#حسینیه #معرفة_البکاء_في_القرآن ا❁﷽❁ا ▪️«و الَّذينَ يَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ يَخافُونَ سُوءَ الْحِساب»‏ {آنان كه آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده پيوند مى‌دهند و از پروردگارشان مى‌ترسند و از سختىِ بازخواست خداوند بيمناكند} (سوره مبارکه رعد، آيه ۲۱)

#حسینیه #بقیه_الله_خیر_لکم_ان_کنتم_مومنین ا❁﷽❁ا ▪️«إنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إنَّمَا يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوقَ أيْدِيهِم فَمَن نَكَثَ فَإنَّمَا يَنكُثُ عَلَى نَفسِهِ وَمَن أوْفَى بِما عَاهَدَ عَلَيهُ اللَّهَ فَسَيُؤتِيهِ أجرًا عَظِيمًا» (سوره مبارکه فتح آیه۱۰) 🏴حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) قبل از حرکت به سمت کربلا بر درب کعبه ایستادند در حالی که دست جبرئيل در دست ایشان بود «كَفُّ جَبرئيلَ في كَفِّه» و جناب جبرئيل مردم را به بيعت آن حضرت دعوت می‌نمود و ندا میداد «هَلُمُّوا إلَی بَيعَةِ اللَّه عَزّوجلّ»:اى مردم! بشتابید به سوى بيعت خداوند عزوجل ! (۱)؛ همچنان که فرزندشان حضرت حجةبن الحسن المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پس از ظهور، تکیه بر کعبه زده، دستان مبارک را بالا برده و میفرمایند: «هَذِه یَدُ اللَّه و عَنِ اللَّهِ و بِأَمْرِ اللَّه»: این دست خدا و از جانب خدا و به امر خداست؛ سپس آیه «إنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إنَّما يُبايِعُونَ اللَّه..» را تلاوت مینمایند (۲). ۱.مستدرك عوالم العلوم ج۱۷ ص۴۱؛بحارالأنوار ج ۴۴ ص۱۸۵ ۲.بحارالأنوار ج۵۳ ص۸؛ حلية الأبرار ج۶ ص۳۷۹

#حسینیه #معرفة_البکاء_في_القرآن ا❁﷽❁ا ✨«للَّذينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى‏ وَ زِيادَةٌ وَ لا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فيها خالِدُون» {براى كسانى كه نيكى كردند، پاداش نيك [همانند عملشان] و افزون بر آن خواهد بود؛ و غبار [غم] و ذلّت، چهره‌هايشان را نمى‌پوشاند؛ آن‌ها اهل بهشتند، و جاودانه در آن خواهند ماند} (سوره مبارکه یونس آيه ۲۶)

#حسینیه #شهادت_امام_سجاد_علیه_السلام ا❁﷽❁ا ▪️«اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ سَيِّدِ الْعابِدِينَ الَّذِي اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِكَ، وَجَعَلْتَ مِنْهُ أَئِمَّةَ الْهُدَى الَّذِينَ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُون» 🏴در روز عاشورا، چون حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) ندای «هل مِن ذابّ یذبّ عَن حَرم رسول الله» سر دادند، حضرت امام علی بن الحسین، زین العابدین(علیه السلام) با مشقت و سختی بسیار، خود را به پدر بزرگوارشان رسانده و اذن میدان خواسته و عرض کردند: «روحي لروحک الفداء و نفسي لنفسک الوقاء»!! حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در پاسخ فرمودند: «یا علي أنت الخليفة من بعدي ،و الوالي علی شریعتي و القائم بأوامر الدین و الهادي إلی صراط مستقیم و الحافظ لعلوم أبي و جدي»! «ای علی! تو جانشین بعد از من و صاحب امر شیعیانم و برپا دارنده اوامر دین و هدایت کننده به صراط مستقیم و نگهبان علوم پدرم و جدم هستی!». سپس ایشان را به سینه فشرده و به شدت گریستند. 📓موسوعة الامام الحسین (علیه‌السلام)، ج‌۴ ص ۲۸۶؛ معالی السبطین ج۲ ص۲۱

#حسینیه #مقتل_الحسین_فی_القرآن #مقتل_الحسین_علیه_السلام_فی_القرآن ا❁﷽❁ا ▪️«وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِسْماعيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولاً نَبِيًّا» {و در كتاب از اسماعيل ياد كن، كه او در وعده‌اش صادق، و پيامبرى رسول بود} (سوره مبارکه مریم آيه ۵۴)

#حسینیه #معرفة_البکاء_في_القرآن ا❁﷽❁ا ▪️«وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى أَعْيُنَهُمْ تَفيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ» {و هر‌ زمان آياتى را كه بر پيامبر [اسلام] نازل شده بشنوند، چشمان آن‌ها را مى‌بينى كه از حقيقتى كه دريافته‌اند اشك مى‌ريزد، در‌حالى‌كه مى‌گويند: «پروردگارا! ايمان ‌آورديم؛ پس ما را با گواهان بنويس} (سوره مبارکه مائده آيه ۸۳)

#حسینیه #معرفة_البکاء_في_القرآن ا❁﷽❁ا ▪️«أولئِكَ الَّذينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ وَ مِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْراهيمَ وَ إِسْرائيلَ وَ مِمَّنْ هَدَيْنا وَ اجْتَبَيْنا إِذا تُتْلى‏ عَلَيْهِمْ آياتُ الرَّحْمنِ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُكِيًّا» {آن‌ها پيامبرانى بودند از فرزندان آدم، و از كسانى كه با نوح [بركشتى] سوار كرديم، و از دودمان ابراهيم و يعقوب، و از كسانى كه هدايت كرديم و برگزيديم، كسانى‌كه خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، هنگامى‌كه آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى‌شد به خاك مى‌افتادند، در‌حالى‌كه سجده مى‌كردند و گريان بودند} (سوره مبارکه مریم آيه ۵۸)

#حسینیه #شهادت_حضرت_رقیه_علیها_السلام ا❁﷽❁ا ▪️«فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شيباً» (۱) (سوره مبارکه مزمل آيه۱۷) 🏴در قیامت کربلای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، مصیبت شهادت حضرت علی الکبیر (علیه السلام) سبب سپیدی مو و محاسن مبارک امام حسین (علیه السلام) گردید: «لقد أسرع الشيب إليك يا أبا عبد الله!» (۲)؛ همانطور که مصیبت شهادت حضرت رقیة بنت الحسین (علیها السلام) سبب سپیدی موی حضرت عقیلة بنی هاشم زینب کبری (سلام الله علیها) و خم شدن کمر مبارکشان شد: « أما مُصیبة رُقیه فی خَرابَة الشام فَقَد أحنت ظَهری وَ شَیبت رآسی» (۳) ▪️«سَلَامِي لمِن شَهَادَتُهَا بِالنَازِلَة الْكَبرَى» «سلام بر آن بانویی که شهادتش مصیبت بزرگ شد» 📓منابع (۱).«شدت أهوال روز قیامت، به حدی است که انسان در آن به سرعت پیر گردد». بحار الأنوار ج۷ ص۸۶؛ البضاعة المزجاة ج۱ص۵۵۴؛ (۲). العوالم، الإمام الحسين علیه السلام ص۳۷۵؛ امالی (الصدوق)ص۲۲۹ (۳). السیدة‌ رقیة (الشیخ للخلخالی) ص۱۸۲

🔳🏴🔳🏴 🔳🏴 🔳 #حسینیه #منازل_السبایا_فی_القرآن ⏪مطابق نقل مقاتل معتبر، تمامی مصائبی که بر آل الله (علیهم السلام) از ابتدای اسارت وارد آمد، در شام بلا به اوج خود رسید؛ اما آنچه که سبب گردید اوضاع و شرایط طافت فرسا و جانکاه تغییر کند و جسارات متوقف شده و آزار و اذیت ها به احترام و تکریم و رعایت حرمت بدل گردد، شهادت حضرت ریحانة الحسین، رقیة المرتقی (سلام الله علیها) بود. ◀️شهادت این دردانه حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) آنچنان تحوّلی را در قلوب ایجاد کرد که همه مردم به کفر و ظلم و ستم یزید ملعون آگاه شدند، تا جایی که در پی شورش علیه حکومتش بر آمدند: «پس از آن هنگام [شهادت حضرت رقیة سلام الله علیها]،‌ مردم در میان خودشان ظلم یزید و شدّت کفر و زندقه او را به یکدیگر نقل می کردند و نزدیک بود به او خروج کرده و دولت او را زائل و پایمال نمایند؛ پس این نیز سببی شد از.. سرعت نمودن او به رهانیدن و خلاص کردن اهل بیت (علیهم السلام) از زندان و محبس» (۳) ☑️حتی بزرگانی چون ابن عباس نامه ای تهدید آمیز به آن ملعون نوشتند: «از عجیب‌ترین عجائب در روزگار تو این بود که دختران عبدالمطلب و کودکان خردسالش را مانند اسیر در شام بردی..بدان اگر از زخم شمشیرم در امان باشی ، هرگز از دست زخم زبانم آسوده نخواهی بود!» (۴). پس از این وقائع، یزید ملعون با مشورت با رؤسا و مشاوران حکومتش چاره ای ندید جز اینکه ظلم و ستم به اهل بیت (علیهم السلام) را به احترام و تکریم آنان بدل نماید تا با این تظاهر و بدین حربه بتواند حکومتش را باپرجا نگه دارد؛ تا جایی که حتی مُنکر قتل حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) شد و تقصیر آن را بر عهده ابن زیاد ملعون انداخت :«لعن الله ابن مرجانة، فوالله ما أمرته بقتل أبيك!» (۵)؛ و قتلة کربلاء (لعنة الله علیهم اجمعین) را احضار کرد تا از هر یک بازخواست کند؛ اما در نهایت، آنان خودِ یزید را آمر و عامل و مقصر اصلی معرفی کردند! (۶) ✔️لذا یزید لعین چاره ای ندید جز اینکه با آل الله (علیهم السلام) با ملاطفت برخورد نماید و اهل حرم (علیهم السلام) را مخیّر نماید به ماندن نزد او یا رفتن به سوی مدینة النبی. اهل بیت (علیهم السلام) نیز در مقابل، عزاداری بر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را درخواست کردند: «قالوا نحب أولا أن ننوح على الحسين علیه السلام» (۷)؛ امری که از ابتدای اسارت، بر آل الله (علیهم السلام) ممنوع بوده و به سبب آن آزار و اذیت های فراوانی دیده بودند؛ اما پس از شهادت حضرت فاطمة بنت الحسین (سلام الله علیها) آنان اجازه یافتند به مدت هفت روز ، با تمامی مردم شام که سیاه پوش شده بودند، اقامه عزاء نمایند و پس از آن با عزّت و احترام، به سمت مدینة النبی رهسپار شوند:«ولم تبق هاشمية ولا قرشية إلا ولبست السواد على الحسين وندبوه على ما نقل سبعة أيام» (۸) 🔳 🔳🏴 🔳🏴🔳🏴

#حسینیه #شهادت_حضرت_رقیه_علیها_السلام ا❁﷽❁ا ▪️«وَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ..» (سوره مبارکه حدید آیه۱۹) 🏴از القاب مبارکه حضرت رقیة بنت الحسین (علیهماالسلام) «صديقة» است: «السّلام علیکِ أيتها الصّديقة الشهیدة» (۱)؛ همانطور که برادر بزرگوارشان حضرت علی اکبر (علیه السلام) به «صدّیق» متصف می باشند: «السّلام عَليكَ أیها الصِّدّيق» (۲). حقیقتِ «صدق» به ولایت اهل بیت (علیهم السلام) ارجاع داده می شود: «الصِّدقُ ولايتُنا أهل البيت» (۳) و «صدّیق» که کثیر الصّدق است، کسی است که تمام افعال و اقوالش، تصدیق ولایت می باشد؛ حقیقتی که بالاترین مرتبه آن، قضای نحب یعنی شهادت است:«.. صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا» (سوره مبارکه احزاب آیه۲۳). (۱). السيدة رقية بنت الامام الحسين عليه السلام (الخلخالی) ص۱۷۸؛ (۲). بحارالانوار ج ۹۸ ص۳۳۸؛ (۳).تأويل الآيات الظاهرة ص۵۰۶، الأمالي(للطوسي) ص۳۶۴

#حسینیه #معرفة_البکاء_في_القرآن ا❁﷽❁ا ▪️«أ فَمِنْ هذَا الْحَديثِ تَعْجَبُونَ* وَ تَضْحَكُونَ وَ لا تَبْكُونَ» {آيا از اين سخن تعجب مى كنيدو مى خنديد و نمى گرييد} (سوره مبارکه نجم  آیات ۵۹ و ۶۰

#حسینیه #معرفة_البکاء_في_القرآن ا❁﷽❁ا ▪️«قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لاتُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا يُتْلى عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً * وَ يَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ كانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً* وَ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ يَبْكُونَ وَ يَزِيدُهُمْ خُشُوعاً» {بگو خواه به آن ايمان بياوريد، يا نياوريد، كسانى‌ كه پيش از آن به آن‌ها علم داده‌ شده، هنگامى‌كه قرآن بر آنان خوانده‌ مى‌شود، سجده‌كنان به خاك مى‌افتند؛ و مى‌گويند منزّه است پروردگار ما، كه وعده‌اش به يقين انجام شدنى است ؛ آن‌ها [بى‌اختيار] به خاك مى‌افتند و گريه مى‌كنند و [اين آيات، همواره] بر خشوعشان مى‌افزايد} (سوره مبارکه اسراء آیات ۱۰۷ تا ۱۰۹)