☔️ #من_با_تو ✨ #قسمت_شصتم ✨ رمان زیبا و عاشقانه😍💓 آب دهنم رو قورت دادم و ادامہ دادم :😒 ــ اتفاقاتے افتادہ بود ڪہ هول شدم!نمیدونستم آقای سهیلے میخوان بیان خواستگاری...😞 مڪث ڪردم...✨ سهیلے نشست روی مبل، لبخند ڪم‌رنگے روی لب هاش بود آروم ڪنار گوش پدرش چیزی زمزمہ ڪرد. پدرش سریع گفت :😊 ــ عروس خانم نمیخوای چای بیاری؟ نگاهے بہ جمع انداختم،خانوادہ‌ش هم مثل خودش متشخص بودن! لبخند نشست روی لب‌هام :☺️ ــ چشم! وارد آشپزخونہ شدم و با احتیاط گل‌ها رو گذاشتم روی میز...💐نگاهم رو دوختم بہ گل ها،دفعہ‌ی اول گل سفید حالا قرمز😍بہ سمت ڪتری و قوری رفتم، با وسواس مشغول چای ریختن شدم...چند دقیقہ بعد بہ رنگ چا‌ی‌ها ☕️نگاہ ڪردم و با رضایت سینے رو برداشتم. از آشپزخونہ خارج شدم، یڪ قدم بیشتر برنداشتہ بودم ڪہ صدای زنگ آیفون🔔 بلند شد... با تعجب بہ سمت جمع رفتم،مادر و پدرم نگاهے بهم انداختن... پدرم گفت : ــ ڪیہ؟😟 مادرم شونہ‌ش رو بالا انداخت و گفت : ــ نمیدونم!😕 با گفتن این حرف از روی مبل بلند شد و بہ سمت آیفون رفت. پدرم سرش رو بہ سمت من برگردوند.😊 ــ بیا بابا جان! با اجازہ ی پدرم بہ سمت پدر سهیلے رفتم و سینے رو گرفتم جلوش☕️تشڪر ڪرد و فنجون چای رو برداشت...بہ سمت مادر سهیلے،جیران خانم رفتم،نگاهے بهم ڪرد و با لبخند گفت :☕️😊 ــ خوبے خانم؟ خجول تشڪرڪردم☺️و رفتم سمت سهیلے! دست هام مےلرزید،سرش پایین بود. ادامه‌ دارد... 📚 نویسنده : لیلی سلطانی