🔺دولتمان خیلی هم باعرضه است! فرق است بین #رهاشدگی و #رهاسازی. رهاشدگی، ناشی از #بی_عرضگی و ناتوانی‌ست، اما رهاسازی‌، دقیقاً یک تدبیر و حتی بالاتر از آن یک اراده و #باور است. وضعیت فعلی کشور، رهاشدگیِ ناشی از بی‌تدبیری و بی‌عرضگی نیست؛ بلکه رهاسازی ایئولوژیک، مدبرانه و آگاهانه است. 🔸دولت دارد به باورش عمل می‌کند. شوخی و پنهان‌کاری هم ندارد. همین چند روز پیش بود که رئیس جمهور صراحتاً از حذف بی‌سروصدای تخصیص ارز دولتی برای اقلام معیشتی، به عنوان یک نشانه برای درایت دولتش یاد کرد. کمااینکه شعبده‌بازی بنزین و پولی‌سازی آموزش و کناره‌گیری از تولید مسکن و... نیز نه یک بی‌عرضگی که یک انتخابِ اندیشیده‌ بود. 🔸گروهی از منتقدین دولت - بویژه اصولگرایان سیاسی- با دمیدن در بوق بی‌عرضگی دولت، در واقع دارند عملیات نجات ایده‌ی رهاسازی را پیش می‌برند. آنها اصلِ رهاسازی را در آب‌نمک می‌خوابانند تا در این گیرودار، لکه‌دار نشود؛ چراکه خود نیز به اصالت و وجوب آن باور دارند و معتقدند برای مدیریت کشور، راهی جز این نیست! 🔸انتقادشان نه به ویرانگری و ضدعدالت بودنِ ایده‌ی رهاسازی، که به کیفیت اجرای آن است؛ معتقدند دولت فعلی (جناح رقیب) در رهاسازی بی‌تدبیری کرده وگرنه بهتر از این هم می‌شود این کار را کرد. همچنان‌که می‌گویند ما بهتر مذاکره می‌کنیم! 🔸پی‌نوشت: رهاسازی، رویکردی‌ست مبتنی بر کناره‌گیری دولت از هر نوع مسئولیتی که نتیجه‌اش جانبداری از فرودستان و مستضعفان باشد. این رویکرد، کوچک‌سازی دولت، کاهش نقش‌های حمایتی، بازارگرایی، مقررات‌زدایی و... را اقتضا می‌کند.