✅باز هم ماهی گیری فرصت طلبان از آب گل آلود! ✍آقای عبدی! آن تماشاگر کذایی که به خاطر بددهنی و فحاشی هایش زنان و نوامیس مردم هم امنیت ندارند تا در ورزشگاه حضور یابند و برای تیم مقابل و‌طرفدارانش هم حرمتی قائل نیست همه واقعیت های بیرونی نیست که با آن روبرو هستیم و مردم خواندن آنها ناشی از نا آشنایی امثال شما با واقعیات جامعه معاصر ایران است‌‌ که انتظار و مهدویت رکن مرکزی آن است. محمدرضا باقرزاده

✅اژدهای هفت سر فساد و موضع دولت سیزدهم ✍محمدرضا باقرزاده سوال اساسی این است، فساد؟ یا فساد همه گیر؟ یا فساد سیستمی؟ یا فساد سیستماتیک؟ در نظام جمهوری اسلامی با کدامیک درگیریم و موضع دولت سیزدهم در این خصوص چیست؟ ابتدا باید وضعیت های نگران کننده را بشناسیم: 1- ميزان زیاد ارقام فساد 2- تنوع حوزه‌هاي رخ دادن فساد 3- تبديل فساد به يك نرم و هنجار در يك یا چند سازمان 4- پايين بودن هزينه‌هاي ارتكاب فساد در برخی موارد و سازمانها 5- برخورد با موارد شبكه‌اي شدن فساد و فساد سيستماتيك به مثابه جرم سازمان‌يافته و فساد شبكه‌اي 6- آلوده شدن برخی متولیان مبارزه با فساد، به فساد 7- بي‌ميلي و ناامیدی جامعه در شكايت قضايي و گزارش موارد فساد اینها برخی از موارد نگران کننده است که باید هر وجدان بیداری را نگران کند. ✍اما آیا دیدن چنین مواردی می تواند لزوما به معنای فساد سیستمی در نظام باشد؟ فساد سیستمی (Systemic corruption) و نهادینه اشاره به سیستم و نظام فسادپرور و فسادپذیر دارد. فساد سیستماتیک (Systematic corruption) یا فساد شبکه ای به مفهوم اقدام شبکه‌ای و جمعی برای فساد است. فساد فراوان و گسترده همه گیر هم ناظر به وضعیتی است که انسان را متقاعد می کند که در غالب نهادهای نظام کم و بیش مواردی از تخلف و فساد قابل رویت است. اما هم فساد سازمان یافته و هم فساد گسترده نباید به معنای فساد سیستمی تلقی شود. ✍چرا فساد در کشور ما سیستمی نیست؟ چون: ۱. در فساد سیستمی فساد بدون مانعی فرایند‌های سیستم را آلوده کرده و هیچ سازوکار نظارتی حتی نتواند از وقوع فساد مطلع شود، چه رسد به آنکه آن را به نهاد قضایی گزارش کند و به اطلاع عموم برساند. ۲. در فساد سیستمی نهاد‌های نظارتی یا از کار می‌افتند یا خود آلوده شده و به فساد دامن می‌زنند. در حالی که اختلاس در بانک صادرات و نیز شهرداری تهران در دوره سازندگی، شهرام جزایری و گروه امیرمنصور آریا، کدام از این‌ها اول در رسانه‌های بیگانه یا خارج از کشور مطرح و بعد رسیدگی شده؟ همه این‌ها را نهاد‌های نظارتی داخلی گزارش داده‌اند، قوه قضائیه کشور رسیدگی کرده و نهایتاً افرادی مجازات شده‌اند. کشف، شناسایی، برخورد و مجازات در همین سیستم رخ داده و اگر سیستم فاسد شده بود، اصلاً کسی از این فساد خبردار نمی‌شد که موضوع برخورد نیز مطرح باشد. ۳. در فساد سیستمی، سیستم حاضر به هزینه کردن برای مقابله نیست. اما نظام اسلامی هزینه طعنه و شماتت دشمن را پذیرفت، چون نمی‌تواند با وقوع فساد در کشور کنار آید و آن را هضم نمی‌کند. اما «فساد سیستماتیک» یا «فساد شبکه‌ای» به معنای وجود مجموعه‌ای از اقدامات هماهنگ در برخی از مسؤولان بخش‌های اداری و بوروکراتیک کشور که گاه حتی در حوزه تصمیم‌سازی و تنظیم قوانین و مقررات اجرایی نیز نفوذ یافته و درراستای منافع نامشروع عده‌ای عمل می‌کند موضوعیت پیدا می‌کند، بنابراین، مفهوم فساد سیستماتیک با فساد سیستمی (به معنای اینکه نظام به‌صورت سیستمی فساد آور است) کاملاً متفاوت است. ✍و اما راه پیشگیری و مقابله با وقوع فساد چیست؟ الف. قوه‌ مجریه با ۱. نظارتی سازمان‌یافته ۲. بکارگیری پاکدستان ۳. پالایش سیستم اجرایی از نیروهای زمینه‌ساز فساد ۴. تهیه لوایح مناسب قانونی در مبارزه با فساد ب. قوه مقننه با ۱. تعامل با قوه قضاییه ۲. حذف یا اصلاح قوانین و آیین‌نامه‌ها ۳. وضع قوانین پیشگیرانه ۴. وضع قوانین تشدید مجازات مسئولان ج. قوه‌ قضائیه با ۱. استفاده از کارشناسان و قضات قاطع و پاک‌دست ۲. برخورد عبرت‌آموز با مفسدان و دانه‌درشت‌ها ۳. تهیه لوایح مناسب ✍و اما دولت سیزدهم و فساد: در دولت سیزدهم و بر اساس ابلاغ آیت الله رئیسی، اصول ۱۲ گانه حاکم بر نقشه ملی پیشگیری و مقابله با فساد اداری و اقتصادی به این شرح است: ۱- شفاف‌سازی: تولید و ارایه ی اطلاعات؛ صحیح، دقیق، به موقع و مرتبط به مراجع ذی صلاح و مردم به ویژه در حوزه ی فعالیت‌های اقتصادی و تامین اشراف دولت ۲- مدیریت تعارض منافع: تفکیک بخش عمومی و خصوصی، پیشگیری از شکل گیری تعارض منافع اشخاص حقیقی و حقوقی (شرکتها و یا تعاونی‌های تاسیسی توسط دستگاه‌های اجرایی که ارایه بخشی از خدمات به آنها واگذار شده است) ۳- فرهنگ‌سازی و نظارت همگانی: نهادینه کردن فسادستیزی، رشد فرهنگ پاسخ گویی و مسئولیت‌پذیری، بهره گیری از ظرفیت رسانه‌ها به مشارکت طلبیدن مردم و توسعه زیرساخت‌های حمایتی از افشا کنندگان فساد و فراهم کردن زمینه‌های نظارت همگانی ۴- متناسب سازی ساختار و تشکیلات دولت: جلوگیری از رشد نامتوازن اندازه‌ی دولت و کاهش پیچیدگی ساختارها و فرایندهای اداری ۵- شایسته گزینی: استقرار نظام شایسته گزینی و انتصاب مدیران کار آمد، فسادستیز و انقلابی در لایه‌ها و سطوح مختلف نظام اداری و توانمند سازی نیروی انسانی ۶- سهولت فرایندهای بازنگری در نظام مجوزها و استعلام‌های دول

🔸 #ببینید | فشن‌شو این‌بار در تخت جمشید

«بسم الله» ⛔️مدیریت #درونی و #بیرونی!⚠️ تمام تلاش #انبیا بر این بوده است که #انسان به جایگاهی برسد که خودش بتواند خودش را کنترل کند و در مسیر #فطرت حرکت کند. در این شیوه، تمرکز بر #خودسازی است یعنی #مدیریت_درونی که در اصطلاح اخلاقی به آن «تقوا» و «ورع» گفته می‌شود. در این دیدگاه لازم نیست زور بالای سرت باشد و یا دوربین در محل فعالیتت بگذارند تا خطا نکنی، بلکه چون بر نفْسَت مسلّط هستی، در موقعیت خطا و جرم، خودت را حفظ می‌کنی حتی اگر به ضررت تمام شود. اینکه رفتگر زحمت‌کشی میلیاردها پول را پیدا میکند و می‌تواند به راحتی برای خودش بردارد بی‌آنکه کسی بفهمد، اما خودش به دنبال صاحب پول می‌گردد -چه بسا هزینه‌ای هم از جیب خودش بپردازد- خروجی و ثمره این #تفکر و #تربیت است. این برنامه می‌خواهد «انسان» بسازد؛ نه «حیوان باهوش دست آموز». اگر بشر باوری به این تعلیمات فطری نداشت، در هنگام تعارض منافع خود با افراد، اگر #نظارت و #جزا نباشد، ترسی از تضییع و پایمال کردن حقوق دیگران ندارد و برای اینکه بتوان او را مدیریت کرد، باید نظارت شدید و دوربین‌های زیاد و ... وجود داشته باشد و گرنه برای جلب منفعت خودش، چه بسا از کشتن دیگران هم ابایی نداشته باشد... ساعت 21 و 34 دقيقه 13 جولای سال 1977 جريان برق شهر نيويورك قطع شد و بخش بزرگي از اين شهر در تاريكي فرو رفت. وسعت غارت به حدی بود كه پليس بيش از سه هزار غارتگر را دستگير كرد. اين رويداد پر معنا مدت‌ها از لحاظ كشف علل و اسباب تحت بررسی جامعه شناسان بود كه چرا در نيمه دوم قرن 20 و در شهر نيويورك كه مقر سازمان ملل است چنين قانون شكني روي داده بود. اين وضعيت، تمدن و قانونمندی بشر معاصر را زير سؤال برد. برای کاهش جرم و جنایت، آخرین راه وضع قوانین سخت است امّا راه اصلی و درست پیشگیری از جرم، تربیت انسان‌های #خودساخته است... 🖌#محمدجوادمحمودی