🔴 روز مادر مبارک ✍️ #سیدپویان_حسین_پور ‏🔹 نسل ما، تقریباً بدقلق‌ترین بچه‌هایی بودند که مادرها می‌توانستند داشته باشند. نه مثل آدمیزاد درس می‌خواندیم(جنگ بود و همه چیز تق و لق) و نه خورد و خوراک معقولی داشتیم(سوءتغذیه و محرومیت از شیر مادر رایج بود).. بیماری‌های عصبی(به‌خاطر استرس ناشی از جنگ) را هم به این‌ها اضافه کنید.. 🔸 ‏بسیاری از ما هم، دست‌کم تا آخر جنگ پدر بالای سرمان نبود(بعضی که بالکل محروم شدند از داشتنش) و طبیعتا کسی نبود تا از او حساب ببریم و از بزرگی‌اش حرف‌شنوی داشته باشیم و کمی از بدقلقی و لجبازی و شلوغ‌کاری و مادرآزاری کم کنیم.. ته زور مادرها هم این بود که صبر کن تا وقت گل نِی! ‏✅ خلاصه کنم که مادرهای ما، هم مادر بودند هم پدر. هم معلم هم مربی هم ناظم و هم مبصر کلاس. حتی نقش چوب بالاسر و دست نوازش پدری هم تنها برعهده مادرها بود.. ولی حالا که سال‌هاست از بدقلقی بچگی دور شدیم، هنوز مزه مادری‌های آن دوران، زیر زبان همه‌ی ماها مانده و چه بسا دلتنگش هم بشویم.. ‏🔹 القصه اینکه روز مادرهایی که بودن‌شان کهکشانی از امید بود و هست و مادرهایی که نبودن‌شان کوه غم‌هاست، مبارک.. 💢 روز مادرهایی که ما بچه‌های دهه شصتیِ پررو و بدقلق و شر و شلوغ را تحمل کردند و معجزه کردند تا بمانیم و به اینجایی که ایستادیم برسیم، مبارک..