⛔️ آقازاده از نوع حوزوی 🔻#سید_احمد_خمینی، آقازاده ای حوزوی که به لطف پدر در محافل سیاسیون رده بالای کشور شرکت می‌کند با انتشار عکسی از سید محمد خاتمی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «دوستان و به مناسبت عید غدیر گرد هم آمده بودیم. مثل همیشه موقع رفتن همه می‌خواستند با سید بزرگوار عکسی به یادگار بردارند. بر کنار بودم و تماشای مهر و محبت ایشان را ترجیح داده بودم. نوبت که به من رسید آقای خاتمی گفتند بیا عکسی بگیر و با عکس‌های قبل مقایسه کن و بگذار مردم ببینند که چقدر پیر شده‌ام... دیشب هم گذشت اما هنوز می‌توان به آنچه این پیر در خشت خام می‌بیند اعتماد کرد» ✍🏻 آقازاده جوان! ایشان، چهارسال پیش می‌گفت: حمایت از روحانی را تکرار کنید! حال می‌گویی آن چه این پیر در خشت خام می‌دیدید؟؟ ⁉️می‌شود مشخص کنید دقیقاً چه چیز را در خشت خام می‌دیده که تاکید می‌کرد، تکرار کنید، تکرار کنید؟؟ 1️⃣ دلار 30 هزار تومانی 2️⃣ مرغ کیلویی 35 هزار تومان 3️⃣ پراید 150 میلیونی 4️⃣ سکهٔ 15 میلیونی 5️⃣ میوه‌های پشت ویترینی که مردم توان خریدش را ندارند 6️⃣ مسکن‌های نجومی 7️⃣ خاتمی دقیقاً چه چیزی را در خشت خام می‌دیده؟ مشکلات اقتصادی مردم را؟ شرمندگی پدران را؟ بیکاری جوانان را؟ 🔸 آقازاده که باشی آن هم از نوع حوزوی، مجبور می‌شوی برای خالی نبودن قافیه هر ازگاهی، زبان به چنین یاوه سرایی هایی بگشایی! 👈🏻 آرام بگیر جوان! ✍️#سید_امیر_حسینی

🔻ژست رهبری و فرماندهی ⚫️پرونده ویژه #تحریف_و_تناقض_در_خاطرات_هاشمی_رفسنجانی /٣ 🔹از دیگر نكته‌هایی كه در خاطرات #جناب_هاشمی فراوان خودنمایی می‌كند، ادعای رهبری و راهنمایی در نهضت و انقلاب، حتی در مورد امام است؛ این‌گونه داعیه‌ها و خودنمایی‌ها در لابه‌لای خاطره‌گویی‌ها در شرایطی مطرح می‌شود كه در كارنامه او هیچ‌گونه نمونه‌ای از درایت، مدیریت و توانایی برجسته در امور كشوری و كشورداری و ابتكار عمل در عرصه سیاسی و زمامداری و نیز در عرصه جنگ و جبهه دیده نمی‌شود و از نقش فرماندهی ایشان در دوران #دفاع_مقدس- با این‌كه جانشینی فرماندهی كل قوا را بر دوش داشته است- نكته‌های برجسته‌ای روایت نشده است و اصولاً در دوران دفاع مقدس در مناطق جنگی كمتر حضور داشته و بیش‌تر با #كنترل_از_راه_دور تنها از پیشرفت‌ها و پسرفت‌ها آگاهی می‌یافته است. البته در این مورد نیز غالباً شادروان حاج #سید_احمد_خمینی خبرهای تازه و دست اول به ایشان می‌داده‌اند. (برگرفته از کتاب روایت‌های ناروا، فصل دوم)