✡ تبلیغ جنبش رائلیان در فیلم پرومتئوس (١) 👽 رائلیان و کلود وریلهون 1⃣ شبه‌آیین #رائلیان جنبش نوینی است که در سال ١٩٧٣ توسط #کلود_وریلهون که ادعای برگزیده‌شدن توسط #الوهیم داشت، پایه‌گذاری شد. این جنبش مبتنی بر وجود بشقاب‌پرنده‌ها و #موجودات_فضایی است که وریلهون با گرته‌برداری از #کتاب_مقدس و برخی از تعلیمات ادیان و تغییر نام خدا به الوهیم، ساخت! او با بیان این نکته که الوهیم در زبان عبری بد ترجمه شده و به اشتباه خدا نام گرفته است، منکر اعتقاد به خدا و مدعی اشتباهی بزرگ در #تورات شد. 2⃣ به‌گفتهٔ وریلهون که کمی بعد خود را #رائل نامید، الوهیم او را به پیامبری و این نام برگزیده‌‌اند. الوهیم به‌معنی کسانی است که از آسمان آمدند که مفرد آن #الوها است نه خدا؛ و به این ترتیب نتیجه گرفت که هیچ خدایی وجود ندارد جز خالقین علمی که در کرات دیگر و در لوله‌های آزمایشگاهی دست به خلق این جهان زده‌اند و برترین دستاوردشان هم انسان و #برترین_نژاد انسان هم #یهود است!!! 3⃣ او ادعا کرد که آگاهی او به این حقایق به‌واسطهٔ مشاهدهٔ سفینه فضایی و چند ملاقات او با موجودی فضایی صورت گرفته است که او را الوهیم نامید. او تنها هدف انسان را رسیدن به لذّات حسّی و رهایی از رنج و رسیدن به دوران طلایی در همین دنیا می‌داند. در آخر هم عشق‌ورزیدن به الوهیم و آماده‌سازی زمین برای فرود آنها را هدف غایی زندگی بشر معرفی می‌کند! 4⃣ رائلیان کتاب خاصی ندارند و رائل برای این‌که پیروانش خیلی هم دست خالی نباشند، روش #مدیتیشن حسّی را به‌عنوان راهی برای ارتباط با بی‌نهایت و بی‌کرانگی فضا توصیه می‌کند. روشی که اصالت را به حواس پنج‌گانه می‌دهد و هر نوع کام‌جویی و #هوسرانی را ممدوح می‌شمارد. هرچند او اعتقادی به روح ندارد، اما پیروانش را از زندگی جاودانه مأیوس نمی‌کند و به آنها توصیه می‌کند با ارسال #کد_ژنتیکی خود به مراکز رائلیان، فرصت #شبیه‌سازی و ادامهٔ زندگی به این صورت را برای خود فراهم کنند. @mesagh

🛑📢شادی های توأم با غرور و شهوت چه عواقبی دارد؟ 🔹آیه ۷۵ سوره «غافر»، به علت گرفتارى هاى کافران اشاره دارد، مى گوید: «ذلِکُمْ بِما کُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِى الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِما کُنْتُمْ تَمْرَحُونَ؛ این عذاب ها به خاطر آن است که به ناحق در زمین شادى مى کردید و از روى غرور و مستى شهوات به خوشحالى مى پرداختید!». از مخالفت با پیامبران و کشتن مؤمنان و در فشار گذاردن محرومان و مستضعفان، لذت مى بردید و از ارتکاب گناهان و قانون شکنى ها در خود احساس غرور و سربلندى مى کردید، اکنون باید کفاره آن همه شادى بیجا و غرور و غفلت و مستى شهوت را در میان این غل و زنجیرها و در لابلاى شعله هاى آتش بدهید. 🔹«تَفْرَحُونَ» از ماده «فرح» به معنى شادى و خوشحالى است که گاهى ممدوح است و شایسته، همانگونه که در آیه ۴ ـ ۵ سوره «روم» آمده است: «وَ یَومَئِذ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللّهِ؛ در آن روز [که رومیان اهل کتاب بر مشرکان مجوس پیروز گردند] مؤمنان شاد خواهند شد». و گاه مذموم است و بر اساس باطل، چنان که در داستان «قارون» در آیه ۷۶ سوره «قصص» مى خوانیم: «اِذْ قالَ لَهُ قَومُهُ لاتَفْرَحْ إِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ الْفَرِحِینَ؛ به خاطر بیاور هنگامى را که قومش به او گفتند: این همه شادى مغرورانه مکن، که خداوند شادى کنندگان مغرور را دوست نمى دارد». 🔹البته این تفاوت، باید از قرائن شناخته شود و پیداست که در آیه مورد بحث، «فرح» از نوع دوم منظور است. «تَمْرَحُونَ» از ماده «مَرَح» (بر وزن فرح) به گفته جمعى از ارباب لغت و مفسران، به معنى «شدت فرح، و گستردگى» آن است. و بعضى آن را به معنى «شادى به خاطر مطالب بى اساس» دانسته اند. در حالى که بعضى دیگر آن را به معنى «شادى توأم با یک نوع طرب» و به کار گرفتن نعمت هاى الهى در مسیر باطل شمرده اند. ظاهر این است که همه این معانى به یک مطلب باز مى گردد، زیرا شدت شادى و افراط در آن، سر از همه این مسائل در مى آورد و با انواع گناهان و آلودگی ها و عیاشى و هوسرانى توأم مى شود. [۱] 🔹آرى، این گونه شادی هاى توأم با غرور و غفلت و بى خبرى و همراه با هوسرانى و شهوت، انسان را به سرعت از خدا دور مى کند و از درک حقایق باز مى دارد، واقعیت ها را شوخى، و حقایق را مجاز، جلوه مى دهد. اینجاست که به آنها خطاب مى شود: «أُدْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِینَ فِیها؛ وارد شوید از درهاى جهنم و جاودانه در آن بمانید». [۲] «فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ؛ و چه بد جایگاهى است، جایگاه متکبران». [۳] این جمله، تأکید مجددى است بر اینکه سرچشمه اصلى بدبختی هاى آنها، همان کبر و غرور بوده است، همان کبرى که امّ الفساد و حجاب در برابر دیدگان حق بین انسان و عامل مقاومت در برابر انبیاء و اصرار در مسیر باطل است. پی نوشت‌ها؛ [۱] «راغب» در «مفردات» مى گوید: «اَلْفَرَحُ اِنْشِراحُ الصَّدْرِ بِلَذَّة عاجِلَة، وَ اَکْثَرُ ما یَکُونُ ذلِکَ فِى اللَّذّاتِ الْبَدَنِیَّةِ وَ الْمَرَحُ شِدَّةُ الْفَرَحِ وَ التَّوَسُّعِ فِیْهِ». [۲] سوره مؤمن، آیه ۷۶ [۳] همان آیه 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ ۲۶، ج ۲۰، ص ۱۹۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #غرور #غفلت #هوس #هوسرانی #باطل