eitaa logo
کانال میز معارف
7.5هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
3.6هزار ویدیو
1.1هزار فایل
🔺کانالی برای اطلاع رسانی، اشتراک تجربیات و ارتقا توانمندی استادان معارف دانشگاهها آدرس سامانه آموزش مجازی دانشگاهیان https://maaref.ecnahad.ir/ منتظر نظراتتان هستیم.. 🔰ارتباط با ادمین: @amoozesh_majazi
مشاهده در ایتا
دانلود
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ جناب آقای دکتر سید حسام الدین حسینی ✅استادیار دانشگاه شهید چمران ✅ مدرس دروس معارف در گرایشهای تاریخ اسلام و آشنایی با منابع اسلامی و دیگر دروس تخصصی 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (جناب آقای دکتر حسینی) ⬇️
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام دکتر احمد دبیری ✅ عضو هیأت علمی دانشگاه یزد ✅ مدرس دروس معارف در گرایشهای مبانی نظری اسلام و اخلاق اسلامی و دیگر دروس تخصصی در مقاطع ارشد و دکتری 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (دکتر احمد دبیری) ⬇️
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ جناب آقای دکتر محمدرضا بلانیان ✅ هیأت علمی دانشگاه یزد ✅ مدرس دروس معارف در گرایشهای مبانی نظری اسلام و اخلاق اسلامی و دیگر دروس تخصصی د رمقطع ارشد و دکتری 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (جناب آقای دکتر بلانیان) ⬇️
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین فرحزادی ✅ مسئول موسسه فرهنگی اندیشه جاویدان ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش اول: ♦️ متن و محتوی • در مورد محتوی در دروس معارف باید توجه داشت که با شرایط موجود درباره این دروس تصمیم گیری صورت پذیرد و طرح درس وسرفصلها ارائه شود، یک مدرس معارف فقط 2 واحد فرصت دارد و به صورت خوشبینانه آن 13،14جلسه، آن هم فقط در ترم اوّل و اگر نه ترم دوّم که کمتر است، چند جلسه هم که دانشجو نمی آید ، چطور می توان یک اقیانوس حرف را دریک استکان گنجاند؟ اینجاست که تناسب محتوی و سر فصل باید مراعات گردد. دراین دروس باید از مباحث زیر بنایی برای دانشجوگفت، مثلا در درس اخلاق، بسیار اتفاق افتاده که دانشجو در همین ترم اول درس اخلاق برداشته ، در حالی که هنوز در مبانی نظر و فکری خود برای جهان هستی دچار مشکل است، پس من مدرس باید طوری تدریس کنم که آن مبانی را نیز برای او روشن کنم! • در انتخاب مطالب برای جوان دانشجو شاخصه هایی وجود دارد: کاربردی بودن، اثر گذار و بالاخره زیر بینایی بودن، بنده همیشه دروسم را با یک سوال اساسی در زندگی شروع می کنم که کاملاً زیر بنایی است، همه ما با یک سؤال ابتدایی وکاملاً اساسی روبرو هستیم، هر دینی که داشته باشیم ، هرکاره ای که باشیم و هر کس می خواهیم باشیم، آن سوال این است: من کیستم؟ ربطی به درس اخلاق ندارد ولی اوّلیه ترین سؤال است، همه می خواهند بدانند، همه باید بدانند. سپس از کجا آمده ام ؟ به کجا میروم؟ چگونه باید بروم؟ وظیفه ام دراین مسیر چیست؟ چه ابزارهایی در این رفتن در اختیار من هستند؟ چه کسانی مرا راهنمایی می کنند؟ موانع موجود در این مسیر کدامند؟و...و...، این مسائل اساسی‌ترین محتوی در تدریس است. • در همان مطالب ابتدایی ومسائل زیر بینایی برای دانشجو باید روشن شود که انسان یک مسافر است، سفرش تفریحی نیست ، تجاری است، دنبال هدفی است، به یک ایده آل‌های ذهنی می خواهد برسد، نیامده عمرش را تلف کند، آمده سودی را جمع کند و برگردد، او مثل یک تبعیدی است، از بهشت بیرون رانده شده و فکر وذهنش مشغول همانجاست، به فکر وطن باید باشد، دائما دلش هوای وطن را می کند ، باید ملزومات این سفر را بشناسد، از آنها استفاده کند، اویک مرکب می خواهد تا در این سو (دنیا) از آن استفاده کند، آن مرکب جسم وتن اوست و....... ، این حرفها مال یک عصر وعصر دیگر نیست، چیزی نیست که امروزه، به آن نیازداریم، اگر تو انسانی، به این بحثها باید بپردازی. وقتی گریز به این مبانی زده شد وارد مباحثی می توان شد که اقتضا داردگفته شود، بنابراین در این دروس بنده متن درسی خاصی چه بسا ندارم و به سر فصلهای مصوب به آن شکل کاری ندارم، فلسفه اخلاق و...نمی گویم، من استاد باید به مخاطبم بفهمانم که هدفمند است. (ادامه مطلب در پست بعد⬇️)
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین فرحزادی ✅ مسئول موسسه فرهنگی اندیشه جاویدان ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش دوم: ♦️ محور دوم: روش و نحوه القاء و فهماندن و تعامل با دانشجو و تأثیرگذاری • طبق آنچه گفتم 2 جلسه از بحثهایم را به مبحث ارزش سنجی می پردازم، با هزار ویک مثال کاری می کنم تا به مخاطبم بفهمانم که خودت باید ارزش خودت را بیابی، ارزش تو چیست؟ درچه حد است؟آیا اگر همه دنیا را به تو بدهند باز می توانند از پس ارزش تو برآیند؟ کاری می کنم که به فکر فرو رود، قوه تفکراو را تقویت میکنم ، راه درست اندیشیدن را کم کم به او یاد می دهم. اگر من مدرس توانستم در بحث تعقل واندیشه اورا کمک کنم تا راحت فکر کند، دیگر خیلی از حرفها را لازم نیست به اوبگویم، مهمترین موجود در بدن ما عقل است، قوه فکر ماست، وقتی اینطور شد خود دانشجو به آنچه می‌خواهم می رسد، وقتی شاه کلید را به او دادی، کار تمام است . در بحث ارزش سنجی در دو جلسه به دانشجویم این را تفهیم می کنم که یک انسان عاقل آن کسی است که ببیند در ازای آنچه که از دست می دهد، چه بدست می آورد ودر ازای آنچه بدست می آورد چه از دست داده؟ هر دو طرف مهم است وباید هردوطرف رادر نظر داشت. ماذاوجدمن قفدک و..... • از لحاظ محتوی وطرح درس، بعد از اینکه دانشجو را به فکر وادشتم، و قوه تفکر اورا تقویت کرده وتمرین دادم، نحوه درست اندیشیدن به این مسائل را یاد می دهم، بنابراین شاید نامگذاری های خاص در هر سرفصل داشته باشم که در کتابهای رایج پیدا نمی کنید. مثلاً بعداز 2جلسه درباره ارزش سنجی، 3 جلسه هم بحثی داریم تحت عنوان باطن بینی! بعد کم کم وارد مسائلی مثل مفهوم کمال و هدف نهایی ، معنای خدا گونه بودن ، معنای قرب و.... می شوم. اورا وصل به سرچشمه می نمایم ، دستش را در دست معصوم می گذارم. دیگر خودش موضوعات را نسبتا می تواند تحلیل کند، چون وصل به آموزه های دین است. نگاه بنده در طرح درس و موضواعات ارائه شده در کلاسهایم اینگونه است. تا کنون به شکر خداوند همه استقبال کرده اند، در نظر سنجی ها هم این مطلب تأیید شده ، سعی داشته ام هر چه دانشجو در ذهنش می باشد و می خواهد بپرسد از قبل دیده باشم و با مقدمه چینی وتوالی بحثها وجلورفتن مباحث، همه را کم کم جواب دهم ، شاید بعضی دانشجویان از جلسات اول استقبال چندانی نکرده اند ولی وقتی بحث پیش رفته است همه گوش داده‌اند، به اصطلاح میخکوب شده اند. • در جلسه اول همیشه سعی دارم ارتباط گیری لازم را با دانشجو داشته باشم ، ضمن اینکه یک اعتبار زایی نیز برای خودم ایجاد کنم، نه اینکه جلوه‌گری و یا خودستایی کنم، امّا به نظر من تا این حد اعتبار زایی خودش اثر گذار است، اینکه دانشجوبداند تجربیات استاد چقدر است خیلی مهم است ، البته نوع دیگری از این اعتبار زایی هم داریم وآن اینکه استاد تلویحاً وغیر مستقیم و به اصطلاح چراغ خاموش برای خود ایجاد می کند نه به طور مستقیم، مثلاً من بجای اینکه بگویم 30 سال سابقه تدریس دارم یک خاطره از تدریسم در 30 سال پیش تعریف می کنم، یا به صورتی تلویحاً به توانمندیهای خود در مورد کتابها یا مقالات در طول تدریس اشاره می کنم، مسلم است که یک اعتبار اصلی هم وجود دارد و آن نوع تدریس است که هر چه بهتر باشد وجذاب تر ، اعتبارزایی واعتبارافزایی بیشتری برای استاد ایجاد می شود. متأسفانه گاه دیده می شود مدرسان محترم در ایجاد این اعتبار زایی مسیر انحرافی می روند ویک سری حرفها یا حرکات سبک و.... از خودنشان می دهندتا هم ایجاد صمیمیت نمائید و ارتباط گیری را داشته باشند و هم برای خود اعتباری بدست آورندکه نتیجه عکس می دهد. (ادامه مطلب در پست بعد⬇️)
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین فرحزادی ✅ مسئول موسسه فرهنگی اندیشه جاویدان ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش سوم: ♦️ محور سوم: توصیه‌ها و تجارب • در جذابیت داشتن کلاس‌ها چند نکته به نظر می‌رسد: 1ـ اگر بحثی برای دانشجویان به صورت کاربردی ارائه گردد جذاب است، اگر جوان بفهمد که فردا به این بحث که در کلاس مطرح شده نیاز دارد برایش جذاب می‌گردد، همین بحث‌هایی که عرض کردم، باطن بینی که خیلی هم به آن اهمیت می‌دهم و توضیح می‌دهم، بحث بلاها و فشارهای زندگی، فلسفه بلاها، راههای مبارزه با آنها، آثار آنها و .... و هر چه که او الان با آنها مواجه است. 2ـ اثبات اهمیت و ضرورت مباحث در ابتدای بحث‌ها مهم است. اولاً ضرورت و اهمیت مثلاً درس اخلاق یا هر درس دیگری و سپس اثبات آن برای هر موضوعی که در جلسات صورت می‌گیرد. جوان باید بفهمد که این بحث حتی از اکسیژن هم برایش ضروری‌تر است. 3ـ استفاده از زبان مخاطب، ساده بیان کردن، مخاطب من باید بفهمد چه می‌گویم. با استفاده از تشبیه، تمثیل، شعر و ... که این خیلی جذاب و اثرگذار است، بنده برای هر بحثی دهها مثال در آستین دارم، سعی می‌کنم دانشجو را از آن فضای معقول و خشک به فضای محسوس و ملموس بکشم، همیشه در درس اخلاقها می‌گویم: تو یک مسافر هستی که سفرش تجاری است، یک تاجر واقعی حق دارد که به کار اصلیش نپرداخته و دنبال خوشگذرانی و عیش و نوش باشد؟ من و تو وقت نداریم، وقت دست ما نیست، یک دفعه اعلام می‌کنند مدت سفر تمام شد، هر چه تجارت کردی و سود جمع کردی، بردار و بیا! و ...؛ اگر این طور شد اثرگذاری آن بیشتر است و ماندگاریش بیشتر، این مثالها و ضرب‌المثلها در ماندگار کردن مباحث در ذهنها مؤثر است مثلاً یک بیت شعر ناب و تاپ، بارها شده عملا پای تابلو می‌نویسم ولی گاه که فقط می‌خوانم همه درخواست می‌کنند آهسته بخوانم یا پای تابلو بنویسم تا یادداشت کنند. البته ناگفته معلوم است که تسلط علمی و شگرد چگونگی و وقت استفاده از این نوع موارد سر جای خود مهم است. • یکی از معیارها و شاهکارهای مهم، عملی است که آن را به نام اصل جایگزینی نام نهاده‌ام و در کلاسها نیز مفصلا بحث می‌کنم یعنی انسان باید بتواند در بخشی از زندگی خود، همیشه خود را در جای مخاطب قرار دهد، من مدرس باید خودم را به جای دانشجو قرار دهم و برعکس، اگر کارمند فلان اداره است، خود را جای ارباب رجوع قرار دهد، اگر پدر است جای فرزندش و ...، این اصل هم برگرفته از روایات است، از خود بپرسید اگر تو بجای یک دانشجو بودی چه کلاسی برای تو جذاب به نظر می‌رسید؟ روی تو اثر می‌گذاشت؟ آیا کلاسی که در آن شوخی‌های زیاد و سبک و لودگی وجود داشت؟ شاید برای بعضی این یک مدل جذابیت باشد ولی پرواضح است که عاقلانه نیست، چنین نظری سطحی است، اعتبار استاد از بین می‌رود، ما از ذائقه‌های مریض صحبت نمی‌کنیم! • در حوزه رفتاری بحث تواضع و اخلاق استاد در عین صلابت جزء اصول مهم کار یک معلم و مدرس است، باید بتواند این دو را با هم جمع کند، هیچ کدام نباید دیگری را تحت تأثیر قرار دهد، هم صمیمیت و تواضع لازم است، و هم صلابت و قاطعیت. در بحث اخلاق تدریس و اخلاق استاد مطالب را در کتاب اخلاق تدریس آورده‌ام. • یک مدرس باید نگاهش به مخاطب و دانشجو دقیقا نگاهش به فرزندش باشد، نگاهش به برادر و خواهر خودش باشد، حتی همین جوانی که موهایش را فلان طور درست کرده یا حجابش یا تکه پران است و ...، اینها همه بچه‌های تو هستند، اگر فرزندم منحرف شده باشد، حال هر نوع انحرافی که باشد، آیا برای نجات او از همه وجود به عنوان یک پدر مایه نمی‌گذارم؟ این نگاه را باید درست کرد، دلسوزی واقعی من و دغدغه من مدرس وقتی درست می‌شود که بنده نگرشم را اصلاح کنم، این یک قانون راهبردی در عرصه تدریس است که خیلی از مشکلات را حل می‌کند. (ادامه مطلب در پست بعد⬇️)
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین دکتر نقی پور فر ✅عضو هیأت علمی دانشگاه قم ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های مبانی نظری اسلام، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش اول:↪️ ♦️ محور اول: متن و محتوی • بنده تمام دروس معارف را به نوعی تفسیر موضوعی قرآن می دانم. تمام پژوهشهای اسلامی وعلوم باید بر محور قرآن باشد یعنی کلام، خودش تفسیر موضوعی قرآن است. فقه، اخلاق، روانشناسی اسلامی و... همه اینها تفسیر موضوعی قرآن کریم‌اند. نکته ای که در کتابهای درسی موجود در دروس معارف وجود دارد اینست که ما در درس تفسیر موضوعی قرآن مباحثی را مطرح می کنیم ولی همان را دوباره در بحث اندیشه 1و2 تکرار می کنیم، درس اخلاق و... همینطور، خوب اینها به نوعی تفسیر قرآن هستند، در اخلاق مسئله ازدواج و خانواده را داریم در تفسیر قرآن هم مثلاً همان بحث را داریم، در اندیشه اسلامی1 بحث خداشناسی وجود دارد و در تفسیر موضوعی قرآن دوباره توحید و صفات باری تعالی از نگاه قرآن، این یک اشکال است. بنابراین آنچه در بحث آشنایی با منابع اسلامی باید به دانشجو یاد داد شامل مطالبی همچون روش فهم قرآن و مراحل انس با آن و اینگونه مباحث باید باشد، نه اینکه اینجا هم تکرار همان مطالبی باشد که دیگر دروس معارف خوانده، با اینکه فرصت هم واقعا کم است. ما باید دست جوان را در دست قرآن بگذاریم و با آن آشنایش کنیم. • کتاب تدبر در قرآن بنده شامل 4 بحث است : زمینه های تدّبر، کلیدهای تدّبر ، اصول و قواعد تدّبر و بالاخره شیوه های تدّبر در قرآن که اینها را باید به دانشجو فهماند، وقتی با قرآن مأنوس شد و توانمندی استفاده از قرآن تا حدّی در او بوجود آمد، حتی بعد از دوره کارشناسی و دانشگاه هم هنوز می تواند دستش در قرآن باشد و استفاده کند. مشکل ما اینست که مدرسان معارف نیز در این مهّم ضعیف هستند وکار نکرده اند. اگر توانستیم زبان قرآن را داشته باشیم و بفهمیم، روایات اخلاقی و همه و همه در واقع تفسیر قرآن اند. • ما حوزویان، دانشگاهیان و همه در فهم زبان قرآن مشکل داریم. به عقیده بنده اگر این زبان را می فهمیدیم این همه شیعه کشی رخ نمی داد متأسفانه شیعه چون کمتر آدرس و پایگاه قرآنی مطالب را می داند ، حداکثر همان که معصوم گفته می داند، وبه این اکتفا کرده که خود معصوم قرآن مجسم است و حرفش را گوش کنیم عاقبت بخیر هستیم، موجب شده دیگر دنبال ثقل اکبر و قرآن نرود که اگر می‌رفت می‌توانست از اهل بیت دفاع قرآنی کند و...و همین موجب این شده که فقط حدود عالم اسلام باید شیعه باشند. این شرم آوراست، ما در این رابطه خلل جدی داریم. بنابراین همیشه سعی کرده‌ام تمام درسهایم بر محور آیات قرآن باشد، حتی مدیریت هم که در سطح دکتری تدریس می کنم باز با محوریت قرآن است.... • درباره محتوی در دروس اندیشه1و2 در بحث توحید: تمرکز روی صفات افعالی، توکل و رزاقیت و ... اینها مطالب مورد نیازی هستند تا دانشجو در گوشه گوشه زندگی خود احساس نیاز را بیابد، بحث مسبب الاسباب بودن خداوند، اینکه خاصیت دهنده به هر چیزی خداست و... یا در بحث معاد: تصویر از مرگ ، بهشت وجهنم، توصیف قیامت، حالات مرگ ، درباره برزخ ونسبت آن با دنیا و ... یا در درس انسان شناسی: مراحل اعتلاء انسان، بحثی است که در کتابهای درسی جایش خالی است یا انحطاط و سقوط انسان، فرآیندی که در قرآن آمده و از پذیرش وسوسه شروع کرده تا برسد به شیطان مجسم تا هلاکت و ... یا نقش بلاها و فتنه ها که در همین حین باید توضیح داده شود، کلاً بحثهای ملموس و کاربردی درباره انسان که البته شاید به همه هم نرسیم و باید انتخاب کرد و مهمترین را گفت، در همین بحث اندیشه2 بحث علم و دین ،از قرون وسطی تا در اسلام و در غرب یا تفاوت شیعه وسنی در علم ودین، این تفاوتی که در عقلانیت شیعه وجود دارد و تفاوت ما با همین تکفیریها، ببینید اولین کتاب آنها در روایات کتاب ذات و الایمان است، در صورتی شیعیان از کتاب العقل، بعد کتاب العلم، بعد کتاب التوحید و همینطور می‌روند جلو می‌روند، از دیگر مورد استقبال و نیاز دانشجو مباحث آخر الزمانی، پیشگویهای قرآن ، ماهیت خود قرآن، ختم نبوت یا بحثهای امامت و رهبری و مقایسه بین شیعه وسنی در این مباحث و بحث ولایت فقیه و...(ادامه در پست بعد⬇️
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین دکتر نقی پور فر ✅عضو هیأت علمی دانشگاه قم ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های مبانی نظری اسلام، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش دوم:↪️ ♦️ محور دوم: روش و نحوه القاء و فهماندن و تعامل با دانشجو و تأثیرگذاری • در مورد اولین جلسه هر ترم و معرفی استاد به مخاطبان به نظر بنده همه کلاس‌ها یکسان نیستند، در بعضی کلاسها احساس می کنم باید خودم را و کار هایی را که انجام داده‌ام را بازگو نمایم تا دانشجو بداند با چه کسی روبروست، چون گاه بعضی‌ها مدرس معارف را به قول معروف یک آچار فرانسه به حساب می آورند و حرمتی برای او قائل نیستند، سپس توضیح می دهم که بحثهای ما خوراک همیشگی وروزانه شماست، شاید بعضی مطالب در رشته های مختلف با توجه به شغل آینده شما تا آخر عمر اصلا بدردتان نخورد، ولی مطالب دروس معارف با زندگی و شخصیت شما ربط دارد! در فضای جامعه و ارتباطات خود باید بتوانید از هویت خود دفاع کنید و....، متاسفانه بعضی از همان ساعت اوّل سوال می کنند: استاد تستی است یا تشریحی؟! می گویم : خدا خیرت رهد تو وقتی با یک جوان مسیحی یا ... روبرو شدی چه چیزی را می خواهی تست بزنی یا...! باید منطق بحث به دستت بیاید، خودشان هم می خندند، می‌گویم: این سوال خجالت آور است.شما باید توانمند باشید ، قدرت دفاع داشته باشید. • متأسفانه دروس معارف در دانشگاه ها خیلی ضربه خورده و آفت‌دار شده است. از نظر مقررات هم طوری است که گاه از طریق این دوس مشروط شدن دانشجو در فلان رشته مهندسی مرتفع می گردد! این واقعا ظلم است ، می خواهد با نمره 20 دروس معارف ، نمره 8 درس تخصصی خود را جبران کند ! این واقعا بی حرمتی است ، دانشجو در آنجا کم آورده و افتاده ، حالا با خُرد کردن شخصیت خود می خواهد 18 بگیرد یا 16، با نمره 10 هم کارش حل نمی شود، من مدرس معارف چه کنم؟ اگر من روحانی به این خواسته اش توجه نکنم، می رود بی دین می شود از روحانیت بی زار می شود، بعد پدر ومادرش زنگ می‌زنند و ...، واقعا مشکل است، اینرا باید علاج کرد، خودمان، خودمان را بی حرمت کرده‌ایم. • می دانید که در مدیریت چهار سبک وجود دارد: دستوری، حمایتی، مشارکتی و تفویضی، بنده معمولاً در مدیریت کلاس، دو روش آخری را به کار می گیرم. البته کلاس به کلاس، دانشکده با دانشکده به میزان ظرفیتی که دارند فرق می کند، در بعضی کلاسها آوردن مقاله را به خودشان واگذار می کنم که هرکس می تواند انجام دهد و نمره هم می دهم، در بعضی کلاسها نفس حضور دانشجو را باید نمره داد، همینطور مشارکت در کلاس واینکه دانشجو مقاله را به صورت کنفرانس ارائه دهد یا ... که اینها حتی تا 4 نمره هم دارد. • گاه به بعضی دانشجویان که شلوغ می کنند ، می گویم زکات شلوغ کرد نهایت را باید بدهی، پس باید جواب بدهی یا از روی کتاب بخوانی و... • در مورد آموزش مجازی ، چندان اعتقادی به آن ندارم، بله برای کمک درسی خوب است. آموزش چهره به چهره چیز دیگریست. باید جلوی استاد زانو زد. ارتباط با استاد برکات ویژه‌ خود را دارد. بحث مجازی و ... از باب اضطرار است و نباید اختیاری باشد، ما تازه معتقدیم که استاد باید دامنه ارتباطش را وسیع‌تر کند، به خوابگاه دانشجویان برود، با او به اردو برود، با دانشجوی خود مسافرت کند. من مدرس باید جوری باشم که بچه ها مثل پروانه دور من بچرخند، جوان مشکل روانی دارد، اگر آن حل شود، مشکل فکریش حل می‌شود، شبهه دارد، مسأله جوان یا در آموزش است یا خانواده است و یا همسریابی، ما مدرسان خیلی موفق باشیم مسأله آموزش او را حل می‌کنیم، خوب دو مسأله دیگر چه؟ اگر چه متولی تمام کارهای او نیستیم ولی سهیم که می‌باشیم. خوب این مسائل با آموزش مجازی چگونه حل شود؟ (پایان بخش دوم)
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین دکتر نقی پور فر ✅عضو هیأت علمی دانشگاه قم ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های مبانی نظری اسلام، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش سوم:↪️ ♦️ محور سوم: توصیه و تجارب • در ساختار نهاد رهبری در دانشگاهها باید توجه داشت که نقش یک استاد معارف چیست؟ آیا نقش او یک نقش علمی است؟یا نه اتفاقاً نقش انگیزشی او بیشتر باید باشد، تأثیر گذاری یک استاد مهم است! متا سفانه بر عکس شده ما مدرسان ارتباطمان با خوابگاه‌های دانشجویان قطع است، موظفیمان را انجام می دهیم و می‌رویم . در حالیکه استاد باید با جوان گپ بزند، دردِ دل او را بشنود و....، ما نیامدیم فقط سر کلاسها برویم، ما باید اینجا پدر ومادری کنیم ، اینها نیاز به مشاوره دارند. • خود نهاد و خود اساتید هم باید یک نگاه نهاد ارزشی به خودشان داشته باشند، گاه شده در بعضی نشست‌ها در هنگام نماز، سخنرانی در حال صحبت است و دانشجو وغیره همه از کنار جلسه رّد می شوند و به نماز می روند، در حالیکه مثلاً اساتید معارف که معمم هم هستند هنوز نشسته اند و... یا کلاسهایی که هنگام نماز است . این حرمت مدرسان را زیر سؤال می برد، حرمت امامزاده را اولاً متولّی او باید نگهدارد. • در راهکارهای جذابیت درس: اولاّ منطق باید منطق شیرینی باشد، همان زبان قرآن ، من بحث را به زبان قرآن می کشانم. به نظر من حتی احکام هم می خواهیم بگوییم ، اول یک آیه قرآن مربوط به آنرا بخوانیم یا یک روایت و بعد حکم فقیه ، چه اشکالی دارد. بنده نقد خیلی‌ها را کرده‌ام ، جناح‌های چپ وراست و...ولی چون منطقی و با زبان قرآن و روایت بوده اصلاً احساس نکرده‌اند که مثلا حاج آقا فلان جناحی است ، با قاطعیت فلان نظر را نقد زده ام ولی باز می‌گویند فلانی جناحی نیست . ثانیاً ، در نقد زدن، اوّل خودمان را نقد بزنیم بعد طرف مقابل را ، این خودش خیلی مهم است، در مطالب علمی هم همینطوراست. اجازه دهیم جوان آزادانه انتقاد کند، در نمره و ... تأثیر ندهیم و اعلام هم بکنیم، خود استاد هم آرامش داشته باشد، مگر بی‌ادبی و بی‌تربیتی که ادامه کلاس را برهم زند که مطلب دیگریست. ثالثاً: کاربردی صحبت کنیم، ضرورت‌های زندگی، موضوعات ریز و جزئی، هر انچه جوان با آن درگیر است نه یک سری کلی گویی و بلاخره اینکه زبان و رفتار ما باید زبان رفاقت و دوستی با جوان باشد. • یادم می آید در ابتدای ترم وارد کلاس شدم، دانشجویی ظاهرا در رشته فیزیک، هر چه بد و بیراه داشت به روحانیت گفت، با آرامش گوش کردم بعد که حرفهایش تمام شد پرسیدم بنده از مصداقهای حرف شما بودم؟ گفت بله، همه شما فلان و فلان و....، گفتم سابقه مرا داری؟ مرا می شناسی؟ گفت نه، گفتم چرا این همه تهمت زدی و نسبت دادی ؟ من با دیگران کاری ندارم ، می دانی من رشته ام مهندسی بوده وعشق به معارف دین مرا به این راه کشانده؟ می دانی من در سال 72 اولین سمینار ازدواج وجوان را در دانشگاه صنعتی شریف راه انداختم و به رهبری نامه نوشتم و ... تمام کارها و آثارم را گفتم، سپس اضافه کردم من به شخص خودم کار ندارم ولی یک استاد در سر کلاس باید حیثیت داشته باشد، تا تکلیف این قضیه روشن نشود، دیگر تدریس نمی کنم و سر کلاس نمی‌آیم و رفتم بیرون، دیگر دانشجویان آمدند خواهش کردند ،گفتم باید عذر خواهی کند و شما هم این عذر خواهی را تأئید کنید، اگر اینطور نباشدظلم به من است، ظلم به روحانیت است. بعد عذر خواهی کرد و... برخی از همین طور افراد هنوز هم در بیرون هر جا که جلسه ای دارم می آیند و می نشینند و.... • مدرسان جوان باید بدانندکه استاد معارف طوری باید تدریس کند و رفتار نماید که جا بیافتد دین حل مشکل می کند و این مدرس و آخوند هم متولی دینی است که حل مشکل جوان می کند، اگر مشکل دارد، نیاز به ازدواج دارد و.... تا جایی که می تواند کمک کند و.... • استاد معارف نباید از مناسبتهای ایاّم بی خیال عبور کند، بخصوص مناسبتهایی که به قشر جوان هم مربوط می شود. • من مدرس معارف باید طوری به جوان القاء نمایم که توی جوان نیاز به مشورت داری، این باید برایش جا بیافتد، متأسفانه امروزه جوانها فکر می کنند که همه چیز را خودشان می فمهند و این کلید بسیاری از مصیبت هاست. (ادامه در پست بعد⬇️)
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین دکتر نقی پور فر ✅عضو هیأت علمی دانشگاه قم ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های مبانی نظری اسلام، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (حجت الاسلام دکتر نقی پور) ⬇️
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ جناب آقای دکتر صمد بهروز ✅عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایشهای مبانی نظری اسلام ،اخلاق اسلامی و آشنایی با منابع اسلامی و دیگر دروس تخصصی در مقاطع ارشد و دروس حوزوی 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (دکتر صمد بهروز) ⬇️
از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ جناب آقای دکتر محمد مهدی امامی ✅عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلامی و برخی دروس تخصصی مقطع ارشد 📌فایل پیوست: محورهای اساتید ممتاز (دکتر امامی) ⬇️