🕌🌷بسم ربّ الحسین🌷🕌 #عطش_در_ساحت_معرفت_به_نورانیّت #عطش_مقام_حلّت_بفنائک مهمترین فقره در زیارت عاشورا که اوج خواسته و نهایت کمال مطلوب یک شیعه میباشد در سلام پایانی زیارت عاشوراست! تمام زیارت عاشورا عالیترین اعجاز ولایت انسان کامل است و قلب این اعجاز، سلام فقره آخر زیارت عاشوراست! متاسفانه حجاب عادت و تکرار مکرارت در قرائت زیارت عاشورا، بدون ژرف نگری، بدون حضور در ساحت معرفت به نورانیّت! بدون دل دادن به عبارات و الفاظ قدسی آن، سبب شده تا از لایه های باطنی و معانی متعالی زیارت عاشورا محروم باشیم! ولی عالمان ربانی و عارفان واصل که از سر سفره عنایات خفیّه حسینی مرزوق هستند اشاراتی به آن معانی بلند عرشی نموده اند! زیارت عاشورا در حقیقت برنامه سیر سلوک شیعه آخرالزمانیِ عصر ظهور است! زیارت عاشورا، حماسه عاشقانه و عقلانیت انقلابی را درهم تنیده و نقشه راه سیاسی - عبادی شیعه منتظر آخرالزمان را ترسیم نموده است! وقتی از ابتدا، سالکِ مُحبّ به رویکرد و نگاه مورد اشاره به لایه های باطنی زیارت عاشورا توجّه دارد در واقع قدم در منازل و مقامات مستور در الفاظ و عبارات آن گذاشته است! تک تک فقرات زیارت عاشورا معراج حسینی است که از ارض کربلا شروع به محضر حضرت مادر ختم میشود! لایه های باطنی فقرات زیارت عاشوراست که سالک مُحبّ را در طریق کاروان قافله سالار عشق همراه و همگام میکند! اگر عقل و جان و دل و نفس ات، عطش شراب معرفت عاشورایی را داشته باشد، خود را همراه کاروان مصارع العشاق بداند! با این نگاه و نگرش، تمام مراتب وجودی خود را از حواس، ذهن، خیال، وهم، عقل، قلب و جان خویش را درگیر نور محرم و عاشورا و کربلا و امام حسین علیه السلام کرده ای! از ابتدای زیارت عاشورا، شیعه ی منتظرِ سالک و مهاجر کربلا با نور و حُبُّ الحسین، چنان به تعالی و بالندگی وجودی میرسد و کارش چنان بالا میگیرد که مستقیم در آغوش خدا خواهد افتاد! لایه های باطنی کلمه به کلمه زیارت عاشورا رساننده است به مقصد معراج حسینی یعنی افتادن در آغوش خدا! اما این امام علیه السلام است که بر کرسی خلیفه الله تکیه زده به ملاقات خدای متعال میرسد و خلق الله به ملاقات امام علیه السلام واصل میشود! ولی در اینجا قاعده و سنّت الهی را بهم زده است! بله این حسین علیه السلام و عاشورا و محرم و کربلا اصلا بازی دنیا و قاعده برزخ و قیمت و حساب و کتاب ها را بهم زده است! بماند بقیه اش! وقتی با زیارت عاشورا همراه میشوی به سلام آخرت آن میرسی، کارَت چنان در عرش اعلی بالا میگیرد که تو برای امام حسین علیه السلام حامل سلام خدا میشودی! حالا این فقره زیارت عاشورا یه بار دیگه با دقت قرائت کنید: [اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ:سلام بر تو ای ابا عبداللّه و بر روانهائی که فرود آمدند به آستانت ، سلام خدا از من بر تو باد تا ابد مادامی که روز و شب باقی است و خدا این زیارت مرا آخرین عهد با حضرتت قرار ندهد] این امر میسر نیست مگر اینکه سالکِ مُحبّ به میزان سعه وجودیش، به وادیه وحدت وجود نور حسینی واصل میشود! در منتهی الیه معراج حسینی دیگر هیچ دوئیتی میان زائر(سالکِ مُحبّ) و امام حسین علیه السلام وجود ندارد! لذا آنی که از سوی خدای متعال در مقام عرش اسماء الله، سلام به امام حسین علیه السلام میرساند دیگر سالکِ مُحبّ نیست بلکه حسین علیه السلام است، یعنی سلام حسین را به حسین علیه السلام سلام میرساند! این همان مقام حلّت بفنائِک است که تمام اصحاب عاشورایی کربلا، عطش آن را داشتند! اگر در کربلا غوغای عطش است! اگر در کربلا همه جا گفتگوی عطش است! اگر همه حول محور عطش طواف میکنند! این عطش به اسم ظاهر خشکی لب و دهان و تفتیده شدن صورتها و جگرها و بی رنگی لب و چشم، اما عطش به اسم باطن، طَلَبِ مقام حلّت بفنائک بود! دقّت کردید: در متن پیوسته زیارت عاشورا برای لعنت، اسم تک تک قَتَلِه و اشقیاء کربلا را آورده اما برای سلام و درود نام هیچ یک از اصحاب عاشورایی را نیاورده است چرا؟!..... چون تمام اصحاب به مقام حلّت بفنائِک واصل شده و سراسر وجود آنها یک نام تجلّی داشت آنهم حسین علیه السلام و بس! اصحاب قبل از ورود به کربلا، تمام اسماعیل های من را پای امام علیه السلام، عاشقانه ذبح کردند! روز عاشورا اگر ازوهب و زهیر و جون و حر و حبیب نام و کنیه آنها را سوال میکردی همه یک پاسخ میدانند: حسین علیه السلام نماز من حسین دین من حسین قبله من حسین عبادت من حسین یقین من حسین برزخ من حسین قیامت من حسین بهشت من حسین