💎در محضر قرآن بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ .....إنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ... (رعد/۱۱) (....خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند...) 👈خداوند نعمتى را كه عطا فرمايد پس نمى‌گيرد، مگر آنكه مردم، آن نعمت را ناسپاسى كنند. 👈 به سراغ شانس و بخت اقبال و فال و نجوم نرويد، سرنوشت شما به دست خودتان است. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن بسم‌الله الرحمن الرحیم وَإِلَي مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْباً قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ وَلاَ تَنقُصُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِنِّيَ أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ (هود/ ۸۴) (و به سوى (منطقه و مردم) مدين، برادرشان شعيب (را فرستاديم، او) گفت: اى قوم من! خدا را پرستش كنيد (كه) جز او خداى ديگرى براى شما نيست، و پيمانه و ترازو را (در هنگام خريد و فروش) كم نگذاريد، همانا (در اين صورت) من شما را به خير (و صلاح) مى بينم و براستى كه من از عذاب روز (قيامتى كه) فراگير (است،) بر شما مى ترسم.) 👈«مَديَن» (كه نام امروزش مَعان و در تورات مَديان است) شهرى در مشرق خليج عقبه است كه مردم آن از فرزندان حضرت اسماعيل عليه السلام بوده و با كشورهاى مصر و لبنان و فلسطين تجارت داشتند. بعضى نيز كلمه ى «مدين» را نام قبيله اى دانسته اند كه مردم آن در اطراف كوه سينا زندگى مى كرده اند. 👈 فساد قوم شعيب، كم فروشى وفساد اقتصادى بوده است. 👈 يكتاپرستى، بر اساس يكتاشناسى است.اما تنها عبادت خداوند كافى نيست، بلكه برائت از مشركان نيز لازم است. 👈انبياعليهم السلام، تنها مسائل اعتقادى و اخلاقى را مدّ نظر نداشتند، بلكه به امور اقتصادى و عوامل فساد آن نيز مى پرداختند. 👈 رفاه و درآمد، به تنهايى بازدارنده از كلاهبردارى وفساد اقتصادى نيست. 👈توجّه دادن به مبدأ و معاد، سرلوحه ى دعوت همه انبياعليهم السلام بوده است. ✨ ايمان به روز حساب، زمينه ى تقوى در همه ى امور زندگى است.و از قهر خداوند نمى توان فرار كرد. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

🔘در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ (سوره فتح آیه ۱۰) باور کنیم قدرت خدا، بالاترین قدرتهاست؛ 👈به بيعت و حمايت مردم مغرور نشويد كه قدرت خدا، بالاتر از هر قدرتى است. 👈خداوند به حمايت كسى نيازى ندارد، پس، از پيمان شكنى بپرهيزيد كه با خدايى طرف هستيد كه فوق قدرت‌هاست. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎 در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم «وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ» (حج/ ۵۱ ) (و آن‌ها که در (محو) آیات ما تلاش کردند، و چنین می‌پنداشتند که می‌توانند بر اراده حتمی ما غالب شوند، اصحاب دوزخند!») 👈حَجِیم از ماده جحم (بر وزن شرم) به معنى شدت برافروختگى آتش است و به شدت غضب نیز گفته مى شود. بنابراین، جحیم به معنى جائى است که آتش شعله‌ور و برافروخته اى دارد و اشاره به دوزخ است. 👈سَعَوْا از ماده سعى در اصل به معنای دویدن است، و منظور در اینجا تلاش و کوشش در راه ویرانگرى و تخریب و از بین بردن آیات الهى است. 👈 مُعاجِزِین از ماده عجز در اینجا به معنى کسى است که مى خواهد بر نیروى بى پایان الهى پیروز گردد. هيچ كس نمى‌تواند مانع تحقّق اهداف الهى شود، گرچه كافران تلاش مى‌كنند. «سَعَوْا» 👈كفّار، نه حرف تازه دارند و نه منطق، تنها كارشان، تلاش براى خنثى كردن راه حق است. «مُعاجِزِينَ» 👈 دوزخ، براى گروهى از مردم دائمى است. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن شهروند ایرانی ساکن لس آنجلس میگوید تمام محله سوخته است اما به صورت معجزه آسایی یک خانه هیچ آسیبی ندیده است! قرآن مجید در سوره بقره، آیه ۲۶۶ می فرماید: «فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ» (پس آن (باغ) دچار بادی سخت (طوفانی) می‌شود که در آن آتش است، و می‌سوزد. این‌گونه خداوند آیات خود را برای شما بیان می‌کند، باشد که بیندیشید!) 👈آب و باد و آتش و خاک و باران سربازان خدا هستند. امام محمد باقر علیه السلام میفرماید: خداوند عزّوجلّ سپاهی از بادها دارد که به‌وسیله‌ی آن‌ها هرکدام از گناهکارانش را بخواهد، عذاب می‌کند و بر هرکدام از آن بادها، فرشته‌ای گمارده شده است. اگر پروردگار بخواهد که قومی را با یک نوع عذاب معذّب کند، به فرشته‌ای که موکّل آن نوع باد است وحی می‌کند که می‌خواهد با آن، قوم را عذاب کند. پس فرشته به آن باد فرمان وزیدن می‌دهد و باد همانند شیر خشمگین برانگیخته می‌شود. هرکدام از آن بادها نام خاصّی دارند آیا سخن خداوند را نشنیده‌ای: کَذَّبَتْ عادٌ فَکَیْفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ (قمر/۱۹) (ما بر هلاک آنها تند بادی در روز نحسی پایدار فرستادیم.) و الرِّیحَ الْعَقِیمَ (ذاریات/۴۱) {و نیز در قوم عاد که بر هلاکشان (تندباد خزان فرستادیم عبرت خلق است.} و رِیحٌ فِیها عَذابٌ أَلِیمٌ (احقاف/۲۴) (...این باد سختی است که در آن عذابی دردناک است!) و فَأَصابَها إِعْصارٌ فِیهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ.( بقره/۲۶۶) (گردبادى [شدید]، که در آن آتش [سوزانى] است، به آن برخورد کند و [شعله‌ور گردد] و بسوزد!) 📚الکافی، ج۸، ص۹۱ #تدبر_در_قرآن #در_محضر_آل_طاها @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم « الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَ جِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىَ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ » (حج/ آیه ۳۵) (همان‌ها که چون نام خدا برده می‌شود، دل‌هایشان پر از خوف (پروردگار) می‌گردد؛ و شکیبایان در برابر مصیبت‌هایی که به آنان می‌رسد؛ و آن‌ها که نماز را برپا می‌دارند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند.) 👈قرآن کریم صفات مخبتین (تواضع کنندگان) را چهار قسمت کرده؛ که دو قسمت جنبه معنوى و روانى دارد، و دو قسمت جنبه جسمانى: 👈نخست مى گوید: آن‌ها کسانى هستند که وقتى نام خدا برده مى شود دل‌هایشان مملوّ از خوف پروردگار مى گردد. نه این که از غضب او بى جهت بترسند، و نه این که در رحمت او شک و تردید داشته باشند، بلکه این ترس به خاطر مسئولیت هایى است که بر دوش داشتند و شاید در انجام آن کوتاهى کرده اند، این ترس به خاطر درک مقام با عظمت خدا است که انسان در مقابل عظمت، خائف مى گردد. 👈دیگر این که آن‌ها در برابر حوادث دردناکى که در زندگیشان رخ مى دهد صبر و شکیبائى پیش مى گیرند. عظمت حادثه، هر قدر زیاد و ناراحتى آن هر قدر سنگین باشد، در برابر آن زانو نمى زنند، خونسردى خود را از دست نمى دهند، از میدان فرار نمى کنند، مأیوس نمى شوند، لب به کفران نمى گشایند، و خلاصه ایستادگى مى کنند، پیش مى روند و پیروز مى شوند. 👈سوم و چهارم این که آن‌ها نماز را بر پا مى دارند و از آنچه به آن‌ها روزى داده شده انفاق مى کنند. از یکسو، ارتباطشان با خالق جهان محکم است و از سوى دیگر، پیوندشان با خلق خدا مستحکم. 👈پس تسلیم و تواضع که از صفات ویژه مؤمنان است، تنها جنبه درونى ندارد بلکه باید آثار آن در همه اعمال ظاهر و آشکار شود. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎 در محضر قرآن «وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ» ( احقاف/۱۵) (و ما انسان را سفارش كرديم كه به والدين خود نيكى كند، مادرش او را با سختى حمل كرد و با سختى به دنيا آورد و دوران حمل تا از شير گرفتنش سى ماه (به طول كشد)، تا آنگاه كه به رشد كامل رسد و چهل ساله شود، گويد: پروردگارا! مرا توفيق ده تا نعمتى را كه بر من و بر پدر و مادر من لطف كردى، شكرگزارى كنم و عمل شايسته اى انجام دهم كه تو آن را بپسندى و فرزندانم را براى من صالح و شايسته گردان، همانا من به سوى تو بازگشته و از تسليم شدگانم..) #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم «ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ» (حج/ ۳۲ ) (این است (مناسک حج)! و هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دل‌هاست.) 👈شعائر جمع شعیره به معنى علامت و نشانه است، بنابراین شعائر اللّه به معنى نشانه هاى پروردگار است که شامل سرفصل‌هاى آئین الهى، برنامه هاى کلى و آنچه در نخستین بر خورد با این آئین چشمگیر است ـ و از جمله، مناسک حج مى باشد که انسان را به یاد خدا مى اندازد. 👈مسأله قربانى جزء شعائر محسوب گردیده است. 👈 تمام آنچه در برنامه هاى دینى وارد شده و انسان را به یاد خدا و عظمت آئین او مى اندازد، شعائر الهى است و بزرگداشت آن، نشانه تقواى دل ها است. 👈منظور از بزرگداشت بزرگى جسمانى قربانى و مانند آن نیست، بلکه، حقیقت تعظیم، آن است که مقام و موقعیت این شعائر را در افکار، اذهان، ظاهر و باطن بالا ببرند و آنچه درخور احترام و عظمت آن‌ها است به جاى آورند. در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم که اشاره به سینه مبارک خود کرده، فرمود: التَّقْوى هاهُنا: حقیقت تقوا اینجا است... #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُوا بِما جاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فِي سَبِيلِي وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَيْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبِيلِ (ممتحنه/۱) ( اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! دشمن من و دشمن خود را دوست نگيريد. شما با آنان طرح دوستى مى‌افكنيد، در حالى كه آنان نسبت به حقّى كه براى شما آمده است، كفر ورزيده‌اند. (علاوه بر آن كه) آنان شما و پيامبر را به خاطر ايمان به خدا كه پروردگار شما است، (از مكّه) اخراج و آواره نموده‌اند. اگر شما براى جهاد در راه من و طلب رضاى من (از وطن) بيرون آمده‌ايد (با آنان دوستى نكنيد). شما مخفيانه دوستى خود را به آنان مى‌رسانيد در حالى كه من به آنچه مخفيانه و آنچه آشكارا انجام دهيد آگاه‌ترم و هر كس از شما چنين كند، قطعاً از راه راست گم گشته است.) #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم «قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَىَ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ»( نور/۳۰) (به مؤمنان بگو چشم‌های خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است!) 👈سوره نور درحقیقت سوره عفت، پاکدامنى و پاکسازى از انحرافات جنسى است و بحثهاى مختلف آن از این نظر انسجام روشنى دارد. 👈نخست، مى گوید: به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه کردن به زنان نامحرم و آنچه نظر افکندن بر آن حرام است) فرو گیرند، و دامان خود را حفظ کنند. 👈یَغُضُّوا از ماده غضّ در اصل، به معنى کم کردن و نقصان است و در بسیارى از موارد در کوتاه کردن صدا یا کم کردن نگاه گفته مى شود. بنابراین، آیه نمى گوید مؤمنان باید چشم هاشان را فرو بندند، بلکه مى گوید: باید نگاه خود را کم و کوتاه کنند، و این، تعبیر لطیفى است به این منظور که اگر انسان به راستى هنگامى که با زن نامحرمى روبرو مى شود، بخواهد چشم خود را به کلى ببندد ادامه راه رفتن و مانند آن براى او ممکن نیست، اما اگر نگاه را از صورت و اندام او بر گیرد، و چشم خود را پائین اندازد گوئى از نگاه خویش کاسته است و آن صحنه اى را که ممنوع است از منطقه دید خود به کلى حذف کرده است. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّىَ تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَىَ أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» (ای کسانی که ایمان آورده‌اید! در خانه‌هایی غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید؛ این برای شما بهتر است؛ شاید متذکّر شوید! (نور/۲۷) 👈در اینجا جمله تَسْتَأْنِسُوا به کار رفته است نه تَسْتَأْذِنُوا زیرا جمله دوم، فقط اجازه گرفتن را بیان مى کند، در حالى که جمله اول که از ماده انس، گرفته شده، اجازه اى توأم با محبت، لطف، آشنائى و صداقت را مى رساند و نشان مى دهد حتى اجازه گرفتن باید کاملاً مؤدبانه، دوستانه و خالى از هر گونه خشونت باشد. 👈بنابراین، هر گاه این جمله را بشکافیم، بسیارى از آداب مربوط به این بحث در آن خلاصه شده است، مفهومش این است: فریاد نکشید، در را محکم نکوبید با عبارات خشک و زننده اجازه نگیرید، و به هنگامى که اجازه داده شد، بدون سلام وارد نشوید، سلامى که نشانه صلح و صفا و پیام آور محبت و دوستى است. 👈قابل توجه این که این حکم را که جنبه انسانى و عاطفى آن روشن است با دو جمله ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ و لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ همراه مى کند، که خود دلیلى بر آن است که این گونه احکام، ریشه در اعماق عواطف، عقل و شعور انسانى دارد که اگر انسان کمى در آن بیندیشد، متذکر خواهد شد که خیر و صلاح او در آن است. #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir

💎در محضر قرآن بسم الله الرحمن الرحیم « وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىَ جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَىَ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ » (و به زنان با ایمان بگو چشم‌های خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان هم‌کیششان، یا بردگانشان [=کنیزانشان‌]، یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند، یا کودکانی که از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نیستند؛ و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صدای خلخال که برپا دارند به گوش رسد). و همگی به سوی خدا بازگردید ای مؤمنان، تا رستگار شوید!( نور/۳۱) 👈چشم چرانى همان‌گونه که بر مردان حرام است بر زنان نیز حرام مى باشد و پوشانیدن عورت از نگاه دیگران، چه از مرد و چه از زن براى زنان نیز همانند مردان واجب است. 👈زن‌ها نباید زینت خود را آشکار سازند جز آن مقدار که طبیعتاً ظاهر است. زنان حق ندارند زینت هائى که معمولاً پنهانى است آشکار سازند، هر چند اندامشان نمایان نشود، و به این ترتیب آشکار کردن لباسهاى زینتى مخصوصى را که در زیر لباس عادى یا چادر مى پوشند مجاز نیست، چرا که قرآن از ظاهر ساختن چنین زینت هائى نهى کرده است. 👈دومین حکمى که در آیه بیان شده این است: آن‌ها باید خمارهاى خود را بر سینه‌هاى خود بیفکنند! خمر جمع خمار (بر وزن حجاب) در اصل، به معنى پوشش است، ولى معمولاً به چیزى گفته مى شود که زنان با آن سر خود را مى پوشانند (روسرى). 👈جیوب جمع جیب (بر وزن غیب) به معنى یقه پیراهن است که از آن تعبیر به گریبان میشود و گاه به قسمت بالاى سینه به تناسب مجاورت با آن نیز اطلاق مى گردد. 👈از این جمله استفاده مى شود که زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسرى خود را به شانه ها یا پشت سر مى افکندند، به طورى که گردن و کمى از سینه آنها نمایان مى شد. قرآن دستور میدهد روسرى خود را بر گریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است مستور گردد. 👈 در سومین حکم، مواردى را که زنان مى توانند در آنجا حجاب خود را برگیرند و زینت پنهان خود را آشکار سازند، با این عبارت شرح مى دهد: آنها نباید زینت خود را آشکار سازند مگر (در دوازده مورد): ۱ـ براى شوهرانشان. ۲ ـ یا پدرانشان. ۳ ـ یا پدران شوهرانشان . ۴ ـ یا پسرانشان. ۵ ـ یا پسران همسرانشان. ۶ ـ یا برادرانشان. ۷_ یا پسران برادرانشان. ۸ ـ یا پسران خواهرانشان. ۹. یا زنان هم کیششان . ۱۰ـ یا بردگانشان (کنیزانشان) ۱۱ـ یا پیروان و طفیلیانى که تمایلى به زن ندارند (افراد سفیه و ابلهى که میل جنسى در آنها وجود ندارد) ۱۲ـ یا کودکانى که از امور جنسى آگاه نیستند 👈 چهارمین حکم؛ آنها به هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صداى خلخالى که بر پا دارند به گوش رسد. 👈در پایان آیه با دعوت عمومى همه مؤمنان، به توبه و بازگشت به سوى خدا می فرماید؛ همگى به سوى خدا باز گردید اى مؤمنان!، تا رستگار شوید و اگر در گذشته، کارهاى خلافى در این زمینه انجام داده اید اکنون که حقایق احکام اسلام براى شما تبیین شد، از خطاهاى خود توبه کنید و براى نجات و فلاح، به سوى خدا آئید که رستگارى تنها بر در خانه او است، و بر سر راه شما لغزشگاههاى خطرناکى وجود دارد که جز با لطف او، نجات ممکن نیست، خود را به او بسپارید! #تدبر_در_قرآن @mesbah_313_ir