دو ویژگی برنامه ریزی درسی اولین و مهمترین ویژگی برنامه #گذشته_نگری است. گذشته نگری بدین معنی است که برنامه باید بر اساس عملکرد گذشته دانش آموز طرح ریزی بشود. به اصطلاح برنامه متناسب با توانمندی های فرد باشد نه آرزوهایش! یک برنامه ریزی واقع بینانه باید قابلیت اجرایی داشته باشد و در عمل فرد بتواند از پس آن بربیاید. اگر کسی تا دیروز روزی 4ساعت مطالعه می کرد مبنای برنامه ریزی برای شروع باید همان 4ساعت باشد نه اینکه چون فرد آرزو دارد پزشکی قبول بشود پس نیاز است روزی 10ساعت مطالعه کند. ویژگی دوم #شخصی_سازی است. منظور از شخصی سازی این است که فرد احساس #مالکیت شخصی نسبت به برنامه داشته باشد و احساس کند که خود او برنامه اش را متناسب با شرایط خاص خودش تنظیم کرده است. در شخصی سازی فرد یک عامل درونی را منبع کنترل خود می داند نه اینکه تصور کند یک عامل بیرونی در صدد تحمیل و یا کنترل کردن او است. این شخصی سازی منجر به کاهش مقاومت در اجرای برنامه می شود. پس مشاور باید سعی کند نقش دانش آموز را در طرح ریزی برنامه پررنگ کند تا شخصی سازی شکل بگیرد.