باب بیست و هفتم در صَمت ( سکوت ) صَمت دو رویکرد دارد : یکی آن که خودش طریق ست راه است به سویِ حق مانندِ تفکر دوم آن که صَمت یک دستورالعملِ سلوکی ست که در مسیرِ عرفان می‌دهند ... - از امام صادق عليه السّلام نقل است که از طریقِ اولوالالباب در مقابلِ طریقِ حکما و طریقِ علما و طریقِ صدّیقین یاد می کنند ... که توضیح می‌دهند طریقِ صدّیقین ، با خشوع و طولِ عبادت طریقِ علما ، با طلبِ علم و طریقِ حُکما ، با صَمت (سکوت ) است ...

سلام علیکم ... حضرت حجت الاسلام و المسلمین دکتر شیخ داود حسن زاده در ایام فاطمیه گذشته روایت ۹۵ روز در هیئت محبان کریم اهل بیت علیهم السلام افاضه منبر داشته اند جهتِ استفاده و بهره برداریِ دوستان صوتِ جلسات تقدیم می‌شود ... با دعایِ شما و مددِ اهل بیت علیهم السلام سعی خواهد شد خلاصه ای از این منابر هم تقدیم گردد ... بعون الله تعالی ...

فاطمیه‌دوم سخنرانی حجت‌الاسلام‌حسن‌زاده هیئت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السّلام سوره مبارکه حدید آیه ۱۲ و ۱۳ يَوۡمَ تَرَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَسۡعَىٰ نُورُهُم بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَبِأَيۡمَٰنِهِمۖ بُشۡرَی كُمُ ٱلۡيَوۡمَ جَنَّـٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ روزی است که مردان و زنان با ایمان را می‌نگری که نورشان پیش‌رو و در سمت راستِ شان به سرعت حرکت می‌کند بشارت باد بر شما امروز به باغهایی از بهشت که نهرها زیر آن جاری است جاودانه در آن خواهید ماند و این همان رستگاری بزرگ است يَوۡمَ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱنظُرُونَا نَقۡتَبِسۡ مِن نُّورِكُمۡ قِيلَ ٱرۡجِعُواْ وَرَآءَكُمۡ فَٱلۡتَمِسُواْ نُورٗاۖ فَضُرِبَ بَيۡنَهُم بِسُورٖ لَّهُ بَابُۢ بَاطِنُهُ فِيهِ ٱلرَّحۡمَةُ وَ ظَٰهِرُهُ مِن قِبَلِهِ ٱلۡعَذَابُ روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان می‌گویند : نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم به آنها گفته می‌شود : به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید در این هنگام دیواری میان آنها زده می‌شود که دری دارد درونش رحمت است و برونش عذاب قالَ الصّادِق عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ في معنا : نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ نُورُ أَئِمَّةِ اَلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِي اَلْمُؤْمِنِينَ وَ بِأَيْمَانِهِمْ حَتَّى يَنْزِلُوا بِهِمْ مَنَازِلَهُمْ فِي اَلْجَنَّةِ eitaa.com/noorrolamin_118

سوره مبارکه تغابن آیه ۸ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَٱلنُّورِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلۡنَاۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ به خدا و رسول او و نوری که نازل کرده‌ایم ایمان بیاورید و بدانید خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است عَنْ أَبِي خَالِدٍ اَلْكَابُلِيِّ قَالَ : سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّوَجَلَّ : فَآمِنُوا بِاللّٰهِ وَ رَسُولِهِ وَ اَلنُّورِ اَلَّذِي أَنْزَلْنٰا فَقَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : يَا ابَاخَالِدٍ اَلنُّورُ وَ اَللَّهِ اَلْأَئِمَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ و سَلَّم إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ هُمْ وَ اَللَّهِ نُورُ اَللَّهِ اَلَّذِي أَنْزَلَ وَ هُمْ وَ اَللَّهِ نُورُ اَللَّهِ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ فِي اَلْأَرْضِ وَ اَللَّهِ يَا ابَاخَالِدٍ لَنُورُ اَلْإِمَامِ فِي قُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ أَنْوَرُ مِنَ اَلشَّمْسِ اَلْمُضِيئَةِ بِالنَّهَارِ وَ هُمْ وَ اَللَّهِ يُنَوِّرُونَ قُلُوبَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ يَحْجُبُ اَللَّهُ عَزَّوَجَلَّ نُورَهُمْ عَمَّنْ يَشَاءُ فَتُظْلِمُ قُلُوبُهُمْ وَ اَللَّهِ يَا ابَاخَالِدٍ لاَ يُحِبُّنَا عَبْدٌ وَ يَتَوَلاَّنَا حَتَّى يُطَهِّرَ اَللَّهُ قَلْبَهُ وَ لاَ يُطَهِّرُ اَللَّهُ قَلْبَ عَبْدٍ حَتَّى يُسَلِّمَ لَنَا وَ يَكُونَ سِلْماً لَنَا فَإِذَا كَانَ سِلْماً لَنَا سَلَّمَهُ اَللَّهُ مِنْ شَدِيدِ اَلْحِسَابِ وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ اَلْأَكْبَرِ الکافي ج ۱ ص ۱۹۴ ( الجزء الأول/كِتَابُ اَلْحُجَّةِ/بَابُ أَنَّ اَلْأَئِمَّةَ عَلَيهِمُ السَّلاَمُ ) - این نورِ امام در دلِ مؤمن ظهور و بُروزش مراتبی دارد : در ابتدایِ راه کالنجم پس از مراقبه و اهتمام کالقمر و بعد از مدتی کالشمس این نور بُروز و ظهور دارد ... eitaa.com/noorrolamin_118

فاطمیه‌دوم سخنرانی حجت‌الاسلام‌حسن‌زاده هیئت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام سوره مبارکه تغابن آیه ۹ و ۱۰ يَوۡمَ يَجۡمَعُكُمۡ لِيَوۡمِ ٱلۡجَمۡعِۖ ذَٰلِكَ يَوۡمُ ٱلتَّغَابُنِۗ وَ مَن يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَ يَعۡمَلۡ صَٰلِحٗا يُكَفِّرۡ عَنۡهُ سَيِّـَٔاتِهِۦ وَ يُدۡخِلۡهُ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ زمانی خواهد بود که همه شما را در روز اجتماع گردآوری می‌کند آن روز روز تغابن است و هر کس به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد گناهان او را می‌بخشد و او را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد می‌کند جاودانه در آن می مانند و این پیروزی بزرگ است وَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ خَٰلِدِينَ فِيهَاۖ وَ بِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ اما کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اصحاب دوزخند جاودانه در آن می‌مانند و سرانجام بدی است - یکی از اسامیِ آخرت يوم الجمع است - هر دو گروه مؤمن و کافر در این روز جمع می‌شوند - آیات در قرآن کریم سه گونه معنا شده است : آیه به معنای جزئی از سوره آیه به معنای معجزه آیه به معنای انبیاء ، اوصیای انبیاء یا اهل بیت علیهم السلام - آتشی که در آیه بیان شده از جنسِ ظلمت است تاریک است ظلمانی ست نه از جنسِ آتشی که نور است - ملکوتِ ارض ظلمت است اما سرشار از معنویت است - ظلمتی که در آیه گفته شده با ظلمتِ شب با ظلمتی که در آن آبِ حیات یافت شد فرق دارد اما بی ارتباطِ با هم نیستند ... eitaa.com/noorrolamin_118

فاطمیه‌دوم سخنرانی حجت‌الاسلام‌حسن‌زاده هیئت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السّلام سوره مبارکه تغابن آیه ۸ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَٱلنُّورِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلۡنَاۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ عن أمير المؤمنين عليه السّلام في أقسام النور في القرآن قال عليه السّلام : النور : القرآن و النور اسم من أسماء الله تعالى و النور النورية و النور ضوء القمر و النور ضوء المؤمن و هو الموالاة التي يلبس لها نوراً يوم القيامة و النور في مواضع من التوراة و الإنجيل و القرآن حجة الله على عباده و هو المعصوم فقال تعالى : وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ فالنور في هذا الموضع هو القرآن و مثله في سورة التغابن قوله تعالى : فَآمِنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا يعني سبحانه : القرآن و جميع الأوصياء المعصومين مَن حَمَلَةَ كِتابِ اللهِ تعالى و خَزَنَتَهَ و تَراجِمَتَهَ الذين نَعَتَهُم الله في كتابه eitaa.com/noorrolamin_118

جلسه ۱۰۱ در بیانِ حدیثی از امام جعفر صادق علیه السّلام يونس‌ بن‌ ظبیان : من‌ وارد شدم‌ بر امام‌ جعفر الصّادق‌ عليه السّلام‌ و عرض کردم : يابن‌ رسول‌ الله‌ ! من‌ داخل‌ شدم‌ بر مالك‌ و اصحابش‌ و شنيدم‌ بعضی از آنها می گفتند : خداوند داراي‌ صورت‌ است‌ و بعضی می گفتند : خداوند دارای دو دست‌ است‌ و در اين‌ مطلب‌ استشهاد می نمودند بقَولِه‌ تعالي‌ : بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ و بعضی می گفتند : خداوند جوان‌ است‌ در حدود جوانان‌ سی ساله‌ نظرِ شما چيست‌ درباره اين‌ مسائل‌ يا بن‌رسول‌ الله‌ ؟! يونس‌ گفت‌ : حضرت‌ در حال‌ تكيه‌ بودند نشستند و شانه‌ و پشت‌ برگرفتند و فرمودند : اللَهُمَّ عَفْوَكَ ! عَفْوَكَ ! بار خداوندا تو عفوت‌ را برسان‌ تو عفوت‌ را برسان‌ از اين‌ سخن‌ ناهنجار ! سپس‌ فرمودند : يَا يُونُسُ! مَنْ زَعَمَ أَنَّ لِلَّهِ وَجْهًا كَالْوُجُوهِ فَقَدْ أَشْرَكَ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ لِلَّهِ جَوَارِحَ كَجَوَارِحِ الْمَخْلُوقِينَ فَهُوَ كَافِرٌ بِاللَهِ اي‌ يونس‌ كسی كه‌ گمان‌ كند خداوند دارای صورتی ست مانند صورت ها تحقيقاً شرك‌ آورده‌ است‌ و كسی كه‌ گمان‌ كند خداوند دارای اعضاء و جوارحی ست مانند جوارح‌ مخلوقات‌ تحقيقاً كفر ورزيده‌ است‌ به‌ خداوند فَلَا تَقْبَلُوا شَهَادَتَهُ وَ لَا تَأْكُلُوا ذَبِيحَتَهُ تَعَالَي‌ اللَهُ عَمَّا يَصِفُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِصِفَةِ الْمَخْلُوقِينَ بنابراين‌ نبايستی شهادتش‌ را قبول‌ كنيد و نباید آن چه به دست او ذبح شده را بخوريد بلند مرتبه‌ است‌ خداوند از آنچه‌ را كه‌ تشبيه‌كنندگان‌ او را به‌ صفات‌ خلائق‌ توصيف‌ می نمايند روایت مذکور طولانی است 👇👇👇

ادامه جلسه ۱۰۱ فَوَجْهُ اللَهِ أَنْبِيَآؤُهُ وَ أَوْلِيَآؤُهُ وَ قَوْلُهُ : خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ فَالْيَدُ : الْقُدْرَةُ كَقَوْلِهِ : وَ أَيَّدَكُم‌ بِنَصْرِهِ و وجهُ الله‌ انبيا و اولياي الهی اند و امّا در كلام‌ خدا كه‌ فرموده است : من‌ آدم‌ را با دو دست‌ خودم‌ آفريدم‌ و تو از سجده‌ بر او استكبار ورزيدی در اينجا يَد ( دست‌ ) به‌ معنیِ قدرت‌ است‌ هم چنان که در فقره ی دیگر فرمود : خداوند با نصرت‌ِ خودش‌ شما را یاری نمود فَمَنْ زَعَمَ أَنَّ اللَهَ فِي‌ شَيْءٍ أَوْ عَلَي‌ شَيْءٍ أَوْ تَحَوَّلَ مِنْ شَيْءٍ إلَي‌ شَيْءٍ أَوْ يَخْلُو مِنْهُ شَيْءٌ وَ لَا يَخْتَلِي‌ مِنْهُ مَكَانٌ أَوْ يَشْغَلُ بِهِ شَيْءٌ فَقَدْ وَصَفَهُ بِصِفَةِ الْمَخْلُوقِينَ بنابراین كسی كه‌ معتقد باشد خداوند در چيزی است‌ و يا بر چيزی است‌ يا از چيزی به‌ چيز دیگری تحوّل‌ يافته‌ است‌ يا از او چيزی فارغ‌ است‌ يا از او مكاني‌ خالی ست يا او را چيزی به خود مشغول‌ مي‌سازد او را با صفت‌ مخلوقات‌ توصيف‌ نموده‌ است‌ وَ اللَهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لَا يُقَاسُ بِالْمِقْيَاسِ وَ لَا يُشْبِهُ بِالنَّاسِ وَ لَايَخْلُو مِنْهُ مَكَانٌ وَ لَا يَشْتَغِلُ بِهِ مَكَانٌ قَرِيبٌ فِي‌ بُعْدِهِ بَعِيدٌ فِي‌ قُرْبِهِ ذَلِكَ اللَهُ رَبُّنَا لَا إلَهَ غَيْرُهُ در حالي كه‌ خداوند خالق‌ِ تمام‌ چيزهاست‌ با مقياس‌ و ميزانی نمی توان‌ او را سنجيد و با مردم‌ مشابهتی ندارد و محلّی وجود ندارد كه‌ از او خالی بوده‌ باشد و مكانی به‌ او مشغول‌ نشده‌ در عين‌ دوری اش‌ نزديك‌ است‌ و در عين‌ نزديكی اش‌ دور فَمَنْ أَرَادَ اللَهَ وَ أَحَبَّهُ بِهَذِهِ الصِّفَهِ فَهُوَ مِنَ الْمُوَحِّدِينَ وَ مَنْ أَحَبَّهُ بِغَيْرِ هَذِهِ الصِّفَةِ فَاللَهُ مِنْهُ بَرِي‌ٓءٌ وَ نَحْنُ مِنْهُ بُرَءَآءُ آن است‌ خداوندِ پروردگارِ ما كه‌ معبودی غير از او نيست‌ پس‌ كسي كه‌ خدا را بخواهد و اراده‌ كند و دوست‌ داشته‌ باشد بدين‌ صفت‌ او از زمره موحّدين‌ مي‌باشد و كسي كه‌ او را به‌ دون‌ اين‌ صفت‌ بخواند و دوست‌ داشته‌ باشد خداوند از او بيزار است‌ و ما نيز از او بيزار هستيم‌ ... نکته : روایتِ مذکور طولانی است و جای حذف ندارد ... 👇👇👇

ادامه جلسه ۱۰۱ سپس‌ حضرت‌ عليه‌ السّلام‌ فرمود : إنَّ أُولِي‌ الالْبَابِ الَّذِينَ عَمِلُوا بِالْفِكْرَةِ حَتَّي‌ وَرِثُوا مِنْهُ حُبَّ اللَهِ فَإنَّ حُبَّ اللَهِ إذَا وَرِثَتْهُ الْقُلُوبُ اسْتَضَآءَ بِهِ وَ أَسْرَعَ إلَيْهِ اللُطْفُ فَإذَا نَزَلَ مَنْزِلَةَ اللُطْفِ صَارَ مِنْ أَهْلِ الْفَوَآئِدِ سپس فرمود : اُولو الالباب‌ و خردمندان‌ كسانی هستند كه‌ با تفكّر سر و كار دارند تا آن كه‌ نتيجه حاصله از آن‌ محبّت‌ خدا می گردد چون‌ دل ها حُبّ خدا را در خود گرفت‌ و پذيرفت‌ دل‌ به‌ حبّ خدا روشن‌ مي‌شود و لطف‌ خدا بدان‌ سرعت‌ می گيرد و چون‌ در منزل‌ لطف‌ قرار گرفت‌ و اسم‌ لطيف‌ الهی بر وي‌ فرود آمد از گروه‌ و اهل‌ فوائد می شود فَإذَا صَارَ مِنْ أَهْلِ الْفَوَآئِدِ تَكَلَّمَ بِالْحِكْمَةِ وَ إذَا تَكَلَّمَ بِالْحِكْمَةِ صَارَ صَاحِبَ فِطْنَةٍ فَإذَا نَزَلَ مَنْزِلَةَ الْفِطْنَةِ عَمِلَ بِهَا فِي‌ الْقُدْرَةِ فَإذَا عَمِلَ بِهَا فِي‌ الْقُدْرَةِ عَمِلَ فِي‌ الاطْبَاقِ السَّبْعَةِ فَإذَا بَلَغَ هَذِهِ الْمَنْزِلَةَ صَارَ يَتَقَلَّبُ فِي‌ لُطْفٍ وَ حِكْمَةٍ وَ بَيَانٍ و چون‌ از گروه‌ و اهل‌ فوائد گشت‌ با حكمت‌ سخن‌ مي‌گويد و چون‌ با حكمت‌ سخن‌ گفت‌ از گروه‌ و اهل‌ فِطنت‌ می گردد و چون‌ در منزل‌ فطنت‌ وارد شد با فطنت‌ در قدرت‌ دست‌ می برد و چون‌ با فطنت‌ در قدرت‌ دست‌ برد در طبقات‌ هفت گانه آسمان‌ اثر و عمل‌ می كند و چون‌ بدين‌ مرتبه‌ بالغ‌ شد وجودش‌ در لطف‌ و حكمت‌ و بيان‌ دگرگون‌ مي‌شود فَإذَا بَلَغَ هَذِهِ الْمَنْزِلَةَ جَعَلَ شَهْوَتَهُ وَ مَحَبَّتَهُ فِي‌ خَالِقِهِ و چون‌ بدين‌ منزلت‌ رسيد شهوت‌ و ميل‌ و محبّتش‌ را در خالق‌ خودش‌ قرار می دهد فَإذَا فَعَلَ ذَلِكَ نَزَلَ الْمَنْزِلَةَ الْكُبْرَي‌ فَعَايَنَ رَبَّهُ فِي‌ قَلْبِهِ وَ وَرِثَ الْحِكْمَةَ بِغَيْرِ مَا وَرِثَتْهُ الْحُكَمَآءُ وَ وَرِثَ الْعِلْمَ بِغَيْرِ مَا وَرِثَتْهُ الْعُلَمَآءُ وَ وَرِثَ الصِّدْقَ بِغَيْرِ مَا وَرِثَهُ الصِّدِّيقُونَ و چون‌ اين‌ كار را انجام‌ داد در منزلت‌ و مكانت‌ كبرای خداوندی وارد می شود و پروردگارش‌ را در دلش‌ بالعيان‌ مشاهده‌ می كند و حكمت‌ را از غير طريقی كه‌ حكماء بدست‌ آورده‌اند بدست‌ می آورد و علم‌ را از غير راهی كه‌ علماء آموخته‌اند مي‌آموزد و صدق‌ را از غير منهجی كه‌ صدّيقون‌ تحصيل‌ كرده‌اند تحصيل‌ می نمايد إنَّ الْحُكَمَآءَ وَرِثُوا الْحِكْمَةَ بِالصَّمْتِ وَ إنَّ الْعُلَمَآءَ وَرِثُوا الْعِلْمَ بِالطَّلَبِ وَ إنَّ الصِّدِّيقِينَ وَرِثُوا الصِّدْقَ بِالْخُشُوعِ وَ طُولِ الْعِبَادَةِ حكماء حكمت‌ را از راه‌ سكوت‌ و صَمت‌ تحصيل‌ می كنند و علماء علم‌ را از راه‌ طلب‌ به‌ دست‌ می آورند و راست گويان‌ صدق‌ را از نهج‌ خشوع‌ و عبادت های دراز واجد میشوند فَمَنْ أَخَذَهُ بِهَذِهِ السِّيرَةِ إمَّا أَنْ يَسْفَلَ وَ إمَّا أَنْ يُرْفَعَ وَ أَكْثَرُهُمُ الَّذِي‌ يَسْفُلُ وَ لَا يَرْفُعُ و كسي كه‌ بدين‌ سيره‌ و منهاج‌ وارد شود يا به‌ پستی واژگون‌ می گردد و يا به‌ بالایی و برتری ترفيع‌ می يابد و اكثريّت‌ ايشان‌ آنهائی هستند كه‌ به‌ پستی در می افتند و به‌ برتری و رفعت‌ نمی گرايند إذَا لَمْ يَرْعَ حَقَّ اللَهِ وَ لَمْ يَعْمَلْ بِمَا أَمَرَهُ بِهِ اگر حقّ خداوند را رعايت‌ ننموده‌ و به‌ اوامر او عمل‌ ننموده‌ باشند فَهَذِهِ صِفَةُ مَنْ لَمْ يَعْرِفِ اللَهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ لَمْ يُحِبُّهُ حَقَّ مَحَبَّتِهِ پس‌ اين‌ اوصاف‌ كسی می باشد كه‌ خدا را آن طور كه‌ بايد و شايد نشناخته‌ و به او معرفت‌ پيدا نكرده‌ است‌ و آن طور كه‌ بايد و شايد پاس‌ محبّت‌ او را نداشته‌ و او را محبوب‌ مطلق‌ خويشتن‌ ندانسته‌ است‌ فَلَا يَغُرَّنَّكَ صَلَوتُهُمْ وَ صِيَامُهُمْ وَ رِوَايَاتُهُمْ وَ عُلُومُهُمْ فَإنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ بنابراين‌ نمازشان‌ و روزه‌شان‌ تو را فريب‌ ندهد و روايات‌ و علومِ شان‌ تو را گول‌ نزند چرا كه‌ آنان‌ خَرانی هستند كه‌ فراری داده‌ شده‌اند كه‌ از شير ژيان‌ پا به‌ فرار گذارده‌اند يَا يُونُسُ إذَا أَرَدْتَ الْعِلْمَ الصَّحِيحَ فَعِنْدَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَإنَّا وَرِثْنَاهُ وَ أُوتِينَا شَرْحَ الْحِكْمَةِ وَ فَصْلَ الْخِطَابِ ای يونس‌ اگر علم‌ صحيح‌ را مي‌طلبی بدان‌ كه‌ نزد ما أهل‌ البيت‌ وجود دارد زيرا كه‌ آن‌ علم‌ به‌ عنوان‌ ميراث‌ به‌ ما رسيده‌ است‌ و به‌ ما شرح‌ِ حكمت‌ و فصل‌ِ خطاب‌ عطا شده‌ است‌ .. نکته : روایتِ مذکور طولانی است و جای حذف ندارد ... 👇👇👇

ادامه جلسه ۱۰۱ قالَ یُونُسَ : فَقُلتُ : يَابْنَ رَسُولِ اللَهِ وَ كُلُّ مَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ وَرِثَ كَمَا وَرِثْتُمْ مِنْ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ ؟ تمام‌ آنان كه‌ از اهل‌ بيت‌ هستند آن‌ علم‌ را ارث‌ برده‌اند همانطور كه‌ شما از عليّ علیه السّلام و فاطمه‌ علیها سلام‌ ميراث‌ برده‌ايد ؟ قالَ علیه السّلام : مَا وَرِثَهُ إلَّا الائِمَّةُ الاِثْنَا عَشَرَ! آن را به‌ طريق‌ ارث‌ حائز نشده‌اند مگر امامان‌ دوازده‌گانه‌ يونس‌ مي‌گويد : عرض‌ كردم‌ : يابن‌ رسول‌ الله‌ ايشان‌ را براي‌ من‌ نام‌ ببر حضرت‌ فرمود : أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي‌طَالِبٍ وَ بَعْدَهُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ بَعْدَهُ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ بَعْدَهُ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ وَ بَعْدَهُ أَنَا وَ بَعْدِي‌ مُوسَي‌ وَلَدِي‌ وَ بَعْدَ مُوسَي‌ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ مُحَمَّدٌ وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِيٌّ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ الْحَسَنُ وَ بَعْدَ الْحَسَنِ الْحُجَّةُ اصْطَفَانَا اللَهُ وَ طَهَّرَنَا وَ ءَاتَانَا مَا لَمْ يُوْتِ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ اوّل‌ ايشان‌ علیُّ بن‌ أبی طالب‌ است‌ و پس‌ از او حسن‌ و حسين‌ و پس‌ از او علیّ بن‌ الحسين‌ و پس‌ از او محمّد بن‌ علیّ و پس‌ از او من‌ و پس‌ از من‌ موسي‌ فرزندم‌ و پس‌ از موسی ، علیّ پسرش‌ و پس‌ از علی ، محمّد و پس‌ از محمّد ، علی و پس‌ از علی ، حسن‌ و پس‌ از حسن‌ ، حجّت‌ خداوند ما را برگزيده‌ است‌ و تطهير نموده‌ است‌ و به‌ ما عنايت‌ فرموده‌ است‌ آن چه‌ را كه‌ به‌ احدی از عالميان‌ نداده‌ است‌ يونس‌ گويد : پس‌ از اين‌ عرض‌ كردم‌ : يابن‌ رسول‌ الله‌! پسر عبدالله‌ بن‌ مسعود ديروز بر شما وارد شد و از شما پرسيد همين‌ را كه‌ من‌ پرسيدم‌ و شما جواب‌ داديد به‌ خلاف‌ آنچه‌ را كه‌ به‌ من‌ جواب‌ داديد ! حضرت‌ فرمود : يَا يُونُسُ ! كُلُّ امْرِي‌ٍ مَا يَحْتَمِلُهُ وَ لِكُلِّ وَقْتٍ حَدِيثُهُ وَ إنَّكَ لَاهْلٌ لِمَا سَأَلْتَهُ فَاكْتُمْهُ إلَّا عَنْ أَهْلِهِ اي‌ يونس‌ ! هر كس‌ توانائی مقدار معيّنی از علوم‌ را دارد كه‌ آن را بردارد و از برای هر وقت‌ گفتاري‌ متناسب‌ آن‌ وقت‌ مي‌باشد و تو اهليّت‌ داری درباره فهميدن‌ آن چه‌ را كه‌ پرسيدي‌ بنابراين‌ اين‌ علم‌ را پنهان‌ بدار مگر برای صاحبان‌ آن‌ كه‌ اهليّت‌ آن را دارند ... نکته : روایتِ مذکور طولانی بود و جای حذف نداشت ...

جلسه ۱۰۲ باب بیست و هفتم در صمت ( سکوت ) قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلصَّمْتُ شِعَارُ اَلْمُحَقِّقِينَ بِحَقَائِقِ مَا سَبَقَ وَ جَفَّ اَلْقَلَمُ بِهِ وَ هُوَ مِفْتَاحُ كُلِّ رَاحَةٍ مِنَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ حضرت صادق عليه السّلام فرمود : سكوت و خاموشى نشانه و علامت آگاهى به تقديرات الهى و تسليم در برابر مقدرات است و سكوت كليد آسايش دنيا و آخرت است وَ فِيهِ رِضَى اَللَّهِ وَ تَخْفِيفُ اَلْحِسَابِ وَ اَلصَّوْنُ مِنَ اَلْخَطَايَا وَ اَلزَّلَلِ و موجب رضا و خشنودى خدا و تخفيف حساب و مصونيت از خطا و لغزش است وَ قَدْ جَعَلَهُ اَللَّهُ سِتْراً عَلَى اَلْجَاهِلِ وَ زَيْناً لِلْعَالِمِ وَ مَعَهُ عَزْلُ اَلْهَوَى وَ رِيَاضَةُ اَلنَّفْسِ وَ حَلاَوَةُ اَلْعِبَادَةِ وَ زَوَالُ قَسْوَةِ اَلْقَلْبِ وَ اَلْعَفَافُ وَ اَلْمُرُوَّةُ وَ اَلظَّرْفُ فَأَغْلِقْ بَابَ لِسَانِكَ و خداوند سكوت را پرده‌اى براى پوششِ عيوبِ نادان و زينت براى دانا قرار داده است و با سكوت هواهاى نفسانى كنار ميرود و موجب تربيت انسان و شيرينى عبادت و از بين رفتن قساوت قلب و عفاف و پاكدامنى و مروت و جوانمردى و كياست و زيركى است بنا بر اين تا وقتى كه راه چاره دارى در زبانت را ببند ...

فرمود امام صادق عليه السّلام : خموشى شيوه اهل تحقيق است و سر لوحه ی عملِ كسانى كه به حال گذشتگان نگريسته و به تحوّل و تغيير روزگار پى برده اند كه به تحقيق اين تَتَبُّع اساسِ سكوت و خموشى است رضايت خداوند در خموشى نهفته و مايه ی سبك شدنِ حساب و مصون ماندن از خطاها ولغزش هاست خداوند خاموشى را پوششِ نادانىِ جاهلان قرار داده عالمان را بدان آراسته است خاموشى وسيله ی دورى جستن از هوا و هوس است و سببِ رياضتِ نفس شيرينىِ عبادت زدودنِ قساوتِ قلب موجبِ عفاف جوانمردى و زيركى است پس زبان خود را از باز شدن به سخنانى كه مجبور به گفتن آن ها نيستى باز دار ...