⭕️ سیل قدرتی که خشکسالی آورد ➖ خشکسالی زاینده‌رود و بحران آب اصفهان میوه چیست؟ 🖋 #مجتبی_جهانتیغ: ◀️ قدر مطلق به رسمیت شناخته شدن #حق_اعتراض مردم و امکان اعتراض عمومی طبق #قانون_اساسی در بهبود رابطه مردم و دولت و حکومت، امر مبارکی است. 🔹 این امکان و به رسمیت شناخته شدن با پوشش رسانه‌ای #رسانه_ملی و بیان خواست مردم از تریبون‌های داخلی و رسانه ملی هم امر مبارکی است و رسانه‌های معاند را پس از سال‌ها پُرخوری، کمی بی‌خوراک کرد؛ و مردم و نیاز و خواست آنها صریح و شفاف و به‌هنگام، پوشش داده شد. 🔹 اما چند نکته: خشکسالی #زاینده_رود ناشی از انباشت قدرت است، نه بی‌قدرتی؛ برعکس #سیستان_و_بلوچستان که قربانی بی‌قدرتی است؛ قدرت سیاسی که زیاد شود، افسار توسعه پاره می‌شود. 🔹 وقتی اغلب دولتمردان و مسئولان ارشد کشور، اصفهانی، یزدی و کرمانی باشند و علی‌رغم ریش و تسبیح و شعار اسلام و #عدالت_علوی، وقت نکردند عدالت و رعایت حق‌الناس و بیت‌المال را درون خود نهادینه کنند، آن چندروز در #مسند_قدرت را در حداکثر استفاده و انباشت امکانات و منابع و غارت بیت‌المال به نفع شهر و استان خود به نیت رفاه و آبادانی (ولو موقت) و تشویق مردم و رأی سیاسی آنها کوشیدند. 🔹 بزرگترین و بیشترین و آب‌برترین، انرژی‌بر‌ترین، پرهزینه‌ترین، رانتی و یارانه‌بگیر‌ترین صنایع کشور یعنی صنایع سنگین چون فولاد، در مرکز کشور (فقط در اصفهان مصرف آب این صنایع، دویست میلیون مترمکعب است)، در بی‌آب‌ترین و خشک‌ترین بیابان‌های ایران در یزد، کاشان و کرمان و اصفهان احداث شده و به‌تازگی بعد از قدرت یافتن خراسان در ساختار سیاسی کشور، در خراسان نیز گسترش یافته و مافیای لوله‌کش، طرح #انتقال_آب_عمان را برای تامین نیاز آبی آنها از منابع ملی در نظر دارد. 🔹 حالا اصفهان که بزرگترین کارخانجات آب‌بر کشور با بالاترین یارانه از منابع ملی مانند #ذوب‌آهن_اصفهان را دارد و هم می‌خواهد قطب صنعتی باشد و اشتغال پایدار باشد و بیکار نداشته باشد و هم قطب گردشگری با زاینده‌رودِ جاری باشد و هم کشاورزی گسترده با برداشت سیصد میلیون متر مکعب از منابع زیرزمینی داشته باشد. 🔹 #قدرت بلعنده است! منابع ملی را می‌بلعد؛ زاینده‌رود را می‌بلعد تا اشتغال و آبادانی منطقه‌ای و رانتی و حمایت و سرمایه سیاسی اجتماعی به‌دست آورد. اما چون رانتی و ضد عدالت است، این آبادانی و خوشی موقت است. 🔹 دهه‌ها محصول این #نابرابری در قدرت، خلق و استمرار محرومیت در استان‌های مرزی چون سیستان و بلوچستان است که صدها هزار نفر در حسرت آب لوله‌کشی هستند‌ اما چون دور از دید مردم و رسانه و سیاسیونِ هم‌ولایتی بود، کسی اعتراضی نداشت. حالا دودِ این انباشتِ قدرت و توسعه رانتی در چشم خود مردم رفته. 🔹 نوستالژی زاینده‌رود و کشاورزی غرب اصفهان، محرک اعتراض شده. دولت هم سریع ورود کرد. بهانه خوبی برای رفقای سیاسیون یعنی شرکت‌های مافیایی لوله‌کش و بودجه‌گیری چند هزارمیلیاردی شرکت‌های انتقال آب است. 🔺 در همه این سال‌های توسعه‌ی مرکز! کاش اندکی از تشنگی مردم سیستان و بلوچستان حیا می‌کردید. به عدالت برگردید. عدالت را بر توسعه، مقدم بدارید. هر چیزی را در جای خود بگذارید. صنایع آب‌بر جایش در بیابان نیست؛ کنار دریاست. تأمین آب خوردن برای همه مردم ایران، مقدم بر آب کارخانه‌های زادگاه است.‌ آبادانی در عدالت است.