eitaa logo
تاملات قرآنی - روایی
971 دنبال‌کننده
144 عکس
7 ویدیو
67 فایل
🔰 تاملات قرآنیـروایی در مقیاسِ «فردی، اجتماعی و تمدنی» 🔅 تفسیر برگزیده‌ی آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام 📚 در آثار استاد میرباقری حفظه‌الله ♻️ مدیر کانال @esteghase (این کانال توسط علاقمندان به مباحث استاد و بصورت خودجوش اداره میشود)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 معیار ارزیابی توحید در جوامع! 🔸 انسان به اندازه‌ای موحد می شود که ذکر نبی اکرم (ص) در دلش رفعت پيدا می کند. اصلاً اکرم (ص) امکان ندارد. خدای متعال می‌توانست توحید را در عالم به پا کند، اما و رفعت نام خودش را، نام انبياء و اولياء قرار داده است(1). هر دلی به‌اندازه‌ای که نبی اکرم (ص) در نظرش عظمت دارد، به همان اندازه موحد است. اگر کسی نبی اکرم (ص) را آدمی می داند که عارف بوده و رياضت می‌کشيده و مکاشفه داشته، به همين اندازه موحد است و بيشتر از اين به دين نرسيده است. اگر کسي ائمه (عهم) را در حد يک امامزاده می شناسد ـ و [مثلاً معتقد است ائمه (عهم)] آدم‌های خوبی بودند که گناه نمی کردند و علومی هم داشتند ـ [او] به همین اندازه موحد است، بيش از اين نمی تواند به توحيد برسد. 🔹عظمت نبی اکرم (ص)، عظمت الله است. اصلاً حضرت [در عرض خدای متعال] چيزی نيست که عظمتش در عرض عظمت خدای متعال باشد. مگر خود خدای متعال نمی فرماید «وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ». آیا خدا ـ العیاذ بالله ـ يک بت در عالم درست کرده؟! یعنی آیا در مقابل رفعت خودش، به پيامبرش هم رفعت داده؟! آیا خودش بتی درست کرده، بعد هم گفته اين بت را نپرستيد؟! [قطعاً چنین نیست؛] پس نبی‌اکرم (ص)، رفعت توحيد است. 🔸 در هر ـ نه فقط در آن دوران ـ به‌اندازه‌ای که ذکر نبی اکرم (ص) رفعت پيدا می کند، توحيد اقامه می شود؛ اگر می خواهيد ببينيد در یک جامعه چقدر توحيد اقامه شده، ببينيد پيامبر چقدر در آن عظمت دارد. حتی در [هم به همین صورت است]؛ اگر کسی می‌خواهد ببيند چقدر توحيد در باطنش اقامه شده، اگر میخواهد ببیند چقدر موحد است، بايد ببيند چقدر نام نبی اکرم (ص) در نظرش رفعت دارد؛ به‌اندازه‌ای که نام حضرت در نظر او رفعت دارد، به همان اندازه موحد است. (1) لَا يُعْرَفُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا بِسَبِيلِ مَعْرِفَتِنَا ... إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَوْ شَاءَ لَعَرَّفَ الْعِبَادَ نَفْسَهُ؛ وَ لَكِنْ جَعَلَنَا أَبْوَابَهُ وَ صِرَاطَهُ وَ سَبِيلَهُ وَ الْوَجْهَ الَّذِي يُؤْتَى مِنْهُ؛ فَمَنْ عَدَلَ عَنْ وَلَايَتِنَا أَوْ فَضَّلَ عَلَيْنَا غَيْرَنَا فَإِنَّهُمْ «عَنِ الصِّراطِ لَناكِبُون» [الكافی، ج1، ص184] 📚 تأملات قرآنی، جلد۳ @mirbaqeri_tafsir