🌴 #کانال_میثاق_در_نرم_افزار_eitaa 🔴📢فاجعه #موافقتنامه_پاریس برای صنایع کشور 🔹در سند مربوط به تعهدات ایران در موافقتنامه پاریس که برخلاف قانون اساسی و بدون مصوبه مجلس از 26 آبان 94 در حال اجرا توسط دستگاه های دولتی است، گازهای CO۲, CH۴, N۲O, SF۶, PFCs, HFCs, NF۳ گازهای گلخانه ای شناخته شده اند که انتشار آنها نسبت به حجم سال 2010 باید 4 تا 12 درصد کاهش یابد. 🔹پیشتر به صورت مبسوط به اثر اجرای این تعهدات بر صنعت برق کشور پرداختیم. اما پرسش این است که آیا گازهای گلخانه ای مذکور صرفا در نتیجه استفاده از سوخت های فسیلی منتشر می شوند یا فرآیندهای دیگری نیز وجود دارند که مشمول محدودیت های موافقتنامه پاریس شده باشند؟ 🔹طبق دستورالعملی که هيأت بين الدول تغيير آب و هوا يا IPCC تهیه کرده است، انتشار گازهاي گلخانه ای در چهار بخش عمده انرژی، فرآيندهای صنعتی، كشاورزی و جنگل و پسماند محاسبه می شوند. 🔹بر اساس دستورالعمل شماره ۱۰۰۸-۱۲۳۷۳۷ /۶۰ که در تاریخ 24/5/1394 دفترامور بهداشت، ایمنی، محیط زیست و انرژی سازمان حفاظت محیط زیست ابلاغ کرده است، فرآیندهای صنعتی زیر به عنوان فرآیندهای منجر به انتشار گازهای گلخانه ای شناسایی شده اند: الف-صنایع معدنی تولید سیمان، تولید آهک، تولید شیشه ب- صنایع شیمیایی تولید آمونیاک، تولید اسید نیتریک، تولید اسید آدیپیک، تولید کاپرولاکتام، گلیوکسال و اسید گلیوکسیلیک، تولید کاربید، تولید دی اکسید تیتانیوم، تولید سودا، تولید متانول، تولید اتیلن، تولید دی کلرید اتیلن و مونومر کلرید وینیل، تولید اکسید اتیلن، تولید اکریلونیتریل، تولید کربن سیاه ج- صنایع فلزی تولید آهن و فولاد، تولید آلیاژها، تولید آلومینیوم، تولید منیزیوم، تولید سرب، تولید روی. 🔹بر اساس دستورالعمل دولت، دستگاه های مربوطه موظف شده اند انتشار گازهای گلخانه ای از محل فرآِیندهای صنعتی مذکور را محاسبه کنند تا به صورت سالیانه به دبیرخانه کنوانسیون تغییرات آب و هوای سازمان ملل گزارش شود. 🔹با توجه به تعهد دولت در موافقتنامه پاریس برای کاهش 4 تا 12 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای نسبت به سال 2010(هشت سال پیش)، پاسخ این پرسش مهم است که دقیقا چه اتفاقی برای صنایع فلزی، معدنی و شیمیایی یاد شده خواهد افتاد؟ با توجه به اینکه فرآیند "تولید" مواد مذکور به عنوان عامل انتشار گاز گلخانه ای شناسایی شده، آیا ایران مجبور به کاهش تولید این مواد خواهد شد؟ آیا با توجه به اینکه تعهدات ایران در موافقتنامه پاریس از آبان 94 در حال اجراست، صنایع فلزی، معدنی و شیمیایی کشور نیز مانند صنعت برق با اجرای این موافقتنامه هم اکنون دچار اختلال شده است یا کاهش تولید در این صنایع هنوز اتفاق نیفتاده است؟ 🔹 پاسخ این پرسش ها نزد دولت و البته دستگاه های نظارتی کشور است. پاسخ هر چه باشد، از کنار این واقعیت نباید به سادگی عبور کرد که مهم ترین و زیربنایی ترین صنایع کشور به سبب این موافقتنامه در معرض خطر کاهش تولید قرار گرفته اند. ♦️جهت بررسی بیشتر میتوانید به مقرره شماره۱۱۴۸۰۹ در سامانه ملی قوانین و مقررات مراجعه نمایید. #کانال_میثاق_در_نرم_افزار_eitaa 🇮🇷 https://eitaa.com/mesagh

💢چالش‌های موافقتنامه پاریس در نشست علنی #مجلس گزارش #کمیسیون_اصل_نود در مورد عضویت ایران در #موافقتنامه_پاریس با محورهایی در خصوص چالش‌های قانونی و اجرای موافقتنامه مذکور برای کشور از جمله نبود منبع تامین هزینه سرمایه‌گذاری، بی اثر بودن در زمینه کاهش آلودگی هوا، ایجاد مانع در مسیر پیشرفت کشور قرائت شد.‎ بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که سندی تحت عنوان #سند_مشارکت_ملی قبل از ایجاد موافقتنامه پاریس توسط کشورهایی از جمله #ایران در دبیرخانه #کنوانسیون_تغییر_اقلیم سازمان ملل به ثبت رسیده که می‌تواند در صورت پیوستن رسمی به این موافقتنامه به اولین تعهد رسمی ایران (NDC) تبدیل شود.‎ ‏در جریان تصویب موافقتنامه پاریس در مجلس، تلاش شد تا این موافقتنامه، معاهده‌ای با هدف کاهش #آلودگی_هوا به تصویر کشیده شود. در حالی که موضوع این معاهده، کاهش گاز دی اکسید کربن انسان ساخت به عنوان مهم‌ترین #گاز_گلخانه‌ای است و اصولاً دی اکسید کربن، آلاینده #محیط_زیست نیست.‎ ‏برای دستیابی به اهداف تعیین شده و پذیرش تعهدات بیشتر به ترتیب به مبالغ ۱۷.۵ و ۵۲.۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است که بررسی منابع مالی برای تأمین برنامه‌های کشور جهت اجرای #تعهدات_پاریس نشان می‌دهد که تامین این منابع با چالش‌های جدی مواجه است.‎ ‏روح حاکم بر موافقتنامه پاریس می‌تواند با اسناد بالادستی از جمله سیاست‌های کلی نظام، مغایرت جدی داشته باشد. این موافقتنامه از کشورهای عضو خواسته تا به طور کلی به دنبال کاهش انتشار دی اکسید کربن باشند که معنی آن محدودیت در استفاده از منابع نفت و گاز به عنوان #مزیت_ملی کشور است.‎ 🆔🇮🇷 @mesagh 🇮