💥تفاوت نظریۀ «نظام انقلابی» با «استعجال» 💥 وقتی شما به‌سمتِ آرمان‌های تاریخی حرکت می‌کنید، صبرتان هم باید تاریخی باشد و طراحی‌تان هم باید تاریخی باشد. 💥 بعضی‌ها خربزه‌کار هستند و ‌‌اصلاً حاضر نیستند درخت گردو بکارند، می‌خواهند الآن بکارند و پاییز هم برداشت کنند و بخورند، حوصله ندارند درخت گردو بکارند که چند دهه یا چند قرن بماند و نسل‌های آینده از ثمره‌اش بهره ببرند. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: «رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی در بیانیۀ گام دوم می‌خواهند در ذیل نظریۀ #نظام_انقلابی، ادامۀ انقلابی‌گری را تئوریزه کنند و در عین حال، با افراط مخالف هستند. افراط یعنی خطی که اصول اساسی اسلام و راهبری جامعۀ دینی را مورد توجه قرار نمی‌دهد و شرح صدر و حوصله ندارد و به‌دنبالِ #دولت_مستعجل است. جریان افراطی نمی‌خواهد زیرساخت‌ها را درست کند تا عدالت محقق شود. این افراطی‌گری‌ها گاهی از کسانی سر می‌زند که احیاناً روحیۀ انقلابی دارند و علتش این است که به‌دنبالِ دولت مستعجل هستند. از این برخوردها با ائمه(ع) هم صورت می‌گرفته است. ائمۀ اطهار(ع) به هیچ وجه دنبال دولت مستعجل نبودند اما عده‌ای ائمه(ع) را تخطئه می‌کردند، چون خیال می‌کردند «انقلابی‌گری یعنی به‌دنبالِ دولت مستعجل بودن». می‌خواستند آن کاری را که تحققش به یک مسیر طولانیِ تاریخی احتیاج دارد و باید در یک‌‌ #فرایندِ_تاریخی طراحی و مدیریت شود، در زمان کوتاه فراهم کنند؛ می‌خواستند بدون این‌که موانع بنیادین آن را از بین ببرند و زیرساخت‌های اساسی آن را ایجاد کنند، به چنین چیزی دست بیابند. چنین چیزی در این زمانِ کوتاه دست‌یافتنی نیست و اگر هم به دست بیاید، آن امرِ پایدار و مطلوب نخواهد بود. ما باید متوجه باشیم که در خوانش انقلابی از اسلام، مبتلا به این آفت نشویم و این اتفاق نیفتد. بنابراین، نگاه سطحی به مسئله و ندیدن مناسبات جدیِ حرکت به‌سمتِ عدالت اسلامی، ممکن است ما را دچار #استعجال کند و این استعجال، به‌نوعی، موجب شود که ما از راه صواب فاصله بگیریم. این نکتۀ مهمی است. وقتی شما به‌سمتِ #آرمان‌های_تاریخی حرکت می‌کنید، صبرتان هم باید تاریخی باشد و طراحی‌تان هم باید تاریخی باشد و استقامت شما در راه باید تاریخی باشد؛ اگر عجله کنید و شتابِ بی‌جا به خرج دهید، هم ضربه می‌خورید و هم به اصل کار ضربه می‌زنید. طبیعتاً شتاب و استعجال در هر موضوعی، متناسب با مقیاسِ آن موضوع است. استعجال در ظهور این است که آن امری که باید تمامِ زیرساخت‌هایش در جامعۀ بشری ایجاد شود و مسائل تکوینی‌‌اش حل‌وفصل شود، توقع داشته باشید که زود محقق شود؛ ظهور، تنزّلِ یک حقیقتی از عالم غیب در عالم ماست که عالم ما را به یک جهان دیگری تبدیل می‌کند و کأنّه جهان ما به عالم قدس نزدیک می‌شود؛ این امر عظیم، #شرایط_تاریخی خاص خودش را می‌خواهد؛ یک #موانع_تاریخی برای این امر وجود دارد که باید رفع شود و یک بسترهای تکوینی باید فراهم گردد. ما اگر می‌خواهیم کارهای بزرگ را سامان بدهیم، باید بزرگ فکر کنیم. تدابیر بزرگْ زمانِ مناسبِ خودش را می‌خواهد، در عین این‌که نباید فرصت‌ها را از دست داد. فرصت‌سوزی غلط است ولی توجه نکردن به مقیاس کار و زمانِ متناسب با کار هم، جزو آفت‌ها است. بعضی‌ها #خربزه‌کار هستند و ‌‌اصلاً حاضر نیستند درخت گردو بکارند، می‌خواهند الآن بکارند و پاییز هم برداشت کنند و بخورند، حوصله ندارند درخت گردو بکارند که چند دهه یا چند قرن بماند و نسل‌های آینده از ثمره‌اش بهره ببرند؛ طبیعتاً کاشت درخت گردو، یک حوصله و شرح صدر و بزرگ‌اندیشی نیاز دارد. در مقیاس اصلاحات اجتماعی هم همین‌‌طور است. عجله کردن و کارهای کوچک را جایگزین کارهای بزرگ کردن، «انقلابی‌گری» نیست.» (منبع: #کتاب_عصر_جدید) ☑️ @mirbaqeri_ir