🚨تبيين مفهوم #روشنفکر_حرفه‌ای_غيرمتعهد در کلام امام خامنه‌ای 🔹... حوادث در آن روزها(دوران ستمشاهی) ساعت به ساعت بود، نه روز به روز. هر ساعت يک حادثه بود. هر ساعت يک انگيزه بود. يک تکليف بود. وقت اينکه کسانی بنشينند 10ساعت، 15ساعت، 20ساعت يک مسئله را تمام کنند، باقی نمی‌ماند. نگاه نکنيد به آن روشنفکر حرفه‌ای غيرمتعهد که هيچ کار ندارد، می‌نشیند پشت ميز کارش روزی چند ساعت بيانيه و مقاله و جزوه مي‌نويسد؛ آنها حسابشان جداست. 🔸همانطوری که صبح گفتم روشنفکران حرفه‌ای در طول اين مدت مبارزات مردمی؛ مأيوس‌کننده‌ترين گروه‌ها بودند. اين فريادی بود که مرحوم آل احمد بارها می‌کشید. هر وقت اين مرد را ديديم، همانطور که در کتاب‌هايش هم منعکس است، فرياد و فغان و خروشش از روشنفکران حرفه‌ای بلند بود. 🔹روشنفکر حرفه‌ای ما تا نیمه‌ی شب در باشگاه، در کلوپ، در کافه گذرانيده، قهوه‌اش را خورده، شور علی اف و سمفونی پنجم بتهوون را گوش کرده، درباره مسائل آفريقا و آمريکای لاتين گپ فراوانی زده و حالا با وجدان آسوده! آمده خانه و می‌خواهد بخوابد. او وقتِ آمدن به داخل صحنه را ندارد. 🔹در زمان خود ما و در طول اين دوران مبارزه، روشنفکرها بعد از آنکه جلسه‌شان را می‌رفتند، باشگاهشان را می‌رفتند، مهمانی‌شان را می‌رفتند، بورس تحصيليشان و يا تحقیقی‌شان را از دولت شاهنشاهی می‌گرفتند و می‌رفتند و برمی‌گشتند، کارهای روزمره‌شان را انجام می‌دادند. در اداره يا مؤسسه‌ای کارشان را می‌کردند، سينما و گردش و تفريح عصرشان را می‌رفتند و خلاصه بعد از آنکه همه کارهای واجب و مستحب زندگی را انجام می‌دادند، دو، سه ساعتی هم می‌نشستند پشت ميز کارشان آقاوار، تميز، بی‌دغدغه پای کولر يا بخاری قلم می‌زدند. اين خيلی کار آسانی بود. اين غير از آن روشنفکر مذهبی و يا بخصوص روشنفکر روحانی است که با مردم و در ميان مردم است و توی برج عاج نيست. 🔸روشنفکر يعنی آن کسی که آن چيزهايی را #مي‌بيند که مردم نمی‌بینند، کسی که از سطح بالاتری دارد نگاه می‌کند، #مُشرف بر مسائل است. #جهت‌گیری‌ها را می‌بیند. #دشمن‌ها را می‌بیند. دشمنی را می‌شناسد. 🔹او وظيفه دارد که زودتر از هرکس ديگر فرياد بزند. خروش برآورد. مردم را بسيج بکند و خانه‌ای را که دشمن در آن سنگر گرفته تصرف کند. و دزدها را بيرون بريزد؛ اما نمی‌کند. او مشغله‌ها و گرفتاری‌ها، دردها و انگيزه‌های ديگر دارد. 🔸اگر در کوچه و در ميان مردم و از سوی خود مردم سروصدايی نبود، او اکنون در بستر راحت لميده بود و حالا هم که غوغای مردم خواب او را برآشفته، انگيزه او فقط او را تا روی ايوان می‌آورد و روی صندلی می‌نشاند. مردم فقط او را می‌بینند اما حضور او را در ميان خود حس نمی‌کنند، اين است #روشنفکر_حرفه‌ای. 🔹اما روشنفکر مذهبی درست عکس اين است. نمونه اش دکتر #شريعتی يا روشنفکر روحانی نمونه‌اش روحانيون مترقی و مبارزی که در طول اين سال‌ها شما در همه جای اين مملکت ديده‌ايد. او در ميان مردم است. با صدها گونه خواسته و توقع مردم روبرو است. برای او با مردم و در ميان آنها بودن خودش کاری، و کار مهمی است. پس وقت آن را که از سَر صبر و حوصله به قلم زدن بپردازد، ندارد. 🔸هزار مسئله برايش مطرح است. هزار درد، هزار سئوال، هزار نياز در برابرش قرار می‌گیرد. مشغله‌های نقد، او را از پرداختن به طرح‌های دراز مدت و غير نقد باز می‌دارد. اين از جهتی خسارت است و در اين شک نيست. اما خسارت اجتناب ناپذيری است... پ ن : نشريه شماره يک حزب جمهوری اسلامی. منتشره در مردادماه سال 1358 🗓1358/3/15 #دانشگاه_امام_صادق #روشنفکر_حرفه‌ای #اشرافیت_دینی ✅صدای انقلاب را از اینجا بشنوید