eitaa logo
مدادرنگی
217 دنبال‌کننده
21.9هزار عکس
19.3هزار ویدیو
252 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تنها مسیر بندگی
📌چرا طلبه ها مثل امام علی کار نمی کنند ▫️طلبگى و کار یدى چنان که مرسوم است برخى اشکال مى گیرند که چرا طلبه ها کار یدى نمى کنند و حال آن که على(ع) کار مى کرد; یادم نیست که کسى همین مطالب را به صورت پرسش مطرح کرد یا خود ایشان فرمود: على(ع) که روى زمین کار مى کرد، به این خاطر بود که او را از کار کردن روى استعدادها محروم کرده بودند و گرنه هرگز آدم ها را رها نمى کرد.یکى از برادران طلبه که گویا دل آزردگى زیادى از برخورد برخى بى انصاف ها داشت پرسید: راستى به نظر شما مفت خور کیست؟فرمود: مفت خور کسى است که مشغول انجام تکلیف نباشد. اگر پزشکى بتواند پزشک تربیت کند، ولى تعلیم را رها کرده و مطب باز کند که خود را تأمین مالى کند، بر مسند وظیفه ننشستند. 📚(عین .صاد)استاد علی صفائی حائری @slamLifeStyles
🌄 معلمِ عاشق ✍🏻 عین‌صاد ❞ معلم بايد بيش از هر كس، صداقت داشته باشد؛ چون الگو است، چون اسوه است. و صدق، چيزى نيست جز هماهنگى ميان حرف و عمل و نيّت. معلم خوب، چون خدا را دوست دارد، خلق خدا را نيز دوست دارد و فرزندان خلق را عاشق است. او فقط يك آشنا نيست، كه دوست است و مى‌گويند:دوست تو، كسى است كه تو را براى خودت مى‌خواهد و دشمن تو، كسى است كه تو را براى خودش مى‌خواهد. انسان عاشق خدا، خودش و ديگران و همه هستى را براى خدا مى‌خواهد و در اين مرحله است كه انسان به اخلاص مى‌رسد. 📚 | ص ۱۶ #️⃣ | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 حرکت روحی ✍🏻 عین‌صاد ❞ حرکت روحی یعنی رشد هماهنگ انسان. انسان اگر هماهنگ رشد نکند، به جایی نمی‌‌رسد! اینکه از اندام، فقط سر بزرگ ‌‌شود، فقط پاها بزرگ ‌‌شود، یا مثلاً دست بشود سی متر، خوب نیست؛ چون رشد هماهنگ نیست. اینکه می‌‌گویم خودِ انسان زیاد شود، یعنی رشد هماهنگ. شما وقتی می‌‌گویید خودِ در، خودِ در چیست؟ شیشۀ در، چوبِ در، میخِ در، رنگِ در، مجموعه اینها خودِ در است. خود ما، یعنی مجموعه ما باید هماهنگ رشد کند. کسی که مجموعی رشد نکرده و تنها یک بُعدش بارور شده است، همان بعدِ بارورشده‌‌اش، علمش باشد یا ثروتش یا قدرتش، عامل رنج و زحمتش است. تا کوثر برای انسان نباشد، یعنی تا مجموعه انسان بارور نشود، هر چیزی در او زیاد می‌‌شود، باعث سختی می‌‌شود. پس اینکه می‌‌گوییم خودت را زیاد کن، یعنی مجموعی رشد کن! 📚  | ص ۴۳ #️⃣ 🛒 بــــرای تهــــیه 📙 کــتــــاب مدیریت و سازندگی کلیک نمایید 👉🏻 | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
🌄 استعدادهای مرگ‌آور ✍🏻 عین‌صاد ❞ استعدادهاى بزرگ هنگامى كه راهى نمى‏يابند، همچون رودخانه‏هايى عظيم باتلاق مى‏سازند و مرگ مى‏آفرينند و فاجعه بار مى‏آورند. تراكم استعدادهاى رها و ولگرد، خيال‏ها و وسوسه‏ها و در نتيجه، تضعيف‏ها و ضعيف شدن‏ها و در نتيجه، امراض روانى و جنون را به دنبال مى‏آورند. فكرهاى ممتد و بى‏حاصل و بهت‏هاى بزرگ، علامت نيروهايى است كه رهبرى نشده و راه ياب نگرديده است. اين تراكم، به درون‏گرايى و وسوسه و خيال پرستى و ترس‏هاى هشت سر و گنگ و بچه‏گانه منتهى مى‏شود. 📚  | ص ۲۹۷ #️⃣ | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
🌄 به ریشه است... ✍🏻 عین‌صاد ❞ وقتى كه هنوز ريشه‌اى ندارى، شيطان ديگر با تو كارى ندارد. ولى وقتى كه ريشه‌ها در انسان شكل مى‌گيرند به همان اندازه كه محكم مى‌شوند، به همان اندازه هجوم وساوس زياد مى‌شود. 📚 | ص ۲۲ #️⃣ | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
📜 خدا را نمی‌شناسیم! ✍🏻 عین‌صاد ❞ دوستى مى‏گفت مادر من از كودكى رنج برده و گرفتار بوده، با شوهرش و بستگان شوهر، گرفتار بوده، با خانواده‏اش مشكل داشته، با فرزندانش مصيبت‏ها ديده و امروز هم گرفتار فرزند عقب افتاده‏اى است كه شديداً به آن وابسته است و او را از جلو چشم دور نمى‏كند و شب‏ها بارها برمى‏خيزد و او را مى‏پوشاند و خواب و راحت خودش را مى‏زند. اين دوست مى‏گفت مادرم كه بارها قصد خودكشى هم داشته، تازه آن‏جا كه آرام است و حالش خوب است اين را قبول ندارد كه خدا مهربان است و رحيم و رحمان است، مى‏گويد آخر اين چه محبتى است و به خودش نگاه مى‏كند؛ كه‌چقدر مواظب است و فداكار است. راستى كه بدون معرفت، آدمى از ذكرها هم بهره نمى‏برد. همين مادر مهربان، همين كودك ضعيف و محبوب و عقب افتاده را، اگر بخواهد بيرون برود و يا زير باران بماند و يا غذاى كثيفى بخورد، آن‏چنان مى‏زند و مى‏كشد و مى‏بندد كه جاى انگشت‏هايش بر بدن او مى‏نشيند و مادر اين‏ها را از مواظبت و مراعات و محبت مى‏داند. پس چطور شكستن بت‏ها و دور كردن شيطان و كنار زدن تعلق‏ها را نمى‏فهمد و محبت را در تمامى چهره‏ها و نعمت‏ها را در تمامى داد و ستدهاى او نمى‏بيند؟! مشكل همين است. كه ما گل و شل باران و كثيفى بچه‏ها و آلودگى غذا را مى‏فهميم و فرزند دلبندمان را مى‏زنيم و نمى‏گذريم ولى گرفتارى بت‏ها و اسارت‏ها و آلودگى شهوات و جلوه‏هاى دنيا را نمى‏فهميم و صنايع و كارسازى خدا را نمى‏شناسيم! 📚  | ص ۱۸۳ #️⃣ ▪️ | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 ادامه‌ی گناه ✏️ مسأله اين نيست كه مثلا من فاسد نمى‌شوم و طلا كه پاكه چه منتش به خاكه! مسأله اين است كه ديگران نبايد آلوده شوند و نبايد دل‌هاشان اسير من باشد و نبايد من سنگ راهشان و بت بزرگشان باشم. با اين احساس من مى‌يابم كه خلق را به خود كشيدن و سنگ راه خلق شدن و استعدادها را ضايع كردن، فسادى نيست كه در يك جا حبس بشود و محدود بشود... آن‌جا كه هستى از ارتباط و هماهنگى برخوردار است و آن‌جا كه دنيا، راه و كلاس است، يك نگاه، يك لبخند، يك فساد، يك فساد نيست، كه هستى را به فساد مى‌كشد و تمام درياها و دشت‌ها را در خود مى‌گيرد. وقتى كه ما كوچك‌تر بوديم، در كنار ساختمان‌هايى كه آجر مى‌ريختند، به بازى مشغول مى‌شديم و آجرها را پشت سر هم با فاصله‌هاى كوتاه مى‌چيديم و مارپيچ و گرد و خلاصه از شكل‌هاى مختلف، آجر كنار هم مى‌گذاشتيم و آن گاه يك آجر را مى‌زديم، ما بيش از يك آجر را نزده بوديم، اما چون آجرها مرتبط و هماهنگ بودند تا آخر مى‌افتادند و زمين مى‌خوردند و يك ضربه، يك ضربه نمى‌ماند. و يك فساد در يك جا حبس نمى‌شد. در هستى منظم، يك گناه، يك فساد، يك فساد نمى‌ماند و ادامه مى‌يابد و كسى كه راه بودن و كلاس بودن را احساس كرده ديگر بى‌حساب نمى‌گويد و نمى‌شنود و نمى‌بيند و نمى‌زند. 📄 برشی از کتاب 📚 مسئولیت و سازندگی ▫️ | عضو شوید👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
🏞 بارِ امانت ✏️ آن‌ها كه عظمت هستى و خداوند هستى را ديده‌اند، به هستى قانع نمى‌شوند و حتى از بهشت و تمام هستى آزادانه مى‌گذرند كه: "رِضْوانٌ مِنَ اَللّهِ أَكْبَرُ " و اين روحِ به عظمت‌رسيده و از مرزها گذشته، ديگر با كم‌ها تحريك نمى‌شود و با كوچك‌ها اسير نمى‌شود و جز وظيفه، چيزى در او موج نمى‌آفريند و شورى نمى‌آورد. ✏️در اين حد بشر آدم مى‌شود و با اين عظمت است كه بشر به انسانيت مى‌رسد. در اين جا مرادم از تربيت روشن مى‌شود كه تربيت آن راه و آن نظامى است كه از بشر انسان مى‌سازد. ✏️انسانى كه بار امانت را مى‌تواند به دوش بگيرد و قدرت‌ها و صنعت‌ها و تكنيك‌هاى پيشرفته در دست او و در زير پاى او، او را بالاتر و جلوتر مى‌آورد و اين قدرت و ثروت و علم و صنعت براى او غرورى نمى‌آفريند كه وظيفه‌اى مى‌سازد. اين‌ها بار امانت است نه بال افتخار. 📄 برشی از کتاب 📚 مسئولیت و سازندگی   | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca