eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
186.9هزار عکس
169.5هزار ویدیو
2هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️تعلیم و تربیت 🔹تمام علوم و تمام عبادات و تمام معارف الهيه و تمام احكام عبادى و همه چيزهايى كه هست، همه اينها براى اين معناست كه انسان ناقص‌ را انسان كامل كند. كتاب انسان‌ سازى است؛ كتابى است كه با اين كتاب - اگر كسى توجه به آن بكند - تمام مراتبى كه از براى انسان هست، اين كفالت دارد و همه مراتب را، به آن نظر دارد. بخشی از پیام حضرت‌ امام به طلاب حوزه نجف ۵۶/۷/۶ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️سخن چينی با چه انگيزه هايی صورت می گيرد؟ 🔹اين رذيله اخلاقی مانند سایر هم نوعانش پيوند ناگسستنى با بسيارى از رذائل اخلاقى دارد، از جمله ، زيرا شخص حسود نمى تواند آرامش زندگى ديگران را تحمل كند، و از اين كه دوستان دست به دست هم داده و كارهاى خود را به سرعت پيش مى برند، و يا از محبت و پیوند قوی در بین خانواده ها و همسران، رنج مى برد، سعى مى كند از طريق آنها را نسبت به يكديگر کرده و به جان هم بيندازد. ، از انگيزه های ديگر سخن چينى است، چرا كه شخص دنياپرست مى خواهد با ایجاد اختلاف در بين ديگران، کار و كسب آنها را به ركود و ورشكستگى بكشاند تا زمینه بهره برداری خودش را فراهم نماید. 🔹 عامل مهم ديگرى در سخن چينى است. قرآن مجيد درباره منافقان مى گويد: «اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لا يَشْعُرُونَ؛ [بقره، ۱۲] آنها [منافقان] فساد كنندگان واقعى هستند، و لكن نمى فهمند». براستی كار آنها ايجاد فساد، به هر طريق ممكن است، امام صادق (ع) در حديثى مى فرمایند: «يكى از نشانه هاى اصرار بر سخن چينى است». [۱] فرد نزد اين طرف مى آيد و به عنوان خيرخواهى، از طرف مقابل مى كند، و سخنان زهرآلودى از وى نقل مى نمايد، و نزد طرف مقابل نيز همين عمل را تكرار مى كند. اين شخص دو چهره و منافق، هدفش ، و كشمكش هاى اجتماعى است تا در آن ميان نفس راحتی بكشد. 🔹عامل ديگر سخن چينى، همان چيزى است كه امروزه به عنوان بيمارى اخلاقى آزاردهى يا معروف است. بعضى هستند كه بر اثر عقده حقارت، انتقام جويى و يا انحرافات ديگر روانى، از اذيت و آزار ديگران لذت مى برند، و از خوشى آنها ناراحتند. اين گونه افراد به سخن چينى و سعايت پرداخته، تا مردم را به هم بريزند و خود در گوشه اى بنشينند و از جنگ و دعواى آنها لذت ببرند. از بعضى از روايات استفاده مى شود ناپاكى نطفه نيز از عوامل گرايش به سعايت و سخن چينى است. (البته زمينه ساز است نه اين كه افراد را مجبور به اين كار كند) پيامبر اكرم (ص) در حديثى می فرمایند: «اَلسّاعى بِالنّاسِ اِلَى النّاسِ لِغَيْرِ رُشْدِهِ؛ كسى كه نزد مردم بر ضد ديگرى (سخن چینی) مى كند در مسير صحيح نيست. [بعضى در تفسير جمله لغير رشده گفته اند يعنى لَيْسَ بِوَلَدِ حَلال؛ چنين كسى حلال زداده نيست]». [۲] 🔹عادت به یکی دیگر از عوامل سخن چينى است. شخص دروغگو اصرار دارد كه سخن اين شخص را به شخص دیگر برساند و ميان آنها كند هر چند سخنانش دروغ باشد. پيامبر اكرم (ص) در حديث مفصّلى درباره نشانه هاى صفات خوب و بد می فرماید: «اَمّا عَلامَةُ الْكَذَّابِ فَاَرْبَعَةٌ... اِنْ قالَ لَمْ يَصْدُقْ وَ اِنْ قِيلَ لَهُ لَمْ يُصَدِّقْ وَ الَنميمةُ وَ الْبُهْتُ؛ نشانه دروغگو چهار چيز است: هرگاه سخنى بگويد راست نمى گويد، و اگر سخنى به او بگويند تصديق نمى كند، و و بهتان». [۳] يعنى هرگاه صفت رذيله دروغگويى در درون جان انسان متمركز شود، اين چهار عمل از او آشكار مى شود. پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی،، چ دوم، ج ‏۶۹، ص ۲۰۷، باب ۱۰۶، ح ۸ [۲] إحياء علوم الدين، الغزالي، دارالمعرفة، بيروت، بی تا، ج ۹، ص ۷۵ [۳] بحارالأنوار، همان، ج ‏۱، ص ۱۲۲، باب ۴ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۳۰۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️احساس لذت در نماز 🔹این احساس لذت در ، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد، و یک سری مقدمات در خود نماز؛ آن چه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود این است که انسان نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند؛ و معصیت، روح را مکدّر می کند و نورانیّت دل را می برد؛ و در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود، یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند. برگی از دفتر آفتاب، ص۱۳۳ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️عوامل غفلت از حضور امام زمان (بخش سوم) 🔸معصومين عليهم السلام انسان های کاملی هستند که خداوند آنان را خليفه و نماينده خود در زمين قرار داده، و اراده کرده است که با آنان شناخته شود و از مسير اطاعت آن ها، اطاعت شود و ثواب و عقاب را نيز بر مدار اعتقاد و اطاعت آنان قرار داده است. وقتی از امام حسين (ع) درباره معرفت خدا و چگونگی آن سوال شد، حضرت فرمود: «عبارت است از شناخت مردم هر زمان امامشان را، آن امامى كه اطاعت او بر آنها واجب است». بنابراين معرفت و آگاهی به  (عج) لازم است، و غفلت از آن حضرت نيز موجب خروج از جاده صحيح زندگی، و نرسيدن به سعادتی است که توسط خداوند برای انسان رقم زده می‌شود؛ و نیز باعث گمراهی و شقاوت می‌گردد. در ادامه به بیان برخی از آثار فردی غفلت از حضور امام زمان (عج) می‌پردازیم: 💠 «نااميدی و يأس»  🔹نوميدی و يأس، انسان را تدريجا به سوی فساد و همرنگی با محيط می‌کشاند، تا جایی که نمی‌تواند خود را به صورت يک اقليت صالح در برابر اکثريت ناسالم حفظ کند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايی می‌داند. اين يکی از آثار از اصلاح جامعه و و قيام نجاتبخش او می‌باشد. پس تنها چيزی که می‌تواند به انسان روح اميد بدمد و نگذارد در محيط فاسد حل شود، اميد‌ به‌ مصلح‌ جهانی است. هنگامی که روزنه اميد برای انسان گشوده شود، اميد به تغيير وضع موجود، نقطه عطفی در زندگی او ايجاد می‌کند و چه بسا او را به توقف کردن در مسير گناه و بازگشت به سوی پاکی و اصلاح دعوت می‌نمايد. 💠 «احساس بيهودگی و پوچی» 🔹انسان منتظر، باور قطعی دارد که تنها نظام اجتماعی عادلانه ای که به تمام خواسته های مشروع بشری پاسخ داده، و منصفانه ترين قوانين را برای انسان‌ها آماده کرده است، نظام حکومتی اسلام و قانون الهی قرآن است و زيباترين آن در عصر ظهور (عج) تحقق خواهد يافت و اين باعث نشاط زندگی می‌شود و زندگی را ارزشی کرده و انسان را از بيهودگی نجات می‌بخشد، بر خلاف افراد و گروه هایی که از چنين آينده درخشانی غافل اند، و نتيجه آن جز احساس بيهودگی و پوچی در زندگی چيز ديگری نخواهد بود. 💠 «عدم اصلاح خويش» 🔹آن کس که منتظر است، در خود می‌کوشد تا برای جامعه ايمانی، عنصری مفيد، موثر و کارآمد باشد. البته نکته مهم اينجاست که منتظر واقعی برای چنین برنامه مهمی، هرگز نمی‌تواند نقش تماشاچی را داشته باشد، بلکه بايد حتما در صف طالبان اصلاح قرار گيرد. [۱] همچنین موارد متعدد ديگری مانند: حل شدن در فساد محيط، کوری دل، مردن قلب، قساوت قلب، ناآرامی روحی و زيانکاری و... از جمله آثار غفلت از حضور امام زمان (عج) می‌باشد. ... پی نوشت؛ [۱] حکومت جهانی مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشريف ـ آيت الله مکارم شیرازی، ص ۱۰۵، چاپ علميه، قم، ۱۳۷۵ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️امام مهدی عجل الله تعالی فرجه؛ 🔸أما سَمِعْتُمْ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: «يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنوا اَطيعُوا اللهَ وَ أطيعُوا الرَّسولَ وَ اُولُو الأمْرِ مِنْكُمْ»؛ هَلْ أمرٌ إلاّ بِما هُوَ كائِنٌ إلى يَوْمِ القيامَةِ؟ 🔹آيا شنيديد كه خداوند بزرگ فرمود: «اى كسانى كه ايمان آورديد از خدا و رسول و صاحبان فرمان بر خود پيروى و فرمانبردارى كنيد»؛ آيا مقصود اين نيست فرمانى كه تا روز قيامت پابرجاست؟ 📕كمال الدين و تمام النعمة، ۲، ۴۸۷ 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️ خود بزرگ‌ بینی  🔹 ، یکی از بزرگترین بیماری های روحی و روانی است که از و نشأت می گیرد. امام علی (ع) در این مورد می‌فرماید: «اوْحَش الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ؛ بدترین وحشت، است»؛ [۱] امام سجّاد (ع) در یکی از دعاهایشان می‌فرماید: «و عَبِّدنی لَک وَ لا تُفْسِدْ عِبادتَی بِالْعُجْب؛ مرا به بندگی خود درآور و عبادتم را به وسیله تباه مساز». [۲] خواجه عبدالله انصاری می گوید: «عیب است بزرگ برکشیدن خود را ، از جمله خلق برگزیدن خود را ، از مردمک دیده بباید آموخت ، دیدن، همه کس را و ندیدن خود را». [۳] 💠حقیقت خودبزرگ بینی 🔹 ، خوش بینی انسان است نسبت به اعمال خود، و لایق شمردن خود از نظر عمل به وظایف و کسب امتیازات و موفقیت ها. مرحوم نراقی در حقیقت عُجب و خودبزرگ‌بینی می‌گوید: «عُجب، خودبزرگ بینی است، به جهت دیدن نوعی کمال، چه کمال واقعی و چه کمال خیالی و تصوری». [۴] مرحوم شیخ بهایی (ره) در تعریف عجب می‌گوید: «عجب، بزرگ دیدن عمل صالح و خوشحالی امر آن و نشان دادن اعمال و لایق دانستن خود است». [۵] 💠فرق خودبزرگ بینی و تکبّر 🔹خودبزرگ‌بینی، مربوط به عمل است و تکبّر مربوط به نفس است، که انسان نفس خود را بهتر از دیگران بداند. در مقایسه با دیگران، مطرح نیست، فقط خود شخص مطرح است، و لو کسی دیگر هم نباشد، [۶] ولی در مقایسه با دیگران مطرح است. خودبزرگ‌بینی در اثر داشتن چیزی است، در حالی که در تکبّر و خودبرتربینی، ممکن است بدون کمال هم مطرح باشد. پی نوشت‌ها ؛ [۱] نهج البلاغه، قصار ۳۸ و در قصار ۱۱۳ آمده است: «لا وَحْدَةَ اوحَشَ مِنَ الْعُجب؛ هيچ تنهايى وحشتناك‌تر از عُجب نيست. [۲] صحيفه سجاديه، دعاى فى مكارم الاخلاق، ص ۱۰۰ [۳] آشنايى با علوم اسلامى، شهيد مطهرى، ص ۲۱۳ [۴] جامع السعادات، ج ۱، ص ۳۲۱ [۵] اربعين، شيخ بهايى، ص ۳۵؛ معراج السعادة، نراقى، ص ۲۲۱ [۶] جامع السعادات، ج ۱، ص ۳۲۱ منبع: حوزه نت 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️انتظار فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌یی است 🔹 یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌یی است. یک انتظار، انتظارِ فرجِ نهایی است؛ یعنی این‌که بشریت اگر می‌بیند که طواغیت عالم ترکتازی می‌کنند و چپاولگری می‌کنند و افسارگسیخته به حق انسانها تعدی می‌کنند، نباید خیال کند که سرنوشت دنیا همین است؛ نباید تصور کند که بالاخره چاره‌یی نیست و بایستی به همین وضعیت تن داد؛ نه، بداند که این وضعیت یک وضعیت گذراست - «للباطل جولة» - و آن چیزی که متعلق به این عالم و طبیعت این عالم است، عبارت است از «استقرار حکومت عدل»؛ و او خواهد آمد. 🔹انتظار فرج و گشایش، در نهایت دورانی که ما در آن قرار داریم و بشریت دچار ستم‌ها و آزارهاست، یک مصداق از انتظار فرج است، لیکن انتظار فرج مصداق‌های دیگر هم دارد. وقتی به ما می‌گویند منتظر فرج باشید، فقط این نیست که منتظر فرج نهایی باشید، بلکه معنایش این است که هر بن‌بستی قابل گشوده شدن است. ، یعنی این؛ فرج، یعنی گشایش. مسلمان با درسِ انتظار، فرج می‌آموزد و تعلیم می‌گیرد که هیچ بن‌بستی در زندگی بشر وجود ندارد که نشود آن را باز کرد و لازم باشد که انسان ناامید دست روی دست بگذارد و بنشیند و بگوید دیگر کاری نمی‌شود کرد؛ 🔹نه، وقتی در نهایتِ زندگىِ انسان، در مقابله‌ی با این‌همه حرکت ظالمانه و ستمگرانه، خورشیدِ فرج ظهور خواهد کرد، پس در بن‌بست‌های جاری زندگی هم همین فرج متوقَّع و مورد انتظار است. این، درس امید به همه‌ی انسانهاست؛ این، درس انتظار واقعی به همه‌ی انسانهاست؛ لذا را افضل اعمال دانسته‌اند؛ معلوم می‌شود انتظار، یک عمل است، بی‌عملی نیست. 🔹نباید اشتباه کرد، خیال کرد که انتظار یعنی این‌که دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کاری بشود. یک عمل است، یک آماده‌سازی است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است، یک نشاط و تحرک و پویایی است در همه‌ی زمینه‌ها. این، در واقع تفسیر این آیات کریمه‌ی قرآنی است که: «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین» یا «ان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین». یعنی هیچ‌وقت ملت‌ها و امت‌ها نباید از گشایش مأیوس شوند. بیانات مقام معظم رهبری ۸۴/۰۶/۲۹ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️حسابرسی ذره ذره بیت المال مسلمین در آخرت 🔹این دستور است در طول تاریخ برای کسانی که متکفل حکومت هستند، که تا اندازه ممکن در تصرف نکنند، یک دِرهَمش در آن طرف حساب دارد. باید حساب بدهیم، باید در پیشگاه خدای تبارک و تعالی، در کارهایی که می‌کنیم، تصرف هایی که در بیت المال می‌کنیم، باید بعد حساب بدهیم چرا؟ زیاده روی شده باشد، مجازات دارد؛ عدالت شده باشد، مجازات خیر دارد. بیت‌المال مسلمین را بزرگ بشمارید. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۴/۶/۱۳ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️تفاوت نگاه اسلام و غرب به فرزندآوری (بخش سوم و پایانی) 🔸امروزه در کشور ایران به یک تبدیل شده است. شاید بتوان تغییر باور ایرانیان در مورد فرزندآوری را نتیجه شبیخون فرهنگی غرب دانست. در این نوشتار برآنیم که به بیان تفاوت دیدگاه اسلام و غرب در مورد فرزندآوری بپردازیم. 💠جایگاه فرزند در اسلام 🔹اگرچه خودداری از داشتن فرزند، گرایشی است که با تأثیر پذیری از فرهنگ غرب به وجود آمده و متاسفانه در جوامع اسلامی نیز طرفدارانی یافته است، اما با نگاهی به آموزه های دینی به طور قطع می توانند تاثیرات مثبت و سازنده ای در زندگی والدین داشته باشند. از نظر اسلام، از ارکان مهم خانواده محسوب می شوند. در کلمات و سیره ائمه علیهم السلام نگرش مثبتی به فرزند وجود دارد، و در روایات از فرزند با تعابیری چون: میوه دل، نور دیده، مایه خوشبختی، کسی که انسان را یاری می کند، و نیز مایه ثواب و پاداش اخروی، و رحمت و غفران الهی یاد شده است. 🔹از این رو در روایات به توصیه فراوان شده است. در برخی تعابیر آمده است که مایه خوشبختی خانواده است و از سعادت افراد این است که فرزند یا فرزندانی داشته باشند که در اخلاق و رفتار و شکل، ظاهری شبیه آنها داشته باشند. از مجموع آیات و روایات استفاده می شود که فرزندان مواهب و نعمت های خداوندی به والدین اند. والدین اگر به وظایف خود در قبال آنها به درستی عمل کنند، می توانند از این نعمت های خداوندی همچون سایر نعمت ها بهره مند شوند. 📕کتاب تقویت نظام خانواده و آسیب شناسی آن، گروه نویسندگان، صص ۳۳۲-۳۳۵ منبع: وبسایت راسخون 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️از ديدگاه قرآن مجازات اخروی ترک نماز چیست؟ 🔹 به قدرى اهمّيّت دارد که آيات و روايات بی شمارى در كتبِ معروفِ اسلامى درباره اهمّيّتِ آنها وارد شده و با صراحت ترك اين فريضه را از اسباب سقوط در شمرده است؛ آنجا كه در سوره مبارکه مدثر مى فرمايد: گروهى از بهشتيان (اصحاب اليمين) در ارتباطى كه از جايگاه خود با مجرمانِ دوزخى مى گيرند از آنها سؤال مى كنند: «مَا سَلَكَكُمْ فِی سَقَرَ؛ چه چيز شما را به دوزخ فرستاد؟!». آنها در پاسخ مى گويند: «قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ - وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ - وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ - وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ؛ ما از نبوديم - و مستمندان را اطعام نمى كرديم - و پيوسته با اهل باطل همنشين بوديم - و همواره روز جزا را انكار مى كرديم». [۱] 🔹گرچه در اين آيه علاوه بر ترك اشاره به سه گناه ديگر نيز شده است؛ ولى ذكر ترك نماز به عنوان اوّلين گناه به خوبى نشان مى دهد كه تا چه حدّ، ترك اين خطرناك است. به علاوه، اين امور چهارگانه هر كدام مستقلا مى تواند يكى از اسباب سقوط در دوزخ گردد (ترك اطعام مستمندان ظاهراً اشاره به منع حقوق واجبه است). مسئله آنقدر از نظر مهم است كه طبق بعضى از رواياتِ معروف، نخستين چيزى كه از نامه اعمال به آن نگاه مى شود نماز است، اگر در نامه اعمال (به طور صحيح) وجود داشت، به ساير اعمالِ نيك نگاه خواهد شد، و اِلا به بقيه نگاه نمى شود و چنين كسى روانه دوزخ مى گردد. [۱] اين مطلب شايد به خاطر آن باشد كه سرچشمه زاينده ايمان و ضامن بقاى آن است، با ترك نماز اصل ايمان به تزلزل مى افتد و مى دانيم يكى از شرایط قبولى اعمال، است كه بدون ايمان هيچ چيزى پذيرفته نيست. پی نوشت‌ها؛ [۱] وسائل الشيعة، عاملى، شيخ حرّ، مؤسسة آل البيت(ع)، قم، ‏‏۱۴۰۹ ق، چ اول، ج ‏۴، ص ۳۴، باب۸؛ الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۳، ص ۲۶۸ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية‏، چ نهم، ج ۶، ص ۲۹۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️قسط و عدل، ماموریت بزرگ امام عصر (عج) 🔹 به وسیله‌ علمِ پیشرفته‌ امروز و فنّاوریِ پیشرفته‌ی امروز قابل حل شدن نیست؛ گره‌اش بازشدنی نیست. امروز بی‌ عدالتی در دنیا از علم تغذیه میکند؛ یعنی علمِ پیشرفته در خدمت بی‌عدالتی است، در خدمت جنگ‌افروزی است، در خدمت تصرّف سرزمین‌های دیگران است، در خدمت سلطه‌ بر ملّتها است؛ 🔹پس علم این گره‌ها را دیگر نمیتواند باز بکند؛ اینها احتیاج دارد به یک قدرت معنوی، قدرت الهی، دست‌ پُرقدرتِ‌ که او بتواند این کارها را انجام بدهد؛ لذا مأموریّت بزرگ (عج) عبارت است از «یَملَأُ اللَهُ بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلا»؛ مأموریّت بزرگ آن بزرگوار و است. 🔹در بسیاری از روایات، در دعاها، در زیارت ها به این معنا اشاره شده است: ایجاد قسط‌ و عدل؛ این، آن چیزی است که جز به دست قدرت الهی که از آستین حضرت بقیّة الله بیرون می‌آید، امکان‌پذیر نیست. این عدلی هم که انتظار است حضرت به وجود بیاورند، عدل در یک بخشِ خاص نیست، عدل در همه‌ شئون زندگی است؛ 🔹عدالت در قدرت، عدالت در ثروت، عدالت در سلامت، عدالت در کرامت انسانی و در منزلت اجتماعی، عدالت در معنویّت و امکان رشد، [عدالت] در همه‌ ابعاد زندگی؛ اینها چیزهایی است که انتظار است که به وسیله‌ حضرت بقیّة‌ الله (عج) در عالَمِ وجود، در دنیا به وجود بیاید و ان‌شاءالله به لطف الهی [محقّق] خواهد شد. بیانات رهبرانقلاب ۹۹/۱/۲۱ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له 🆔 @mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
⭕️چهار خصلتی كه امام صادق (ع) برای مؤمن لازم می‌دانند چه چيزهايی است؟ 🔹امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «أرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُؤمِناً وَ إنْ كَانَ مِنْ قَرْنِهِ إلى قَدَمِهِ ذُنُوباً: الصِّدْقُ وَ الْحَيَاءُ وَ حُسْنُ الخُلْقِ وَ الشُّكْرُ؛ [۱] چهار چيز است كه اگر در هر كس باشد مؤمن است، اگر چه از فرق سر تا پاها غرق در گناه باشد: راستگويى، حيا، حُسن خُلق و شُكر». 💠شرح حديث 🔹اين حديث يك معناى ابتدايى دارد كه غير قابل تصوّر است؛ ولى معنايى عندالتامّل دارد كه لطيف و دقيق است. معناى ابتدايى آن اين است كه هر گناهى كه شخص مرتكب شود، ولى اين چهار صفت را داشته باشد، مؤمن است كه اين معنا، مفهوم و معقول نيست؛ ولى معناى دقيق روايت اين است كه كسى كه آلوده همه گناهان است، اگر اين چهار صفت را پيدا كند، از گناهان ديگر پاك مى‌شود و اين چهار صفت، بسيارى از آن گناهان را از انسان دور مى‌كند. 1⃣صداقت 🔹صفت موجب مى‌شود بسيارى از گناهان مانند كم فروشى، احتكار، تقلّب، دزدى،... از بين برود؛ چرا كه اگر اين گناهان را مرتكب شود، مجبور است براى پوشاندن آن بگويد. نمونه آن داستان جوانى است كه خدمت پيامبر اكرم (ص) آمد و عرض كرد: آلوده [به] جميع گناهان هستم، چه كنم؟ حضرت به او فرمود: فقط نگو. اين امر باعث شد سراغ هيچ گناهى نرود؛ چون اگر هر گناهى را مرتكب مى‌شد و خدمت پيامبر اكرم (ص) مى‌رسيد، مجبور بود براى پوشاندن آن دروغ بگويد. 2⃣حيا 🔹 به معناى «كفّ النفس عن القبيح» است؛ يعنى در مقابل زشتى‌ها رو برگرداند و وقتى كه از قبايح حيا كند، بسيارى از گناهان را ترك مى‌كند. 3⃣حُسن خُلق 🔹 عامل شستشوى از گناه است؛ چون انسان بسيارى از گناهان را در حال انجام مى‌دهد و كسى كه حُسن خُلق دارد، عصبانى نمى‌شود و به همين جهت گناه نمى‌كند. 4⃣شُكر 🔹معناى اين است كه هر عضوى را در جاى خودش و در راهى كه خدا آن را آفريده استفاده كند و اگر شكر اين نعمت‌ها را به جاى آورد، ديگر گناه نمى‌كند. پی نوشت: [۱] تحف العقول‏، ابن شعبه حرانى، جامعه مدرسين‏، قم‏، ۱۴۰۴ ق، چ دوم‏، ص ۳۶۹ 📕مشكات هدايت‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: مكارم، مسعود، حامدى، محمد رضا، مدرسه امام على بن أبیطالب (ع)، قم‏، ۱۳۸۵ ش، چ اول‏، ‏ص ۵۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🆔 @mesagh