تجزیه هویتزر خود کششی آکاتسیا ۱۵۲ م م اوکراینی به اجزای تشکیل دهنده

صبح بخیر ☀️ ✯@Military_Fact✯ | #ALPHA

غولی به نام A-50 - این هواپیما نسل نخست عملیاتی شده از آواکس‌های ارتش سرخ محسوب میشه که پروژه ساخت اون به دوران حیات شوروی برمی‌گرده؛این آواکس روی هواپیما مشهور و موفق ایولوشن-۷۶ توسعه پیدا کرده و دارای ۱۵نفر خدمه است و در حالت خالی بیش از ۷۵تن و در حالت فول بارگیری ۱۷۰تن وزن داره و با اتکا به موتورهای خودش ۶۴۰۰کیلومتر هم برد داره - این هواپیما میتونه با اتکا به رادار دیش بشقابی خودش که بیش از ٩متر این دیش طول داره تا بیشینه برد ۴۰۰کیلومتر اهداف مختلف از جمله انواع هواگردها، جنگنده‌ها و موشک‌های کروز و بالستیک و یا حتی ادوات زرهی رو کشف کنه؛ این هواپیما در حال حاضر قابلیت‌های بالای خودش رو در ترکیب با سامانه‌های پدافندی بردبلند نشون داده و در جنگ فعلی بین روسیه و اوکراین ابتدا کم ولی امروزه بیش از هر موقع در حال فعالیت هستش

بریف A-100 هم که معرف حضورتون هست 🫠 (نسخه فوق ، نسخه آزمایشی پروازی هست) توضیحات در پست بعد...

"A-100" بریف می تواند تا 300 هدف هوایی، دریایی و زمینی را شناسایی و ردیابی کند و همچنین کنترل کند. به عنوان یک پست فرماندهی هوایی، A-100 ارتباطات پایداری را با گروه های مختلف نیروها فراهم می کند. این هواپیما می تواند نه تنها از رادار خود، بلکه از ماهواره های فضایی نیز اطلاعات دریافت کند. علاوه بر این، این قابلیت را دارد که با استفاده از تجهیزات موجود در هواپیما، جنگ الکترونیک مؤثر را انجام دهد. مجموعه A-100 در ارتباط با ظهور کلاس های جدید اهداف و ایجاد نسل جدیدی از هواپیماهای جنگنده توسعه یافته است. توانایی های آن به طور قابل توجهی نسبت به همتایان داخلی و خارجی، از جمله هواپیمای آواکس E-3 نیروی هوایی ایالات متحده برتر است. هواپیمای جدید آواکس می تواند به مدت 1000 ساعت در فاصله XNUMX کیلومتری از فرودگاه پایه در هوا بماند.

اینم نمایی از کابین داخل... بریف A100

خب تا بحث آواکس گرمه بدون اجازه یه سری هم بزنیم به هواپیماهای جاسوسی و شنود روسیه 🤓 ایشون هواپیمای توپولف آر ۲۱۴ (TU-214-R) هستند توضیحات در پست بعد...

"توپولوف 214 آر"، جدیدترین هواپیمای شناسایی رادیویی و الکترو اپتیکی است که در ابتدای سال های 2000 برای جایگزینی هواپیماهای فرسوده "ایلوشین 20"، طراحی شده است. این هواپیما مجهز به مجموعه تجهیزات رادیویی چندین فرکانسی "ام آر کا 411" و ایستگاه رادار پهلونگر و مستقیم و همچنین سامانه الکترواپتیکی "فراکسیا" با رزولوشن (بزرگنمایی) بالا است. تجهیزات مذکور، این امکان را فراهم می سازد تا با اسکن کردن در طیف ها و طول موج های مختلف، محوطه بسیار وسیعی را با رزولوشن بسیار بالا تصویربرداری کرده و بصورت زنده، عکس ها و فیلم های برداشته شده را بر روی صفحه نمایشگر کاربر، پخش کند. علاوه بر این هواپیما دارای امکانات شنود الکترونیک و جنگال بوده که قادر به رهگیری و اختلال طیف وسیعی از سیگنال های رادیویی از تلفن های همراه تا رادارهای هوایی و زمینی و سامانه های جنگ رادیوالکترونیکی است.

ایلوشین ۲۰ (IL-20) ایشون هستند 🧐 این هواپیما که جزو هواپیماهای تجسسی دورپرواز است، می تواند تا 5400 کیلومتر بدون سوخت گیری پرواز کند و در دوره شوروی سابق برای تجسس و کنترل مناطق مرزی استفاده و اطلاعات آن مستقیم به بخش ویژه ای در کا.گ.ب گزارش می شد و اکنون بهسازی شده آن با تجهیزات جدید تجسسی و ردیابی هوایی و صوتی در حال بهره برداری است. هواپیمای ایل-20 ام را می توان ستون فقرات اصلی سیستم کسب اطلاعات یگان های روسی در در جنگ برشمرد که تولید آن در کارخانه «ازنامیا ترودا» (در مسکو) از سال 1968 آغاز و تا سال 1976 ادامه داشت و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، حدود 20 فروند از این هواپیماها به روسیه ارث رسید که بخش اصلی واحدهای تجسسی این کشور را تشکیل می دهد.

این هواپیماهای ملخ دار در طبقه بندی پیمان ناتو «کوت» (نوعی مرغ دریایی سیاه رنگ در آمریکا) نامیده می شود و از نظر امکانات گسترده تجسسی به هواپیماهای جاسوسی راهبردی «ار.سی-135» آمریکا نزدیک است. هواپیمای ایل-20 ام دارای رادار قوی، سامانه های دوربین الکترونی و وسایل ارتباط با ماهواره هاست که امکان ارتباط همزمان را فراهم می کند. روسیه به منظور پیشگیری از اتخاذ تدابیری از سوی کشورهای غربی حامی تروریست های داعش برای مقابله با هواپیماهای تجسسی روسیه و عقیم گذاشتن ماموریت های شناسایی ضد تروریستی 2 فروند هواپیمای ایل-20 ام را به سوریه منتقل کرده است. ایل 20 ام هواپیمای اصلی تجسسی نیروهای مسلح فدراسیون روسیه، ابزاری قوی برای کشف شورشیان و ارسال داده ها برای بمب افکن ها و شلیک به اهداف است.