در نشست عدم تعهد نشان از جایگاه ایشان در روابط بین‌الملل است. • اشغال سفارت یک حادثه‌ی فرعی در فضای سیاسی آن زمان بود. • هدف از اشغال سفارت ساقط کردن دولت موقت بود. • مهندس بازرگان استعفا می‌دهند اما قهر نمی‌کنند. • هیچ جمعی به غیر از مهندس بازرگان و همراهانشان توان انتقال قدرت از شاهنشاهی به جمهوری اسلامی را نداشتند. • مهندس بازرگان معتقد بود جنگ ما جنگ حجت است نه قدرت. • بیش‌از ۸۰ درصد مردم ریشه مشکلات امروز ما را استبداد دینی می‌دانند. • سیاست‌های ما باعث هم‌گرایی عرب‌ها با اسرائیل و ایزوله شدن ما شده‌است. • آمریکایی‌ها در کودتای 28 مرداد نقش اصلی را داشتند. • مصدق یک واقع‌بین بود و ما باید راه او را ادامه بدهیم. • آمریکا به‌دنبال منافع ملی خود است ولی ما به‌دنبال منافع ملی نیستیم. • طبق اسناد منتشرشده، آقای خمینی از قبل در جریان اشغال سفارت آمریکا بوده‌است. • نظریه ولایت‌فقیه آیا واقعاً در راستای منافع ملی ما است؟ • آقای خاتمی در دوره خود به‌دنبال مطالبات تاریخی ملت ایران بودند. 👤 دهقانی: • سیاست خارجه دولت موقت فراتر از برنامه‌های دکتر یزدی بوده‌است. • اولین کسی که سیاست خارجی دولت موقت را مفصل‌بندی کرد خود من بودم. • سیاست خارجی دولت موقت نوعی آرمان‌گرایی در روابط بین‌الملل است. • تلقی دولت موقت کاملاً برخلاف تلقی رهبر انقلاب بود. • ایرانیت، اسلامیت، انقلابی بودن و در حال توسعه بودن ۴ ضلع مربع منافع ملی بود، که دولت موقت صرفاً به ایرانیت می‌پرداخت. • انقلاب اسلامی جمع بین نهضت مشروطه و نهضت ملی شدن نفت بوده‌است. • دولت موقت اعتقادی به تغییر نظم بین‌المللی نداشت. • یکی از ویژگی‌های اصلی سیاست خارجه دولت موقت صلح گرایی مفرط و گرایش به غرب است. • دولت موقت دچار یک نوع شوروی هراسی بود. • دولت موقت یک خوش‌بینی بیش‌ازحد به غرب داشت. • در دولت موقت قصد داشتند قراردادهای نظامی را لغو و به‌جای آن دستگاه‌های کشاورزی وارد کنند! • دوستان ملی‌گرا به چپ‌ها و حزب توده آلرژی دارند و از زمان مصدق هم این بوده‌است. • این‌که برای دفع شر شوروی به شر دیگری روی بیاوریم قابل نقد است. • سیاست خارجی باید بر اساس نتایج مورد بررسی قرار گیرد. • مهم‌ترین دستاورد دولت موقت شناسایی جمهوری اسلامی در عرصه بین‌الملل بود. • استقبال از دکتر یزدی بدلیل خارج شدن از سنتو و پیوستن به گروه عدم تعهد بود. • دیدار بازرگان و برژینسکی طبق صحبت خودشان برنامه‌ریزی نشده بود، و این با صحبت مهندس توسلی تناقض دارد. • گفتمان هاشمی و روحانی با گفتمان دولت موقت تفاوت می‌کرد، ضمن این‌که شرایط تاریخی هم خیلی فرق کرده‌است. • دوره اصلاحات هم یک نوع خوش‌بینی به روابط بین‌الملل وجود داشت. • کسی که می‌گوید همه مشکلات را با دیپلماسی حل می‌کنم آرمان‌گرا است. • مذاکره گهگاه حجت را بر طرف مقابل یا افکار عمومی خودتان تمام می‌کند. • آمریکایی‌ها منافع ما را نمی‌خواهند به رسمیت بشناسند. • در پس‌از انقلاب اسلامی بیشترین خدمت را به منافع ایران اسلام کرده‌است. • ما الان یک قدرت منطقه‌ای هستیم. • هم دیپلماسی و هم میدان در سیاست خارجی نیاز است. • بزرگ‌ترین اشتباه دولت موقت دیدار با برژینسکی بود. 📆 ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ 🔹فیلم کامل این مناظره را میتوانید در کانال آپارات حرف نو تماشا کنید. ⏯ https://aparat.com/v/H3ofy #سیاست_خارجی #بازرگان ✅🆔 t.me/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 www.aparat.com/new_harf

#مناظره 🔈 مجموعه پادکست های حرف نو 🔈 ✅ سیاست خارجی؛ به مشی بازرگان برگردیم؟ 👥مناظره دیدنی مهندس توسلی و دکتر دهقانی فیروزآبادی! 🔹 توسلی: آقای خمینی ایران را برای اسلام می‌خواست و مهندس بازرگان اسلام را برای ایران./ مهندس بازرگان معتقد بود جنگ ما جنگ حجت است نه قدرت./ بیش‌از ۸۰ درصد مردم ریشه مشکلات امروز ما را استبداد دینی می‌دانند./ آمریکا به‌دنبال منافع ملی خود است ولی ما به‌دنبال منافع ملی نیستیم. 🔸 دهقانی: در پس‌از انقلاب اسلامی بیشترین خدمت را به منافع ایران اسلام کرده‌است./ یکی از ویژگی‌های اصلی سیاست خارجه دولت موقت صلح گرایی مفرط و گرایش به غرب است./ در دولت موقت قصد داشتند قراردادهای نظامی را لغو و به‌جای آن دستگاه‌های کشاورزی وارد کنند!/ آمریکایی‌ها منافع ما را نمی‌خواهند به رسمیت بشناسند./ بزرگ‌ترین اشتباه دولت موقت دیدار با برژینسکی بود. 📆 ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ 🔹فیلم کامل این مناظره را میتوانید درکانال آپارات حرف نو تماشا کنید. ⏯ https://aparat.com/v/H3ofy #سیاست_خارجی #بازرگان ✅🆔 t.me/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 www.aparat.com/new_harf

کارنامه کوتاه سیاست خارجی دولت رئیسی مجید بهستانی شناخت سیاست یک فرد یا دولت می‌تواند هم به رویکرد آن باشد هم به عملکرد. ارزیابی هم همینطور. و نیز می‌توان از عملکرد به رویکرد آن رسید. حال در عملکرد دولت رئیسی در سیاست خارجی چه یافت می‌شود؟ به چند مورد اصلی مرور سریع می‌کنیم: ۱_تنظیم روابط خارجی با دو کشور جنگ زده همسایه، ج. آذربایجان و افغانستان، در حالیکه در داخل گروههای سیاسی فراوانی به دولت برای اقدام نظامی فشار می‌آوردند. ۲_ تحرک بیشتر در عضویت و فعالیت در سازمانهای منطقه‌ای پیشین و جدید که مهمترین آنها گروههای شانگهای و بریکس می‌باشد. ۳_کنار گذاشتن ترس از فشارهای داخلی، و بهبود رابطه با کشورهای جهان عرب از جمله عربستان، امارات، و بحرین. ۴_کنار گذاشتن تابوی رابطه سیاسی با مصر، و آغاز گفتگوهای سیاسی برای گشودن سفارتخانه‌ها (انشالله به زودی به نتیجه برسد). ۵_ اتخاذ هوشمندی و همه‌جانبه نگری در احیای برجام به دور از انفعال یا تندروی (تقصیر قفل شدن این پرونده مشخصاً بر عهده آمریکا و ایرانیان ضدانقلاب است که به دو دولت اخیر آن کشور مشاوره ها غلط می‌رسانند). ۶_ تنظیم رابطه با دو کشور درگیر جنگ روسیه و اوکراین، به صورتی که برخلاف تلاش دشمنان پای کشور به جنگ باز نشود، و حتی الامکان دود آن به چشم منافع ملی نرود. ۷_ فعالسازی دیپلماسی منطقه‌ای با تاکید بر دیپلماسی اقتصادی. سعی شد محورهای اصلی از نقاط مثبت سیاست خارجی این دولت بیان شود. اما چه اشکالاتی به آن وارد است؟ ۱_ ضعف در روایت سازی و اطلاع‌رسانی موفقیتها یا ناکامی‌ها ۲_ مشاهده ضعف در برخورد با رژیم الهام علی اف ۳_ کوتاهی و سردرگمی در انتخاب و اعزام سفرا ۴_ فعال نشدن مناطق اقتصادی دیگر از جمله آسیای جنوب شرقی، آفریقا و آمریکای لاتین ۵_ دیپلماسی عمومی همچنان در محاق. بلحاظ نظری، در این سیاست خارجی نوواقع‌گرایی پیچیده قابل مشاهده است: توجه به منابع قدرت با حفظ اولویت قدرت نظامی_سیاسی، و موازنه گرایی. در عین حال، بکارگیری صبر راهبردی به این جهت که هیجانات و تحولات منفی کوچک، به منطق و راهبردی اصلی آسیبی نزند. https://eitaa.com/mbehestani

چطور شده است که این ویژگی مفسدانه تقریبا در عموم فرماندهان نیروهای مسلح شکل گرفته است که فرزندان ذکورشان نباید مثل فرزندان سایر مردم در روند کار و اشتغال و استخدام قرار بگیرند؟ به پسران دلبند اضافه کنید دامادهای عزیز. آیا دیده یا شنیده شده است متعلقین به فلان امیر و فلان سردار یک کارمند ساده در یک اداره کوچک باشد؟ یا در یک اداره کمی بزرگتر ؟ یا پشت باجه بانکی؟ یا دژبان پادگان و نگهبان یک ساختمان؟ متاسفانه باید بگویم استثنائاتی هم وجود دارد ولی قاعده نیست. شرم باد! اگر ادعا است که سازمانهای مسلح ما از سالم ترین و انقلابیترین ارگانهای نظامی اند، این خصلت نحس از کدام ساختار فاسد روییده است؟ https://eitaa.com/mbehestani

🎥 #تیزر ✅ آیا "امام صادقی ها" مسبب وضع موجود هستند؟! 👥مناظره داغ دکتر پازوکی و دکتر بهستانی! 🔹 پازوکی: دانشگاه امام صادق یک دانشگاه خانوادگی است./ امام صادقی ها به شدت قبیله گرا هستند./ شما کسانی را وزیر گذاشتید که یک روز کارشناس، مدیر کل یا معاون نبوده اند./ امام صادقی ها نمی‌توانند فردا فرار کنند و باید مسئولیت بپذیرند چون قدرت دست اینهاست. 🔸 بهستانی: تفکر امام صادق وجود خارجی ندارد، چرا که اساسا یکپارچه نیست./ تیم سازی وجود دارد که آن هم مختص امام صادقی ها نیست./مسئول ناکارآمدی های دولت؛ امام صادقی ها و غیر امام صادقی هایی است که در دولت پست دارند و ربطی به دانشگاه امام صادق ندارد./ دانشگاه امام صادق قرار نبوده است؛ مدیر دولتی تربیت کند. 📆 ۷ خرداد ماه ۱۴۰۲ 🔹فیلم کامل این مناظره را میتوانید درکانال آپارات حرف نو تماشا کنید. ⏯ https://aparat.com/v/PTAl5 #امام_صادقی_ها ✅🆔 t.me/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 www.aparat.com/new_harf

خواب تعبیر نشده پریگوژین مجید بهستانی پایانش عجیب بود و آغازش عجیبتر! هر چند بعضی اخبار و تحلیلگران از کودتای یوگنی پریگوژین علیه ولادیمیر پوتین خبر دادند، ولی این اتفاقات خواب مانند ۴۸ ساعته شبیه کودتا نبودند؛ شاید همان شورش مسلحانه یا خیانت جنگی! هر چیزی باشد اقدام به آن از سوی یک شخص عادی با آی کیوی کمتر از متوسط قابل تصور است، و اینکه آیا هیچ فرمانده نظامی یا مشاور عاقلی کنار دست او نبود که از آتش بازی ابلهانه جلوگیری کند؟ در صورتی ما این اقدام کودکانه رییس گروهک واگنر را ابلهانه می خوانیم که به همین اخبار گزارش شده محدود اکتفا کنیم. بعدها لایه‌های پنهان این شورش برملا خواهد شد و احتمالا درجه حماقت آن را خواهد کاست. اگر نق و نوقهای چند وقت اخیر پریگوژین علیه کارآمدی ارتش روسیه را درنظر بگیریم، چه شد که آشپز عادی شهر مسکو که با پیوند با پوتین در عرض یک دهه و پس از آن به یکی از الیگارشهای ذی نفوذ روسیه و حلقه یاران نزدیک پوتین قد علم کند، به ناگاه در اوج اخبار مثبت به نفع جناح روسی، نوک تیز اسلحه را به سمت رفیق قدیمی خویش برگرداند در حالیکه ظاهراً فقط با وزیر دفاع و فرمانده ارتش مشکل داشت؟! در واقع او می خواست شکاف نظامی امنیتی احتمالی در ساختار قدرت مسکو را فعال سازد که «نشد». دعوا فراتر از اختلاف نظر در طرح‌ریزی عملیاتی است و او بهتر می‌دانست با چند هزار نظامی با تجهیزات ضعیفتر نمی‌تواند در برابر ارتش چند صدهزار نفری روسی بعلاوه دستگاه بزرگ اف اس بی موفقیتی نخواهد داشت. راز قمار بزرگ چیست؟ آیا سرویسهای اطلاعاتی امنیتی ناتو روی او سوار شده و خوابهای رنگین طراحی کرده بودند؟ کدام قطعه پازل پیدا نشد تا شورش به موفقیت برسد؟ https://eitaa.com/mbehestani

🎥 #تیزر ✅نسبت الهیات، علم و تمدن 👥 گفتگو با دکتر ابراهیم فیاض 🔹 فیاض: سکولاریسم هم به الهیات نیاز دارد/ ویکو متاثر از الهیات ابن خلدون تاریخ جدید اروپا را نوشت/ تفسیر اومانیستی از انسان در جهان اسلام با ابن عربی شروع شد/ پس از الهیات، ابتدا حوزه هنر متحول می شود و بعد سایر شاخه های دانش/ شیطان پرستی هم نوعی دینداری دارد/ امام خمینی از انقلاب کلامی شروع کرد، به انقلاب فقهی رسید و سپس انقلاب سیاسی./ امام در قم تنها بود [و حتی] مطهری متأثر از علامه مخالف انقلاب بود. 📆 ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۲ 🔹فیلم کامل این گفتگو را میتوانید در کانال آپارات حرف نو تماشا کنید. ⏯ https://aparat.com/v/6fdjJ #الهیات ✅🆔 www.aparat.com/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 t.me/new_harf

#گفتگو 🔈 مجموعه پادکست های حرف نو 🔈 ✅ نسبت الهیات، علم و تمدن 👥 گفتگو با دکتر ابراهیم فیاض 🔹 فیاض: سکولاریسم هم به الهیات نیاز دارد/ ویکو متاثر از الهیات ابن خلدون تاریج جدید اروپا را نوشت/ تفسیر اومانیستی از انسان در جهان اسلام با ابن عربی شروع شد/ پس از الهیات، ابتدا حوزه هنر متحول می شود و بعد سایر شاخه های دانش/ شیطان پرستی هم نوعی دینداری دارد/ امام خمینی از انقلاب کلامی شروع کرد، به انقلاب فقهی رسید و سپس انقلاب سیاسی./ امام در قم تنها بود [و حتی] مطهری متأثر از علامه مخالف انقلاب بود. 📆 ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۲ 🔹فیلم کامل این گفتگو را میتوانید در کانال آپارات حرف نو تماشا کنید. ⏯ https://aparat.com/v/6fdjJ #الهیات ✅🆔 t.me/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 www.aparat.com/new_harf

درباره شهاب المجتهدین عجول زاده مجید بهستانی نقد کردن کار خوبی است و هشیاری و دقت نقدکننده و نقدشونده را بالا می‌برد. ولی نمیدانم چرا بعضی افراد مثل شهاب آقازاده آیت‌الله حائری شیرازی با قضاوت‌های عجولانه و تحلیل‌های سطحی جامعه و نخبگان را از این خیر عظیم محروم میدارند؟ حال چرا اصرار دارند خطاب اصلی قلم شان رهبر انقلاب باشند که وقت باارزشی دارد؟ به یک نمونه از نوشتجات اخیر نگاه کنید. نوشته: «دقیقا یکسال پیش در یک تیر ۱۴۰۱ وقتی پوتین پس از حمله به اوکراین با رهبر ایران دیدار کرد ...» و رهبری طی سخنانی از جنگ پیش‌دستانه روسیه علیه اوکراین حمایت، آن را علیه ناتو و ناشی از تحرکات آمریکا خواند. حالا بماند که رهبر انقلاب اصل تجاوز و کشتار مردم را مردود دانستند و ایران برای اتمام جنگ تلاشهایی داشته است. ولی گویا مدعی اجتهاد یک فرض مهم دارد که اگر «فضای بین المللی این تجاوز را محکوم می‌نمود»، رهبری نباید تایید میکرد. و اینکه گفتن این جنگ مقدمه تحول در ساختار قدرت جهانی است توجیهی برای یک تصمیم غلط بود. چرا؟ چون یکسال گذشته و ساختار نظم بین‌الملی تغییری نکرده! حالا نتیجه این حمایت چه ضرری داشت؟ مینویسد: اولا تابستان گذشته اروپا و آمریکا همه شروط ایران را پذیرفته بودند و فقط مانده بود ایران بله بگوید. که نگفت! همان احتمال زمستان سخت! باید گاز ایران جایگزین گاز روسیه برای اروپا میشد که نشد! حتی غربیها گفتن خون مهسا به پدرش مربوطه، و حداکثر به ملت شریف ایران! آقای خامنه‌ای!تو رو خدا برجام رو احیا کن! آقای خامنه‌ای! تو رو خدا گاز بده! اما خداوند زمستان را برای اروپاییان بهار کرد، و تیر مسکو و تهران به سنگ خورد! روسیاهی ماند برای زغالی! نخندید! مدعی اجتهاد چیز دیگری هم دارد: «جنگ آغاز شد اما پیچ تاریخی آن به عکس پیش بینی رهبری به چپ نپیچید بلکه به راست پیچید. امروز که روسیه گرفتار جنگ داخلی شده و گروه شبه نظامی روسی مهم واگنر، کودتا نموده و رسما در حال خلع نمودن پوتین از قدرت است...» ترمز! طلبه ای که با عجله خود را مجتهد بخواند، بعید نیست رطب و یابس ببافد، مقدمات غلط، نتایج اباطیل! آقای مدعی اجتهاد! از کجا درآوردی تابستان قبل آمریکا از همه شروط خود دست شست و به همه شروط ایران تن داد؟ کدام کشور بغیر از آمریکا پاییز گذشته به درخواست ایران برای ازسرگیری مذاکرات جواب رد داد و گفت منتظر تحولات خیابانی داخلی ایران می‌مانند؟ چرا از ابتدای مذاکرات احیا، چه دولت روحانی چه دولت رئیسی آمریکایی ها تصریح کردند نمی‌توانند تضمین بدهند که ایران از منافع اقتصادی برجام بهره‌برداری کند؟ از نظر آقای احتمالا مجتهد تابعیت از خوشایند کشورهای ناتو تامین کننده منافع ملی است ولی غیر از آن نه؟! حتما اینم تقیه است! حالا اینا هیچ! روسیه گرفتار جنگ داخلی شده ؟! کودتا شده ؟! موقعیت پوتین متزلزل شده؟! بجای نقد و بررسی، لازم است شهاب را در این روزهای گرم سال، به مصرف عرقیجات خنک دعوت کنیم: بهتر نبود برای نقد تصمیم رهبری، به خودت ۲۴ ساعت دیگه مهلت می‌دادی شورش واگنر آرام میشد، و بعد اجتهاد میکردی؟! این همه عجله برای چی؟ https://eitaa.com/mbehestani

چرا شوروی و بریتانیا به رضاخان راضی شدند؟ مجید بهستانی روح الله رمضانی در کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» اگر چه در نقد دوران پیشاپهلوی قلم صریحی دارد ولی با کودتای رضاخانی قلمش گرفتار تعارف و تردید میشود. از باب نمونه، او چنین می آورد که هر دو دولت بریتانیا و شوروی برای تأمین منافع خود نیازمند یک دولت مرکزی قوی در ایران بودند که دولت کودتائی این اطمینان خاطر را به آنها داد که این همان دولتی است که آنها سالها منتظر ظهورش بودند. به عبارت دیگر، تحقیق او کنکاش نمی کند که چطور دو ابرقدرت وقت که تا همین اواخر، و از جمله در توافق 1919، تلاش داشتند ایران را تحت الحمایه و تحت تقسیم ببرند، به ناگاه مشترکا موافق خروج قوای نظامی از ایران، و تضعیف متحدان قدیمی خویش شدند؛ مانند شیخ خزعل و جریان پلیس جنوب برای انگلستان، یا صرف نظر از نفت شمال برای شوروی؟ این در حالی است که همچنان سلطنت قاجاریه و احمدشاه روی کار بودند، و صرفاً رضاخان به عنوان وزیر دفاع و بعد نخست وزیر جدید روی کار آمده است. چرا هیچکدام از نخست وزیران سابق مانند قوام السطنه، مستوفی الممالک، یا مشیرالدوله نتوانستند توأمان منافع دو قدرت را تأمین کنند؟ خصوصا آنکه دولتهای پساکودتا با اتخاذ سیاست «قدرت سوم» با ادعای استقلال بیشتر از قدرتهای روسی و انگلیسی، به سمت ایالات متحده گرایش یافته بودند. آیا می توان پذیرفت که این دو کشور در حالی که در صحنه بین المللی با آمریکا درگیری داشتند، به حضور سیاسی-اقتصادی آنها در خاک ایران رضایت داده بودند؟ در حالی که با امتیاز انحصاری نفت شمال برای روسها مخالفت شد، همین امتیاز به مدت پنج سال به یک شرکت آمریکائی استاندارد نیوجرسی واگذار گردید. هر چند روسها و انگلیسیها نسبت به این امتیاز نفتی به آمریکا اعتراض کردند، ولی دولت ایران با یک دعوی حقوقی اعتراضات را نادیده گرفت (ص 247). آیا پیش از این چنین امری سابقه داشته است ؟ حتی زمانی که دکتر میلسپو سکان امور مالی ایران را بر عهده گرفت، این دو کشور یا استقبال می کنند یا مخالفت جدی نمی کنند، تا دست او برای اصلاحات اقتصادی باز باشد. رمضانی این را نیز مدیون فضای بین الملل و سیاست حمایتگرانه از دولت مرکزی قوی برمی شمارد (ص 251). در واقع روشن نیست که چرا دولتهای پساکودتا توانسته بودند منافع ملی هر دو قدرت خارجی را تأمین کنند به نحوی که از بسیاری از منافع دیگر خویش چشم بپوشند، که پیش از آن، به بهانه آن موارد، بارها در امور داخلی دخالت کردند؟ در این باره، توجیه نویسنده جالب توجه است. به نظر او، حمایت شوروی از دولت کودتا ماهیت ایدئولوژیک داشت. در شوروی چنین تلقی شد که نیروهای سیاسی که کودتا را رهبری کردند به لحاظ فکری جزء جنبش رهائی ملی ضدامپریالیستی به حساب می آمدند که با ایدههای مارکسیستی کمونیستی همسوئی داشت (ص 281). ولی بیشتر از این توضیحی وجود ندارد که چرا با وجود فعالیتهای ضدکمونیستی رضاخان، آنها همچنان به این دولت امیدوار بودند؟ در رابطه با انگلستان؛ تعدادی از دول خارجی که مهمترین آنها فرانسه و روسیه بودند در دوره قاجار دارای امتیاز کاپیتولاسیون بودند که هر کدام به نحوی این امتیاز را از دست دادند. در این میان تنها انگلستان بود که همچنان با روی کار آمدن رضاخان از این امتیاز بزرگ بهره برداری میکرد. نویسنده می گوید دلیل اصلی اخذ این امتیاز از ایرانیان در دوران پیشین فقدان نظام قضائی نوشته شده، و نیز مذهبی و عقب ماندگی آن بوده است. رضاخان با تدوین قانون مدنی با کمک مجلس شورا عملاً این بهانه را از انگلستان گرفت و آنها حتی قبل از آنکه تمام قوانین مدنی تدوین و نهائی شود با درخواست ایران مبنی بر لغو این امتیاز موافقت کردند (صص 290-291). در این جا نیز این قضیه مهم قضائی-سیاسی از قلم نویسنده به سهولت عبور می شود. جالبتر اینکه در جای دیگر اعتراف میکند در قضایای حساس و حیاتی مثل پرونده نفت یا حاکمیت بحرین زور رضاخان نمی‌رسید و به نحوی تمکین میکرد (صص 302-305). با مشاهده همه جوانب، آیا نیاز به یک دولت مرکزی قوی میتواند پاسخ خوبی به سئوال اصلی مان باشد؟ https://eitaa.com/mbehestani

مجلسینی که باید کم شور باشند مجید بهستانی نزدیک به شش ماه دیگر، در اسفند 1402 انتخابات مجلسین شورای اسلامی و خبرگان رهبری برگزار خواهد شد. در ادوار اخیر انتخابات نگرانی از مشارکت مردم پای صندوقهای رأی محل دغدغه تعدادی از سیاستمداران و نویسندگان شده است. آمار لب مرزی انتخابات ریاست جمهوری 1400 که به اندازه کافی زمینه های تحریک عواطف و عقول عمومی برای مشارکت حداکثری در سرنوشت سیاسی خویش و مملکت در خود داشت، این سناریو را تقویت کرده است که دوران جدیدی از تعامل ملت و دولت در ایران آغاز شده است و اینکه نظام سیاسی متوجه این تغییرات و تحولات شده است؟ اغتشاشات خیابانی 1401 که به نسبت کماً و کیفاً از اقران خود متفاوت و شدیدتر بود بر دامنه این نگرانی افزوده است. نظرسنجیهای منابع مختلف نیز خبر از انگیزه پایین مردم جهت مشارکت می دهند. در این میان دو مؤلفه مهم در افزایش مشارکت صندوقی نقش خواهد داشت. نخست کنش اصلاح طلبان است. بهرحال درصد قابل توجهی از مردم نظرات خود شان را در این جبهه سیاسی پیدا می کنند و احساس طرد عملی این جبهه، ولو با حضور چندتا نامزد قلابی از آنها، نمی تواند این جمعیت قابل توجه را به پای صندوقها بیاورد. بدتر اینکه، بخش مهمی از هواداران جریان اصلاحات دچار یأس شده و امید به اصلاحات ولو با پیروزی حداکثری با واقعی ترین نامزدها را هم ندارند. این مهم حتی در میان خود فعالان سیاسی چپ وجود دارد که مطمئن نیستند پس از فردای پیروزی می توانند به سمت شعارهای خود حرکت کنند یا خیر؟ مؤلفه مهم دیگر، رفتار نهاد شورای نگهبان است. رفتار ثابت آنها تاکنون حذف حداکثری نامزدهای «هزینه زا» و مشکل دار از چپ و راست بوده است. در این غربالگری در هر دوره بسیاری از چهره ها حذف شده اند. اگر نظام خواهان افزایش مشارکت عمومی است ناچار باید با سخت گیری کمتری کارنامه نامزدها را ارزیابی کند. ولی افزایش مشارکت تنها دغدغه این نهاد و مشاوران آنها نیست. سالهای پیش رو، آبستن حوادث مهمی می تواند باشد که لازم است هم مجلس یکدست تر و همسوتر روی کار باشد، هم خبرگان رهبری. شاید ساختار سیاسی نیازمند بازسازی شود. در سالهای دورتر، شورای نگهبان به درستی سخت می گرفت به جهت وزانت مأموریت این مجلس، مجتهدان جوان، عرفاً کمتر از 40 ساله، را رد صلاحیت میکرد. دور قبل که با کمبود متقاضیان روبرو شدند، به مجتهدان متجزی جوان اذن ورود دادند و شدند. با این مقدمات، محدود چهره های اصلاح طلب و غیراصولگرا، آن تعداد که از فیلترها رد بشوند، نمی توانند تنور انتخابات را گرم کنند، و مقامات بالادستی هم اصراری بر این گرمای مشکوک و مضرّ ندارند. در نتیجه، میزان مشارکت عمومی در اسفند ماه تقریبا همانی است که الان نظرسنجی ها می گویند. مگر آنکه دولت شق القمری کند و شوکی وارد سازد. https://eitaa.com/mbehestani

قضیه «ناجور» استاد حدادیان مجید بهستانی اصلا به شرایط سیاسی کشور و بعضی فعالان سیاسی بیمار کاری ندارم که فقط نق می زنند و سیاه نمایی میکنند. پزشک ایرانی مقیم لندن و رییس امپریال کالج لندن می‌گفت رفتم کنسولگری ایران برای ثبت رسمی طلاق و آمدم بیرون که با جماعت سلطنت طلبی مواجه شدم که چون از اداره ایرانی خارج شده بودم فحشی نبود که نثارم نکردن، و اگر پلیس انگلیس نبود حتما مشت و مالش هم میدادن، همان جماعتی که جناب بهنود اخیرا در گفتگویی شخصی براحتی از سطح شعورشان چیزی گفت. آن بماند! ولی بعضی داخلیها کارهایی میکنند که سطح شعورشان با آن ور مرزیها رقابت می‌کند! با اتفاقاتی که بر نهاد محترم دانشگاه در این دهه‌ها، چه قبل چه بعد انقلاب، گذشته است فعلا کاری ندارم، ولی بطور کلی و سربسته عرض کنم که حداقل یک جا را واژگونه و آشفته نکنید. مسمی را از محتوا تهی نکنید. اینکه فلانی برای تدریس واحدی خاص مدرک مرتبط دارد یا خیر، بنظرم اصیل نیست. یادمان نرود بزرگان حوزه علوم انسانی که گروههای آموزشی دانشگاه تهران را راه انداختند لزوما مدرک دانشگاهی نداشتن ولی دانشگاه به آنها مدیون است: جلال همایی، سید کاظم عصار، محمدتقی بهار، رضازاده شفق، و ... . این فقط مربوط به آن دوران‌ها نیست و گروههای آموزشی دیگر نیز تا همین اواخر از بعضی بزرگان دعوت به عمل می‌آوردند. اما آن چه آن بزرگان را از مدرک تحصیلی مرتبط معاف میکرد سابقه نیکنام و رزومه مرتبط بود در هر جهتی. اگر کسی در حوزه خبریت باشد قبل از دعوت به کرسی درس، سیطره علمی خود را باید نشان بدهد. صرف اطلاع و دانش او را به این مرتبه نمی رساند. کسان فراوانی هستند که به تاریخ، ادبیات و منطق علاقه داشته و مطالعات خوبی کرده اند. آیا همین برای اعطای کرسی تدریس کفایت میکند؟ می خواهم بگویم به صرف شهرت کسی به مداحی نمیتوان او را از تدریس محروم کرد اگر در حوزه مشخصی خبره باشد. مثال معروف آن جناب دکتر مطیعی که علی رغم شهرت به مداحی، سالها تحصیل کرده و قبل از عضویت در کسوت هیات علمی، رزومه مرتبط داشته است. https://eitaa.com/mbehestani

در رابطه با این یادداشت، بازخوردهای مختلفی به بنده رسید. برخی متوجه مراد قلم شده و برخی مفهوم عکس از آن گرفتند. برای رفع سوء تفاهمات، خلاصه و صریح عرض میکنم: دانشگاه ها علاوه بر اساتید رسمی گروه آموزشی، از نخبگان یا خبرگان دیگر هم استفاده می‌برند. بعضی از این اساتید مدعو، لزوما مدرک دانشگاهی مرتبط یا عالی ندارند ولی چنان در حیطه خاص اصطلاحا «استاد» و صاحبنظر هستند که بعضاً حضور آنها سبب گرمای علمی گروه آموزشی و دانشگاه میشود. در زمانه خودمان استاد شفیعی کدکنی برای گروه ادبیات دانشگاه تهران چنین نقشی داشتند. ضمنا بعضی از مراکز علمی عمدا و از روی آگاهی باید بطور ویژه پاس داشته شوند از جمله دانشگاه تهران یا امام صادق ع، یا شهید بهشتی یا شریف، و مانند آنها. درخواست تدریس از جناب حدادیان یا کسانی مانند او که نه از مدرک مرتبط، نه از شهرت علمی روشنی نزد ادیبان برخوردارند، خصوصا برای دانشگاه تهران اشتباه و خطای محض است. https://eitaa.com/mbehestani

#پوستر ✅چرا جنگ؛ هشت ساله شد؟! 👥پخش زنده مناظره سردار فتح اله جعفری و محمد جواد مظفر! 🔹سردار جعفری اولین فرمانده تیپ زرهی سپاه؛ رئیس پیشین بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس و مدرس دانشگاه 🔸محمد جواد مظفر مدیر کل اسبق مطبوعات و رسانه های خارجی دولت؛ نویسنده و موسس انتشارات کویر 📆 پنجشنبه ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۲ از ساعت ۱۵ الی ۱۷ ◀️لینک پخش زنده در آپارات https://www.aparat.com/new_harf/live #حرف_نو #جنگ_هشت_ساله #ادامه_جنگ ✅🆔 t.me/new_harf ✅🆔 eitaa.com/new_harf ✅🆔 www.aparat.com/new_harf

چگونه انسان غیرانسانی میشود؟ مجید بهستانی این یک نقد ادبی متعارف نیست، تلاشی است برای بازخوانی دغدغه نویسنده سوسیالیست آمریکائی سفیدپوست که به دلیل نگاه های عمیق انسانی اش به انسان قلم خود را برای مردمشناسی نقادانه شرایط وقت آمریکا در نیمه اول قرن بیستم، و احتمالا انسانی تر کردن آن، صرف کرده است: ارسکین کالدول. او در رمان «دردسر در ژوئیه»، با قلمی زیبا برآیند چند روند یا باورهای اجتماعی برای شکل دادن به یک وضعیت غم انگیز و ضدانسانی را ترسیم می کند. رمان بسیار خوبی است و نویسنده با هنرمندی با قلمی روان و ساده، با پیرنگهای متناسب غیرملال آور، به سراغ بیان پیچیدگی های یک جامعه رفته است. البته در برگردان فارسی، با آنکه این زیبائی حفظ شده است، در مواردی سهو در ترجمه مشاهده میشود. آن روزها، و قبل از جنبش سیاهان، سیاه پوست یعنی مجرم بالذات، یعنی مزاحم، یعنی کمتر از حیوان بودن. خواننده با کمک کالدول به ایالت جورجیا می رود، شهرستانی کوچک از آن. رمان از همان ابتدا با دردسر شروع می شود و به تدریج و در هر فصل یکی از روندها، ویژگی ها یا باورهای جامعه وقت آمریکائی به نمایش گذاشته می شود. سانی کلارک نوجوان سربه زیر و پرکار سیاه پوستی است که ناخواسته به دلیل آتش شهوت دخترکی سفیدپوست، در ورطه خطرناکی گرفتار می شود که گزینه ای جز فرار از مرگ ندارد. حالا این گزینه اجباری از کدام روندها و ویژگی ها و باورها سربرآورده است؟ در مقابل این قربانی، سه طرف وجود دارند که کناکنشهای میان آنها سرنوشت قصه را شکل می دهند: جامعه سفیدپوست، قشر روحانی مسیحی، دولتمردان. دو زمینه اجتماعی و سیاسی در اینجا دخیل هستند: فرهنگ عمومی آمریکا که ضد سیاهان است، و دیگری فرهنگ سیاسی مدرن مبتنی بر انتخابات و دموکراسی. قصه تجاوز به دختر سفیدپوست از سوی نوجوان سیاه از اساس باطل است ولی خانم روحانی که دارای افکار نژادپرستانه است چنین قصه ای را سرهم بندی می کند. او از افزایش جمعیت سیاهان و قدرت گرفتن احتمالی آنها در آینده بیم دارد و خواهان اخراج آنها به قاره آفریقا است. او می داند بدنه قوی سفیدپوستان حامی ایده اوست زیرا در کل نگرش منفی به آنها وجود دارد. دخترک هوسباز است و می خواهد با مردان مختلف باشد. مردان سفیدپوست از هر قشری به او نگاه هرزه دارند و کسی آن را شماتت نمی کند؛ بدتر از داستانی که برای نوجوان سیاه ساخته اند. اخلاق اجتماعی این را مجاز و آن را شدیدا قبیح می داند. در این قصه نماد دولت مدرن رئیس کلانتری و دادستان اند. دولت مدرن برای کنترل و هدایت نیروها و شکافهای اجتماعی برای سعادت جامعه شکل گرفته اند: مهندسی نیروهای اجتماعی. اما در این قصه، تمام هم و غم آنها حفظ صندلی های قدرت است. آنها به اردوگاه دموکراتها تعلق دارند و نگران هستند که عدم همراهی با خواست عمومی (اعدام کردن سیاه پوست) به شکست انتخاباتی که به زودی برگزار خواهد شد، برساند. کلانتر برای فرار از موقعیت، ترجیح می دهد از محل کار دور باشد تا در دسترس نباشد. دادستان می داند او مستحق اعدام نیست، ولی نباید به گونه اوضاع پیش برود که موقعیت انتخاباتی آسیب ببیند. دولت آنقدر با سیاست رفتار می کند که سرنوشت نوجوان بیچاره در دستان پرقدرت جامعه بی رحم افتاده است. در اینجاها، دودستگی های درون سفیدپوستان هم خودنمائی می کند که برای خود حق و حقوقی برای شکار سیاه پوست می سازند و براساس آن به درگیریهای خونین با یکدیگر مشغول می شوند. تک و توک سفیدپوستان منصفی هم پیدا می شوند که این ماجرا را صحیح و اخلاقی نمی دانند ولی اسیر امواج جامعه اند؛ خودشان طرد یا کشته خواهند شد. این رمان هم ارزش ادبی دارد و هم ارزش مردمشناسی و جامعه شناسی آمریکائیهای سفید پوست. https://eitaa.com/mbehestani

چه کسی صدام را تحریک کرد به ایران تجاوز بکند؟ مجید بهستانی در این مناظره یکی از کارشناسان اظهار می دارد اظهارات تنش زای مسئولان نظام از جمله و خصوصا حضرت امام از ریشه های جنگ عراق علیه ایران بود. مشخصا کدام اظهارات؟ درخواست امام از ارتش و عشایر عراق به شوریدن علیه رژیم بعثی. دیگه چی؟ اشغال سفارت آمریکا بر آتش جنگ دمید. اینکه بگوییم مواضع و شعارهای مسیولین نظام صدام حسین را تحریک کرد که به ایران تجاوز کنند، یک بحث است، اینکه این اظهارات نپخته و در عرف بین الملل سبب حق بجانبی شدن صدام می‌شود بحث دیگری است. هر چند در ادامه گوینده قبول میکند که صدام درنده خو از قبل برای حمله به ایران و اصطلاحا ستاندن حق عرب از عجم آماده شده بود. یعنی از موضع اول به موضع تعدیل شده دوم عدول کردند. دعوای مرزی ایران و عراق چند سده طول کشیده بود و صدام میخواست قهرمان جهان عرب باشد که حقوق اعراب را باز می ستاند. چون ایران بتازگی دچار انقلاب و فروپاشی ارتش شده بود، بهترین فرصت برای توسعه خواسته‌های جاه طلبانه عربی بود: اشغال مناطق نفت خیز ایران از جمله خوزستان؛ و آزاد کردن جزایر سه گانه به نفع امارات. زمانی که برای جنگها دلایل مهمی وجود دارند، چرا اصرار به ساختن علل و اسباب ضعیف و من درآوردی!!؟ در شرایط جنگ سرد حمایت یک ابرقدرت از یک کشور برای او چتر امنیتی ایجاد میکرد تا دیگران به آن تجاوز نکنند. کما اینکه در دهه پنجاه با بالا گرفتن خواسته‌های بعثی ها، آنها تحرکاتی علیه ایران میکنند که با مقاومت مختصر ارتش و مهمتر از آن ورود آمریکا و شوروی به خواباندن آتش فتنه در نهایت قراداد الجزایر امضا گردید. اصل انقلاب اسلامی با شعار نه شرقی نه غربی، ایران را از سایه آمریکا و شوروی خارج کرد و همین برای تکرار فشارهای صدام کافی بود. اینکه نسخه نوشته شود که چرا به سفارت حمله کردید تا آمریکایی‌ها حامی و محرک عراق برای تجاوز نمی شد، در واقع اطاله قصه، و مخالفت ضمنی با اصل انقلاب است. همانطور که گوینده در همین برنامه اعتراف میکند نمی تواند ضمانت دهد اگر امام فلان فرمایش را نمی‌کرد عراق تجاوز نمی کرد، نمی توانند ضمانت دهند که اگر سفارت اشغال نمی‌شد عراق حمله نمی کرد. چه اصراری به ربط دادن هر چیزی به چیز دیگری است ؟ حرف آخر: کدام سخن انقلابی و تنش زای شیوخ کویتی، یا اشغال سفارت کدام کشور در آنجا، انگیزه اصلی یا دست چندم اشغال کویت توسط صدام شد؟ دلایل تاریخی بیابیم یا بسازیم؟! https://eitaa.com/mbehestani

☝️☝️☝️☝️ رشتوی جدید #وحید_اشتری درباره #فساد_اداری

🔴 یک ادعا در مورد امام خمینی (س) و عکسی که پاسخ آن را می دهد 🖊 عبدالله شاکری 🔻گویی با نشستن غبار انقلاب و جنگ و مشاهده لطمات جنگ، برخی از بزرگان خواسته باشند با بیان تقطیع شده خاطرات خویش، خود را مبرا کنند یا دست‌کم چیزی را به مرحوم امام نسبت دهند که خودشان در آن سهیم‌تر بوده‌اند و این حتی اگر قابل درک باشد قابل قبول نیست و بدتر از آن ارجاع بدون دقت به این خاطرات است. 🔻البته بماند که در این میان، نشستن غبار زمان بر حوادث باعث شده است که بعضی واقعیات اظهر من الشمس نیز احتمالا سهوا وارونه جلوه داده شود و مثلا برادر گرامی جناب آقای مظفر در سخنان خود بگویند امام در دیدار هیأت میانجی سازمان کنفرانس اسلامی در 8 مهر 1359 روی صندلی و بالاتر از سران کشورها از جمله ضیاءالحق نشسته بودند. در حالی که عکس بالا نشان می دهد اینچنین نبوده است!/ جماران https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1608804 🕌 @jamarannews

راز «شبکه مخفی ایران» در واشنگتن مجید بهستانی دیروز شبکه ایران اینترنشنال گزارشی تحلیلی کار کرد با این موضوع که ایرانی ها با زیرکی از ده سال قبل یک شبکه مخفی در کاخ سفید و پنتاگون ایجاد کرده اند که اهداف تهران را در قلب واشنگتن دنبال می کنند. به گزارش این شبکه آنها به مجموعه اسنادی دست یافتند که نشان می دهد سرحلقه این شبکه رابرت مالی نماینده بایدن در امور ایران بوده است که سه ماه قبل جهت پاره ای ملاحظات امنیتی به مرخصی اجباری بدون حقوق رفته و تحت ارزیابی است. اما آنها مشخص نمی کنند که چگونه یک شبکه می تواند به اسناد طبقه بندی شده فوق محرمانه دسترسی داشته باشد؟ اعضای ادعائی این شبکه عبارتند از: خانم آرین طباطبائی، عدنان طباطبایی، علی واعظ و ... از زمان پخش این گزارش تاکنون به صورت جالب توجهی بخشهای مختلف آمریکا از مقامات کاخ سفید تا کنگره تا بعضی رسانه ها به این افشاگری واکنش نشان داده اند. وزارت خارجه آمریکا از این انتصابها حمایت می کند و بعضی نمایندگان آمریکائی خواهان برخورد با دولت هستند. بهر حال همه بر روی این قضیه انگار اجماع دارند که اگر صحت این گزارش تایید شود آنگاه یک افتضاح امنیتی دیگر در ایالات متحده رقم خورده است. ولی هدف اصلی تهیه این گزارش چیست؟ شبکه اینترنشنال بازوی عملیات روانی یک شبکه تندرو در منطقه و غرب است که مورد حمایت لابی سعودی و لابی اسرائیل در آمریکا به حساب می آیند. تا چندی قبل دفتر اصلی این شبکه ماهواره ای در لندن بود که با اصلاح روابط تهران-ریاض آنها ترجیح دادند که به آمریکا نقل مکان کنند. این جناح تندرو خواستار برخورد شدید فیزیکی با جمهوری اسلامی بوده و هر گونه تماس و دیپلماسی میان دو کشور را نیز خیانت به منافع ملی کشور معرفی می کنند. کسانی در غرب حضور دارند که تصور می کنند می توانند با جنگ نرم و ابزار دیپلماسی ایران را مهار و در نهایت تغییر رژیم داد. با این حال،‌ جناح تندرو که کسانی مانند جان بولتن، مایک پمپئو، برایان هوک، و تام کاتن، یا ایرانیانی مانند معصومه علی نژاد و مریم معمار صادقی در آن نقش ایفا می کنند، به اینها نیز به چشم تردید یا احمق نگاه می کنند. در واقع میزان صحت این گزارش اینترنشنال واقعا محل تردید است؛ اینکه چند مقام بلندپایه یا کارشناس ارشد آمریکائی که از فیلترهای بسیار گوناگون سخت گیرانه گذر کردند،‌ بتوانند برای ایران فعالیت کنند،‌در حالی که به دلیل قطع روابط و وجود روابط خصمانه میان دو کشور برقراری هر گونه تماس ساده مخفیانه،‌تقریبا غیرممکن است. پس هدف آنها از تهیه این گزارش چیست؟ در سالگرد شورش زنانه 1401 هستیم و برخلاف انتظار و علی رغم دلارهای سنگینی که در این زمینه هزینه شد، در خیابانهای شهرهای ایران هیچ خبری نیست. نگاهی به برنامه های سیاسی شبکه های ضدایرانی مشخص می کند که به جای پخش مارشهای حماسی یا کلیپهای درگیری و آتش،‌ گفتگوهای خودانتقادی و برنامه های سرد در حال پخش است. رسما عزاخانه شده اند. در این فضا،‌اخباری از روابط پنهانی مستقیم و غیرمستقیم میان دو کشور دشمن ایران و آمریکا به بیرون درز می کند. مایه اصلی این رسانه ها آن است که فضای روابط دو کشور را ملتهب نگه دارند و از «هر گونه تماس» جلوگیری کنند. اگر فضا آشتین نباشد،‌کسب و کار و آرمان شان دود می شود. به همین خاطر، این گزارش تحلیلی در این چارچوب قابل تحلیل است که آنها می خواهند همچنان شرایط گفتگو را دشوار نگه دارند. با سنگین کردن فضا علیه ایرانیانی که خواهان بکارگیری دیپلماسی برای مهار ایران هستند، دولتهای آمریکا و غربی را برای فشار بیشتر بر ایران آماده نگه دارند. گزارش اینترنشنال را خواهشا ببینید: سراسر ترس و استیصال و حیرت با کلمه رمز نفوذ ایران در عمق دفاتر تصمیم گیری ایالات متحده! چند سالی می شود که طرفداران دیپلماسی علیه ایران که در بدنه دموکراتها عموما حضور دارند، در تنگنای شدید قرار گرفتند،‌خصوصا پس از گند ترامپ. حال پس چه می شود که همچنان این افراد در سطوح عالی سیاست آمریکا حضور دارند و تندروها از وجود آنها احساس ناامنی می کنند؟ حقیقت آن است که این افراد نه از ایران پولی گرفتند تا به اصلاح لابی تهران باشند،‌ نه آنها شیفته آرمانهای جمهوری اسلامی هستند. آنها بازتولید و آنتی تز خود جناح تندرو هستند. به عبارت دیگر، بسیاری از افراد با عقلانیت مسلحانه و خشونت بار جناح تندرو موافق نیستند،‌چه تاجر، چه سیاستمدار، چه استاد دانشگاه،‌ چه روزنامه نگار. نه فقط در قبال ایران، در قبال هر بحران جهانی آنها به سختی به گزینه امنیتی و نظامی فکر می کنند. این تصور غلط را حمایت نمی کنم که جمهوری خواهان جنگ طلب هستند یا دموکراتها به سراغ جنگ نمی روند. چنین دوگانه ای غلط، و درباره ایران،‌مطلقا غلط است.

اگر چه دولت دوکراتها روی کار است ولی فشارهای فزاینده علیه ایران وجود دارد،‌و اقدام وحشیانه ترامپ علیه سردار شهید سلیمانی نیز تصمیم یک گروه کوچک در دوره ترامپ بود نه تصمیم جمعی جمهوری خواهان. در این عرصه تنگ سیاست ورزی عقلانی، جناح تندرو با عملیات روانی و انواع ابزارهای دیگر،‌تلاش می کند همچنان سطح فشار علیه ایران بالا نگه دارد و با چراغ قوه (مثل همین گزارش) در جستجوی آنها در دالانهای اداری است. حواس شان نیست این منطق به تداوم بازتولید آنها در سیاست آمریکا کمک می کند. https://eitaa.com/mbehestani