بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره واقعه آیات 88 تا 96 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ فَأَمّٰا إِنْ كٰانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (٨٨) پس اگر [جان به گلو رسيده] از مقربان باشد، فَرَوْحٌ وَ رَيْحٰانٌ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ (٨٩) [در] راحت و آسايش و بهشت پرنعمت [خواهد بود ] وَ أَمّٰا إِنْ كٰانَ مِنْ أَصْحٰابِ الْيَمِينِ (٩٠) و اگر از سعادتمندان باشد، فَسَلاٰمٌ لَكَ مِنْ أَصْحٰابِ الْيَمِينِ (٩١) [به او گفته مى شود:] از سوى سعادتمندان بر تو سلام باد وَ أَمّٰا إِنْ كٰانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضّٰالِّينَ (٩٢) و اما اگر انكار كنندگان [حقايق و] گمراه باشد، فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ (٩٣) پذيرايى از او با آب جوشان است، وَ تَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (٩٤) و وارد شدن به دوزخ است إِنَّ هٰذٰا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (٩٥) [آنچه درباره اين سه طايفه بيان شد،] بى ترديد اين است همان حقّ يقينى فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (٩٦) پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى نکته ها: «رَوح» به معناى راحت و آسايش و رحمت است. «ريحان» به گياهان خوشبو و معطّر گفته مى شود، همچنين به معناى رزق و روزى نيز آمده است. «تصلية» از «صَلْى» به معناى چشيدن، بريان شدن و افتادن است. آغاز اين سوره، مردم را به سه دسته تقسيم كرد: «كنتم ازواجاً ثلاثة»: مقرّبان درگاه الهى، اصحاب يمين و اصحاب شمال، پايان سوره نيز سرنوشت اين سه گروه را تكرار مى كند. هركس به ميزان قرب خود، پاداش دريافت مى دارد؛ چنانكه امام صادق عليه السلام فرمود: اگر محتضر از مقرّبان باشد، روح و ريحان در قبر و بهشت پر نعمت براى آخرت او مقرر مى شود. البتّه «مقرّبون» با توجّه به آيات 10 و 11، همان پيشتازان در ايمان و عمل صالح مى باشند. «و السابقون السابقون اولئك المقرّبون» از اصحاب يمين در لحظه مرگ تنها رفع نگرانى مى شود تا قيامت پاداش دريافت كنند. ظاهراً مراد از اصحاب يمين كسانى هستند كه نامه عملشان به دست راستشان داده مى شود كه در آيات 71 سوره اسراء و 19 سوره حاقّه و 7 سوره انشقاق از آنان با جمله «من اوتى كتابه بيمينه» نام برده است. مراد از اصحاب شمال نيز كسانى هستند كه نامه عملشان به دست چپشان داده مى شود. از امام باقرعليه السلام روايت شده كه منظور از «المكذّبين الضالّين» مشركان مى باشند.(76) براى جمله «سلام لك من اصحاب اليمين» چند معنا بيان شده است: الف) به اهل بهشت (بدون آنكه شخص معيّنى در كار باشد) گفته مى شود: سلام بر تو. ب) بهشتيان به پيامبر درود مى فرستند، بخاطر زحمات او كه آنان را به اين مقام رسانده است. ج) پيامبر به خاطر رستگارى اين گروه در خير و سلامتى است.(77) در آيه 51 خوانديم: «ثمّ انّكم ايّها الضّالون المكذّبون، لأكلون من شجر من زقّوم» ولى در آيه 92 مى فرمايد: «و امّا ان كان من المكذّبين الضّالين فنزل من حميم» چرا در آيه اول، ضالّين بر مكذّبين مقدّم شده و در پايان برعكس شده است؟ پاسخ: به نظر مى رسد كه خطاب آيه اول در دنيا است كه انسان از انحراف و گمراهى به تكذيب كشيده مى شود، ولى در آخر سوره مسئله جان دادن مطرح است كه آغاز كيفر است و كيفر، از خلاف سنگين آغاز مى شود، تكذيب مهم تر از انحراف است. در اين آيات، لحظات جان دادن سه گروه در كنار هم مطرح شده است تا انسان در اين نمايشگاه معنوى، كدام يك را انتخاب كند: «روح و ريحان و جنّة نعيم... نزل من حميم و تصلية جحيم» براى پاداش مقرّبان و اصحاب يمين دليلى نيامده است، ولى براى كيفر كافران دليل آمده كه چون مكذّب و ضالّ هستند. پس تنبيه، دليل مى خواهد ولى در لطف و محبت، كسى سراغ علّت نمى رود.(78) امام صادق عليه السلام فرمود: پذيرايى با آب جوشان، در برزخ و قبر است و ورود به دوزخ، در قيامت است.(79) اين سوره با ياد معاد آغاز و با نام معاد ختم گرديده است. ----- 76) تفسير نورالثقلين. 77) تفسير راهنما. 78) تفسير كبير فخررازى. 79) تفسير نورالثقلين. بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

پیام‌های آیات 88 تا 96 سوره واقعه - مقرّبان، پس از جان دادن، بلافاصله به راحت و رفاه مى رسند. «فروح و ريحان» (حرف «ف» دلالت بر گذشت زمانى اندك مى كند.) - مرگ براى مقرّبان، زمينه ساز سه رحمت است: رهايى از غصّه ها و سختى هاى دنيا «فروحٌ»، رسيدن به الطاف الهى «ريحان» و رسيدن به كاميابى ابدى. «جنّة نعيم» - لحظات احتضار و مرگ و اخبار چگونگى جان دادن مقرّبان، اصحاب يمين و اصحاب شمال را باور كرده و جدّى بگيريم. «انّ هذا لهو حق اليقين» - سختى جان دادن كفار و كيفر آنان با حميم و جحيم، حق و عادلانه است. «فنزل من حميم و تصلية جحيم... انّ هذا لهو حق اليقين» - كيفر يك عمر انحراف و تكذيب، «المكذّبين الضالّين» پذيرايى با نوشيدنى سوزان در جايگاهى آتشين است، «فنزل من حميم و تصلية جحيم» و خداوند از كيفر نابجا منزّه است. «فسبح باسم ربّك...» - وجود قيامت و نظام كيفر و پاداش، نشانه ربوبيّت خداوند در جهت تربيت انسان است كه ستايش پروردگار را مى طلبد. «فسبّح باسم ربّك العظيم» بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

صبح روز چهارشنبه شما دوستان عزیز بخیر و شادی، موفقیت روز افزون و عاقبت بخیری شما را از خداوند متعال مسئلت می نمایم ذکر روز چهارشنبه: یا حی یا قیوم  (ای زنده، ای پاینده) 100 مرتبه ذکر روز چهارشنبه به اسم موسی کاظم (ع) و امام رضا (ع) و امام محمد بتقی (ع) و امام علی النقی (ع) است. روایت شده در این روز زیارت چهار امام خوانده شود که خواندن آن موجب عزت دائمی می‌شود.

« خانم عذرخواهی میکنم ، روسری تان افتاده ، امکانش هست سر بفرمایید؟ » ✅با آرامش بگویید و رد شوید! #امر‌به‌معروف‌ونهی‌ازمنکر #حجاب ✅ با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم 👇 @Antishobheh

فقط بگیم وعبورکنیم، اگه طرف جواب داد اصلا بحث نکنیم وعبورکنیم. همانطورکه حضرت آقا فرمودند ،بگیم وعبورکنیم

🔹 #باشگاه_فکر 🔸همیشه وقتی اسم #باشگاه رو شنیدیم یاد #پرورش_جسم‌ افتادیم اما این دفعه می‌خواهیم #فکرمون رو پرورش بدیم ، #وزنه‌های پرورش فکرمون هم #گفتگو هست 🔸مربی باشگاه : برادر مهرداد ملک نژاد 🔸به صرف #چای قند پهلو کنار هم (خواهران و برادران ) 🔸زمان تمرین: چهارشنبه شب‌ها همراه با نماز مغرب و عشاء 🔸مکان تمرین: پرند فاز ۲ میدان ایمان مسجد امام حسین عليه‌السلام @mehoseinp

باشگاه فکر نگاهی نو به مسائل دارد و با گفتگوی گروهی اداره میشه با نظارت مربی منتظرتونیم

‼️ مستثنیات خمس 💠 مئونه معیشت و زندگی 🔷 مخارج و هزینه هایی که فرد برای گذران زندگی خود و افراد تحت تکفلش مصرف می کند، متعلق خمس نیست. 🔷 مئونه زندگی، سه دسته است: دستۀ اول، ابزار و وسایلی است که برای رفع حوائج زندگی شخصی مکلف و افراد تحت تکفلش، باید در اختیار او باشد، هر چند (احیانا) زمینۀ استفادۀ از آنها پیش نیاید مانند کالای خواب و ظروف برای احتیاط و میهمان احتمالی. دستۀ دوم، مواد مصرفی است که با مصرف آن در زندگی، عین آن از بین می‌رود و باقی نمی‌ماند، مانند مواد خوراکی، بهداشتی و ... دستۀ سوم، هزینه های جاری زندگی مانند قبوض آب و برق و گاز، هزینه های درمان، تفریح، هدایا، صدقات و ... #احکام_خمس #مئونه #مستثنیات_خمس 🆔 @resale_ahkam

‼️ حکم تجسس در امور خصوصی دیگران 🔷 س ۶۶۳۰: تجسس در حریم خصوصی دیگران چه حکمی دارد؟ آیا در این قبیل موارد، فرقی بین فضای حقیقی و مجازی وجود دارد؟ ✅ ج: تجسس در امور شخصی و خصوصی دیگران چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی جایز نیست. 🆔 @resale_ahkam

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ دوستان و مخاطبان عزیز هر شب فراز هایی از دعای پنجاهم صحیفه سجادیه ( دعا در مقام ترس از خدا) را با تعمق و تفکر مطالعه کنیم و از فیوضات معنوی آن بیشتر بهره مند شویم. فَلَوْ لاَ اَلْمَوَاقِفُ‌ اَلَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ اَلَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي ، وَ لَوْ أَنَّ أَحَداً اِسْتَطَاعَ اَلْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ‌، وَ أَنْتَ لاَ تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي اَلْأَرْضِ وَ لاَ فِي اَلسَّمَاءِ إِلاَّ أَتَيْتَ بِهَا، وَ كَفَى بِكَ‌ جَازِياً، وَ كَفَى بِكَ حَسِيباً . و اگر نبود محل‌ها و جایگاه‌هایی که به عفو و بخششت که فراگیر هر چیز است امید ببندم، خود را از دست می‌دادم؛ و از نجاتم مأیوس می‌شدم. اگر کسی می‌توانست از پروردگارش بگریزد؛ من به خاطر این همه گناهانم، برای این که دچار عذاب نشوم، به گریز از تو سزاوارتر بودم؛ تویی که نه در زمین و نه در آسمان، رازی از تو پوشیده نیست؛ و آن را در عرصه‌گاه قیامت حاضر می‌کنی و همین بس که تو کیفر دهنده و حسابگر باشی که در کیفر و حساب، به افراد و اشخاص و آلات و ابزار نیاز نداری. اَللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ‌ ، وَ مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ‌، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ‌ ، إِنْ‌ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ‌، وَ هُوَ - يَا رَبِّ - مِنْكَ عَدْلٌ‌، وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ‌، وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ‌. خدایا! تو خواستار و جویندۀ منی اگر بگریزم؛ و تو دریابندۀ منی، اگر فرار کنم. اینک منم که در برابرت قرار دارم؛ فروتن، خوار، بینی به خاک مالیده. اگر عذابم کنی سزاوار آنم و عذاب من از ناحیۀ تو -ای پروردگار- عین عدالت است؛ و اگر از من بگذری، برنامۀ تازه‌ای نیست؛ چرا که از دیرباز گذشتت مرا فرا گرفته و جامۀ تندرستی و سلامتت را بر من پوشانده‌ای. دانلود برنامه اندرویدی صحیفه سجادیه: http://noo.rs/sahifa_share

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره حدید امام صادق علیه السلام فرمود: هر كس سوره حدید و مجادله را در نماز واجب، به طور پیوسته بخواند، خداوند او را هرگز دچار عذاب نخواهد ساخت و هیچ وقت در وجود خودش و خانواده‌اش بدی نخواهد دید و در بدنش نیز هیچ مریضی نخواهد یافت. بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى سَبَّحَ لِلّٰهِ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (١) آنچه در آسمان ها و زمين است، خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى] مى ستايند، و او تواناى شكست ناپذير و حكيم است لَهُ مُلْكُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (٢) مالكيّت و فرمانروايى آسمان ها و زمين فقط در سيطرۀ اوست، زنده مى كند و مى ميراند، و او بر هر كارى تواناست هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظّٰاهِرُ وَ الْبٰاطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (٣) اوست اول و آخر و ظاهر و باطن، و او به همه چيز داناست نکته ها: آخرين آيه سوره قبل (واقعه) درباره تسبيح خداوند بود: «فسبّح باسم ربّك العظيم» و اولين آيه اين سوره نيز تسبيح خداوند است. «سبّح للّه ما فى السّموات و الارض» آغاز هشت سوره قرآن، با تسبيح خداوند مى باشد: اسراء، نحل، حديد، حشر، صفّ، جمعه، تغابن و اعلى. و بيش از نود بار اين واژه در قرآن آمده است، در حالى كه تنها چهار سوره با حمد الهى آغاز مى گردد: حمد، انعام، سبأ و فاطر. و حدود هفتاد بار اين واژه با مشتقاتش در قرآن آمده است. شايد رمز غلبه تسبيح بر حمد خداوند، اهميّت مبارزه با شرك و خرافات و فراوانى آن در عقايد بشرى و تقدّم پيرايش بر آرايش باشد. همان گونه كه در اذكار نماز، «سبحان اللّه» مقدّم بر «الحمدللّه» است. در جهان بينى الهى، تمام هستى در حال تسبيح خداوند است، گرچه ما آن را نفهميم «و ان من شى ء الاّ يسبّح بحمده ولكن لاتفقهون تسبيحهم»(2) و اين تسبيح، آگاهانه است. «كلٌّ قد عَلِم صلاته و تسبيحه»(3) قرآن، نام برخى از تسبيح كنندگان را به خصوص ذكر كرده است: الف) فرشتگان. «نحن نسبّح بحمدك»(4) ب) رعد آسمانى. «يسبّح الرّعد بحمده»(5) ج) پرندگان. «الم تر انّ اللّه يسبّح له مَن فى السّموات و الارض و الطّير»(6) د) كوهها. «سخّرنا مع داود الجبال يسبّحن»(7) تسبيح خداوند، وسيله نجات از گرفتارى است. «فلولا انّه كان من المسبّحين . للبث فى بطنه الى يوم يبعثون»(8) اگر يونس اهل تسبيح نبود تا روز قيامت در شكم ماهى باقى مى ماند. مراد از اوّل و آخر بودن خداوند، ازلى و ابدى بودن اوست، يعنى او قبل از هر چيز بوده و بعد از هر چيز خواهد بود و وجود او ظاهر و آشكارتر از هر وجودى است و در عين حال، نهان تر از هر نهانى است. او ظاهر است، چون دلايل بسيارى بر وجودش دلالت مى كند و باطن است، چون به تمامى امور عالم است. ----- 2) اسراء، 44. 3) نور، 41. 4) بقره، 30. 5) رعد، 13. 6) نور، 41. 7) انبياء، 79. 8) صافّات، 143 و 144. بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر