✡️ سه فرمان هالیوود (۵) 🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هشتم) 1⃣ #سینمای_غرب در بعضی از تولیدات دیگر خود به شیوهٔ دوم که همان #استهزاء انبیاء الهی است، تمسک می‌جوید. این شیوه در سال‌های اخیر و خصوصاً در مورد انبیایی همچون حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد (ص) استفاده شده است. پیامبرانی که #یهودیان اعتقادی به رسالت آنها ندارند! 2⃣ بر اثر انتخاب همین شیوهٔ «استهزاء» است که #هالیوود اقدام به تولید اثر سخیف و مُستهجنی همچون #بی‌گناهی_مسلمانان می‌نماید. فیلمی که به‌صورتی وقیحانه شخصیت نبی مکرّم اسلام را به سخره گرفته و با طنز سخیفی اقدام به ارائهٔ تصویری سراسر شهوانی از این شخصیت والای انسانی می‌نماید!! 3⃣ البته شیوهٔ «استهزاء» ساحت ملکوتی پیامبران، ابتدا با تمرکز بر شخصیت حضرت عیسی (ع) در سینمای غرب کلید خورد و در آثار شاخصی همچون #آخرین_وسوسه_مسیح استمرار یافت. 4⃣ در فیلم «آخرین وسوسه مسیح»، #مارتین_اسکورسیزی کارگردان شهیر هالیوود، سعی می‌کند تا ابتدا وجاهتی #اومانیستی به حضرت عیسی (ع) ببخشد و شخصیت آن حضرت را در تعلیقی میان دنیای واقعی و آخرتِ غایب و توهمی به تصویر بکشد؛ تا در نهایت مخاطب به این باور برسد که #ایمان_به_وجود_انبیاء و پذیرش شخصیتِ رسالتی، باوری مسخره است که با دقت در ابعادِ زمینی و هوسران بودنِ پیامبرانی همچون عیسی (ع) آشکار و عیان می‌گردد!! 5⃣ «آخرین وسوسه مسیح» ضمن اهانت به شخصیت رسالتیِ حضرت عیسی (ع)، ابزار اصلی تقابل خود را متمرکز بر «استهزاء» ساحت ملکوتی ایشان می‌سازد و اقدام به ارائهٔ تصویری مبتذل از فریب‌خوردنِ آن حضرت، توسط #شیطان می‌نماید! و بدون هیچ‌گونه محدودیتی، هم‌بستری ایشان با زنی بدکاره را بر پردهٔ سینماهای جهان به نمایش درمی‌آورد! ✍️ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی https://eitaa.com/mesagh