پروژه آمریکا برای ایجاد کمربند قبیله ای سنی در شرق سوریه ✍ ترجمه اختصاصی #بخش_اول مقدمه روشن است که استراتژی آمریکا در سوریه این است که تمام طرف های درگیر و جنگنده را از پای درآورد، زیرا همه آنها در دشمنی با آمریکا اشتراک دارند، یعنی: (دولت سوریه - ایران و بازوهای آن - روسیه - داعش - برخی جناح های سنی) اما تشدید حملات نیروهای وابسته به ایران علیه پایگاه‌های آمریکایی و شکست پروژه نیروهای قسد در تحمیل آن بر مخالفان سوری، پایان نبرد با داعش پس از کنترل آخرین پایگاه‌های آن در «هجین» در حومه دیرالزور و نقض قواعد درگیری روسیه و آمریکا در سوریه باعث شد آمریکا در این راهبرد تجدید نظر کند و متقاعد شود که هزینه مقابله با نیروهای وابسته به ایران کمتر از هزینه مهار و تخلیه آنها است و در این مقاله پروژه آمریکایی ها برای تشکیل کمربند قبیله ای سنی در سوریه و به دنبال آن گسترشش در عراق برای تضعیف نفوذ ایران و قطع مسیر زمینی آن از تهران تا بیروت را بررسی خواهیم کرد. درس گرفتن از اشتباهات عراق رهبران ارشد و استراتژیست های آمریکا اعتراف می کنند که در عراق اشتباه کردند که تمام توجه خود را روی شیعیان گذاشتند و عراق از یک سو به دامان ایران افتاده و از سوی دیگر تضعیف موقعیت اهل سنت منجر به خروج داعش شد، از این رو آمریکایی ها تمایل دارند این اشتباه را در سوریه تصحیح کرده و تمام توجه و حمایت خود را روی یک گروه قومی یا فرقه ای که شامل کردها است نگذارند. بنابراین آنچه که به نیروهای قسد معروف است را تأسیس کردند که شامل نیروهای عرب با مولفه کردی بود، اما این شیوه جدید نیز موفق نشد، زیرا بخش کردی در داخل نیروهای قسد همچنان دارای دست برتر، تسلط ، پول، قدرت و کنترل است. اگرچه حدود 70 درصد از اعضای قسد عرب هستند. آمریکا پس از افزایش نارضایتی اعراب از کردها در نیروهای قسد و تحمیل سربازی اجباری، ربودن دختران برای سربازی و تعطیلی مدارس خصوصی که به زبان عربی تدریس می‌کردند، این خطر را احساس کرد. علاوه بر این یک جناح بزرگ در داخل قسد به رهبری «جمیل بایک »که وابسته به پ.ک.ک می باشد و روابط نزدیکی با ایران و دولت اسد دارد ، و تهدیدهای مکرر ترکیه برای عملیات علیه قسد و تضعیف کنترل و نفوذ آن باعث شد که رهبری آمریکا به طور جدی تشکیل یک نیروی قبیله ای سنی و موازی با قسد را بررسی کند. پایگاه التنف از زمان تأسیس پایگاه التنف در اواخر سال 2015، هدف اعلام شده آن مبارزه با سازمان دولت اسلامی (داعش) بود، اما موقعیت این پایگاه در مثلث مرزی عراق، اردن و سوریه، و حضور نیروهای کشورهای مختلف ائتلاف از جمله آمریکا ، بریتانیا و فرانسه تأیید می کند که هدف آن تنها مبارزه با داعش و شبکه های مواد مخدر نیست، بلکه همچنین گره ای برای جلوگیری از پروژه ایران برای تسلط بر صحرای سوریه و استفاده از آن به عنوان سکوی پرتابی در عملیات های آینده برای تضعیف نفوذ روسیه و تغییر معادلات درگیری در سوریه می‌باشد. 🌐اخبار محور مقاومت @mehvarmo

📰 متن کامل مصاحبه رییس‌جمهور بشار اسد با شبکه اسکای نیوز عربی ✍ ترجمه از خبرگزاری سانا #بخش_اول خبرنگار: خدمت بینندگان عزیز عرض می نماییم ، ما اینجا در کاخ المهاجرین در دمشق پایتخت سوریه هستیم و مصاحبه اختصاصی با رئیس جمهور دکتر بشار اسد داریم. جناب رئیس جمهور به شما در شبکه اسکای نیوز عربی خوش آمد می گوییم و از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید سپاس گزاریم. رئیس جمهور : به سوریه خوش آمدید، خیلی خوشحالم که امروز با شما دیدار و گفتگو می کنم. خبرنگار: متشکرم. سوال اول؛ خبرنگار : جناب رئیس جمهور اين اولين مصاحبه شما با یک شبکه عربی پس از رویدادهای سال 2012 است،اجازه دهید به رویدادهای آن سال برگردیم، به نظر شما این امکان وجود داشت که از این رویدادها اجتناب کرد؟ آیا در این جنگ به همین روش و دیدگاه ورود می کردید؟ رئیس جمهور : البته از لحاظ نظری می توان از این جنگ اجتناب شود اگر تسلیم خواسته هایی می‌شدیم که در مسائل مختلف از سوریه خواسته یا علیه آن تحمیل می شد و در راس آن کنار گذاشتن حقوق و منافع سوریه بود. به همین دلیل می گویم از لحاظ نظری، چون عملا ما این مسیر را انتخاب نمی‌کنیم اما اگر فرض کنیم که این مسیر را انتخاب و از جنگ اجتناب می کردیم بعدا بهای خیلی بیشتری می پرداختیم. آيا با همين روش با مسائل برخورد می کردیم؟ ممکن است راهکارهای دیگری برای رسیدن به همین هدف وجود داشت، امری که حائز اهمیت است، این است که سیاست چیست؟ دیدگاه ملی چیست؟ دیدگاه ما دفاع از منافع سوریه و دفاع از سوریه در برابر تروریسم و دفاع از تصمیم گیری مستقل سوریه بود و اگر در زمان برگشتیم ما همین سیاست را در پیش می گرفتیم. سوال دوم؛ خبرنگار: آیا حداقل در سال اول انتظار داشتید میزان خسارت و تخریب در این حد زیاد باشد؟ رئیس جمهور: انتظار نداشتیم که وسعت تخریب به این زیادی باشد زیرا نمی دانستیم چه برنامه هایی در دست اجراست، می دانستیم که برای سوریه چیزهایی آماده می شود، و ما از ابتدای جنگ می دانستیم که جنگ طولانی خواهد بود و نه یک بحران گذرا، آنطور که برخی فکر می کردند، اما جزئیات این‌گونه نیست، هیچ کس انتظارش را ندارد سوال سوم؛ خبرنگار: نبردها به اصطلاح چند متر دورتر از کاخ ریاست جمهوری در جریان بود، یک لحظه برای جان خود یا فرزندانتان نترسیدید؟ واقعاً سناریوهای وحشتناکی در منطقه وجود دارد، برای مثال اتفاقی که برای روسای جمهوری مثل قذافی افتاد؟ رئیس جمهور: اولاً، هرکسی که از خطر نمی ترسد، فردی غیرعادی و نامتعادل است، ترس بخشی از طبیعت انسان است، این طبیعی است که انسان بترسد، اما ترس اشکالی دارد که از هراس گرفته تا دلهره و هر چیزی در این بین متغیر است، مطمئناً به این وحشت نرسیده‌ایم، اما از طرفی شما در شرایط عمومی زندگی می‌کنید، من به عنوان یک فرد هدف نبودم، همه هدف قرار گرفتند، همه ما سال‌هاست که در این خیابان‌ها راه می‌رویم و خمپاره ها سقوط می کنند، حتی زمانی که ما در خانه های خود هستیم، بنابراین ترس و اضطراب بخشی از ناخودآگاه می شود. مداخله: شما رهبری کشور هستید رئیس جمهور: درست است اما بالاخره انسانم با دیگران ارتباط برقرار می کنم، یک حالت کلی بود و وقتی تبدیل به یک حالت عمومی شد، نمی توان سال ها با ترس زندگی کرد. در مورد سناریوهایی که اتفاق افتاد، واقعیت این نیست، زیرا این سناریوها مانند قذافی یا همان اتفاقی که برای صدام حسین در عراق رخ داد، برای ایجاد یک حالت وحشت بود، ما در سوریه نسبت به سناریوهایی که به منظور ایجاد یک حالت وحشت در رسانه ها منتشر شد، آگاهی داشتیم. بنابراین این سناریوها به طور کلی در ذهن ما نبود، به خصوص که ما در یک نبرد حیاتی بودیم. هدف قذافی نبود، لیبی بود، هدف صدام حسین نبود، عراق بود، و هدف بشار به عنوان رئیس جمهور نبود، سوریه بود. خبرنگار: جناب رئیس جمهور آیا در پرتو این فشارهای بزرگ به کناره‌گیری از قدرت فکر کردید؟ رئيس جمهور: اجازه بدهید به صورت واضح صحبت کنم، وقتی که درباره ضرورت رفتن رئیس جمهور سوریه صحبت کردند صحنه به این شکل بود: مشکلی عبارت از مشکله یک شخص و بهمین دلیل این شخص نمی تواند مهمتر از وطن باشد وبدون توجه به ویژگی هایش باید برود. ما در سوریه از این صحنه آگاه بودیم نه فقط من بلکه دولت و شهروندان نیز از آن آگاه بودند. به همین دلیل خواسته های داخلی برای کناره‌گیری رئیس جمهور از قدرت وجود نداشت، وقتی که رئیس جمهور بخواهد از این سمت یا مسؤولیت – اگر می خواهیم دقیق‌تر باشیم- کناره‌گیری کند وقتی است که مردم بخواهند او برود نه به دلیل فشار های خارجی یا جنگ خارجی. وقتی که به خواست داخلی می باشد یک امر طبیعی است اما وقتی که به دلیل جنگ تحمیلی از طرف خارجی باشد در آن وقت این رفتار فرار و نه کناره گیری از قدرت نامیده می شود و فرار هیچ وقت مطرح نشد. 🌐اخبار محور مقاومت @mehvarmo