🔺گسترش ناتو به سمت شرق جایی که ناتو حضور رو به جلوی بیشتری دارد 🔸هر یک از هشت گروه نبرد دارای یک کشور به اصطلاح چارچوب هماهنگ کننده است که فعالیت‌های گروه مذکور را هدایت می‌کند. برای مثال، ایالات متحده فرماندهی حضور لهستان را بر عهده دارد، در حالی که بریتانیا و آلمان به ترتیب این نقش را برای گروه‌های نبرد استونی و لیتوانی ایفا می‌کنند. توجه به این نکته مهم است که اگرچه این نیروها دارای ساختار فرماندهی محلی هستند، اما همچنان توسط مراکز فرماندهی متمرکز ناتو هدایت می شوند. به عنوان مثال، چهار گروه نبرد بالتیک از طریق مقرهایی در لتونی و لهستان سازماندهی می شوند. در حالی که ناتو اطمینان می دهد انگیزه استقرار نیروهای نزدیک به مرز روسیه با انگیزه های بازدارندگی و دفاعی است، اما گسترش این گروه‌های نبرد را می‌توان به‌عنوان توسعه فعال این اتحاد بین‌المللی به سمت شرق تعبیر کرد.

🔺چرا برجام محکوم به شکست بود؟ - بخش سوم و پایانی حسین دهشیار اصل شناخت ساختارسیاسی؛ یکی از بنیانی‌ترین مولفه‌های حیات بخش در شکل دادن به ماهیت نتایج مذاکرات، شناخت چارچوب تصمیم‌ گیری در کشور طرف دیگر مذاکره می‌باشد. در مذاکرات برای اینکه بتوان احتمال عدم تحقق نتایج (پایبندی به تعهدات) به دست آمده را به۶ حداقل ممکن کاهش داد، حکم می‌کند که به فرایند تصمیم گیری در شکل دادن به معادلات سیاسی در کشور هدف توجه مبذول شود. آمریکا جمهوری دموکراتیک (دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی) است. از ۱۷۸۹ تا کنون این کشور در این چارچوب به روابط بین‌الملل خود هویت بخشیده است. برای اینکه هر توافقی میان قوه مجریه آمریکا و کشوری دیگر بار حقوقی برای آمریکا به وجود آورد و این کشور مسئولیت قانونی انجام توافقات را در برابر خود بیابد، به ضرورت می‌بایستی توافق برخاسته از هر مذاکره‌ای به شکل قرارداد بسته بندی شود. این بدان معناست که سنا در مقام مجلس علیای قوه مقننه (کنگره) می‌بایستی با رای مثبت حداقل دو سوم اعضا (۶۰ نفر) آن را تصویب کند تا برای کشور آمریکا الزام حقوقی به وجود آید، جدا از اینکه چه فردی رئیس جمهور است و چه مقطع زمانی می‌باشد. برجام توافقی بود که به سنای آمریکا فرستاده نشد و در حد توافق میان ساکن کاخ سفید و طرف دیگر میز مذاکره باقی ماند. در نتیجه فقط در شکل تعهد فردی رئیس جمهور استقرار یافت و به همین روی بار حقوقی برای کشور آمریکا به وجود نیاورد. باراک اوباما آگاه بود که اکثریت سناتورها مخالف متن امضا شده به وسیله مشاوران او هستند و اجماع نظر وسیع میان دو طیف حزبی در مخالفت با توافق او وجود دارد. توافقی از این دست که شکل قرارداد نمی‌یابد تا زمانی دوام دارد که رئیس جمهور علاقه و اشتیاق نشان دهد. اگر به هر دلیلی او نظرش عوض شود می‌تواند آن را باطل اعلان کند. رئیس جمهور و یا روسای جمهور بعدی هم هیچ الزامی برای پایبندی به توافق قبلی ندارند و مختار هستند آن را به دور بیاندازند. ساختار قدرت سیاسی و شخص باراک اوباما حساسیتی به این واقعیت نشان ندادند چون این آگاهی وجود داشت که به جهت اهرم‌های قدرت در اختیار آمریکا و جایگاه این کشور در سیستم و از سویی دیگر ظرفیت‌های محدود طرف دیگر توافق برای پاسخگویی در صورت نقض توافق به وسیله آمریکا و همچنین بی بهره بودن طرف دیگر توافق از داشتن متحد استراتژیک منطقه‌ای و جهانی هزینه غیر قابل مدیریتی برای واشینگتن به دنبال نقض توافق بوجود نمی‌آید. وودر ویلسون رئیس جمهور آمریکا در سال ۱۹۱۹ در کنفرانس ورسای توافق صلح و پیوستن این کشور به جامعه ملل را امضا کرد اما سناتورهای موسوم به شکست ناپذیر توانستند اکثریت اعضای سنا را ترغیب کنند که توافقات ورسای را رد کنند. در مورد برجام آنچنان بی معنا بودن و عبث بودن علت وجودی آن که خریدن وقت بود، در جامعه سیاسی آمریکا محرز قلمداد می‌گشت که توافق حتی لیاقت رفتن به سنا را نیز نیافت. بارک اوباما فقط خواهان ثبت یک دستاورد در رزومه خود بود و برایش هم مهم نبود بعد از او چه اتفاقی می‌افتد و چه هزینه‌های سرسام آوری برای طرف دیگر توافق رقم خواهد خورد. باراک اوباما برجام را کم هزینه یافت پس آن را پذیرا شد. دونالد ترامپ هم نفی آن را کم هزینه یافت و توافق را به گوشه‌ای پرتاب کرد. رئیس جمهور مستقر در کاخ سفید تصمیم رئیس جمهور پیشین را باطل اعلام کرد و تحریم‌ها گزنده‌تر شدند. نیازهای فردی، ملاحظات شغلی، کاهلی ادراکی و ضعف‌های شخصیتی تصمیم گیرندگان پای میز مذاکره منجر به این گشتند که این اصل مورد توجه قرار نگیرد و امتیازات اعطا شده به آمریکا به فنا روند. واقعیات را می‌توان حاکمیتی تفسیر نمود و واقعیات را می‌توان به قلمرو چالش رهنمون نساخت، اما هیچگاه نمی‌توان آن‌ها را کتمان و پیامدهای حقارت بار آن را مخفی کرد؛ چرا که هزینه‌های توان فرسا را رقم می‌زنند. اصول بنیانی حیات‌دهنده قلمرو مذاکره آگاهانه نادیده انگاشته شدند و در محیطی کاذب نقطه ‌برجام بسته شد.

🔹جنگ‌های ایالات متحده پس از ۱۱ سپتامبر حداقل ۳۸ میلیون نفر را به اجبار آواره کرده؛ یعنی تقریباً برابر با جمعیت کانادا!😱 (لینک)

🔹جواب سوال این هموطنمون اینه که فقط ۲۲ کشور تو دنیا هست که بریتانیا بهش حمله نکرده!😐 🔺ویدئو رو ببینید.

✳️ می‌دونستی با حقوق یه ماهت توی آلمان می‌تونی یه BMW بخری؟!😅

✳️ سطح اطلاعات آمریکایی‌ها در مورد ایران😫 🔺مگه تو خاورمیانه هم برف می‌باره؟!😳

🔹اینکه آمریکا کشتار فلسطینی‌ها در غزه رو «نسل‌کشی» نمی‌دونه فقط به این دلیل نیست که آمریکا حامی اسراییله، بلکه از اون مهم‌تر اینه که آمریکا، نسل‌کشی‌های بزرگتری در مقایسه با نسل‌کشی اسراییل در غزه مرتکب شده؛ از نسل‌کشی بومیان آمریکایی تا بمب‌های اتمی در ژاپن و عامل نارنجی در ویتنام.

🔹این خانوم آمریکایی، ۲۳ ساله که ناخن‌هاش رو کوتاه نکرده!🙄 تا رکورد بلندترین ناخن جهان رو در اختیار بگیره!😐 🔺از نظر شما هم خیلی چندش‌آوره یا فقط من چنین حسی دارم؟!🤮 ۲۳ سال آخه؟!🤦‍♂️

✳️ دزدی در آمریکا مثل آب خوردن🤔 🔹یه قانون عجیبی تو آمریکا هست که باعث شده برای سرقت‌های کمتر از هزار دلار جرم‌انگاری خاصی صورت نگیره!😳 دزدها هم از این قانون به خوبی اطلاع دارن و خیلی شیک و راحت به فروشگاه‌ها ناخونک میزنن!🙁

✳️ ما اصلا جامعه جهانی نداریم!😟 🎙دکتر گیلبرت، مسئول گروه پزشکی نروژی در غزه: 💭چرا جامعه بین‌المللی، تحریم و بایکوت اسرائیل رو اعمال نمی‌کنه؟!🤔 چون ما اصلا جامعه جهانی نداریم!😟 فقط یه سازمان ملل داریم که توسط اسرائیل و آمریکا فلج شده!👌

✳️ ۴۵ ثانیه از زندگی مردم غزه در ۶ ماه اخیر😢

✳️ ما بودجه‌ی این جنگ را تامین می‌کنیم👌 📌برنی سندرز، سناتور و سیاستمدار آمریکایی زیر این ویدئو نوشته: (لینک) 🔹آمریکایی‌ها کور نیستند. آنها بمباران #غزه را می‌بینند؛ بمباران بچه‌های گرسنه را.😔 کنگره وانمود می‌کند که ما برای متوقف کردن آن ناتوان هستیم. 🔹اما واقعیت این است که اگر ما شجاعت ایستادگی در برابر برخی از منافع خاص قدرتمند و استفاده از اهرم خود را داشتیم، می‌توانستیم همین حالا جلوی تخریبِ غزه را بگیریم.👏