معرفت امام، به قدری اهمیت دارد که در روایات آمده است؛

در این حالت، کمال انسان محقق نشده و آن انسان در عین انسان بودن به لحاظ ظاهری، از جهت باطنی و حقیقی در حد حیات حیوانی باقی مانده است،

لذا می‌توان گفت که معرفت امام  و اتصال به ولایت امام، کمال اخیر و عالی‌ترین مرتبه کمال انسان‌هاست.

🔆 بنابراین، انسانیتِ انسان و فضل اخیر و کمال نهایی او، به شناخت حجت الهی است و نشناختن امام، به معنای راه نیافتن به کمالات انسانی است و لذا

این معارف در خود قرآن و روایات اهل‌بیت(ع) و همچنین ادعیه و زیارات، از جمله در زیارات جامعه کبیره، که از ناحیه امام هادی(ع) به دست ما رسیده، مورد توجه قرار گرفته است.

یکی از آداب مجلس اهل‌بیت(ع) توجه به قرآن و انس با قرآن با توجه به نسبت حقیقت قرآن با حقیقت اهل بیت(ع) است.

در زیارات حضرات معصومین(ع) به انس با قرآن سفارش شده است. در مجالس اهل‌بیت(ع) نیز این توجه و انس و ارتباط  اهمیت دارد. قرآن و اهل‌بیت(ع)است.

که حقیقتاً و تکویناً از یکدیگر جدایی ندارند؛

اگر کسی این دو ثقل را از یکدیگر جدا دید و در زندگی خود ظاهرا آن‌ها را از یکدیگر جدا کرد، حقیقتاً و باطناً هیچ کدام را درک نکرده است، چرا که حقیقت این دو ثقل، با یکدیگر متحد است.