علّامه آیةالله حاج سیدمحمدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه در تفسیر آیه 🔸لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ* 🌱 «هيچ اكراهى در دين نيست، زيرا به تحقيق راه رشد از راه گمراهى، روشن و جدا شده است.» میفرمایند: 🌱از این آیه نمى‏توان استفاده كرد كه مردم در انتخاب دين و مذهب مختارند. 🌱زيرا اين آيه در مقام بيان اينست كه بگويد: دين و عقيده قلبى يك امر وجدانى است، و در آن نمى‏توان كسى را مجبور كرد و اضطراراً به دينى در آورد. و بعد از آنكه رشد و سعادت از غىّ و گمراهى شناخته شد، خود مردم بايد به دنبال رشد و كمال بروند؛ 🌱امّا اينكه مردم در انتخاب و اختيار دين مختارند، چنين نيست. مردم از نقطه نظر ظاهر و احكام اجتماعى و دستورات اخلاقى حتماً بايد دين اسلام را بپذيرند، 🌱و خود اين پذيرش رفته رفته دلهاى آنها را هم به قبول كمالات معنوى اين دين مى‏كشاند. 🌱خلاصه و محصّل مطلب آنكه: اين آيه در مقام بيان حكايت از حالات قلبى مردم است نه در مقام انشاء و اعطاء اختيار در عالم ظاهر؛ سورۀ البقرة، آیۀ ۲۵۶ 📚 «معادشناسی» ج ۱۰ ص ۱۳۲ #نکات_تفسیری 🆔 @mhgolkar