در وجودم، حس فقدانیست که هرگز قادر به تشریح آن نیستم. گویی همه چیز میتوانست جور دیگری باشد اما «نشد»
و هیچکس اندوهی را از دلم در نیاورد. من همیشه تک و تنها، در گوشه کناری همه را بخشیدم.
میگن سکوت آدمیزاد بوی دلخوری میده
پرحرفیش بوی دلتنگی
من میگم وای به حال آدم دلخورِ دلتنگ
که نه میتونه سکوت کنه
نه میتونه حرف دلشو به زبون بیاره...
هدایت شده از منخوبم...
هیشکی الکی الکی نمیره تو لاکِ خودش !
یکی ناامیدش کرده ، یکی مهربونیاشو نادیده گرفته ، یکی دلشو شکسته . . .
و بدترینش اینکه همهی این کارا رو کسی کرده
که با تمام وجود بهش اعتماد داشته !