eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
185.6هزار عکس
167.6هزار ویدیو
1.9هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از mesaghمیثاق
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ چگونه باطل را برای انسان تزیین می کند؟ (بخش سوم) 🔷همچنین در آیات ۳۶ و ۳۷ سوره زخرف، به صورت يك حكم كلّى، كسى را كه از ، رویگردان مى شود بازگو مى كند؛ و مى فرمايد: «وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ * وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ؛ ما را بر او مى سازيم كه همواره او خواهد بود‌. و آنها [شياطين] اين گروه را از راه [خدا] باز مى دارند، در حالى كه گمان مى كنند هدايت يافتگان [حقيقى] آنها هستند». 🔷مفسّران و ارباب لغت براى جمله «يَعْشُ» دو معنا ذكر كرده اند: بعضى گفته اند از مادّه «عَشَى» به معناى تاريكى خاصّى است كه در چشم پيدا مى شود و بر اثر آن چشم بينايى خود را از دست مى دهد يا شبكور مى شود، لذا «عشوآء» به شترى گفته مى شود كه پيش روى خود را نمى بيند و به هنگام راه رفتن، پيوسته اشتباه مى كند (خبط عشوآء نيز اشاره به همين است) و «اعشى» به كسى مى گويند كه نابينا يا شبكور است. 🔷بنابراين معناى آيه شريفه اين است: كسى كه را با در جهان آفرينش نبيند و از زبان پيامبران الهى نشنود، گرفتار و تسويلات او مى گردد. بعضى ديگر آن را از مادّه «عَشْو» (بر وزن نَشْو) دانسته اند كه وقتى با «الى» ذكر مى شود به معناى هدايت يافتن با چشمانى ضعيف است؛ و هنگامى كه با «عن» ذكر مى شود، به معناى اعراض و رویگردانى است. [۱] بنابراين معناى آيه چنين مى شود: كسانى كه از رويگردان شوند؛ را بر آنها مسلّط خواهيم ساخت. [۲] 🔷امّا جمله «نُقِيَّض» از مادّه «قَيْض» (بر وزن فَيْض) در اصل به معناى پوست تخم مرغ است؛ سپس به معناى مسلّط ساختن آمده است. اين تعبير در مورد آيه بسيار قابل توجّه است، و نشان مى دهد كه چنان بر اينگونه افراد مى شود كه از هر سو آنها را كرده و رابطه آنان را از جهان خارج به كلّى قطع مى كند، و اين بدترين براى يك انسان در برابر است. اين تعبير در كلمات عرب نيز به صورت ضرب المثل به كار مى رود كه مى گويند «اِسْتِيْلاءُ الْقَيْضِ عَلَى الْبَيْضِ؛ تسلّط پوست، بر تخم مرغ». از آن بدتر آنكه اين و ادامه مى يابد و همچنان در كنار او است، و عاقبت او به جايى مى رسد كه به مى كند و گمان دارد كه در طريق هدايت است؛ «وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُّهْتَدُونَ». ... پی نوشت ها [۱] بعضى از مفسّران گفته اند كه اين واژه اگر از مادّه «عَشَا يَعْشُو» باشد به معناى خود را به است، بى آنكه آفتى در چشم باشد، و امّا اگر از «عَشى يَعْشا» باشد به معناى آفتى است كه در چشم حاصل مى شود. (تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج ۸، ص ۳۶۹، سوره زخرف، آيه ۳۶) ولى بايد توجّه داشت كه در آيه مورد بحث از مادّه «عشا يعشو» است. [۲] به لسان العرب، ابن منظور، دار صادر، بيروت، چ سوم، ج ۱۵، ص ۵۶؛ المفردات فی غريب القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق: صفوان عدنان داود، دارالعلم - الدار الشامية، دمشق، بيروت، چ اول، ص ۵۶۷؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، انتشارات ناصر خسرو، چ اول، ج ۱۶، ص ۷۷؛ تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج ۸،ص ۳۶۹، سوره زخرف، آيه ۳۶؛ الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسين حوزه علميه قم، چ پنجم، ج ۱۸، ص ۱۰۲، بيان مراجعه شود. 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ نهم، ج ۱، ص ۴۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)