✍🏻 پرسش و پاسخ 2⃣
📩 سوال از استاد...
👤نام محفوظ:
سلام، وقت بخیر!
با تشکر از حاج آقای حسین زاده که خاضعانه قبول زحمت کردند تا بسوالات مخاطبین جواب بفرمایند.
اینکه اولیای الهی لاخوف علیهم و لاهم یحزنون...
اینهمه علت هست در زندگی برای ترسیدن، ترس از قبول نشدن از آزمون استخدامی، ترس از ازدواج با دختر ناشایست یا وصلت با خانواده ناشایست که درتحقیق نتونستیم به این مطلب برسیم و کلی ترسهایی که در زندگی دنیوی هست ، اما اولیای الهی چرا نمیترسیدند؟ کسی بهشون بی احترامی کنه چرا ناراحت نمیشن؟ کسی بهشون فحش بده چرا ناراحت نمیشن؟ کسی که حق شون رو ضایع کنه چرا ناراحت نمیشن؟
من خودم گاها بخاطر یک توهین دو روز ذهنم مشغول میشه و ناراحت میشم و با این ناراحتی، حتی دو، سه شب از نماز شب نمیتونم لذت ببرم و حال خوش عبادت و مراقبه ندارم چون ذهنم درگیره بخاطر اون توهینیابی احترامی.
یا بخاطر انتظار، حوصله و حال خوش نمازشب و مراقبه ندارم، مثلا انتظار اینکه وامم کی حل میشود، نکنه حل نشه، نکنه ضامن پشیمان بشه و مسایلی که تاحل نشه، دلم بخاطر انتظار نا آرامه.
چطوری اولیای الهی این خوفها رو ندارن ؟
└˚࿚𔓘﮸𓆱﮹࿚𔓘﮸𓆱﮹࿚𔓘﮸𓆱﮹࿚𔓘﮸𓆱﮹°┘
✍🏻پاسخ استاد حسینزاده:
سلام علیکم و رحمت الله!
ریشه ترس از دست دادن داشته ها و ریشه حزن حسرت بر از دست داده هاست
اولیای خدا که همه هستی و وجود خود را در محبوب فانی ساخته اند چیزی ندارند که بابت آن ترس و حزنی داشته باشند.
📩 سوالات معرفتی و اخلاقی خود را از استاد بپرسید:
🆔 @imamzaman_gharib
#سوالات_مخاطبین
#اولیاء_الهی
🔆 @meshkat_noor1