فرازي از زيارتنامه حضرت زينب(س) السَّلامُ عَلی مَن تَهَیَّجَ قَلبُها لِلحُسَینِ المَظلُومِ الْعُرْيانِ الْمَطْرُوحِ عَلَى الثَّرى وَقـالَتْ بِصَوْت حَزين: بِاَبي مَنْ نَفْسي لَهُ الْفِداءُ، بِاَبِى الْمَهْمُومُ حَتّى قَضى، بِاَبِى الْعَطْشـانُ حَتّى مَضى بِاَبي مَنْ شَيْبَتُهُ تَقْطُرُ بِالدِّمـاءِ... سلام بر بانويى كه دلش از جاى كنده شد براى حسين مظلوم كه باتنى برهنه بر خاك افتاده.. و با صدايى غمگين فرمود: پدرم به فداى كسى كه جانم به قربانش، پدرم به قربان آن كه با دلى پر اندوه از دنيا رفت، پدرم فداى كسى كه لب تشنه شهيد شد، پدرم به قربان كسيكه از محاسنش خون ميچكيد... #حضرت_زینب