🔶خطرخودکشی در اختلال #دوقطبی نوع دو خطر #خودکشی در اختلال دوقطبی نوع II بالاست. تقریباً یک سوم افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II از سابقه اقدام به خودکشی در طول عمر خبر می دهند. به نظر می رسد که میزان شیوع اقدام به خودکشی در طول عمر، در اختلال دوقطبی نوع II و نوع I مشابه باشد(به ترتیب ۴/۳۲ و ۳/۳۶ درصد). مهلک بودن این اقدامات، که به صورت نسبت پایین تر اقدامات خودکشی به خودکشی های به انجام رسیده تعیین شده است، امکان دارد در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I، بالاتر باشد. ممکن است در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، بین شاخص های ژنتیکی و خطر بیشتر رفتار خودکشی گرا ارتباط وجود داشته باشد، از جمله ۵/۶ برابر خطر بالاتر خودکشی در خویشاوندان درجه اول افراد شاخص دوقطبی نوع II در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I. 🔻پیامدهای کارکردی اختلال #دوقطبی نوع II گرچه شماری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II بین دوره های خلقی به سطح کامل عملکرد برمی گردند، اما حداقل ۱۵ درصد همچنان کژکاری میان دوره ای دارند و ۲۰ درصد مستقیماً به دوره خلقی دیگر، بدون بهبود میان دوره ای، منتقل می شوند. بهبود کارکردی به طور قابل ملاحظه ای از بهبود نشانه های اختلال دوقطبی نوع II عقب می ماند، مخصوصاً در رابطه با بهبود شغلی، که با وجود سطح برابر تحصیلات با کل جمعیت، به جایگاه اجتماعی-اقتصادی پایین تر می انجامد. 🔻افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع II در آزمون های شناختی، به استثنای حافظه و فصاحت معنایی، ضعیف تر از افراد سالم عمل می کنند، و اختلال شناختی آنها شبیه افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع I است. اختلالات شناختی مرتبط با اختلالات دوقطبی نوع II در مشکلات شغلی دخالت دارند. بیکاری طولانی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی با دوره های بیشتر افسردگی، سن بالاتر، میزان بیشتر اختلال وحشتزدگی کنونی، و سابقه اختلال مصرف الکل در طول عمر، ارتباط دارد. @Mignair