🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰اهمیت تدبّر در آیات حضرت قرآن ☑️خداوند عزوجل در چندین آيه از آیات حضرت قرآن ، بندگان را به تدبّر در کلام الهی دعوت می نماید: ✨كتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْباب (سوره ص، آيه 29) ✨أ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيرا (سوره نساء،آیه 82) ✨أ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها (سوره محمد،‌آيه 24) ◀️شریفه 29 سوره مبارکه صاد، نزول تدریجی آیات حضرت قرآن را «مبارک» یعنی کثیر الخیر و النفع، نامیده و آن را با أمر «تدبّر» در ارتباط می داند؛ به عبارت دیگر بهره مندی و انتفاع بندگان از تنزیل آیات حضرت قرآن در تدبّری است که در آیات می نمایند و این تدبّر متوجه عموم است و فقط آنان که بر قلوبشان مهر زده شده، از این خیر و نفع کثیر بی بهره اند؛ چنانکه شریفه 24 سوره مبارکه محمد، عدم تدبرّ در قرآن را از آثار ختم بر قلب معرفی می نماید. 🔷حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) «سمعِ قلب» [یعنی شنیده شدن حقائق توسط قلب] را اینگونه توصیف نمودند: ▫️يا سُلَيْمَانُ إِنَّ لَكَ قَلْباً وَ مَسَامِعَ وَ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَهْدِيَ عَبْداً فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ إِذَا أَرَادَ بِهِ غَيْرَ ذَلِكَ خَتَمَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ فَلَا يَصْلُحُ أَبَداً وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ «أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها» ▪️ای سلیمان، برای تو قلب و گوش است؛ و همانا خداوند عزوجل آن هنگام که اراده کند بنده ای را هدایت نماید، گوش های قلبش را باز می کند و هر گاه غیر آن را اراده نماید، گوش های قلبش را می بندد ، پس دیگر هدایت و اصلاح نمی شود و این همان قول خداوند عزوجل است که «آیا بر قلوب ، قفل ها زده شده است!؟» (سوره محمد،‌آیه 24) 📔المحاسن ؛ ج1 ؛ ص200 🖋به عبارت دیگر، آنچه که سبب هدایت بنده ای می شود، سمع قلب و تدبّر در آیات حضرت قرآن است و بر عکس ختم و مهر زده شدن بر قلب و عدم تدبّر در قرآن ، سبب باقی ماندن بنده در ضلالت و گمراهی می شود. ⏪بدین جهت است که حضرات شریک القرآن (علیهم الصلوة و السلام) قرائت بدون تدبّر را قرائتی خالی از خیر و قرائتی هَذر (بیهوده و بدون نفع) معرفی نموده و با به کار بردن عبارت «ویل» که به دور شدن از رحمت الهی اشاره می نماید، بر اهمیت و لزوم آن تأکید نمودند: ➖عن امیرالمومنین علی (علیه السلام): ▫️لا خَیْر فِی قِرَاءَ ة لا تدَّبرَ فِیهَا: در قرائتی که تدبرّی در آن نباشد،‌خیری نیست ➖عن رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم): ▫️ويلٌ لمن لاکها بين لحييه ولم يتدبّرها: واي بر کسي که قرآن را در بين لب هاي خود لقلقه کند و در آن تدبر و تفکر نکند. ➖عن الصادق (علیه السلام): ▫️اللهم ... وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتی عَلی سَمْعی، وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصَریی غِشاوَةً، وَ لا تَجْعَلْ قِرائَتی قِرائَةً لا تَدَبُّرَ فیها...وَ لا قِرائَتی هَذَرا : خدایا در هنگام قرائت حضرت قرآن بر گوش و چشم من پرده میفکن و قرائت من را بدون تدبّر و قرائتی بیهوده قرار مده 📔مشکاةالأنوار فی غرر الاخبار، النص، ص 138 📔مجمع البيان في تفسير القرآن، ج2 ص554 📔بحارالانوار، ج89 ص207 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰حقیقت معنای تدبّر در آیات حضرت قرآن ✨کتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْباب (سوره ص، آيه 29) ☑️حضرت جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) تلاوت کنندگان حضرت قرآن را با خصوصیت «تدبّر در آیات» معرفی نمودند و با استناد به شریفه 29 سوره مبارکه صاد فرمودند: 🖋حق تلاوت، تدبّر در آیات است و عمل به احکام آن ؛ که خداوند می فرماید: «حضرت قرآن، کتابی است مبارک که ما بر تو نازل کردیم تا در آيات آن تدبّر کنند» و بدانید راه خدا یکی است و تمامش هدایت است و عالِم عامِل به آن به بهشت روانه می شود و مخالفت کننده با آن به جهنم.. 📔ارشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج1 ص: 79 ⏪لذا تدبّر یعنی تأمل در آیات ، به گونه ای که بنده متوجه این حقیقت شود که آیات حضرت قرآن تماما هدایت است به سوی یک راه که همان سبیل الله و صراط مستقیم است؛ سبیلی که تبعیت از آن سبب دخول در بهشت و مخالفت با آن سبب دخول در جهنم است؛ و در نتیجه ی این تدبر، به احکام الهی عمل نماید؛ که این عمل،‌ در حقیقت به جا آوردن حقی است که مطابق مضمون آیات الهی بر او واجب شده است. 🔘بدین جهت حضرت موسی بن جعفر الکاظم (علیه السلام) اثر و نتیجه ی تدبّر را «به جا آوردن حق» معرفی نمودند؛ حقی که مطابق آیات قرائت شده، بر بنده واجب شده است: ▫️«أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ‏» فَيُقْضُوا بِمَا عَلَيْهِمْ مِنَ الْحَقِّ «آیا در قرآن تدبّر نمی کنند» تا آن حقی که بر گردنشان آمده است را به جا آورند! 📔تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج12 ؛ ص241 📔مجمع البيان في تفسير القرآن، ج9 ص: 158 ⏪بنابراین با تدبّر در حضرت قرآن، بندگان به أمري که سبب رشد و تعالی آنهاست، دلالت و راهنمایی می شوند؛ چنانکه حضرت سیدالسادات حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) فرمودند: ▫️أيُّهَا النَّاسُ تَدَبَّرُوا الْقُرْآنَ الْمَجِيدَ فَقَدْ دَلَّكُمْ عَلَى الْأَمْرِ الرَّشِيدِ ای مردم! در قرآن مجید تدبرّ کنید که همانا شما را به «أمر رشید» دلالت نموده است 📔إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج1 ؛ ص80 🖋و بدیهی است که این أمر رشید، همان سبیل الله و صراط مستقیم واحد است که مخالفت با آن غیّ ‌و گمراهی است: ✨ لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‏ لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليم‏ (سوره بقره آیه 256) ☑️مؤیدات این مطالب که ماحصل و نتیجه ی تدبّر در آیات الهی، دلالت شدن به أمر رشید و حقیقت سبیل الله است ، مستنداتی است که در ادامه به عنوان مصادیق تدبّر در آیات حضرت قرآن بیان می نماییم. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن مصادیق تدبّر در آیات حضرت قرآن ✨«اللّهم إنّ هذا منك و من رسولك» ☑️نقل است هنگامی که حضرت امام صادق (علیه السلام) پس از أکل طعام، خداوند عزوجل را اینگونه حمد نمودند: «الحمد لله رب العالمین: همانا این (نعمت) از جانب تو و رسولت است»، اباحنیفه (لعنة الله علیه) به حضرت اعتراض کرده و گفت: آیا برای خدا شریک قرار می دهی؟! ▫️حضرت صادق (علیه السلام) در پاسخ فرمودند: وای بر تو! همانا خداوند عزوجل در کتابش می فرماید: ✨«وَ ما نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ» : «عیب جویی شان تنها از آن روست که خداوند و رسولش از فضل خود بی نیازشان ساختند » (سوره توبه آيه 74) و در آیه ای دیگر فرمودند: ✨«و لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ» و اگر آنان به آنچه خدا و رسولش به آنان داده خشنود باشند، و بگویند :خدا ما را بس است و خدا و رسولش ما را از فضل خویش بی نصیب خواهند گذاشت» (سوره توبه، آیه 59) ▫️در این هنگام اباحنیفه ملعون گفت: به خدا قسم انگار من این آیات را در کتاب خدا تا به حال نخوانده بودم و اکنون تازه آنها را شنیده ام! ✔️حضرت جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) فرمودند: بلکه خوانده ای؛ اما خداوند در مورد تو و امثال تو فرموده: «أمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها» : بر قلب هایشان مهر زده شده [فلذا نمی توانند در آیات قرآن تدبّر کنند] (سوره محمد،‌ آیه 24). 📔رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار ؛ ج2 ؛ ص207 📔عوالم العلوم و المعارف (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد، ج20، الصادق‏ علیه السلام) ، ص: ص506 ⏪همچنین آن حضرت در حدیثی بیان نمودند: اگر شیعیان ما در آیات حضرت قرآن تدبّر می کردند، هر آینه در فضائل ما اهل بیت (علیهم السلام) شک نمی کردند: ▫️ يا مُفَضَّلُ لَوْ تَدَبَّرَ الْقُرْآنَ شِيعَتُنَا لَمَا شَكُّوا فِي فَضْلِنَا . 📔بحار الأنوار ج53؛ ص26 🖋به عبارت دیگر، نتیجه تدبّر در آیات حضرت قرآن، دلالت شدن به حقیقت سبیل الله یعنی وجود مقدس اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است که فرمودند: نَحْنُ‏ سَبِيلُ‏ اللَّهِ. 📔البرهان فی تفسیر القرآن، ج4 ص290 📔بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج1 ؛ ص311 ✔️بدین علت است که حضرت أم الکتاب، مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (علیها السلام) در خطبه فدکیه، علت گمراهی مردم و تبعیت آنان از قول باطل اعداء (لعنة الله علیهم اجمعین) را عدم تدبّر در آیات حضرت قرآن معرفی نمودند: ▫️معَاشِرَ النَّاسِ الْمُسْرِعَةِ إِلَى قِيلِ الْبَاطِلِ، الْمُغْضِيَةِ عَلَى الْفِعْلِ الْقَبِيحِ الْخَاسِرِ، «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها» ای مردمی که براى شنیدن حرف‌هاى باطل شتابان بوده و فعل قبیح و زیان بار را نادیده می‌گیرید، « آیا در قرآن تدبّر نمی کنید یا بر دلها مهر زده شده است؟!» (سوره محمد،‌آيه 24) 📔بحار الأنوار ج29 ؛ ص305. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰تعقل در آیات حضرت قرآن ☑️از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، «تعقل» در کلام الله است که در بسیاری از آیات حضرت قرآن، به این أمر توصيه و سفارش شده است : ✨إنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون (سوره یوسف، آیه 2) ✨..كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون‏ (سوره بقره، آيه 242) ✨و تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلاَّ الْعالِمُون (سوره عنکبوت،‌آيه 43) ◀️حضرت ابوالحسن موسی بن جعفر الکاظم (علیه السلام) تعقل در آیات الهی را اینگونه توصیف نمودند: ▫️ای هشام، خداوند عزوجل در کتاب خویش، اهل عقل و فهم را بشارت داده است.. خداوند با عقل، حجت را بر مردم کامل نموده است.. اهل تعقل را موعظه نموده و آنان را به آخرت ترغیب نموده..و آنان را که تعقل نمی کنند، از عذاب خود تخویف داده است [ حضرت در خصوص هر یک از موارد فوق، به آیه ای از آیات حضرت قرآن استناد می نمایند و سپس می فرمایند:] ▫️ای هشام عقل با علم همراه است: ➖«وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ‏ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُون » (سوره عنکبوت، آیه 43) 📓الكافي ؛ ج1 ص13 🖋آنچه که از حدیث فوق استنباط می شود،‌ همراهی عقل با علم است و به عبارت دیگر، تعقل در آيات حضرت قرآن نیاز به نورانیت علم دارد. چنانکه شریفه 43 سوره مبارکه عنکبوت بیان می نماید: وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُون : به شأن تعقل در آيات حضرت قرآن نمی رسند؛ مگر عالِمان. 🔷بنابراین تعقل در آیات حضرت قرآن بر خلاف تدبّر و تفکر که آن را مخصوص عموم مردم و متوجه تأمل در «ظاهر» آیات معرفی نمودیم، شأنی است که نیاز به نورانیت علم دارد و بندگانی که عالِم باشند،‌ می توانند در آیات حضرت قرآن تعقل نمایند. 🔷مجهز بودن بنده به نورانیت علم، به معنای بهره مندی او از احادیث و کلام حضرات قرآن ناطق (علیهم السلام) است که در زیارت جامعه کبیره وارد شده است: و کَلامُکُم نور: کلام شما نور است. 🖋لذا بندگان با کمک ثقلِ حضرت قرآن می توانند در آیات حضرت قرآن تعقل نمایند: ▫️إنّي تاركٌ فيكم الثقلين ...كتابَ اللَّه وعترتي أهلَ بيتي، لن يفترقا حتى يردا عليّ الحوضَ 📔الکافی ج1 ص294 ☑️با بهره مندی از نورانیت علم که همان کلام اهل بیت (علیهم السلام) است،‌ می توان در آیات حضرت قرآن تعقل نمود و به واسطه این تعقل، کلّ خیر (اعم از خیر دنیوی و اخروی ) را کسب نمود که فرمودند: ▪️بالْعَقْلِ‌ تُدْرَكُ‌ الدَّارَانِ‌ جَمِيعاً وَ مَنْ حَرُمَ مِنَ الْعَقْلِ حَرُمَهُمَا جَمِيعاً ▫️به واسطه عقل، خیر دنیا و آخرت درک می گردد و کسی که از نورانیت عقل بهره ای نبرده باشد، از هر دو محروم می شود. 📔بحار الانوار،ج77 ص160 و ج78 ص111 ✔️بنابراین تعقل در آیات حضرت قرآن نیز یکی دیگر از مصادیق انس با حضرت قرآن است که میزان انس بندگان با حضرت قرآن از راه تعقل، به میزان بهره مندی آنان از نورانیت علم بستگی دارد: وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُون. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰تفقه در آیات حضرت قرآن ☑️از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، «تفقه» در کلام خداوند عزوجل است. تفقه به معنای تعمّق است ؛ به تعقّلی که عمیق باشد، تفقّه گفته می شود. به عبارت دیگر، تفقه مرتبه ای است که به عمیق شدن در آيات حضرت قرآن اطلاق می شود و متوجه بواطن حضرت قرآن است؛ نیاز به نورانیت علم دارد و تنها شأن متفقهون و متعمقون می باشد (و نه عموم). ◀️در چندین آيه از آیات حضرت قرآن، به تفقه در کلام الهی اشاره شده است؛ شریفه 122 سوره مبارکه توبه، به متخلّق شدنِ گروهی از مؤمنین (یعنی خواص) به شأن تفقه در دین، أمر می نماید و شریفه 98 سوره مبارکه انعام، با بیان «قوم یتفقهون» به خواصی اشاره می نماید که به شأن تفقه کلام خداوند و عمیق شدن در معانی و بواطن حضرت قرآن نائل آمده اند: ✨...انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُون‏ (سوره انعام، آيه 65) ✨...قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُون (سوره انعام،‌آيه 98) ✨و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُون‏ (سوره توبه، آیه 122) ⏪گرچه در هر زمان و عصری، عالِمانی به صورت نسبی به شأن تقفه در آیات حضرت قرآن نائل آمده اند، اما این شأن در کامل ترین صورتش،‌ مخصوص خواصی از حاملان علم در آخرالزمان است که در کلام امام سجاد (علیه السلام)، «متعمّقون» نامیده شده اند. مطابق کلام آن حضرت، آیاتی از حضرت قرآن که حامل مضامین والای توحیدی است را تنها آنان می توانند تفقه نموده و در آن عمیق شوند. 🔹حضرت زین العابدین علی بن الحسین السجاد (علیه اسلام) فرمودند: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِمَ أَنَّهُ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ أَقْوَامٌ‏ مُتَعَمِّقُونَ‏ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى‏ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْآيَاتِ مِنْ سُورَةِ الْحَدِيدِ إِلَى قَوْلِهِ‏ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»؛ 🖋خداوند عزوجل می دانست‌ که‌ در آخرالزمان‌ گروه‌هایی‌ اهل‌ تعمق‌ (متعمقون) یافت‌ خواهند شد، لذا سوره‌ مبارکه توحید و آیاتی‌ از سوره‌ مبارکه حدید (تا «وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ») را نازل‌ فرمود. 📔التوحيد (للصدوق)، ص 283 ✔️همانطور که پیشتر نیز بیان شد، آیات حضرت قرآن دارای ظواهر و بواطن است. غور در بواطن با تفقه در آيات که همان تعقل عمیق است، مصداق دیگری از مصادیق انس با حضرت قرآن به شمار می رود که مخصوص متعمقون و متفقهون می باشد. از آنجا که در آخرالزمان به عنایت حضرت مولانا حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) عقول کامل می شود،‌ لذا شأن تفقه در آیات حضرت قرآن که همان «تعقّل عمیق» است، مخصوص آنان معرفی شده است. 📔 الكافي ، ج‏1، ص 25. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰حفظ آیات حضرت قرآن ✨إنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (سوره حجر،‌آیه 9) 🔘 یکی دیگر از مصادیق انس با حضرت قرآن، حفظ نمودن آیات مصحف شریف است. 🔹حفظ از نظر لغوی، به دو معنای «نگهداری و نگهبانی» و همچنین «به خاطر سپردن (مخالف واژه فرموشی)» به کار برده می شود. 🖋از آنجا که کلام خداوند عزوجل، تماما نور است، حفظ آیات مصحف شریف، فی نفسه و حتی بدون علم به معانی و بواطن نیز دارای آثار و برکات می باشد. اما بدیهی است که چنانچه حفظ ظاهر با عمل به احکام و علم به معانی همراه باشد، عنوان «حفظ» آیات حضرت قرآن ، مصداق کامل تری به خود می گیرد. ⏪بدین جهت است که در احادیث و فرمایشات نورانی حضرات معدن وحی الله (علیهم السلام)، مؤمنین گرچه به حفظ ظاهر آیات مصحف شریف، توصیه و سفارش شده اند، اما شئون و مراتب متفاوتی نیز در باب حفظ معرفی شده است: ➖در برخی احادیث، صرف «حفظ» امری شایسته و پسندیده معرفی شده است؛ ➖در برخی به «حفظ به همراه عمل» اشاره و آثار و برکات آن ذکر گردیده است ➖ در برخی دیگر به «قلبی که ظرف و محمل آیات حضرت قرآن باشد» اشاره و از «حملة القرآن» نام برده شده که این تعابیر در حقیقت به مراتب متفاوت حفظ و معانی مختلف آن اشاره می نماید. 🖋لذا انس با حضرت قرآن از طریق حفظ ، می تواند مشمول هر یک از مراتب فوق بشود و با متخلق شدن به هر شأن، بنده به درجه و مرتبه ای از فیوضات حفظ کلام الله نائل می شود که در ادامه به بررسی این مطلب می پردازیم. 🔰حفظ آیات حفظ آیات: 🔷معرفی شئون متفاوت حفظ آیات حضرت قرآن ◀️(1). حفظ ظاهر آیات حضرت قرآن 🔘بیان شد که دلالت واژه حفظ در احادیث، گاهی مربوط به حفظ ظواهر آیات حضرت قرآن و تنزیل مصحف شریف است که در این مرتبه می توان حفظ را «به خاطر سپردن الفاظ و عبارات آیات مصحف شریف و عدم فراموشی آنها» معنا نمود. ✔️این مرتبه از حفظ، هم خود دارای آثار و برکات است و هم می تواند مقدمه و زمینه ای برای عمل به آیات باشد؛ چرا که بالقوه سبب طهارت نفس می شود. ☑️لذا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) یکی از برکات حفظ تنزیل آیات قرآن را استغفار الهی (پاک شدن بنده از آثار گناه) برشمرده و فرمودند: ▫️منْ قَرَأَ الْقُرْآنَ عَنْ حِفْظِهِ ثُمَّ ظَنَّ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يَغْفِرُهُ فَهُوَ مِمَّنِ اسْتَهَزَأَ بِآيَاتِ اللَّه‏ ▪️هر کس قرآن را از حفظ بخواند و گمان برد که خداوند عزوجل او را نیامرزیده است، همانا در زمره کسانی شمرده می شود که آیات الهی را به سخره گرفته اند 📓مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج4 ؛ ص269 ☑️و نیز امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند : ▫️اقْرَءُوا الْقُرْآنَ وَ اسْتَظْهِرُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يُعَذِّبُ قَلْباً وَعَى الْقُرْآنَ ▪️قرآن را قرائت و آن را حفظ نمایید، همانا خداوند عزوجل قلبی که قرآن را در خود جای داده است، عذاب نمی کند [ به عبارت دیگر حفظ سبب ورود نورانیت آیات به قلب بنده می شود] 📓بحار الأنوار ؛ ج89 ص19 🔷حفظ کردن آیات فی نفسه دارای اجر است و چنانچه این حفظ، به سبب ضعف در حافظه به سختی صورت پذیرد، اجری دو چندان دارد. حضرت صادق الائمه (علیه السلام) فرمودند: ▫️انَّ الذی یُعالِجُ القرآن وَ یَحفَظُه بِمَشّقةٍ مِنه وَ قَلة حفظٍ لَه اَجران ▪️كسي كه به قرآن بپردازد و آن را با مشقّت و حافظة ضعيف حفظ كند، براي او دو پاداش است 📓الكافي ؛ ج2 ؛ ص606 🖋بنابراین حبّ به حفظ نمودن آیات کلام الله، امری است که بنده باید آن را از خداوند متعال خواستار شود؛ چنانکه در دعای مروّی از حضرت صادق الائمه (علیه السلام) وارد شده: اللَّهُمَّ فَحَبِّبْ إِلَيْنَا حُسْنَ تِلَاوَتِهِ وَ حِفْظَ آيَاتِهِ اما از آنجا که حفظ به همراه عمل، بنده را به فیض کاملتری از حفظ خود می رساند، در ادامه حبّ به عمل نیز درخواست شده است: ✨اللَّهُمَّ فَحَبِّبْ إِلَيْنَا حُسْنَ تِلَاوَتِهِ وَ حِفْظَ آيَاتِهِ وَ إِيمَاناً بِمُتَشَابِهِهِ وَ عَمَلًا بِمُحْكَمِهِ ✨خدایا حُسن تلاوت کتاب الله و حفظ آیات آن و ایمان به متشابه و عمل به محکم آن را محبوب من بگردان 📓الكافي ج2 ؛ ص574 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰حفظ آیات حضرت قرآن : 🔷معرفی شئون متفاوت حفظ آیات حضرت قرآن ◀️(2). حفظ آیات حضرت قرآن به همراه عمل به آنها ☑️در بسیاری از احادیث، قیدی که پس از اشاره به حفظ ظاهر آیات مصحف شریف [البته با ذکر تمامی آثار و برکاتی که صرف حفظ تنزیل آیات دارد] بیان می شود، «عمل به آیات حضرت قرآن» است. ✔️عمل به احکام ، شریعت، اوامر و نواهی مذکور در آيات حضرت قرآن، در حقیقت رعایت حرمت حضرت قرآن و به جا آوردن حق آیات حفظ شده [البته در معنای نسبی آن] است. به عبارت دیگر حافظِ عامِل، هم تنزیل آیات را به خاطر می سپارد (حفظ در معنای عدم فراموشی) و هم از احکام و اوامر الهی در معنای نسبی آن محافظت می نماید (حفظ در معنای نگهداری). 🔹لذا بیان شده است آیه ای از آيات حضرت قرآن که بنده آن را حفظ نکرده است، روز قیامت ظاهر می شود و به شخص این حقیقت را متذکر می گردد که اگر او را حفظ می کرد ، درجات عالی تری در بهشت نصیب او می شد: ▫️فقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): الْقُرْآنَ الْقُرْآنَ إِنَّ الْآيَةَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ السُّورَةَ لَتَجِي‏ءُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى تَصْعَدَ أَلْفَ دَرَجَةٍ يَعْنِي فِي الْجَنَّةِ فَتَقُولُ لَوْ حَفِظْتَنِي لَبَلَغْتُ بِكَ هَاهُنَا. ▪️شما را، شما را به قرآن [سفارش می نمایم] ، همانا آیه از آیات حضرت قرآن و یا سوره ای از آن روز قیامت وارد می شود و تا هزار درجه در بهشت بالا می رود و می گوید: اگر مرا حفظ می گردی تو را به اینجا می رساندم [ و بدیهی است که در این حدیث منظور حفظ به همراه عمل می باشد] 📓 الكافي ج2 ص608 🔹رسول خدا (صلی الله علیه واله و سلم) فضیلت «حافظ قرآن و عامل به آن» را مقام شفاعت برای اهل آتش از خاندانش، معرفی نموده و فرمودند: ▫️منِ اسْتَظْهَرَ الْقُرْآنَ وَ حَفِظَهُ وَ أَحَلَّ حَلَالَهُ وَ حَرَّمَ حَرَامَهُ أَدْخَلَهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ وَ شَفَّعَهُ فِي عَشَرَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ كُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَ لَهُ النَّارُ ▪️هر کس قرآن را به خاطر سپرده و حفظ نماید، و حلال آن را حلال و حرام آن را حرام شمارد، خداوند عزوجل او را بدان واسطه وارد بهشت می سازد و شفاعت او را برای ده نفر از خاندانش که تمامی اهل آتش اند، می پذیرد. 📓مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج4 ص: 245 🔹و همچنین حضرت صادق آل محمد (علیهم السلام) فرمودند: اَلْحَافِظُ لِلْقُرْآنِ وَ اَلْعَامِلُ بِهِ مَعَ اَلسَّفَرَةِ اَلْكِرَامِ اَلْبَرَرَةِ : حافظ‍‌ قرآن و عمل‌كننده بدان ،‌ همدم و همنشين سفیران بزرگوار نیکوکار است. 📓الکافی ج2 ص603. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰حفظ آیات حضرت قرآن : 🔷معرفی شئون متفاوت حفظ آیات حضرت قرآن ◀️(2). حفظ آیات حضرت قرآن به همراه عمل به آنها 🖋در ادامه این بحث، به معرفی خاتون أم سلمة (علیها الرحمة) که یکی از متقدمین در حفظ آیات حضرت قرآن و نیز از بهترین عمل کنندگان به آن بوده است می پردازیم. 🔶معرفی خاتون ام سلمة (علیه الرحمة) ؛ از مصادیق بارز حافظان و عاملان به حضرت قرآن 🔘جناب خاتون أم سلمة (علیها الرحمة)، پس از حضرت سیدتنا أم المومنین خدیجة الکبری (علیها السلام) افضل همسران رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) به شمار می رفت: أَفْضَلُهُنَّ خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ ثُمَّ أُمُّ سَلَمَةَ بِنْتُ الْحَارِثِ. 📓الخصال، ج2 ص: 419 ◀️وی در زمره ی اولین زنان مسلمان بود که به حبشه مهاجرت نمود؛ سپس با هجرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) به مدینه، او نیز مهاجرت نموده و بعد از فوت همسرش به دلیل جراحت در جنگ احد، با رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) ازدواج کرد. 🖋خاتون ام سلمة ، همواره ملازم و همراه و محبّ پیامبر اکرم و اهل کساء (علیهم السلام) بود: ➖در ماجرای حدیث کساء حضور داشته و بشارتِ «بر خیر بودن» به وی داده شد: أَبْشِرِي يَا أُمَّ سَلَمَةَ إِنَّكِ إِلَى خَيْر ➖در ماجرای غصب فدک از حضرت سیدة نساء العالمین فاطمة الزهراء (علیها السلام) و ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) دفاع نمود ➖محبت‌ او به خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) تا آنجا بود که نگهداری از امام حسین (علیه السلام) در دوران کودکی به ایشان سپرده شده بود ➖از مؤمنان به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود که در جنگ جمل، عائشه ملعونه را از این کار بر حذر داشت و در زمان خلافت معاویة‌ (لعنة الله علیه) در نامه ای اعتراض خود به دستور سبّ را اعلان نمود ➖پس از شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و سرخ شدن خاک کربلاء [ اشاره به حدیث قارورة] ، به عزاداری بر امام حسین (علیه السلام) پرداخت و همواره در خدمت حضرت أم المصائب زینب الکبری (سلام الله علیها) بود ✔️وی راوی احادیث مهمی همچون شأن نزول آيه تطهیر و حدیث کساء، و حدیث قارورة می باشد. ⏪در زمان صدر اسلام که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه ‌و‌ آله‌وسلّم) آیات نازل شده را بر اصحاب تلاوت می نمودند و آنان آیات را به خاطر می سپرده و چندین بار بر آن حضرت عرضه می کردند تا صحت حفظ شان تأیید شود، خاتون ام سلمة از بانوان مؤمنه ای بود که با استقرار در منزل، آیات الهی را حفظ می کرد و در بهترین وجه به آنها عمل می نمود. 🔹خاتون أم سلمة از مصادیق بارز این آیه قرآن بود که : ای همسران رسول خدا ! آنچه را در خانه‌هايتان از آيات خدا و حكمت تلاوت مى‌شود، ياد كنيد : ✨واذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا (سوره احزاب، آیه 34). 🖋محبت خاتون ام سلمة به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) و همراهی با آنان و خدمت کردن به ساحت مقدس ایشان، همان «حکمت» و «عمل به اوامر حضرت قرآن» است که خاتون أم سلمة آن را در بهترین وجه خود انجام دادند. 📓تفسير القمي ؛ ج2 ؛ ص193؛ الثاقب فی المناقب، ج1 ص330؛ 📓کتاب سلیم بن قیس، ج 1ص59؛ 📓بحار الانورا،‌ ج45 ص89؛ الهدیة الکبری ج1 ص203. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰حفظ آیات حضرت قرآن 🔷معرفی شئون متفاوت حفظ آیات حضرت قرآن ◀️(3). حمل آیات حضرت قرآن 🔘یکی دیگر از مراتب انس با حضرت قرآن که مصداقی از مصادیق «حفظ» به شمار می رود، حمل آیات حضرت قرآن است که در احادیث از این مؤمنینی که به این شأن متصف شده اند، با عنوان «حملة القرآن» نام برده شده است. ✔️به عبارت دیگر، در مرتبه ای که «حفظ مربوط به قلب» می باشد، منظور صرف به خاطر سپردن الفاظ و عبارات نیست؛ بلکه مرتبه ای است که مؤمن، نگهدار و مرابط و مرزبانِ حقائق و معانی و بواطن آیات حضرت قرآن می باشد و از دین خداوند محافظت می نماید. چرا که به میزان علمی که از معانی و حقائق نهفته در بواطن آیات قرآن را در قلب خود حمل کرده باشد، به همان میزان عالِم به دین و حافظ و نگهدارنده حدود الهی است و با تحریف و تفسیر به رأی ها و استنباط های غلطی که جهّال بر اساس آیات حضرت قرآن ارائه می دهند، مبارزه نموده و از حدود حضرت قرآن نگهداری و نگهبانی می نماید. 🖋بدین جهت است که در فرمایشات نورانی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) مناقب ویژه ای برای «حاملان حضرت قرآن» ذکر شده و آنان بر بقیه خلق برتری داده شده اند. 🔹به عنوان نمونه، حضرت الامام حسن بن علی العسکری (علیه السلام) در بیان فضیلت های «حملة القرآن»، آنان را در زمره اولیاء الله و خاصّان الهی معرفی نموده که حُبّ‌ و بغض نسبت به ایشان،‌ ملاک حبّ ‌و بغض نسبت به خداوند عزوجل می باشد: ▫️حمَلَةُ الْقُرْآنِ الْمَخْصُوصُونَ بِرَحْمَةِ اللَّهِ الْمُلْبَسُونَ نُورَ اللَّهِ الْمُعَلَّمُونَ كَلَامَ اللَّهِ الْمُقَرَّبُونَ مِنَ اللَّهِ مَنْ وَالاهُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاهُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ ▪️حاملان قرآن، به رحمت الهی اختصاص داده شده و به نور الهی پوشانده شده اند؛ آنان معلّمان کلام خداوند هستند و مقربان درگاه الهی که هر کس آنان را دوست بدارد ، خداوند را دوست داشته و هر کس با آنان دشمنی کند، با خداوند عزوجل دشمنی کرده است 📓تفسیر الامام حسن العسکری (علیه السلام) ج1 ص14 ☑️از آنجا که حمل حضرت قرآن مربوط به «قلب» و به معنای «حمل علم و معانی حضرت قرآن» است ، حاملان قرآن «عرفاء بهشت» معرفی شده اند، یعنی آنان که بر دیگر بهشتیان، در مراتب معرفت و علم برتری دارند: ▫️قال رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم): حَمَلَةُ الْقُرْآنِ عُرَفَاءُ أَهْلِ الْجَنَّةِ 📓الكافي ؛ ج2 ؛ ص606 ✔️بنابراین حمل حضرت قرآن یعنی «محفوظ داشتن علم و معانی حضرت قرآن در قلب» که این امر سبب «جاری و ساری شدن علم قرآن از قلب به اعضاء و جوارح» می گردد. 🔹چنانکه در دعای مرویّ از حضرت صادق الائمه (علیه السلام) که به جهت توفیق به حفظ قرآن تعلیم داده شده است،‌ وارد شده: ✨أسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنِي حِفْظَ الْقُرْآنِ وَ أَصْنَافَ الْعِلْمِ وَ أَنْ تُثَبِّتَهَا فِي قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي وَ أَنْ تُخَالِطَ بِهَا لَحْمِي وَ دَمِي وَ عِظَامِي وَ مُخِّي وَ تَسْتَعْمِلَ بِهَا لَيْلِي وَ نَهَارِي بِرَحْمَتِكَ وَ قُدْرَتِكَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ ✨خدایا به من حفظ قرآن و درجات علم را روزی فرما؛ و آن را در قلب و گوش و چشمم ثابت گردان؛ و گوشت و پوست و استخوان و مغزم را با آن ممزوج بگردان و هر صبح و شام مرا عامِل به آن قرار ده 📓الكافي ؛ ج2 ؛ ص576. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰حفظ آیات حضرت قرآن 🔷معرفی شئون متفاوت حفظ آیات حضرت قرآن ◀️(3). حمل آیات حضرت قرآن 🖋در ادامه این مطلب، یکی از اعاظم حاملان علم القرآن را معرفی می نماییم. ✅معرفی جناب جابر بن یزید جعفی (علیه الرحمة) به عنوان یکی از أعاظم حاملان حضرت قرآن ☑️جناب جابر بن یزید جعفی در عِداد خواص و از اصحاب سِرِّ حضرات ائمه معصومین سید الساجدین، باقرالعلوم و صادق آل محمد (علیهم السلام) بوده است؛ از جمله مفسران و بالاترین حاملان علم القرآن و صاحب کتاب تفسیر قرآن. ☑️وی از اجلّاء فقهاء الشیعه، اوتاد الارض، نجباء، صاحب و از اهل ولاء، عریق الولایه اهل بیت (علیهم السلام) بود [«عریق الولایة اهل بیت» به معنی کسی است که بن، ریشه و اصل وی ولایت اهل بیت(علیهم السلام) باشد]. 🔹جناب جابر بن زید جعفی از حافظان کنوز اخبار اهل بیت (علیهم السلام) به شمار می رفت؛ چنانکه نقل شده وی از حضرت امام باقر (علیه السلام) هفتاد هزار روايت از حفظ داشته است ؛ علومی که آنان را در سینه حمل کرده بود اما نمی توانست به دیگر شیعیان منتقل کند؛ به عبارت دیگر هیچ یک از اصحاب و شیعیان اهل بیت (علیهم السلام) را واجد ظرفیت حمل آن علوم نمی دانست تا بتواند بر آنان نقل نماید. ◽️جناب جابر خود نقل می کند: حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) هفتاد هزار حدیث به من آموخت که هیچ کدام را با کسی در میان نگذاشتم [چرا که ظرفی برای حمل نیافتم]. ✔️وی صاحب فضائل و کرامات بسیاری بود: ➖سیر داده شدن در عوالم توسط امام باقرالعلوم (علیه السلام) ➖مطیع امر امام بودن و مجنون نشان دادن خویش [تا از دست دشمنانی که قصد جانش را کرده بودند نجات یابد] ➖همراهی با امام زین العابدین (علیه السلام) در به وقوع پیوستن زلزله و هلاکت بنی امیّه [ قضیه ای که در حدیث معروف به خیط الأصفر اشاره شده است] ➖و کراماتی از جمله اِخبار از آینده، عالِم به لسان حیوانات بودن، جامد شدن آب روان به امرش. 🔷علمای رجال، علم جناب جابر و حامل علم القرآن بودن وی را اینگونه وصف نموده اند: ▫️انّما سمّي جابر لأنه جبر المؤمنين بعلمه، و هو بحر لا ينزح، و هو الباب في دهره، و الحجة على الخلق من حجّة اللّه أبي جعفر محمّد بن علي ▪️دلیل نامیدن جابر (جعفی) به این نام آن است که او کاستی های مومنان را با علمش جبران می کند؛ او دریایی است که آب آن تمام نمی شود و باب روزگار خویش می باشد؛ او حجت است بر خلق از سوی حجت خدا ابو جعفر، محمد بن علی (علیهما السلام). 🖋لذا جناب جابر بن یزید جعفی را می توان از اعاظم حاملان علم القرآن و در زمره صاحبان قلوب أوسع در حمل علم و نورانیت علم نام برد. 📓سفینة البحار، ج 1 ص536؛ بحار الأنوار ، ج66 ص: 271 📓رجال الكشي ، إختيار معرفة الرجال، النص، ص: 196؛ الكافي، ج8، ص 157. 📓إختیار معرفة الرجال، ج2، ص441 و 442؛ سفينة البحار، ج1، ص539 📓إختصاص، النص، ص216؛ إرشاد، ج 2، ص 160. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰تعلیم و تعلُّم حضرت قرآن ✨ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لي‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُون (سوره ال عمران، آیه 79) ☑️از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، «تعلیم و تَعلُّم» قرآن است که از آن به «تدریس و تَدارُس» نیز تعبیر می شود. ➖از نظر لغوی، تعلیم به معنای «یاد دادن و انتقال مفاهیم» به دیگری است؛ به گونه ای که از آن «اثري در ذهن متعلّم به وجود آید». لذا تعلّم به «دانستن و ادراک حقیقت چیزی» معنا می شود. تدریس و تدارس نیز که از ریشه «درس» هستند، به گرفتن آثار و نشانه های موجود در متن ، معنا می شود. ✔️در شریفه 79 سوره مبارکه آل عمران نیز از دو واژه «تُعَلِّمُون» و «تَدْرُسُون» در خصوص کتاب الله استفاده شده که مطابق حدیث نبوی ذیل این شریفه [که در ادامه آن را بیان می نماییم] هر دوی این اصطلاحات را می توان مصداقی واحد از مصادیق انس با حضرت قرآن برشمرد. 🖋تمایز و تفاضل میان این مصداق با دیگر مواردی که پیشتر در باب معرفی مصادیق انس با حضرت قرآن معرفی نمودیم، در «وجوب» آن می باشد؛ به عبارت دیگر اهمیت تعلّم و فراگیری حضرت قرآن تا بدان جاست که مطابق کلام حضرات قرآن ناطق (علیهم السلام) و نیز تفسیر ذیل شریفه 79 سوره مبارکه آل عمران، أمری واجب و حقی واجب از جانب ذات اقدس اله بر بندگان شمرده شده است؛ امری که وجوب آن شامل تمامی اصناف مؤمنین (مرد و زن، آزاد و بنده) می شود و حتی برای صبی (کودکان) نیز توصیه و سفارش شده است. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن 🔰تعلیم و تعلُّم حضرت قرآن: 🔹وجوب تعلیم گرفتن حضرت قرآن ✨ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لي‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُون (سوره ال عمران، آیه 79) ☑️وجوب تعلیم گرفتن حضرت قرآن (تعلّم و فراگیری)، امری است که هم در آیات کلام الله و هم در فرمایشات نورانی حضرات مبیّنان کلام الله، مورد تأکید واقع شده است. ◀️حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) با استناد به شریفه فوق که به تعلیم و تدریس گرفتن کتاب الله اشاره می نماید، فرمودند: ▫️ما مِنْ مُؤْمِنٍ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى حُر أَوْ مَمْلُوكٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ عَلَيْهِ حَقٌّ وَاجِبٌ أَنْ يَتَعَلَّمَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ يَتَفَقَّهَ فِيهِ ثُمَّ قَرَأَ هَذِهِ الْآيَةَ «وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ‏ الْآيَة» (سوره ال عمران، آيه 79) ▪️هیچ مرد و زن مؤمنی نیست، چه آزاد باشد و چه بنده؛ مگر اینکه حقی واجب از جانب خداوند در باب تعلیم گرفتن قرآن و تفقه در آن ، بر گردن اوست؛ سپس تلاوت نمودند: «لکن علماء ‌دین باشید ،‌ از آن رو که کتاب خدا را تعلیم می گرفتید و می آموختید» 📔مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج4 ؛ ص232 ➖بدیهی است که در حدیث فوق،‌ منظور از «تفقه» آن معنایی نیست که پیشتر در بررسی شأن «تفقه در آیات حضرت قرآن» بیان نمودیم؛ چرا که در بررسی آن شأن بیان شد که تعقّلِ عمیق ، نیاز به نورانیت علم دارد و این شأن تنها مخصوص متفقهون و حاملان علم است و امری نیست که متوجه عموم بندگان باشد. ✔️در این حدیث شریف «تفقه» تنها به عنوان قرینه ای برای معنا و مفهومِ «تعلیم» به کار برده شده است و بر این امر دلالت می کند که مقصود از تعلیم ، «آموختنی است که با درک» همراه باشد؛ بدین معنا که تعلیم، صرف فراگیری خواندنِ ظاهر آیات حضرت قرآن و یا تلفظ نمودن کلمات و عبارات آن نیست. ✔️تعلیم و درس گرفتن قرآن، بدین معنا است که تمامی مؤمنین (حتی عامی ترین آنان) بدانند خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن چه فرموده است؛ از محکمات قرآن مطلع باشند؛ احکام شریعت که مطابق تنزیل آیات بر آنان واجب شده است را بدانند و به آن ایمان بیاورند. ⏪وجوب این مرتبه از تعلیم ،‌ تا بدان جاست که اگر کسی در این دنیا به این امر واجب نپردازد،‌ در عالَم پس از این دنیا و قبر، قرآن را به وی تعلیم می دهند. 🔹چنانکه در حدیث مروّی از حضرت موسی الکاظم (علیه السلام) بیان شده که آن حضرت از فردی سوال می نمایند که آيا بقای دنیا را دوست داری؟ آن فرد جواب داد: بله برای قرائت «قل هو الله احد» (سوره توحید) دوست دارم. حضرت پس از این جواب،‌ مدتی سکوت نموده و سپس خطاب به یکی از اصحابشان فرمودند: ▪️يا حَفْصُ مَنْ مَاتَ مِنْ أَوْلِيَائِنَا وَ شِيعَتِنَا وَ لَمْ يُحْسِنِ الْقُرْآنَ عُلِّمَ فِي قَبْرِهِ لِيَرْفَعَ اللَّهُ بِهِ مِنْ دَرَجَتِهِ فَإِنَّ دَرَجَاتِ الْجَنَّةِ عَلَى قَدْرِ آيَاتِ الْقُرْآنِ يُقَالُ لَهُ اقْرَأْ وَ ارْقَ فَيَقْرَأُ ثُمَّ يَرْقَى ▫️ای حفص، هر کدام از دوستان و شیعیان ما که از دنیا برود و قرآن را به خوبی نیاموخته باشد، در قبر به او تعلیم داده می شود تا خداوند به سبب آن درجه اش را بالا ببرد؛ همانا درجات بهشت به اندازه شمار آیات حضرت قرآن است ؛ به او گفته می شود بخوان و بالا برو؛ پس می خواند و بالا می رود 📔الکافی ج2 ص606 📔تفسیر کنزالدقائق ج7 ص429 📔مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول ؛ ج12 ؛ ص489 🖋این حدیث شریف، مستند دیگری است بر این مطلب که تعلیم گرفتن قرآن، امری واجب است؛ چرا که بدیهی است امر مستحب از چنان ضرورتی برخوردار نمی باشد که تعلیم آن در عالَم پس از این دنیا،‌ لازم باشد؛ 🖋و نیز بدیهی است که منظور از تعلیم، صرف دانستن قواعد قرائت و تجوید نمی باشد، بلکه دانستن تمام آن چیزی است که خداوند عزوجل در تنزیل آيات از محکمات نازل فرموده ؛ و از آنجا که علم به محکمات و عمل به آن ها بر تمامی مؤمنین واجب می باشد، امر تعلیم و تدریس گرفتن حضرت قرآن نیز بر همگان واجب شمرده شده است. 🕋 🕋📜🕋📜🕋 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup