💢 حفظ حیثیت جمهوری اسلامی یک فریضه است امام خمینی (ره): اگر يك مطلب اشتباهى از يك #استاندار واقع شد يا از يك #فرماندار، در منابر نبريد اين را و آبروى او را بريزيد. اين امرى است كه خدا راضى نيست. به او بگوييد در خلوت و با او تفاهم كنيد و از او بخواهيد كه رويه را تغيير بدهد. اگر نداد، به مصادر امر مراجعه كنيد. مستقيماً بخواهيد اين كار را بكنيد، #حيثيت_جمهورى_اسلامى و حيثيت اسلام در دنيا لكه ‏دار مى ‏شود. و شما حافظ اين حيثيت هستيد و #فريضه است براى همه ما حفظ حيثيت اين جمهورى اسلامى. شما مى‏ بينيد كه امروز همه قلم‌ها و همه زبان‌ها از ابرقدرت‌ها يا دولت‌هاى مرتبط به آنها، بر ضد اين جمهورى اسلامى تجهيز شده ‏اند، و همه با يك رويه خاصى عمل دارند مى ‏كنند؛ ما ديگر بهانه دست آنها ندهيم‏. #امام_خمینی صحیفه امام؛ ج16؛ ص349 | جماران؛ 31 خرداد 1361 #قابل_توجه #اخلاق_اجتماعی #حیثیت https://eitaa.com/mesagh

🔴نگراني از داوري‌هاي مردم! 🖊احمدحسين شريفي 🔸چه در مقام نظر و چه در مقام عمل، نبايد به داوري‌هاي مردم دربارة خودمان «اصالت» بدهيم. هرگز نبايد دنبال تأمين خوشايند و بدآيندهاي مردم باشيم. بلکه بايد دغدغة حقيقت را داشت و نه دغدغة داوري‌هاي ديگران دربارة آراء و رفتارهايمان را. 🔸کسي که بخواهد داوري‌هاي مردم را معيار و ملاک درستي افکار و رفتارش قرار دهد و به آنها اصالت بدهد، اولاً، هرگز نمي‌تواند يک زندگي حق‌طلبانه، استوار و رضايت‌بخشي داشته باشد. و ثانياً، بايد دانست هيچ کس نمي‌تواند کاري کند که همه مردم از دست او راضي باشند حتي نمي‌توان طوري رفتار کرد يا طوري انديشيد که همة هم‌صنفان و هم‌مسلکانت از تو راضي باشند. 🔸جعفر بن عيسي از ياران و شاگردان #امام_رضا(ع) مي‌گويد نزد امام رضا بوديم که #يونس_بن_عبدالرحمن، از بزرگترين و فهيم‌ترين شاگردان امام کاظم(ع) و امام رضا(ع)، هم آنجا بود. همزمان عده‌اي از مردم بصره درخواست ملاقات با حضرت را داشتند. امام رضا(ع) به يونس اشاره کرد و اتاقي را که پرده‌اي جلوي آن افتاده بود نشان داد و فرمود شما آنجا برو. و تا به تو اجازه نداده‌ام از آن اتاق خارج نشو و هيچ عکس‌العملي هم نشان نده. شيعياني که از بصره آمده بودند سخنان ناروايي عليه يونس در محضر امام رضا گفتند. و امام رضا(ع) سر خود را پايين انداخته بود و گوش مي‌کرد. وقتي آنها خداحافظي کردند و خارج شدند، امام رضا(ع) اذن خروج به يونس داد. وي در حالي که گريه مي‌کرد و اشک از چشمانش جاري بود، از آن اتاق بيرون آمد، و عرض کرد: آقا جان من با اينکه اين همه در راه نشر معارف شيعي تلاش مي‌کنم و اين همه به اين مردم خدمت مي‌کنم، چنين داوري و قضاوتي نسبت به من دارند؟! امام خطاب به يونس فرمودند: وقتي امام تو از تو راضي است، داوري مردم اهميتي ندارد. و سپس فرمود: يونس، با مردم به اندازه درک و شعورشان سخن بگو؛ و اموري را که فراتر از درک و فهم آنهاست با آنها در ميان نگذار. يونس، چه اهميتي دارد که اگر در دست تو دُرّ باشد اما مردم بگويند «پشکل» است و يا اگر پشکلي در دست تو باشد اما مردم بگويند «درّ» است؟! آيا اين داوري و قضاوت مردم تأثيري در تغيير حقيقت و واقعيت آنچه که نزد تو است دارد؟! مهم اين است که تو بر راه صواب و حقيقت باشي، و امام معصوم از تو راضي باشد، داوري و قضاوت مردم هيچ اهميتي ندارد. 🔸البته اين سخنان هرگز به معناي مخالفت با مردم نيست؛ يعني تک‌روي و زيست ملامتي‌گونه هم هرگز نبايد در زندگي انسان اصالت پيدا کند؛ زيرا اين هم به نوبة خود نوعي خودمحوري و عجب و خودبرتربيني يا خودممتاز بيني است. که اين هم رذيله‌اي اخلاقي و اجتماعي است. آنچه که بايد معيار قرار گيرد، حقيقت است. تنها درسايه حق‌انديشي و عمل به حقيقت است که دل انسان آرام مي‌گيرد و مي‌تواند مخالفت‌ها و طعنه‌ها و نامردمي‌ها را تحمل کند. همچنين اين حديث بدان معنا نيست که داوري ديگران دربارة گفتار و رفتار و انديشه انسان هيچ ارزشي ندارد؛ چرا که انسان در سايه داوري‌هاي ديگران مي‌تواند بهتر خود را بشناسد؛ آنچه که مهم است اين است که اين داوري‌ها «اصالت» ندارند. يعني نبايد زندگي خود را بر اساس آنها سامان دهيم. زندگي را بايد بر اساس تعهد به حقيقت سامان داد. #اخلاق #زيست_اخلاقي #اخلاق_اجتماعی https://eitaa.com/mesagh

⭕️اخلاق اجتماعی در بلندای کلام امیر بیان   🔹با مراجعه به #نهج_البلاغه می‌توان به الگوی مناسبی از زیست اجتماعی دست یافته و ویژگی‌ های اخلاقی یک انسان مسلمان را می‌توان در جای‌ جای نهج‌ البلاغه مشاهده کرد. در طول تاریخ، انسان همواره مجبور به برقرار کردن ارتباط با دیگران بوده است. هر گاه دو انسان در جایی می‌زیسته‌اند، بین آنها روابط انسانی نیز وجود داشته است. این رفتار و روابط، تنها به روابط مطلوب و مثبت مربوط نمی‌شود، بلکه روابط غیر مطلوب ناخواسته منفی را نیز در بر می‌گیرد. اجتماعات، گروه‌ها، شهرها، فرهنگ‌ها، آداب و رسوم، جنگ‌ها و صدها موضوع دیگر در زندگی انسان، اشکال مختلف رفتار و روابط بین افراد است و دلیلی بر اجتناب ناپذیر بودن روابط بین آنهاست. قدمت رفتار و روابط بین انسانها به کهنگی سابقه حیات انسانهاست. انسان همواره از دیرباز به اهمیت روابط و رفتار انسانی پی برده است. 🔹برقراری روابط آنقدر مهم و سرنوشت ساز است که موفقیت هر انسانی را باید از روی نوع رابطه او با دیگران ارزیابی کرد. از نظر اسلام، «دست خدا (قدرت خدا) با جماعت است.» [متقی، ۱۳۶۷، ح ۱۰۳۲] و «در اجتماع، رحمت است و در پراکندگی و تفرقه، عذاب.» [متقی، ح ۲۰۴۲] از این رو در فرهنگ دینی ما، حضور «دیگران» همواره مورد توجّه و دقّت بوده است. خداوند در حالی که می‌توانست انسان‌ها را با خصلت‌ های یکسانی خلق کند، چنین نکرده و آنها را از جهات مختلف، گوناگون آفرید تا با محبّت و دوستی در کنار هم زندگی کنند و در این امتحان الهی، نیکان متمایز گردند و هر یک در دنیای واپسین، پاداش یا عذاب داده شوند. [سوره حجرات، آیه ۱۳؛ سوره هود، آیه ۱۱۸ و ۱۱۹] 🔹امیرالمؤمنین امام علی (ع) می‌ فرماید: «همیشه با سَواد اعظم (اکثریت طرفدار حق) باشید، که دست خدا با جماعت است، و از تفرقه بپرهیزید که انسان تنها، سهم شیطان است، چنان که گوسفند تکرو، بهره گرگ». [نهج البلاغه، خطبه ۱۲۷] بسیاری از دستورهای دینی و حتی عبادات اسلامی، به صورت جمعی انجام می‌شود که خود، نشان از توجّه اسلام به جماعت و جامعه گرایی است. به همین جهت برای رسیدن به یک روش صحیح ارتباطی و اخلاق اجتماعی مناسب در جامعه، به امیر کلام، #امام_علی (ع) مراجعه نموده و پژوهش حاضر با تأکید بر نهج‌البلاغه نگاشته شده است. چرا که حدود ۲۰ درصد خطبه‌های نهج البلاغه، به بررسی جوامع و حکومت‌ها و دلایل پیشرفت یا عقب ماندگی آنها پرداخته است؛ و این خود نشانگر اهمیت دادن #امیرالمؤمنین (ع) به #اخلاق_اجتماعی است. 🔹از این رو باید در نظر داشت که در دین اسلام، #اخلاق دارای جایگاهی ویژه و مقامی بلند است، و زیست اخلاقی، یکی از نیازهای جدی انسان امروزی است که هر جامعه به تناسب فرهنگ حاکم بر آن تلاش کرده تا الگوی مناسبی برای آن ارائه کند. تا جایی که پیامبر اکرم (ص)، هدف از رسالت خویش را در کامل نمودن اخلاق های شایسته خلاصه نموده‌اند. «إنَّما بُعِثتُ لاتَمِّمَ مکارمَ الاخلاق؛ خداوند مرا برانگیخته است تا که #اخلاق_نیکو را کامل کنم». [متقی، ج ۱۳، ص ۱۵۱، ح ۳۶۴۷۲] اخلاق چه در بعد فردی، و چه در بعد اجتماعی، دارای اهمیت فراوانی است. بدون تردید آشنایی با مجموعه آموزه‌های دینی، احیاگر نوعی اعتدال و روشن بینی نسبت به زندگی اجتماعی است. 🔹بنابراین #اخلاق_اجتماعی از مهم‌ترین موضوعاتی است که ارتباط آدمیان را با خود، جامعه و تاریخ مطرح می‌سازد؛ و این نوع از ارتباطات اجتماعی، یعنی ارتباطات گروهی و جمعی می‌تواند یکی از شاخه‌های اصلی ارتباطات انسانی باشد. [محسنیان راد، ص ۳۶۹] به همین جهت است که ارتباطات اجتماعی می‌تواند یک تمدن را ساخته و به جلو ببرد. با توجه به اهمیت این موضوع و با مراجعه به #نهج_البلاغه می‌توان به الگوی مناسبی از این نوع زیستن را بدست آورده و ویژگی‌های اخلاقی یک انسان مسلمان را می‌توان در جای‌جای این کتاب شریف مشاهده کرد. علاوه بر فصاحت و بلاغت و زیبایی لفظی و آرایش هنری بی نظیر، معانی ژرف و مفاهیم والای نهج البلاغه است که به این کتاب گرانسنگ، به درازای تاریخ، جاودانگی بخشیده است؛ مفاهیم عمیقی که با فطرت انسان گره خورده و از سرچشمه وحی مایه گرفته، و از آبشار کلام #امام_علی (ع) در بستر زمان، بر پهن‌دشت زندگی انسان‌ها جریان یافته است. 📚قرآن کریم؛ نهج البلاغه (ترجمه محمد دشتی)؛ متقی، علی بن حسام الدین (بنیاد نهج‌ البلاغه)؛ کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال؛ محسنیان راد، مهدی، ارتباط شناسی، چاپ ۸ منبع: وبسایت راسخون #امام_علی #امیرالمؤمنین #نهج_البلاغه #اخلاق #جامعه 🆔 @mesagh