🔍#رصد_اندیشه| نقد فلسفی نامه ژیژک درباره وقایع اخیر ✅ ژیژک و معنای زندگی ▪️اسدالله رحمان‌زاده، مدرس کالج کانترا کاستا: مخاطب من در این یادداشت جوانان ایرانی هستند که به‌دنبال معنویت و معنای زندگی‌‌اند. در جوانی عضو گروهی مارکسیستی بودم که شعار سرنگونی جمهوری اسلامی را سر می‌داد. در سال ۱۳۶۰ دستگیر و به اعدام محکوم شدم. پس از دو سال اعدام تعلیقی، به ۸ سال زندان محکوم شدم. در طول سال‌های زندان توجه من از سیاست به‌سمت امر معنوی و فلسفه و معنای زندگی معطوف شد. در زندان عزلت گزیدم و به مطالعه کتب فلسفی-غربی مشغول شدم. در سال ۱۳۶۵ یا ۶۶ که هیات عفو با من مصاحبه کرد، به صداقت نوشتم که دیگر اهل سیاست نیستم اما معتقدم در جمهوری اسلامی آزادی فکر و اندیشه وجود ندارد. ▪️«در سال ۱۳۷۲ من از سوء‌مدیریت، فقر و فساد، فشار اجتماعی، قانون در قانون بودن، و روش خشن اعمال سیاست‌ها در زندگی روزمره خسته شده بودم، پس به‌قول معروف، عطای این جامعه را به لقایش بخشیدم و به آمریکا رفتم. من بی‌دین، و نه ضد دین، بودم و فلسفه تحلیلی و قاره‌ای غرب را دنبال می‌کردم. یعنی به تبع ایدئولوژی سکولار و روشنگری غرب، تفکر دینی را فلسفه محسوب نمی‌کردم. نه از نظر محتوا و نه از نظر نتیجه عملی، تفکری را که مبتنی‌بر ایمان به خداوند باشد را مفید فایده نمی‌دیدم. 🔗 مطالعه یادداشت در فرهیختگان