- پیری وجوانی پی‌هم چون شب و روزند ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم... I میـڪـده I -

- به سودای تو مشغولم ز غوغای جهان فارغ ز هجر دائمی ایمن ز وصل جاودان فارغ بلند و پست و هجر و وصل یکسان ساخته بر خود ورای نور و ظلمت از زمین و آسمان فارغ سخن را شسته دفتر بر سر آب فراموشی چو گل از پای تا سر گوش اما از زبان فارغ کمان را زه بریده، تیر را پیکان و پرکنده سپر افکنده خود را کرده از تیر وکمان فارغ عجب مرغی نه جایی در قفس نی از قفس بیرون ز دام و دانه و پروازگاه و آشیان فارغ برون از مردن و از زیستن بس بلعجب جایی که آنجا می‌توان بودن ز ننگ جسم و جان فارغ به شکلی بند و خرسندی به نامی تابه کی وحشی بیا تا در نوردم گردم از نام و نشان فارغ... #دفترچه I وحشی‌بافقی I -

- ای دل بگو به عقل ڪه دشمن هم این چنین در خون مرا به حال خودم وا نمی‌گذاشت.... I فاضل‌نظری I -

- هنوز دایره‌ی عـشق بود بی‌پرگار ڪه طوق عشق تورا بر گلوی ما بستند.. I میـڪـده I -

سلام رفقا لطفا براے شفاے عزیزے یک حمد شفا بخونید.

- بی‌ڪسی را با وصال خویش حل ڪردیم ما خویش را در صحن آیینه بغل ڪردیم ما... I محمدسهرابی I -

آباد کن مرا، بغلم کن مثل قبل این باغ بی حصار بدردم نمیخورد...

اسباب زحمتیم و نداریم چاره‌ای دستان سائلیم و به دامان رسیده‌ایم🖤🚶🏻‍♂

- حال و روزم جمعه‌ها از خود جمعه غم‌انگیزتره... I میـڪـده I -

- بگو به خواب که امشب میا به دیده‌ی من جزیره‌ای ڪه مڪان تو بود آب گرفت... I محمدسهرابی I -

جزیره‌ای که مکان تو بود آب گرفت... شاعر میگه: ای خواب امشب به دیده من نیا جزیره‌ای(چشم به دلیل برآمدگی و بیرون زدن از کاسه چشم به جزیره تشبیه شده) که جایگاه تو بوده رو آب(اشک) گرفت؛ یعنی چشم من رو دیگه گریه فرا گرفته..🚶🏻‍♂