eitaa logo
کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات
24.6هزار دنبال‌کننده
12.1هزار عکس
8.8هزار ویدیو
222 فایل
پاسخگویی به شبهات وشایعات ومباحث دینی مدعیان دروغین وعرفانهای کاذب مدیر کانال👇 @sollemassama ادمین کانال👇 @Morteza_Kahromi کانال خبری ما @news_revolution 👇 ادمین تبادل وتبلیغ @F_Gh14 👇کانال پرسمان‌دینی ما @porseman_onlin
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيم‏ « ای کسانی که ایمان آوریده اید، تقوای الهی پیشه گرفته و به رسول خدا ایمان بیاورید تا دو نصیب از رحمت الهی برای شما باشد و شما را نوری دهد تا با آن راه (صراط مستقیم) را بجویید و شما را مورد بخشش قرار دهد که خداوند غفور و رحیم است» (سوره مبارکه حدید، آيه ۲۸) ا┅═✧❁❁✧═┅ا 🔘شریفه ۲۸ سوره مبارکه حدید، یکی از شئون حضرت السید السبط الاکبر (علیه السلام) را «رحمة الله» معرفی می نماید؛ چنانکه حضرت صادق الائمه (علیه السلام) فرمودند: ▫️عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِي قَوْلِهِ‏ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ‏ قَالَ: الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ عليهما السلام (۱) ▪️ مقصود از دو رحمت واسعه الهی، حضرت حسن بن علی المجتبی و حضرت سیدالشهداء (علیهم السلام) اند. ◀️گرچه در این شریفه، رحمت الله در مطلق معنا، شأنی مشترک برای امامین الحَسَنین (علیهما السلام) معرفی می شود، اما در بطنی دیگر، شأن هر یک از این ذوات مقدسه، متفاوت از شأن دیگری است: ➖يؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ‏ قَالَ : نَصِيبَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ؛ أَحَدُهُمَا أَنْ لَا يُدْخِلَهُ النَّارَ وَ الثَّانِيَةُ أَنْ يُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ (۲) ➖مقصود از رحمت الهی، در یک شأن، عدم دخول در نار است و مقصود از رحمت الهی در شأنی دیگر، دخول در جنت است. ✔️رحمتی که سبب عدم دخول در نار می گردد، همان «انذار» است و رحمتی که سبب خول در جنت می گردد،‌ «بشارت» . به عبارت دیگر، رحمت الهی ، دو بروز و ظهور دارد: انذار از جهنم و بشارت به بهشت. چنانکه خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن، شأن «رحمة للعالمینی» را مخصوص پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) بیان می نماید: و ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين‏ (سوره انبیاء،‌آیه ۱۰۷) ؛ اما شأن خاص آن حضرت را در صفت رحمت، «انذار» معرفی می نماید: تبارَكَ الَّذي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‏ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمينَ نَذيرا (سوره فرقان، آيه ۱). ☑️همانطور در شریفه دیگری، شأن خاصِ «نبی»، «انذار» معرفی می شود و شأن خاصِ «امام»، هدایت و بشارت: إنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هاد (سوره رعد،‌آيه ۷) که حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) ذیل این شریفه فرمودند: ▪️رسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) الْمُنْذِرُ و فِي كُلِّ زَمَانٍ مِنَّا هاديا [هَادٍ] يَهْدِيهِمْ إِلَى مَا جَاءَ بِهِ نَبِيُّ اللَّهِ ثُمَّ الْهُدَاةُ مِنْ بَعْدِ عَلِيٍّ (۳) ▫️رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) منذر است و پس از ایشان ، امام هر عصر و زمان ، هادی می باشد. ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 🔘لذا «انذار» ، ظهوری از رحمت است که از جانب ذات اقدس اله بر بندگان نازل می شود، چنانکه در شریفه زیر بیان شده: «رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ» : ✨و ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُون (سوره قصص، آيه ۴۶) 🖋با توجه به آنچه که در تفسیر شریفه محط بحث (کفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ‏) بیان شد: ◀️آن کفلی از رحمت یعنی آن ظهوری از رحمت که دارای خصوصیت و شأن «عدم دخول در نار» یعنی «انذار» است، وجود مقدس حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) است. ◀️و آن کفلی از رحمت که دارای خصوصیت و شأن «بشارت به جنت» است ، وجود مقدس حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) است. ➖كفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ‏: ▫️أحَدُهُمَا أَنْ لَا يُدْخِلَهُ النَّارَ: الحسن (علیه السلام) ▫️الثَّانِيَةُ أَنْ يُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ : الحسین (علیه السلام) چنانکه در کلمه جلاله توحید یعنی «لا اله الا الله» ابتدا انذار ظاهر می شود و سپس بشارت و هدایت به الله. ⏪حضرت السبط الاکبر حسن المجتبی (علیه السلام) ظهور شأن «انذار» محمدی هستند: ✨هذا نَذيرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولى‏ (سوره مبارکه نجم، آیه ۵۶) ➖عن ابی عبدالله (علیه السلام): نذِيرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولى‏، يَعْنِي بِهِ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله و سلم) حَيْثُ دَعَاهُمْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي الذَّرِّ الْأَوَّلِ (۴) ▫️آن وجود مقدسی که در عالَم ذر، همه خلائق (انبیاء‌ و شیعیان و ..) را دعوت به توحید می فرمود و منذر مطلق در عالَم است، حضرت محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) می باشد ⏪و حضرت سیدالشهداء (علیه السلام)، باب دخول به جنت ؛ چنانکه در حدیث نبوی وارد شده: إنَ‏ الْحُسَيْنَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ مَنْ عَادَاهُ‏ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ (۵) 🖋لذا شریفه ۲۸ سوره مبارکه حدید، یکی از شئون حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) را «کفل من رحمة الله» یعنی وارثِ شأنِ «إنذار محمدی در عالَم» معرفی می نماید. ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).تفسير القمي ؛ ج‏۲ ؛ ص۳۵۲؛ تفسير فرات الكوفي ؛ ص۴۶۸؛ شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ج۲، ص۳۰۹ (۲).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۳۰۷؛ بحار الأنوار ؛ ج‏۹ ؛ ص۲۴۲؛ تفسير الصافي ؛ ج‏۵ ؛ ص۱۴۰؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج‏۱۳ ؛ ص۱۱۳ (۳).بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج‏۱؛ ص۲۹؛ الكافي؛ ج‏۱ ؛ ص۱۹۱ (۴).تفسير القمي ؛ ج‏۲؛ ص۳۴۰ (۵).البرهان في تفسير القرآن، ج‏۳، ص: ۲۳۲ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨حم* عسق (سوره مبارکه شوری، آيات ۱ و ۲) 🔳«حم» از حروف مقطعه و اسرار حضرت قرآن است که در ابتدای هفت سوره از سور حضرت قرآن به کار برده شده است؛ اما تنها در یک مورد با حروف مقطعه «عسق» قرین گردیده و به صورت «حم عسق» ذکر شده است که آن در آیات ابتدایی سوره مبارکه شوری می باشد که بر شأنی از شئون حضرت السید السبط الاکبر حسن المجتبی (علیه السلام) دلالت می نماید. 🖋«حم» در یک بطن،‌ اشاره دارد به وجود حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) دارد: حم‏ فَهُوَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله و سلم) وَ هُوَ فِي كِتَابِ هُودٍ الَّذِي أُنْزِلَ عَلَيْهِ وَ هُوَ مَنْقُوصُ الْحُرُوفِ (۱) که طبق نصوص روایات، حضرتشان معنا و تجلی صفات الله «حمید و محید» می باشند: أَمَّا حم‏ فَمَعْنَاهُ الْحَمِيدُ الْمَجِيدُ (۲) 🖋اما «حم» در بطنی دیگر که با حروف مقطعه «عسق» قرین می گردد، دلالت دارد بر حضرت اشبه الناس برسول ، وارث جمیع خصال محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت السید السبط الاکبر ، حسن المجتبی (علیه السلام). آن وجود مقدسی که معنای اسم الله الحسنای «حلیم» می باشند. ☑️حضرت صادق الائمه (علیه السلام) در تفسیر «حم عسق» فرمودند که حرف حاء، دلالت بر صفت «حلیم» دارد: أَمَّا حم عسق‏ فَمَعْنَاهُ الْحَلِيمُ‏ (۳) ✔️«الحلم الحسنیة» یکی از خصوصیاتی است که در ادعیه، مورد تصریح واقع شده و حضرت بقیه الله الاعظم (ارواحنا فداه) به «وارث حلم حسنی» بودن مورد خطاب قرار داده می شوند: ▫️أللّهمَّ صلِّ وَ سَلِّم، وَ زِد وَ بارِک، عَلی صاحبِ الدَّعوَةِ النَّبویَّة، وَ الصَّولَةِ الحَیدریَّة، و العِصمَةِ الفاطِمیَّة، و الحِلمِ الحَسَنِیَّة، و الشّجاعَةِ الحُسَینِیَّة،... و الغَیبَةِ الإلهیَّة القائمِ بِالحَقِّ. ⏪«حلم» حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) آنچنان بر همگان و حتی اعداء (لعنه الله علیهم) ، بروز و ظهور داشت که حتی دشمن مبغض ایشان ، مروان لعین که در قضیه سمّ خوراندن و شهادت آن حضرت و نیز تیرباران گردن بدن مطهر ایشان دست داشت، پس از به انجام رساندن تمامی این جنایات، به حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) گفت: يُوَازِن‏ حِلْمُهُ الْجِبَالَ‏ (۴) حلم حسن بن علی (علیه السلام)،‌ به سنگینی تمام کوه ها بود. ➖حلم آن حضرت در برابر اعداء : در مساجدی که بر بالای منابر آن، سبّ امیرالمومنین علی (علیه السلام) انجام می شد؛ حلم آن حضرت در برابر جاهلان : به عنوان نمونه شامی هایی که به دلیل تبلیغات سوء معاویه ملعون وارد مدینه می شده و ناسزا به حضرت می گفتند،‌ ولی به دلیل رفتار کریمانه و حلیمانه آن حضرت، پی به حقیقت برده و نادم می شدند ؛ حلم آن حضرت در برابر جعده (لعنة الله علیها): که آن ملعونه مأموریت داشت خود را به بیت امام وارد کرده تا آن حضرت را به شهادت برساند (۵) ؛ همه از مصادیق صفت «حلیم» بودن حضرت سید الزکی حسن المجتبی (علیه السلام) می باشند. 🖋لذا اولین حرف از حروف مقطعه «حم عسق» به صفت «حلم» حضرت السید السبط الاکبر حسن المجتبی (علیه السلام) اشاره دارد. ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ◀️اما آخرین حرف از این حروف مقطعه، یعنی حرف «قاف» بر خصوصیت سیادت و منشأ حیات بودن حضرتشان اشاره می نماید. چنانکه از حضرت امام البقیع باقرالعلوم (علیه السلام) مرویّ است که در تفسیر «حم عسق» فرمودند: حم عسق‏ أَعْدَادُ سِنِي الْقَائِمِ وَ قَافٌ جَبَلٌ مُحِيطٌ بِالدُّنْيَا مِنْ زُمُرُّدٍ أَخْضَرَ فَخُضْرَةُ السَّمَاءِ مِنْ ذَلِكَ الْجَبَلِ وَ عِلْمُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فِي‏ عسق‏ (۶) : حرف «ق» در «عسق» اشاره دارد به کوهی محیط به دنیا که از زمرد سبز رنگ است و سبزی آسمان از سبزی آن کوه است. ◀️مطابق آیات حضرت قرآن، «جبل» (کوه) در مطلق معنا،‌ دلالت دارد بر وجود «اوصیاء» (علیهم السلام) که سبب ثبات آسمان و زمین اند: ✨و إِلَى الْجِبالِ كَيْفَ نُصِبَت‏ (سوره غاشیه، ایه ۱۹) ➖عنِ الرِّضَا علیه السلام‏ فِي قَوْلِهِ‏ «وَ إِلَى الْجِبالِ كَيْفَ نُصِبَتْ» قَالَ: الْأَوْصِيَاء (۷): مقصود از جبال، اوصیاء هستند. 🖋همانطور که در زیارت جامعه کبیره خطاب به وجود مقدس ائمه (علیهم السلام) می خوانیم: وَبِكُمْ يُمْسِكُ السَّمآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَي الاَْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِهِ: به واسطه وجود شماست که خداوند آسمان را از اینکه بر زمین فرو افتد، نگاه می‌دارد. ☑️آن وصی ای از اوصیاءِ حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) که خصلت سبزی یعنی سیادت حضرت نبی مکرم برای ایشان است، حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) اند: جَبَلٌ مُحِيطٌ بِالدُّنْيَا مِنْ زُمُرُّدٍ أَخْضَر. ➖سبزی در خصوص آسمان ، دلالت دارد بر منبعِ ماء و حیات بودن برای زمین. سبزی زمین به واسطه ماء ای است که از آسمان می بارد؛ به واسطه حیات آسمان است که زمین نیز سبز و زنده است. سبزی آسمان یعنی حیات آسمان، از شعاع نور سبز جبلی است که محیط به دنیا می باشد. ➖وصی از اوصیاء رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که در تمثیل به جبلی از زمرد اخضر تشبیه و مَثَل زده شده اند، حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) اند. این امر در حدیث معراج نیز به گونه دیگری توصیف شده؛ آن زمانکه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به فرزندشان امام حسن (علیه السلام) فرمودند: ▫️شبی که به معراج برده شدم، در بهشت، دو قصر با خصوصیات یکسان و مجاور هم دیدم ؛ تنها تفاوت شان این بود که یکی از زبرجد سبز بود و دیگری از یاقوت سرخ :«أَنَّ أَحَدَهُمَا مِنَ الزَّبَرْجَدِ الْأَخْضَرِ وَ الْآخَرَ مِنَ الْيَاقُوتِ الْأَحْمَر». از جبرئیل پرسیدم: این دو قصر برای کیست؟ گفت: زبرجد اخضر ، برای حسن (علیه السلام) است و یاقوت سرخ برای حسین (علیه السلام) (۸). ◀️لذا حروف «حم عسق» با حلم حسنی شروع و با منشأ حیات و طروات بودن ایشان به ختم می رسد. ⏪مطلب فوق، عبارت اخرای این حقیقت است که به واسطه «حلم حسنی» در برابر اعداء که همان «صلح» امام حسن مجتبی (علیه السلام) بود، «حیات» برای شیعیان به ارمغان آورده شد. از بطن سبزی صلح آن حضرت ، سرخی «عشق» کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) به ظهور رسید؛ چرا که کربلای اباعبدالله الحسین (علیه السلام) همان روح و حیاتی است که به خلائق اعطاء شد و این تنها در قبال حلم حسنی میسر گردید. 🖋بنابراین در بطنی دقیق تر، «عسق» دلالت دارد بر «حقیقت عشق» یعنی مصرع الحسین (علیه السلام) و تنها آیه ی حضرت قرآن که «عشق» در آن به منصه ی ظهور رسیده ، همین شریفه محط بحث یعنی حروف مقطعه «عسق» (آیه دوم سوره مبارکه شوری) است. 🖋لذا (در حقیقت وجه و معنا): «حم» دلالت دارد بر وجود حضرت اشبه الناس برسول، مظهر مطلق صفت الله «الحلیم» ، حسن المجتبی (علیه السلام)؛ و «عسق» دلالت دارد بر وجود مقدس حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام). ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).الكافي ج۱ ؛ ص۴۷۹؛ البرهان في تفسير القرآن، ج۵ ص: ۹ (۲).معاني الأخبار ؛ النص ؛ ص۲۲؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج۱۱ ؛ ص۴۲۶ (۳).معاني الأخبار ؛ النص ؛ ص۲۲ (۴).بحار الأنوار ؛ ج۴۴ ؛ ص۱۴۶ (۵). بحار الأنوار، ج۴۴ ؛ باب ما یختص بتاریخه و باب مکارم اخلاقه (۶). تفسير القمي ؛ ج۲ ؛ ص۲۶۸؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۴ ؛ ص۸۰۳ (۷). مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج۱ ؛ ص۳۰۹ (۸). بحار الأنوار ج۴۴ ص۱۴۵ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨أ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ قيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَريقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلى‏ أَجَلٍ قَريبٍ قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَليلٌ وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى‏ وَ لا تُظْلَمُونَ فَتيلا (سوره مبارکه نساء، آيه ۷۷) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳آیه مبارکه ۷۷ سوره نساء، به شأنی از شئون حضرت السید الکریم حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) اشاره می نماید که همان «أمر صلح و کف یدّ از قتال با اعداء» است؛ چنانکه حضرت اصدق الصادقین (علیه السلام) در تفسیر ذیل این شریفه فرمودند: ▫️ألَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ قَالَ: نَزَلَتْ فِي الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ أَمَرَهُ اللَّهُ بِالْكَفِّ فلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ‏ قَالَ: نَزَلَتْ فِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ الْأَرْضِ أَنْ يُقَاتِلُوا مَعَهُ (۱) ▪️أمر به کف ید (عدم قتال با اعداء) و اقامه صلوة در خصوص امام حسن (علیه السلام) نازل شد؛ سپس امر به قتال ، برای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) بود که خداوند عزوجل بر آن حضرت، قتال را مکتوب کرد و بر تمام اهل زمین واجب شد همراهی با آن حضرت در قتال با اعداء. ☑️اقامة صلوة که همان اقامه ولایت ولی الله الاعظم است، در سیره حسنی (عليه السلام) با «صلح» اقامه گردید؛ به عبارت دیگر صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) همان اقامه ولایت بود. لذا شاخصه سیره و محیای حسنی، صلح حسنی است؛ صلحی که سبب اقامه ولایت بر روی زمین گردید. 🖋صلحی که به سیره محمدی صورت پذیرفت ؛ چنانکه حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) خود در این خصوص فرمودند: علَّةُ مُصَالَحَتِي لِمُعَاوِيَةَ عِلَّةُ مُصَالَحَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِبَنِي ضَمْرَةَ وَ بَنِي أَشْجَعَ وَ لِأَهْلِ مَكَّةَ حِينَ انْصَرَفَ مِنَ الْحُدَيْبِيَةِ أُولَئِكَ كُفَّارٌ بِالتَّنْزِيلِ وَ مُعَاوِيَةُ وَ أَصْحَابُهُ كُفَّارٌ بِالتَّأْوِيلِ (۲) ▪️علت مصالحه من ، همان علت مصالحه رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) است با اهل مکه در هنگام صلح حدیبیه؛ دشمنان رسول خدا ،‌کافر به تنزیل قرآن بودند و معاویه و اصحابش (دشمنان من)، کافر به تأویل قرآن هستند. 🖋و در بیان علت این صلح با کفار که به سیره محمدی صورت می پذیرفت، به عدم معرفت شیعیان و عدم تسلیم و اطاعت و همراهیشان ، اشاره نمودند: و قَدْ هَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و اله و سلم) مِنْ قَوْمِهِ وَ هُوَ يَدْعُوهُمْ إِلَى اللَّهِ حَتَّى فَرَّ إِلَى الْغَارِ وَ لَوْ وَجَدَ عَلَيْهِمْ أَعْوَاناً مَا هَرَبَ مِنْهُمْ وَ لَوْ وَجَدْتُ أَنَا أَعْوَاناً مَا بَايَعْتُكَ يَا مُعَاوِيَةُ (۳) ▪️پيغمبر اكرم (صلی الله علیه و اله و سلم) از دست قوم خود فرار كرد و به غار پناه برد، چون یارانی نداشت و اگر یار می‌داشت، فرار نمی‌کرد. ای معاویة (لعنة الله عليه)! من نیز اگر یارانی می داشتم ، هیچ گاه با تو صلح نمی کردم! ✔️لذا خطاب به مردم تصریح فرمودند که این صلح به معنای شایسته دانستن معاویه ملعون، به امر خلافت نیست و قسم یاد کردند که اگر شیعیان از ایشان تبعیت می کرده و تسلیم می بودند، برکات آسمان و زمین بر آنان نازل می شد و معاویه در امر خلافت، نمی توانست طمع کند (۴) 🔘لذا حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) ، امر صلح را جاری و ساری نمودند تا از فساد در زمین جلوگیری کرده و نسل شیعیان باقی بماند؛ چنانکه اشاره نمودند که در صورت عدم صلح، هیچ نسلی از شیعیان بر روی زمین باقی نمی ماند: و لَوْ لَا مَا أَتَيْتُ لَمَا تُرِكَ مِنْ شِيعَتِنَا عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَحَدٌ إِلَّا قُتِلَ؛ لوْ لَا مَا صَنَعَ لَكَانَ أَمْرٌ عَظِيمٌ (۵) ◀️صلحی که محل ابتلاء و امتحان مردم با امر ولایت بود. چنانکه در خصوص صلح حسنی ، در شریفه ۱۱۱ سوره انبیاء وارد شده است: ✨و إِنْ أَدْري لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حين‏ (سوره انبیاء، آيه ۱۱۱) و حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) در اشاره به این شریفه فرمودند: ...أَنْ يَكُونَ مَا صَنَعْتُ حُجَّةً عَلَى مَنْ كَانَ يَتَمَنَّى هَذَا الْأَمْرَ «وَ إِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حِينٍ‏» (سوره انبیا، آیه ۱۱۱) : ▫️این امر صلح، اتمام حجت است بر هر آن کس که طلب امر ولایت را دارد؛ و محل ابتلاء برای شما است (۶) ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨أ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذينَ قيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَريقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلى‏ أَجَلٍ قَريبٍ قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَليلٌ وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى‏ وَ لا تُظْلَمُونَ فَتيلا (سوره مبارکه نساء، آيه ۷۷) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳آیه مبارکه ۷۷ سوره نساء، به شأنی از شئون حضرت السید الکریم حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) اشاره می نماید که همان «أمر صلح و کف یدّ از قتال با اعداء» است؛ چنانکه حضرت اصدق الصادقین (علیه السلام) در تفسیر ذیل این شریفه فرمودند: ▫️ألَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ قَالَ: نَزَلَتْ فِي الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ أَمَرَهُ اللَّهُ بِالْكَفِّ فلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ‏ قَالَ: نَزَلَتْ فِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ الْأَرْضِ أَنْ يُقَاتِلُوا مَعَهُ (۱) ▪️أمر به کف ید (عدم قتال با اعداء) و اقامه صلوة در خصوص امام حسن (علیه السلام) نازل شد؛ سپس امر به قتال ، برای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) بود که خداوند عزوجل بر آن حضرت، قتال را مکتوب کرد و بر تمام اهل زمین واجب شد همراهی با آن حضرت در قتال با اعداء. ☑️اقامة صلوة که همان اقامه ولایت ولی الله الاعظم است، در سیره حسنی (عليه السلام) با «صلح» اقامه گردید؛ به عبارت دیگر صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) همان اقامه ولایت بود. لذا شاخصه سیره و محیای حسنی، صلح حسنی است؛ صلحی که سبب اقامه ولایت بر روی زمین گردید. 🖋صلحی که به سیره محمدی صورت پذیرفت ؛ چنانکه حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) خود در این خصوص فرمودند: علَّةُ مُصَالَحَتِي لِمُعَاوِيَةَ عِلَّةُ مُصَالَحَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِبَنِي ضَمْرَةَ وَ بَنِي أَشْجَعَ وَ لِأَهْلِ مَكَّةَ حِينَ انْصَرَفَ مِنَ الْحُدَيْبِيَةِ أُولَئِكَ كُفَّارٌ بِالتَّنْزِيلِ وَ مُعَاوِيَةُ وَ أَصْحَابُهُ كُفَّارٌ بِالتَّأْوِيلِ (۲) ▪️علت مصالحه من ، همان علت مصالحه رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) است با اهل مکه در هنگام صلح حدیبیه؛ دشمنان رسول خدا ،‌کافر به تنزیل قرآن بودند و معاویه و اصحابش (دشمنان من)، کافر به تأویل قرآن هستند. 🖋و در بیان علت این صلح با کفار که به سیره محمدی صورت می پذیرفت، به عدم معرفت شیعیان و عدم تسلیم و اطاعت و همراهیشان ، اشاره نمودند: و قَدْ هَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و اله و سلم) مِنْ قَوْمِهِ وَ هُوَ يَدْعُوهُمْ إِلَى اللَّهِ حَتَّى فَرَّ إِلَى الْغَارِ وَ لَوْ وَجَدَ عَلَيْهِمْ أَعْوَاناً مَا هَرَبَ مِنْهُمْ وَ لَوْ وَجَدْتُ أَنَا أَعْوَاناً مَا بَايَعْتُكَ يَا مُعَاوِيَةُ (۳) ▪️پيغمبر اكرم (صلی الله علیه و اله و سلم) از دست قوم خود فرار كرد و به غار پناه برد، چون یارانی نداشت و اگر یار می‌داشت، فرار نمی‌کرد. ای معاویة (لعنة الله عليه)! من نیز اگر یارانی می داشتم ، هیچ گاه با تو صلح نمی کردم! ✔️لذا خطاب به مردم تصریح فرمودند که این صلح به معنای شایسته دانستن معاویه ملعون، به امر خلافت نیست و قسم یاد کردند که اگر شیعیان از ایشان تبعیت می کرده و تسلیم می بودند، برکات آسمان و زمین بر آنان نازل می شد و معاویه در امر خلافت، نمی توانست طمع کند (۴) 🔘لذا حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) ، امر صلح را جاری و ساری نمودند تا از فساد در زمین جلوگیری کرده و نسل شیعیان باقی بماند؛ چنانکه اشاره نمودند که در صورت عدم صلح، هیچ نسلی از شیعیان بر روی زمین باقی نمی ماند: و لَوْ لَا مَا أَتَيْتُ لَمَا تُرِكَ مِنْ شِيعَتِنَا عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَحَدٌ إِلَّا قُتِلَ؛ لوْ لَا مَا صَنَعَ لَكَانَ أَمْرٌ عَظِيمٌ (۵) ◀️صلحی که محل ابتلاء و امتحان مردم با امر ولایت بود. چنانکه در خصوص صلح حسنی ، در شریفه ۱۱۱ سوره انبیاء وارد شده است: ✨و إِنْ أَدْري لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حين‏ (سوره انبیاء، آيه ۱۱۱) و حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) در اشاره به این شریفه فرمودند: ...أَنْ يَكُونَ مَا صَنَعْتُ حُجَّةً عَلَى مَنْ كَانَ يَتَمَنَّى هَذَا الْأَمْرَ «وَ إِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى‏ حِينٍ‏» (سوره انبیا، آیه ۱۱۱) : ▫️این امر صلح، اتمام حجت است بر هر آن کس که طلب امر ولایت را دارد؛ و محل ابتلاء برای شما است (۶) ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات 👇👇👇👇👇 @mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ☑️لذا صلح حسنی،‌ همان اقامه صلوة و ایتاء زکات، یعنی اقامه ی ولایت بود و محل ابتلاء خلق با امر ولایت؛ همانطور که شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) اقامه صلوة و محل ابتلاء خلق با ولایت حسینی بود. چنانکه فرمودند: ▫️نحْنُ الصَّلَاةُ فِي‏ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ نَحْنُ الزَّكَاةُ (۷): حقیقت و بطن نماز و زکات،‌ ما هستیم؛ ▪️ فمَنْ أَقَامَ وَلَايَتِي فَقَدْ أَقَامَ الصَّلَاة (۸) :اقامه نماز ، اقامه ولایت ولی الله الاعظم است. ◀️لذا ولایت ولی الله الاعظم، در محیا و سیره حسنی ،‌ در قالب «صلح» با اعداء به ظهور رسیده و اقامه شد و در ولایت حسینی به صورت قتال با اعداء . ⏪این صلح،‌ همان رسوایی اعداء و طغات و بغات بود . حضرت السید الزکی حسن المجتبی (علیه السلام) این رسوایی را در وجه اتم خود، با «صلح» به بروز و ظهور رساندند. خطباتی که آن حضرت پس از صلح نامه ایراد نمودند ، گواه این حقیقت است: ▫️و إِنَّنِي أَعْتَزِلُ هَذَا الْأَمْرَ وَ أُخَلِّيهِ لَكَ وَ إِنْ كَانَ تَخْلِيَتِي إِيَّاهُ شَرّاً لَكَ فِي مَعَادِكَ سَتَنْدَمُ يَا مُعَاوِيَةُ كَمَا نَدِمَ غَيْرُكَ مِمَّنْ نَهَضَ فِي الْبَاطِلِ أَوْ قَعَدَ عَنِ الْحَقِّ حِينَ لَمْ يَنْفَعِ النَّدَمُ (۹) : من این امر خلافت را ظاهرا به تو واگذار می کنم؛ گرچه این واگذاری شرّ توست در آخرت و به زودی همچون همه ی آنان که باطل را پایه گذای کرده و حق را میراندند، پشیمان می شوی ؛ اما آن زمان پشیمانی هیچ نفعی به حالت نخواهد داشت ▪️و در موضع دیگر فرمودند: بسیار عجیب اندر عجیب است که تو امری را در دست گرفته ای که اصلا اهلیت و شایستگی آن را نداری! نه فضیلتی در دین داری و نه عقبه خوبی در اسلام ! تو پسر دشمن ترین قریش با رسول خدا هستی! به زودی به جزای اعمالت خواهی رسید...(۱۰) 🖋این رسوا سازی در سایه «صلح» و امنیت ظاهری بود که به واسطه صلح ، برای امام فراهم شده بود تا آن حضرت با خطبات خویش چهره منافقانه اعداء را بر مردم ظاهر و آشکار سازد. علاوه بر اینکه پیمان شکنی خود اعداء و زیر پا گذاشته شدن شروط صلح نامه توسط معاویه ملعون ، سبب روشن شدن هر چه بیشتر حقیقت چهره نفاق و رسوایی اعداء گردید و این مهم جزء در قالب «صلح» محقق نمی گشت. ◀️لذا حضرت سیدالکریم حسن المجتبی (علیه السلام) اقامه ولایت و رسوایی اعداء‌ را در سیره خویش، بر وجه اتمّ در قالب «صلح» اقامه نمودند و حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) در قالب قتال با اعداء؛ و خطباتی که حضرت کوثر الحسین زینب الکبری و حضرت زین العابدین (علیهما الصلوة والسلام) در منازل السبایا ایراد می فرمودند. 🖋بنابراین شریفه ۷۷ سوره مبارکه نساء‌، به صلح حسنی (عليه السلام) اشاره می نماید که این صلح، همان اقامه امر ولایت در سیره و محیای آن حضرت بود. ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا (۱).تفسير العياشي، ج۱ ص: ۲۵۸ ؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۲ ؛ ص۱۳۱ (۲).بحار الأنوار ؛ ج۴۴ ؛ ص۲؛ علل الشرائع، ج۱ ص۲۱۱ (۳).بحار الأنوار ج۴۴ ؛ ص۲۳ (۴). الاحتجاج، ج۲ ص۲۸۸؛ بحار الأنوار ؛ ج۴۴ ؛ ص۲۲ (۵).بحار الأنوار ؛ ج۴۴ ؛ صص۱ و ۲؛ علل الشرائع، ج۱ ص۲۱۰ (۶).علل الشرائع، ج۱ ص: ۲۱۹؛ مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج۴ ؛ ص۳۴؛ بحار الأنوار ؛ ج۴۴ ؛ ص۳۰ (۷).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۲۱ (۸).بحار الأنوار ؛ ج۲۶ ؛ ص۲ (۹).بحار الأنوار ،ج ۴۴،ص۳۹ و ص۳۴ (۱۰).بحار الأنوار ،ج ۴۴،ص۳۹ و ص۳۴ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات 👇👇👇👇👇 @mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) في القرآن ✨«اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في‏ زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضي‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليم‏» (سوره مبارکه نور، آیه ۳۵) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔘شریفه ۳۵ سوره مبارکه نور، یکی از صفات و شئون حضرت السید السبط اکبر حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) را «مصباح» معرفی می نماید. حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) در تفسیر این شریفه فرمودند : ▫️اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فَاطِمَةَ علیها السلام فيها مِصْباحٌ‏ الْحَسَنُ‏ علیه السلام الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الْحُسَيْنُ‏ علیه السلام؛ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌ‏ (۱) ▪️مقصود از مشکات،‌ حضرت أم الائمه و الابرار فاطمة الزهراء (علیها السلام) است، مقصود از «مصباحٌ» [اولین مصباح که از مشکات به ظهور می رسد] حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) و مقصود از «المصباح» [دومین مصباح] حضرت حسین بن علی (علیه السلام) است. ✔️به عبارت دیگر، آن دو مصباحی که از مشکاة یعنی حضرت أم الائمه فاطمة (عليها السلام) به ظهور می رسند، امام حسن و امام حسین (عليهما السلام) اند که اولین ظهور، حضرت حسن بن علی (علیه السلام) می باشد. ◀️نکته ای که در این شریفه دیده می شود، به کار برده شدن مصباح در دو قالب عام و خاص است : «مصباحٌ» (با تنوین) و «المصباح» (با ال تعریف). 🖋مقصود از «مصباحٌ» در اولین ظهور از مشکات فاطمی، «نور نبوت» است و مقصود از «المصباح» در دومین ظهور، «امامت» است. چنانکه در تفاسیر مأثوره وارد شده است: ➖عن ابی عبدالله (علیه السلام): فِيها مِصْباحٌ‏ قَالَ فِيهِ نُورُ الْعِلْمِ يَعْنِي النُّبُوَّةَ (۲) ➖عن ابی جعفر (علیه السلام): الْمِصْبَاحُ هُوَ الْإِمَامُ (۳) ⏪به عبارت دیگر ، آن وجود مقدسی که از کوثر فاطمی به ظهور رسیده و أشبه برسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) هستند، حضرت السید حسن بن علی (علیه السلام) است که جميع خصال محمدی در وجود ایشان بروز و ظهور یافت. ⏪اما آن وجود مقدسی که نسل امامت در عقب ایشان نهاده شد، حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) می باشند. همانطور که در شریفه ۲۸ سوره مبارکه زخرف ذکر شده است: «و جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في‏ عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُون‏» (سوره زخرف، آیه ۲۸) که مقصود قرار داده شدن امامت در نسل امام حسین (علیه السلام) است: إنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) (۴) ✔️قرار داده شدن کلمه طیبه ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام) در وجود حضرت سیدالشهداء (علیه السلام)، ولایت حسینی را سبب گردید که این امر در عوض شهادت آن حضرت بود: چنانکه در ادعیه مخصوصه ایشان وارد شده است: الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ (۵): در عوض شهادتشان، امامت در نسل آن حضرت قرار داده شد. و نیز در روایتی دیگر به همین مضمون وارد شده است: أنَّ اللَّهَ عَوَّضَ الْحُسَيْنَ (علیه السلام) مِنْ قَتْلِهِ أَرْبَعَ خِصَالٍ جَعَلَ ..الْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ (۶) ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ⏪مصْباحٌ‏ : نُورُ النُّبُوَّةَ یعنی الحسن (علیه السلام). لذا همانطور که بیان شد، اولین ظهور از مشکات فاطمی که جمیع خصال محمدی و از جمله سیادت حضرت سیدالمرسلین محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) در ایشان جمع است و در اتم معنا به ظهور رسیده است، حضرت السید السبط الاکبر حسن المجتبی (علیه السلام) می باشند. چنانکه نقل شده است: كانَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ (علیه السلام) عَلَيْهِ سِيمَاءُ الْأَنْبِيَاءِ (۷): حسن بن علی (علیه السلام) دارای سیمای انبیاء بود. ☑️همچنین حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) خود بر این مطلب تاکید فرموده و فرموده اند: أمَّا الْحَسَنُ فَإِنَّ لَهُ هَدْيِي وَ سُؤْدُدِي (۸): تمام سیادت و سیرت من برای حسن (علیه السلام) است؛ إِنَّ ابْنِي هَذَا سَيِّد (۹): این فرزند من «السیّد» است. ☑️و نیز حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: و كَانَ الْحَسَنُ أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) خُلُقاً وَ سُؤْدُداً وَ هَدْياً (۱۰): همانا شبیه ترین فرد به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هم از منظر خُلق و هم سیادت و هم سیرت ، حضرت حسن المجتبی (علیه السلام) بود. 🖋لذا اولین مصباح از مراتب ظهور و نزول مشکات فاطمی که صاحب جمیع خصال و سیره نبوی و سیادت محمدی است،‌ حضرت السید السبط الاکبر حسن المجتبی (علیه السلام) می باشند که با ظهورشان سر منشأ سادات گردیده و موجب ظهور نسل ذراری حضرت ذراری حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) و تکثر نسل سادت در عالَم شده اند. لذا آن حضرت ملقب به «سیّد السادت» هستند. ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا (۱). البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۴؛ ص۶۷؛ الكافي ؛ ج‏۱ ؛ ص۱۹۵‌؛ تفسير القمي ؛ ج‏۲ ؛ ص۱۰۳ (۲). التوحيد (للصدوق) ؛ ص۱۵۷ (۳). الهداية الكبرى ؛ ص۳۶۰ (۴). الخصال ج۱ ؛ ص۳۰۵؛ كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج۲ ؛ ص۳۵۹؛ تفسير القمي ؛ ج۱ ؛ ص۱۶۴ (۵). فرازی از دعای مخصوص سوم شعبان (۶). وسائل الشيعة، ج۱۴ ص: ۵۳۷ (۷).بحار الأنوار، ج۴۳ ص: ۳۳۹ (۸).الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏۲ ؛ ص۷ (۹).بحارالأنوار، ج ۴۳، ص ۲۹۸ (۱۰). الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏۲ ؛ ص۶ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨فلَمَّا أَتاها نُودِيَ مِنْ شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَنْ يا مُوسى‏ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمين‏ (سوره مبارکه قصص، آیه ۳۰) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔘شریفه ۳۰ سوره مبارکه قصص، یکی از آیاتی است که در بطن خود به شأنی از شئون حضرت السید السبط الاکبر حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) اشاره دارد : شجر أخضر که در سرزمین بقعه المبارکة واقع شده و شهود ربّ از نار مشتعل شده از آن، صورت می پذیرد. ◀️خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن، شجر اخضر را منشأ و مبدأ نار یعنی نور معرفی می نماید: «الَّذي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُون‏» (سوره یس،‌آیه ۸۰) ✔️به عبارت دیگر نار، در شجر اخضر پنهان است و سپس از بطن آن به ظهور می رسد؛ چنانکه حضرت حسن بن علی الزکی العسکری (علیه السلام) در تفسیر این شریفه فرمودند: أَكْمَنَ النَّارَ الْحَارَّةَ فِي الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ الرَّطْبِ ثُمَّ يَسْتَخْرِجُهَا (۱) : خداوند عزوجل حرارت نار را در شجر اخضر، پنهان نگه داشت و سپس از بطن آن استخراج نمود. ◀️شجره ای که در بقعة المبارکة مکان دارد، در یک بطن و معنا، دلالت دارد بر وجود حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم): ➖..مِنْ شاطِئِ الْوادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ ..(سوره قصص، آیه ۳۰) ➖قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) : الشَّجَرَةُ هِيَ مُحَمَّدٌ (صلى الله عليه و آله و سلم‏) (۲): مقصود از شجره، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) است. ⏪و در بطن و معنایی دیگر،‌ دلالت دارد بر وجود حضرت اشبه الناس برسول، وارث جمیع خصال محمدی،‌ السید السبط الاکبر، حسن بن علی المجتبی (علیه السلام). آن وجود مقدسی که سیادت حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) برای اوست و رنگ سبز نیز در شجر الاخضر، (در یک وجه) دلالت دارد بر خصلت سیادت و بلکه سیدالسادت بودن حضرت حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) یعنی سرمنشأ ظهور نسل سادات بودن. ➖أمَّا الْحَسَنُ فَإِنَّ لَهُ هَدْيِي وَ سُؤْدُدِی (۳) ➖إنَّ ابْنِي هَذَا سَيِّدِ (۴) ☑️چنانکه در شریفه ۳۵ سوره نور، خصوصیتی که برای شجرة بیان می شود، مبارکة است و معنای مبارکة ، کثیرالخیر است و حضرت حسن الزکی (علیه السلام) ، اولین ظهور و منشأ در پیدایش نسل سادات هستند: «...يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضي‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ» (سوره مبارکه نور آيه ۳۵) ▫️مبارَكٌ‏ یعنی كثير خيره‏ (۵) ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ☑️خصوصیت خضراء و سبز بودن، علاوه بر مفهوم سیادت، بر حیات و طروات و منبع حیات بودن نیز دلالت دارد : ▫️فالأخضر قدرته على إيجاد الممكنات و إفاضة الأرواح التي هي عيون الحياة و منابع الخضرة (۶) 🖋هر آنچه که روح و حیات و طراوت در عالَم است، از نور سبز نشأت گرفته است ؛ چنانکه امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند که تمام سبزی های عالَم ، از نور سبز عرش به ظهور رسیده اند و مقصود از عرش،‌ در این بطن،‌ نور ولایت است: ▫️إنَّ الْعَرْشَ خَلَقَهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنْ أَنْوَارٍ ...وَ نُورٍ أَخْضَرَ مِنْهُ اخْضَرَّتِ الْخُضْرَةُ (۷) ▫️أن العرش هو نور الولایة (۸) 🔰لذا «الشجر الأخضر» دلالت بر آن وجود مقدسی دارد که هم متصف به شأن سیدالسادات هستند و هم هر آنچه که روح و حیات است، از بطن آن به ظهور می رسد: يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ ..يَكادُ زَيْتُها يُضي‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ (سوره نور، آيه ۳۵) ✔️این نار و نور، همان آتش عشق است که عشق تنها در کربلای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) معنا پیدا می کند: ها هُنا مَصَارِعُ عُشَّاق (۹). ◀️نار همان حُرم و حرارتی که در قلوب مؤمنین از شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) به ودیعه گذاشته است و این حُرم در نتیجه ی صلح حسنی (علیه السلام) است؛ به عبارت دیگر از سبزی صلح حسنی، سرخی عشق حسینی نشأت گرفت: ▫️إنَ‏ لِقَتْلِ‏ الْحُسَيْنِ‏ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً (۱۰) ✔️به گونه ای که نه سبزی شجر سبب خاموشی نار می شود و نه حرارت نار سبب از بین رفتن سبزی شجر؛ چنانکه در تفسیر ذیل شریفه ۳۰ سوره قصص وارد شده: شجرة خضراء من أسفلها إلى أعلاها يتوقد فيها نار بيضاء ...لم تكن الخضرة تطفئ النار و لا النار تحرق الخضرة (۱۱) ✔️شجری که منشأ نار است و به سبب نار، شهود ربّ یعنی نائل آمدن خلق به مقام شهود و شهادت ممکن گردیده است. ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 🔘مطابق شریفه ۳۰ سوره مبارکه قصص «..في الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ..» (شریفه محط بحث) این شجر، در سرزمینی به نام «بقعة المبارکة» واقع شده ؛ زمینی که به دلیل معدن الوحی و الرسالة بودن آن، «مبارک» نامیده می شود: ▫️ إنما كانت مباركة لأنها معدن الوحي و الرسالة و كلام الله تعالى (۱۲) ◀️سرزمینی که صورت قبر حضرت السید السبط الاکبر ، اشبه الناس برسول الله، حسن المجتبی (علیه السلام) در آن واقع شده ، همان «جنة البقیع» در مدینه منوره است. ☑️چنانکه در وجه تسمیه «بقیع» بیان شده که بقیع به زمینی اطلاق می شود که «شجر» در آن واقع شده باشد ؛ به گونه ای که بدون وجود شجر، نام «بقیع» بر آن زمین گذاشته نمی شود: ➖البقیع من الأرض ؛ المكان المتّسع، و يقال الموضع الذي فيه شجر ➖ولایسمّی بقیعاً إلاّ و فیه شجر 🖋لذا شریفه ۳۰ سوره مبارکه قصص در بطن خود، به شأن «الشجر الاخضر» بودن حضرت السید الزکی حسن المجتبی (علیه السلام) و «بقعه مبارکة» بودن مضجع شریف ایشان اشاره می نماید. «جنة البقیع» سرزمینی است که هر کس اراده سیر در مراتب شهود را دارد، باید از آن شروع نماید و از آن وادیِ مقدس، به سمت کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و مصرع عشاق گام بردارد تا به واسطه ی آتش عشق، شهود برایش حاصل شود: فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَنْ.. أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمين‏. ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱). التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص: ۵۲۸؛ الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) ؛ ج‏۱ ؛ ص۲۲ (۲). كتاب المزار- مناسك المزار(للمفيد) ؛ النص ؛ ص۱۵؛ بحار الأنوار ؛ ج‏۹۷ ؛ ص۲۲۹ (۳). الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏۲ ؛ ص۷ (۴). بحارالأنوار، ج ۴۳، ص ۲۹۸ (۵). تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج‏۸ ؛ ص۴۲۳ (۶). مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول ؛ ج۱ ؛ ص۳۴۹ (۷).الكافي ؛ ج‏۱ ؛ ص۱۲۹؛ بحار الأنوار ، ج۴ ص: ۴۱ (۸). مستدرک سفینة البحار، ج۷ ص۱۵۷ (۹). بحار الأنوار ؛ ج‏۴۱ ؛ ص۲۹۵ (۱۰). مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج‏۱۰ ؛ ص۳۱۸ (۱۱). بحار الأنوار ؛ ج‏۱۳ ؛ ص۸۹ (۱۲).بحار الأنوار ؛ ج‏۵۷ ؛ ص۲۰۲ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) في القرآن ✨«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون» {خداوند متعال به عدل و احسان و بخشش به خويشاوندان أمر مى‌ کند و از فحشا و منکر و ظلم نهى مى‌ نماید} (سوره مبارکه نحل آیه ۹۰) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳یکی از اوصاف و شئونات ذاتی حضرت السید السبط الاکبر حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) در آیات حضرت قرآن «احسان» است. ◀️خداوند عزوجل در شریفه ۹۰ سوره مبارکه نحل، به «احسان» امر می نماید که این احسان در تنزیل (وجه ظاهر شریفه) به «تفضّل» معنا می شود ؛ چنانکه فرمودند: فَالْعَدْلُ الْإِنْصَافُ وَ الْإِحْسَانُ التَّفَضُّل (۱) : مقصود از عدل،‌انصاف است و مقصود از احسان،‌ تفضّل می باشد. 🖋إحسان از نظر لغوی، از ریشه «حُسن» است که به «جامع خیر و نیکی و کلّ معروف» معنا می شود و «فوق عدل» می باشد: «لفظ الإحسان، جامع لكل خير» (۲) و «كلّ معروف إحسان‏» (۳). ☑️حقیقت «احسان» در محکم معنا، به ولایت حضرت اب الائمه امیرالمومنین علی (علیه السلام) دلالت دارد؛ چنانکه از لسان حضرات مبیّنان کلام الله (علیهم السلام) در تفسیر ذیل شریفه فوق وارد شده است: وَ الْإِحْسانِ‏ وَ هُوَ عَلِيٌ‏ (علیه السلام) (۴) ؛ وَ الْإِحْسَانُ وَلَايَةُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (۵). 📃به عبارت دیگر، ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) همان کلّ خیر و کلّ معروف می باشد : « نَحْنُ أَصْلُ‏ كُلِ‏ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا كُلُّ بِرٍّ فَمِنَ الْبِرِّ » (۶) که عرضه شدن آن بر بندگان، تفضلّی است از جانب خداوند بر ایشان. بندگان نه به شایستگی خویش (عدل) ، بلکه به تفضّل الهی است که از نعمت ولایت برخوردار می شوند و لذا ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام)، از تفضّل الهی نسبت به بندگان است و به عبارت دیگر «احسان الله» می باشد. ✔️بدین سبب است که شیعیان و معتقدان به ولایتشان، در آیات حضرت قرآن به «محسنون» نامیده شده اند: «وَ الْإِحْسَانُ عَلِيٌّ (علیه السلام) وَ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقَدْ أَحْسَنَ وَ الْمُحْسِنُ فِي‏ الْجَنَّة» (۷) : هر آنکه ولایت علی (علیه اسلام) را داشته باشد، إحسان کرده و محسن در بهشت می باشد. ⏪بروز و ظهور حقیقت «احسان» در وجود مبارک حضرت امام «حسن» بن علی المجتبی (علیه السلام) است و این حقیقت در وجود مبارک ایشان تجلی یافته است. 🔘مؤید این مطلب، کلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) است در خصوص وجه تسمیه امام حسن (علیه السلام) به نام مبارک «حسن» که فرمودند: ▫️سمي الحسن (علیه السلام) حسناً لأن بإحسان الله قامت السماوات والارض, والحسن مشتق من الإحسان، وعلي والحسن إسمان مشتقان من أسماء الله تعالى (۸) ▪️امام حسن (علیه السلام) ،‌ «حسن» نامیده شد، چرا که به واسطه «احسان خداوند» است که آسمانها و زمین برافراشته شده و حسن، از احسان مشتق شده است و «علی» و «حسن» دو نامی هستند که از اسماء خداوند مشتق شده و نشأت گرفته اند. 🖋مطابق این حدیث شریفه نبوی، «حسن» مشتق شده از «احسان» می باشد و نظام هستی بر مبانی احسان الهی است؛ همانطور که در آيات حضرت قرآن تصریح شده است: «..فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقين‏» (سوره مؤمنوان آیه ۱۴)؛ «الَّذي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقَهُ..» (سوره سجده آيه ۷). ⏪چنانکه یکی از اسماء حسنای الهی، «مُحسن» است و ارتباط میان این اسم حسنای الهی و حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) در این فرمایش نورانی ذکر شده که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: ▫️شقَّ لَكَ يَا حَسَنُ اسْماً مِنْ أَسْمَائِهِ فَهُوَ الْمُحْسِنُ وَ أَنْتَ حَسَنٌ (۹) ▪️ای حسن! خداوند برای تو اسمی از اسماء خودش را قرار داده است؛ پس او «محسن» است و تو «حسن» هستی 🖋به عبارت دیگر «احسان خداوند» نسبت به تمام خلق، در وجود مبارک حضرت امام حسن (علیه السلام) معنا می یابد و به بروز و ظهور اکمل و مطلق رسیده است. ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ⏪تمام سیره و محیای حضرت امام حسن المجتبی (علیه السلام) بر مبنای «احسان» بوده است و این شأن ذاتی و مخصوص حضرتشان می باشد و ائمه (علیهم السلام) وارثان این خُلق و حلم حسنی بوده اند: و الحِلمِ الحَسَنِیَّة (۱۰). چنانکه در حدیثی از لسان مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) تصریح شده است: إِنْ أَحْسَنَ الْحَسَنِ الْخُلُقُ الْحَسَنُ (۱۱): برترین احسان، خُلق حَسن است. 🖋به جهت تبیین بیشتر معنای «احسان» در اینجا به احادیثی در این باب اشاره می نماییم ؛ حقائقی که جز در خصوص حضرت امام حسن (علیه السلام) و سیره و محیای آن حضرت، ظهور اکمل نداشته است: ✔️الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِي‏ءِ أَحْسَنُ الْفَضْلِ (۱۲) : احسان نسبت به خطاکار، برترین تفضل است. ◽️این وجه از احسان در سیره امام حسن مجتبی (علیه السلام) را می توان در خصوص جاهلان و ناآگاهان از شأن و مقامشان دید که سبب دلنرمی و جلب محبت نسبت به امام و توبه و پشیمانی ایشان از جسارت می شد [به عنوان نمونه مراجعه شود به نحوه برخورد امام با فرد شامی (۱۳)] ✔️الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِي‏ءِ يَسْتَصْلِحُ الْعَدُوَّ (۱۴): احسان نسبت به گنهکار سبب اصلاح دشمن می گردد. ◽️بروز و ظهور این وجه از احسان را می توان در صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) مشاهده نمود که آن حضرت با این احسانی که در حق مسلمانان نمودند، آنان را از گزند دشمن (معاویه لعین) حفظ کردند (هر چند مسلمانان معرفت کافی نسبت به امام خویش نداشته و در عدم وفاداری نسبت به امام گنهکار بودند) ◽️چنانکه فرمودند: إِنَّ مُعَاوِيَةَ نَازَعَنِي حَقّاً هُوَ لِي فَتَرَكْتُهُ لِصَلَاحِ الْأُمَّةِ وَ حَقْنِ دِمَائِهَا (۱۵)؛ معاویه (لعنة الله علیه) در حقی که از آن من بود با من ستیز کرد و من برای صلاح امت و جلوگیری از ریختن خونشان آن را واگذاردم. ✔️رأْسُ الْإِحْسَانِ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُؤْمِنِينَ (۱۶): رأس احسان، احسان نسبت به مؤمنین است. ◽️حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) با امر صلح، «عزّت» را برای مؤمنین به ارمغان آوردند و این برترین احسان و تفضّل در حق ایشان بود؛ چنانکه فرمودند: لَكِنِّي مُعِزُّ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي لَمَّا رَأَيْتُكُمْ لَيْسَ بِكُمْ عَلَيْهِمْ قُوَّةٌ سَلَّمْتُ الْأَمْرَ لِأَبْقَى أَنَا وَ أَنْتُمْ بَيْنَ أَظْهُرِهِمْ كَمَا عَابَ الْعَالِمُ السَّفِينَةَ لِتَبْقَى لِأَصْحَابِهَا (۱۷): ➖من عزّت بخش مؤمنان هستم و آن هنگام که دیدم شما توان مقابله با دشمن را ندارید، امر (خلافت) را واگذاردم تا من و شما در میانشان سالم و محفوظ باقی بمانیم ؛ همچنان که آن عالم (خضر نبی) کشتی را سوراخ کرد تا صاحبان آن محفوظ بمانند . ☑️لذا همانطور که بیان شد، خداوند عزوجل در شریفه ۹۰ سوره مبارکه نحل، به «احسان» یعنی «کلّ معروف، جامع خیر و نیکی» أمر می نماید که مقصود از این أمر، هدایت و دلالت بندگان به سوی آن وجودی است که معنا و ظهور حقیقت «احسان» می باشد و احسان ، جز در وجود ایشان تجلی نیافته است. بدین جهت است که در هنگام ولادتشان به امر الهی به «حسن» ملقب شدند تا با نام مبارکشان دلالت کننده بر این حقیقت باشند: قَالَ [الله تبارک و تعالی] سَمِّهِ الْحَسَنَ فَسَمَّاهُ الْحَسَنَ (۱۸). ✨یا مُحسِن بحَقّ الحَسن (علیه السلام)... ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).معاني الأخبار ؛ النص ؛ ص۲۵۷ (۲). مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏ ۶، ص ۵۸۶ (۳) غرر الحكم و درر الكلم، ص ۵۰۷ (۴). تفسير فرات الكوفي ص۲۳۶؛ بحار الأنوار؛ ج۲۳ ؛ ص۲۶۸ (۵).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۲۶۴ (۶).الكافي ؛ ج۸ ؛ ص۲۴۲ (۷).بحار الأنوار ، ج۲۴ ص۱۹۰ (۸).بحار الأنوار ج ۴۳ ص ص۲۵۲؛ مائة منقبة من مناقب أمير المؤمنين و الأئمة ؛ ص۲۱ (۹).بحار الأنوار ؛ ج۳۷ ؛ ص۴۷؛ معاني الأخبار ؛ النص ؛ ص۵۵ (۱۰). مفتاح الجنان (للمجلسی)؛ ص۴۰۴ [ فرازی از صلوات خواجه نصیر] (۱۱).الخصال ؛ ج۱ ؛ ص۲۹ (۱۲).تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ؛ ؛ ص۳۸۸ (۱۳).كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة) ؛ ج۱ ؛ ص۵۶۱ (۱۴).تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ؛ ؛ ص۳۸۸ (۱۵).بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۰ (۱۶).تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ؛ ؛ ص۳۸۹ (۱۷).بحار الأنوار ؛ ج۷۵ ؛ ص۲۸۷ (۱۸).بحار الأنوار ؛ ج۴۳ ؛ ص۲۳۸ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْن» {پروردگار دو مشرق و دو مغرب}‏ (سوره مبارکه الرحمن آیه ۱۷) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔘شریفه ۱۷ سوره مبارکه الرحمن، به شأنی از شئون و فضائل حضرت السید الزکی حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) اشاره می نماید. حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: ▫️«رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ‏ » الْمَشْرِقَيْنِ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام وَ الْمَغْرِبَيْنِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ (علیهما السلام) (۱) ▪️مقصود از «مشرقین» وجود مبارک حضرت رسول اکرم و امیرالمومنین علی (علیهما السلام) هستند و مقصود از «مغربین» وجود مبارک امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) می باشند. 🖋«مشرق» در آفاق به محل طلوع و اشراق نور خورشید اشاره دارد و «مغرب» به محل غروب یعنی مکانی که شعاع انوار خورشید در آنجا مستتر گردیده و حدّ و انتهای اشراق خورشید می باشد. چنانکه یکی از معانی لغوی «غرب» شیء، «حدّ» آن شیء است و حدّ‌ روشنایی خورشید، مغرب می باشد؛ الغرب: حدّ الشي‏ء. ◀️مطابق تفاسیر مأثوره ،‌ «مشرق» دلالت دارد بر وجود انبیاء (علیهم السلام) و «مغرب» دلالت دارد بر وجود اوصیاء (علیهم السلام). چنانکه حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) در تفسیر شریفه ۴۰ سوره مبارکه معارج فرمودند: ✨«فلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُون» (سوره معارج آيه ۴۰) ▫️الْمَشَارِقُ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْمَغَارِبُ الْأَوْصِيَاءُ (۲) : مقصود از مشارق، انبیاء هستند و مقصود از مغارب، اوصیاء می باشند. ☑️«مشرق» یعنی وجود مبارکی که از آن وجود، دین و انوار هدایت و علوم الهی به بروز و ظهور می رسد و «مغرب» دلالت دارد بر وجود مبارک وصیّ که میراث نبوت در قلب و سینه او مستقر و مستتر می گردد. 🖋در کلام مفسرین ذیل این آیات مبارکات وارد شده است: ➖إنما كنى عن المشارق بالأنبياء لأن أنوار هدايتهم و علومهم تشرق على أهل الدنيا كإشراق الشمس‏ و كنى عن المغارب بالأوصياء لأن علوم الأنبياء إذا أشرقت في أيام حياتهم تغرب عند وفاتهم في حجب قلوب الأوصياء (۳) ➖همانا از انبیاء به مشارق تعبیر شده ،‌ چرا که انوار هدایت و علومشان بر مردم همچون خورشید اشراق دارد و از اوصیاء به مغارب تعیبر شده ؛ چرا که علوم انبیاء پس از زمان حیاتشان ، در قلوب اوصیاء مستتر و محجوب می گردد. ⏪لذا «مشرق» در مطلق معنا بر وجود مبارک حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) دلالت می نماید؛ اما از آنجا که امیرالمومنین علی (علیه السلام) «نفس» پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) میباشند (۴) و هدایت الهی با ولایت ایشان تعریف می شود و حقیقت دین و اکمال آن با ولایت آن حضرت است «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلام‏ (سوره مائده آيه ۳)» ، در شریفه محط بحث (سوره الرحمن آیه ۱۷) از ذوات مقدسه محمد و علی (علیهم السلام) به دو «مشرق» تعبیر شده است. ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 📃نکته حائز اهمیت این است که مطابق کلام اهل بیت (علیهم السلام)، به کار برده شدن «مشرق» و «مغرب» در قالب تثنیه، بر دو «مشرق» دلالت دارد که برای هر مشرقی، «مغربی» متناظر با آن وجود دارد (۵). ➖مطابق تفسیر (که پیشتر اشاره شد)، یکی از دو مغرب [در عبارت «مغربین»] اشاره دارد بر وجود مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) و دیگری بر وجود مبارک امام حسین (علیه السلام). ✔️«مغرب» متناظر با «مشرق» ای که به وجود مبارک حضرت محمد مصطفی (صلوات الله علیه) دلالت می نماید، حضرت أشبه الناس برسول الله، سبط اکبر پیامبر، امام حسن (علیه السلام) هستند : الحسن (علیه السلام) أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) خُلُقاً وَ سُؤْدُداً وَ هَدْياً (۶). ✔️و «مغرب» متناظر با «مشرق» ای که به امیرالمومنین علی (علیه السلام) دلالت دارد، وجود مبارک حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) هستند که بروز و ظهور ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) در کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) به حدّ و نهایت خود رسید و سرّ ولایت ، در أسرار کربلاء مستتر گردید. 📜لذا در آيات حضرت قرآن،‌ «مغرب» به یکی از شئونات و فضائل حضرت السید الزکی حسن المجتبی (علیه السلام) اشاره دارد: ➖آن وجود مبارکی که صاحب سیمای انبیاء بودند: كانَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ (علیه السلام) عَلَيْهِ سِيمَاءُ الْأَنْبِيَاءِ (۷) ➖و وارث تمامی خصائص حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین (صلوات الله علیه): یعنی جمیع خصائص انبیاء‌ که در اکمل وجه در حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) جمع بودند،‌ در وجود وصیّ ایشان حضرت اشبه الناس برسول الله ، حسن المجتبی (علیه السلام) مستقر گردید و ایشان وارث هیبت محمدی و صاحب سیادت محمدی (صلوات الله علیه) بودند: أَمَّا الْحَسَنُ فَلَهُ هَيْبَتِي وَ سُؤْدُدِي(۸). ☑️لذا «شمس نبوت» که از مشرق محمدی (صلوات الله علیه) طلوع نمود ، در وجود مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) مستقر گردیده و به معنای اتم خود رسید. ☑️و «شمس ولایت» که از مشرق علوی (علیه السلام) طلوع نمود، در کربلای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) به ظهور تام رسید و حقیقت ولایت در وجود مبارکشان، به اکمل و اتم معنا مستتر بود. ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱) . البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵؛ ص ۲۳۳؛ تفسير القمي ؛ ج۲ ؛ ص۳۴۴ (۲) .البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵؛ ص۴۹۳؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ص۷۰۰ (۳) . تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ؛ ص۷۰۰؛ بحار الأنوار ؛ ج‏۲۴ ؛ ص۷۷ (۴) . الخصال ؛ ج‏۲ ؛ ص۴۹۶؛ بحار الأنوار ؛ ج۳۸ ؛ ص۲۹۶ (۵) . البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۴۹۳ (۶) . الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ؛ ج‏۲ ؛ ص۶ (۷) . بحار الأنوار، ج۴۳ ص: ۳۳۹ (۸) .مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج‏۳ ؛ ص۳۹۶ ❇️ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها * وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها» {قسم به خورشید و گسترش نور آن در صبحگاهان* قسم به ماه هنگامی که از پی آن بر آید‏} (سوره مبارکه شمس آیات ۱ و ۲) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا ⬅️ قسمت اول 🔳از شئونات و فضائل حضرت السید السبط الاکبر امام حسن المجتبی (علیه السلام) در آیات حضرت قرآن «قمر» است که این شأن در آیه دوم سوره مبارکه شمس ذکر گردیده ؛ چنانکه حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: ▫️الشَّمْسُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام ... وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام (۱) ▪️مقصود از شمس ،‌ وجود مقدس امیرالمومنین علی (علیه السلام) و مقصود از قمر، که در پی آن برآید، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) اند ☑️«قمر» از جمله آیات آفاقی است که به شأن هادی بودن آن در هنگام ليل (بهره بردن مردم از نور آن در شب) ، تصریح شده است: ➖«وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجا» (سوره نوح آيه ۱۶) ➖«هُوَ الَّذي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الْحِسابَ» (سوره یونس آیه ۵). 🖋این آیه آفاقی در بطن ،‌ در معنای عام، به وجود مبارک أئمه (علیهم السلام) دلالت می نماید : تاویل القمر بالائمه المعصومین (علیهم السلام) (۲)؛ ➖چنانکه حضرت امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: ▫️ إنَّمَا مَنْزِلَهًْ الْإِمَامِ فِی الْأَرْضِ بِمَنْزِلَهًْ الْقَمَرِ فِی السَّمَاءِ (۳): همانا منزلت امام در زمین ،‌ همانند ماه در آسمان است ؛ ➖ و نیز حضرت امام الرئوف علی بن موسی الرضا (علیه السلام) بیان نمودند: ▫️إنَّمَا هُوَ مِثْلُ الْقَمَرِ یَدُورُ فِی کُلِّ مَکَانٍ أَوْ تَرَاهُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ (۴): همانا وجود مقدس امام همانند ماه است که در هر مکان دور می‌زند و دیده می شود. ◀️در آيه شریفه محط بحث و در بطنی که «شمس» به وجود مقدس حضرت اب الائمه، امیرالمومنین علی (علیه السلام) دلالت دارد،‌ مقصود از «قمر» که در تِلو و در پی آن ظهور می نماید و هادی خلق است،‌ وجود مقدس امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) می باشند. ➖همانطور که حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: اقْتَدُوا بِالشَّمْسِ فَإِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَاقْتَدُوا بِالْقَمَر (۵): به شمس اقتدا کنید و پس از غیاب شمس، به قمر اقتدا نمایید. 🖋لذا در دعای ندبه خطاب به حضرت مولانا بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) می خوانیم: یا إبن الأقمار المُنیرة: ای فرزند ماه های درخشان. ⬅️ ادامه دارد ... ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا (۱).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵؛ ص۶۷۲؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۷۷۷ (۲).مستدرک سفینة البحار، ج ۸ ص ۵۸۹ (۳). بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج‏۱ ؛ ص۴۴۳ (۴).بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج‏۱ ؛ ص۴۴۳ (۵).بحار الأنوار، ج‏۲۴، ص: ۷۴؛ معانی الاخبار،‌ النص، ص۱۱۴ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها * وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها» {قسم به خورشید و گسترش نور آن در صبحگاهان* قسم به ماه هنگامی که از پی آن بر آید‏} (سوره مبارکه شمس آیات ۱ و ۲) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا ⬅️قسمت دوم 🔳همانطور که در قسمت قبل بیان شد، از شئونات و فضائل حضرت السید السبط الاکبر امام حسن المجتبی (علیه السلام) در آیات حضرت قرآن «قمر» است. شأن «قمر» هادی بودن آن در ليل است که در بطن ، در معنایی عام،‌ به وجود مبارک أئمه (علیهم السلام) دلالت می نماید (۱) ؛ اما در شریفه محط بحث و در بطنی که «شمس» به وجود مقدس حضرت اب الائمه، امیرالمومنین علی (علیه السلام) دلالت دارد،‌ مقصود از «قمر» که در تِلو و در پی آن ظهور می نماید و هادی خلق است،‌ وجود مقدس امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) می باشند؛ چنانکه حضرت صادق آل محمد (علیه اسلام) در تفسیر ذیل این آیات فرمودند: الشَّمْسُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام ... وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام (۲). ⏪وجود مقدس حضرت سبط اکبر رسول خدا (صلوات الله علیه) ، امام حسن مجتبی (علیه السلام) اولین قمر از اقمار منیرة هستند که هدایت مطلق خلق در ولایت ،‌ تنها با اقتدا به وجود مبارکشان ممکن می گردید؛ آنچه که سیر در «لیل» یعنی امر مستورِ ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام) را برای خلق ممکن می کرد ، تمسک به سیره حسنی و اتجّاه به آن حضرت بود. 🖋تنها یاران مخلص ایشان که عده قلیلی بودند، حقیقتا به سیره حسنی متمسک و اتّجاه شان به وجود مقدس امامشان بود و بقیه یعنی آنانکه چه قبل از صدور امر صلح از لسان مبارک امام و چه بعد از آن، ملازم امام خویش نبوده و تسلیم امر ایشان نبودند، در زمره مقتدین به قمر منیر و متمسکین به سیره حسنی (علیه السلام) به شمار نمی رفتند. ☑️حضرت امام حسنی مجتبی (علیه السلام) در خصوص امر صلحشان که به تبعیت از سیره محمدی (صلوات الله علیه) صورت می پذیرفت، فرمودند: ▫️و قَدْ هَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ قَوْمِهِ وَ هُوَ يَدْعُوهُمْ إِلَى اللَّهِ حَتَّى فَرَّ إِلَى الْغَارِ وَ لَوْ وَجَدَ عَلَيْهِمْ أَعْوَاناً مَا هَرَبَ مِنْهُمْ وَ لَوْ وَجَدْتُ أَنَا أَعْوَاناً مَا بَايَعْتُكَ .. أَنَا وَ أَبِي فِي سَعَةٍ مِنَ اللَّهِ حِينَ تَرَكَتْنَا الْأُمَّةُ وَ بَايَعَتْ غَيْرَنَا وَ لَمْ نَجِدْ أَعْوَاناً وَ إِنَّمَا هِيَ السُّنَنُ وَ الْأَمْثَالُ يَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً (۳) ▪️همانا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اگر اعوانی می یافت، از قومش به سوی غار فرار کرد و من هم اگر یارانی داشتم، با معاویه لعین صلح نمی کردم.. من و پدرم هم در سعه از جانب خداوند بودیم که امت ما را رها کرده و با غیر ما بیعت نمودند و ما یارانی نیافتیم و این همان سنن و امثالی است که برخی از برخی دیگر تبعیت می نمایند. 🖋عبارت پایانی این کلام نورانی که امام، امر صلحشان یعنی «سنت عدم محاربه با دشمنان» را از سیره و سنت هایی بر می شمرند که به تبعیت از جد شریفشان رسول خدا (صلوات الله علیه) و پدرشان امیرالمومنین علی (علیه السلام) انجام شده است، یکی از مصادیق «تلو» بودن قمر نسبت به «شمس» است که شریفه محط بحث به آن اشاره می نماید: «وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها». ✔️لذا آنچه که هدایت مطلق خلق و سیر آنان در امر ولایت را برای آنان فراهم می آورد، اتجّاه به حضرت السید الزکی، حسن بن علی (علیه السلام) یعنی اولین قمر از اقمار منیرة،‌ پس از وجود مقدس حضرت اب الائمه امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود. ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا (۱)..مستدرک سفینة البحار، ج ۸ ص ۵۸۹؛ بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج‏۱ ؛ ص۴۴۳ (۲). البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵؛ ص۶۷۲؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۷۷۷ (۳)..الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) ؛ ج‏۲ ؛ ص۲۸۹ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حُسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«وَ أَنْذِرْ عَشيرَتَكَ الْأَقْرَبين‏» (سوره مبارکه شعراء آیه ۲۱۴) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳از فضائل و شئونات حضرت امام حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) در آيات حضرت قرآن، «رهط الرسول» است. ☑️«رهط» از نظر لغوی به جمعی مخصوص از اقوام شخص اطلاق می شود که عُلقه و ارتباط میان ایشان ،‌ بیشتر و محکمتر از بقیه افراد آن قوم باشد: یظهر أنّ الرهط عدّة مخصوصة متجمّعة من بين القوم، و العلاقة و الارتباط و التعاطف بينهم أشدّ ممّا بين أفراد القوم. ⏪هنگامیکه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) به امر ذات اقدس اله ، مأمور شدند که رسالت خویش را میان اَقربین (اقوام و نزدیکان خود) علنی نموده و آنان را به اسلام دعوت نماید (۱) ، پس از کلام وحی «وَ أَنْذِرْ عَشيرَتَكَ الْأَقْرَبين‏»،‌ کلام دیگری از جانب ذات اقدس اله نازل شد و آن عبارت «‏ وَ رَهْطَكَ الْمُخْلَصِينَ» بود (۲) : و خویشاند خاص مُخلَص تو ای رسول. 🖋چنانکه حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) تصریح فرمودند که خداوند عزوجل در تنزیل (وجه ظاهر) آیات حضرت قرآن ، در دوازده مورد، به اصطفای آل محمد (علیهم السلام) اشاره نموده : فَسَّرَ الِاصْطِفَاءَ فِي الظَّاهِرِ سِوَى الْبَاطِنِ فِي اثْنَيْ عَشَرَ مَوْضِعاً وَ مَوْطِناً ؛ که یکی از آنها، آیات مبارکات سوره شعراء می باشد: فَأَوَّلُ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ‏ وَ رَهْطَكَ الْمُخْلَصِينَ» و سپس بیان نمودند که این کلام بر منزلتی رفیع و فضلی عظیم در خصوص آل محمد (علیهم السلام) دلالت دارد (۳). ✔️حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) در تبیین حقیقت معنای این کلام الهی فرمودند: ▫️في قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ رَهْطَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ» قَالَ عَلِيٌّ وَ حَمْزَةُ وَ جَعْفَرٌ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ آلُ مُحَمَّدٍ صلوات الله علیه خَاصَّةً (۴) ▪️قول خداوند عزوجل که می فرماید «و خویشان مُخلَص خود را» یعنی علی (علیه السلام) و حمزه و جعفر و حسن و حسین (علیهما السلام) و آل محمد (علیهم السلام) خاصّه. 🖋لذا «رهط الرسول» یکی از فضائل حضرت سبط اکبر امام حسن مجتبی (علیه السلام) در آيات حضرت قرآن است که این شأن بر معنایی اخص از قرابت ایشان با رسول خدا (صلوات الله علیه) دلالت دارد . ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۴ ؛ ص۱۸۸ (۲).الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص۵۲۴ (۳). الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص۵۲؛ بحار الأنوار ؛ ج۲۵ ؛ ص۲۲۰ (۴).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ؛ ص۳۹۱؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج۹ ؛ ص۵۱۵؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۴ ؛ ص۱۸۸ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حُسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها » {و سوگند به روز هنگامى‌ كه جلوه‌ گر شود} (سوره مبارکه شمس آیه ۳) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳از فضائل و شئونات حضرت امام حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) در آيات حضرت قرآن، «نهار» است. ☑️ در آیات حضرت قرآن به آیه آفاقی «نهار» (روز) قسم یاد شده است : «وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها » (سوره شمس آیه ۳)؛ وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها (سوره لیل آيه ۲) و وصف و خصوصیتی که برای آن بیان شده ،‌ آشکار نمودن خورشید است. ☑️ چنانکه به شأن «مُبْصِر» بودن آن نیز اشاره شده است : وَ النَّهارَ مُبْصِراً (سوره نمل آیه ۸۶) آنچه که ظلمت شب را برطرف نموده : ظهر بزوال ظلمة اللّيل‏ (۱) و بندگان به واسطه آن بینا شده و به اسباب مصالح و حیاتشان دلالت می شوند: أنّ من جعل النّهار ليبصروا فيه سببا من أسباب معاشهم لعلّه لا يخلّ بما هو مناط جميع مصالحهم في معاشهم و معادهم (۲) ◀️ آیه آفاقی «نهار» (روز) در بطن، در معنایی عام به وجود مبارک ائمه اطهار (علیهم السلام) از ذریة حضرت أم الائمه و الابرار فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) دلالت دارد ؛ بدین معنا که وجود مبارکشان، ظاهر کننده حقیقت دین می باشد؛ چنانکه حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: ▫️وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها قَالَ ذَلِكَ الْإِمَامُ مِنْ ذُرِّيَّةِ فَاطِمَةَ ع يُسْأَلُ عَنْ دِينِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَيُجَلِّيهِ لِمَنْ سَأَلَهُ فَحَكَى (۳): ▪️مقصود از روز و تجلّی آن، وجود مقدس امام از ذریه حضرت فاطمه (سلم الله علیها) است که دین رسول خدا (صلوات الله علیه) را بر هر کس که از ایشان سوال کند،‌ ظاهر و متجّلی می گرداند. ⏪ مطابق تفاسیر، یکی از دلالات و بطون «نهار» به وجود مقدس حضرت سبط اکبر رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم)، امام حسن مجتبی (علیه السلام) می باشد: ▫️وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها [قَالَ‏] الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام (۴) ▫️النَّهارِ إِذا جَلَّاها آلُ مُحَمَّدٍ (صلوات الله علیهم) وَ هُمَا الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام (۵) 🖋 حضرت امام حسن بن علی المجتبی (علیه السلام)، آن وجود مبارکی بودند که نجات و رهایی و رستگاری بندگان از ظلمات اعداء یعنی اباطیل و کفر بی امیه ملعون، در گرو تمسک به وجودشان و قرار گرفتن در معرض انوار امامتشان بود. ◀️ همانطور که در آیات محط بحث، آنچه که در مقابل نهار و روشنایی آن ذکر می شود، ظلمت شب و پوشش آن است که به اباطیل شجره ملعونة بنی امیّه دلالت می نماید: ➖«وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها» (سوره شمس آیه ۳) قَالَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام «وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها» (سوره شمس آیه ۴) قَالَ بَنُو أُمَيَّةَ (۶) ✔️مقصود از نهار،‌ وجود مقدس امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) هستند و مقصود از شب و پوشش آن، بنی امیه ملعون می باشند ➖«وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها» (سوره شمس آیه ۴) قَالَ: ذَلِكَ أَئِمَّةُ الْجَوْرِ ...فَغَشُّوا دِينَ رَسُولِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) بِالظُّلْمِ وَ الْجَوْر (۷) ✔️ «و به شب، آن هنگام که آن (روشنایی روز) را بپوشاند» ؛ مقصود ائمه جور (لعنة الله علیهم) هستند که دین رسول خدا (صلوات الله علیه) را با ظلم و جور پوشاندند. ◀️ ادامه دارد... ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱). تفسير الصافي ؛ ج‏۴ ؛ ص۷۷ (۲).تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج‏۹ ؛ ص۵۹۸ (۳).تفسير القمي ؛ ج‏٢ ؛ ص۴۲۴؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ؛ ص٧٧٨ (۴).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۶۷۱؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۷۷۹ (۵).تفسير فرات الكوفي ؛ ص۵۶۱ (۶).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۶۷۱؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۷۷۹ (۷).الكافي ، ج‏۸ ص: ۵۰ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها » {و سوگند به روز هنگامى‌ كه جلوه‌ گر شود} (سوره مبارکه شمس آیه ۳) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا ◀️قسمت دوم ☑️در قسمت قبل بیان شد که یکی از دلالات و بطون «نهار» به وجود مقدس حضرت سبط اکبر رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم)، امام حسن مجتبی (علیه السلام) می باشد: ▫️و النَّهارِ إِذا جَلَّاها [قَالَ‏] الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام‏ (۱)؛ النَّهارِ إِذا جَلَّاها آلُ مُحَمَّدٍ [ص‏] وَ هُمَا الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام (۲) ☑️آیه آفاقی نهار که برطرف کننده ظلمت شب و ظاهر کننده حق و حقیقت و مبصر (بینا بخش) می باشد، در یکی از دلالات خود ، به وجود مبارک حضرت امام حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) اشاره می نماید که نجات و رهایی مردم از ظلمات اعداء یعنی اباطیل و کفر بی امیه ملعون، در گرو تمسک به وجودشان و قرار گرفتن در معرض انوار امامتشان بود. همانطور که در آیات محط بحث، آنچه که در مقابل نهار و روشنایی آن ذکر می شود، ظلمت شب و پوشش آن است که به اباطیل شجره ملعونة بنی امیّه دلالت می نماید: ➖«وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها» (سوره شمس آیه ۳) قَالَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السلام «وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها» (سوره شمس آیه ۴) قَالَ بَنُو أُمَيَّةَ : مقصود از نهار،‌ وجود مقدس امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) هستند و مقصود از شب و پوشش آن، بنی امیه ملعون می باشند (۳) ➖«وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها» (سوره شمس آیه ۴) قَالَ: ذَلِكَ أَئِمَّةُ الْجَوْرِ ...فَغَشُّوا دِينَ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالظُّلْمِ وَ الْجَوْر: «و به شب، آن هنگام که آن (روشنایی روز) را بپوشاند» ؛ مقصود ائمه جور (لعنة الله علیهم) هستند که دین رسول خدا (صلوات الله علیه) را با ظلم و جور پوشاندند (۴) 🖋به عبارت دیگر، اباطیل شجره ملعونة بنی امیّه و شبهاتی که معاویة ملعون آنها را به کثرت رسانده بود ، تنها با روشنایی نهار یعنی براهینی که از لسان مبارک حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) در قالب خطبات بسیاری که از لسان مبارکشان صادر می شد، برطرف می گردید. ⏪چنانکه در موارد متعدد، نقاب از چهره اعداء برداشته و فرمودند: ▫️ایهَا الذَّاكِرُ عَلِيّاً أَنَا الْحَسَنُ وَ أَبِي عَلِيٌّ وَ أَنْتَ مُعَاوِيَةُ وَ أَبُوكَ صَخْرٌ وَ أُمِّي فَاطِمَةُ وَ أُمُّكَ هِنْدٌ.. (۵) ✔️آنکه نام علی را می بری! من حسن هستم و پسر او می باشم و تو معاویه ای و پدرت صخر است و مادر من فاطمه (سلام الله علیها) و مادر تو هند و جدم پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) و جدت حرب و جده ام خدیجه (سلام الله علیها) و جده ات نثیله است. خداوند لعنت کند از میان من و تو کسی را شهرتش کمتر، حسبش پست تر، شرش با سابقه تر و کفر و نفاقش قدیمی تر است ▫️و ايْمُ اللَّهِ لَا تُرَى أُمَّةُ مُحَمَّدٍ خَفْضاً مَا كَانَتْ سَادَتُهُمْ وَ قَادَتُهُمْ‏ فِي‏ بَنِي‏ أُمَيَّةَ... (۶) ✔️به خدا سوگند امّت پیامبر تا هنگامی که رهبر و پیشوایشان بنی امیه باشد، روی خوشی نخواهد دید؛ خداوند به سوی شما فتنه ای گسیل داشته که از آن بازداشته نمی شوید، تا اینکه بخاطر اطاعتتان از طواغیت و پناه بردن به شیاطین هلاک گردید ☑️و نیز در تبیین حق و حقیقت و معرفی وجود مقدس آل الله (علیهم السلام) فرمودند : ▫️نحْنُ فِيكُمْ كَالسَّمَاءِ الْمَرْفُوعَةِ وَ الْأَرْضِ الْمَدْحُوَّةِ وَ الشَّمْسِ الضَّاحِيَةِ.. (۷) ✔️ما اهل بیت (علیهم السلام) در میان شما همچون آسمان برافراشته، زمین گسترده و خورشید درخشان هستیم. 📃لذا آنچه که فلاح و رستگاری مؤمنان و حیات و صلاح ایشان را به همراه داشت، استمساک به امامت آن حضرت و تبعیت از سیره مبارکشان بود و بدین سبب از وجود مبارکشان در آیات حضرت قرآن به «نهار» تعبیر شده است. ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۶۷۱؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۷۷۹ (۲).تفسير فرات الكوفي ؛ ص۵۶۱ (۳).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۶۷۱؛ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ؛ ص۷۷۹ (۴).الكافي ، ج‏۸ ص: ۵۰ (۵).الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج‏۲، ص: ۱۵ (۶).بحار الأنوار ؛ ج‏۴۴؛ ص۴۲ (۷).بحار الأنوار، ج۴۳، ص۳۵۸ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ * وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ * وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ» «آیا برای او ذو چشم قرار ندادیم؛ و یک زبان و دو لب؛ و او را به راه خیر و شر هدایت کردیم» (سوره مبارکه بلد آیات ۸ تا ۱۰) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا ◀️قسمت اول 🔳«شفتین» در آیات حضرت قرآن ، به وجود مبارک امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) دلالت دارد. مطابق کلام حضرات ترجمان وحی الله (علیهم السلام) ذیل آیات فوق از سوره مبارکه بلد: ▫️في قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ‏ قَالَ قَالَ الْعَيْنَانِ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وَ اللِّسَانِ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الشَّفَتَانِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهم السلام وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ‏ إِلَى وَلَايَتِهِمْ جَمِيعاً وَ إِلَى الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِمْ جَمِيعاً (۱) ▪️مقصود از دو چشم، وجود مبارک رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) است و مقصود از زبان‌،‌ وجود مبارک امیرالمومنین علی (علیه السلام)؛ «شفتان» (دو لب) اشاره دارد به امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) و مقصود از هدایت شدن به دو راه، دلالت شدن بندگان به ولایت آل الله (علیهم السلام) و برائت و بیزاری جستن از اعداء ‌ایشان است. ◀️وجه تسمیه ذوات مقدسه محمد و علی و حسن و حسین (علیهم السلام) به عباراتی که در این آیات مبارکات در خصوص ایشان به کار برده شده است، در کلام مفسرین اینگونه تبیین گردیده که: ▫️أ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ‏ يبصر بها الضلال من الهدى و هو كناية عن النبي صلوات الله علیه كما تقدم‏ وَ لِساناً ينطق به و هو كناية عن أمير المؤمنين عليه السلام و يدل على ذلك قوله تعالى‏ وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا و قوله تعالى حكاية عن إبراهيم ع‏لیه السلام «وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ‏» و المعنى في القولين أمير المؤمنين عليه السلام و قوله‏ وَ شَفَتَيْنِ‏ لأن بهما يحصل النطق و الذوق و فيها حكم كثيرة و هما كناية عن الحسن و الحسين عليهما السلام كما تقدم لأنهما قوام الدين و نظام الإسلام و المسلمين‏ (۲) ➖«چشمان» کنایه از وجود مقدس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) است؛ چرا که بندگان به واسطه وجود آن حضرت ، مبصر به حقیقت شده و ضلالت را از هدایت تمییز و تشخیص دادند ➖«لسان» دلالت بر وجود مبارک امیرالمومنین علی (علیه السلام) دارد؛ از آنجا که در دیگر آیات حضرت قرآن نیز خداوند عزوجل آن حضرت را با اوصاف «لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا » (سوره مریم آيه ۵۰) و «لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ‏» (سوره شعراء آیه ۸۴) نامیده است؛ ➖«شفتین» (دو لب) اشاره به وجود مقدس امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) دارد؛ چرا که به واسطه لبان است که نطق حاصل می شود و وجود مقدس حسنین (علیهم السلام) قوام دین و نظام اسلام و مسلمین می باشند. 🖋به عبارت دیگر،‌ آنچه که لسان در مقام تکلّم و بیان آن می باشد، به واسطه لبان و انطباق دو لب با یکدیگر است که نطق حاصل شده و سرّ نهفته در زبان، ظاهر گردیده و برای مخاطب تفهیم می گردد. 〰️ادامه دارد.. ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص: ۷۷؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵ ؛ ص۶۶۲؛ تفسير القمي، ج‏۲، ص: ۴۲۳ (۲).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ص۷۷۴ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨«أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ * وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ * وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ» «آیا برای او دو چشم قرار ندادیم؛ و یک زبان و دو لب؛ و او را به راه خیر و شر هدایت کردیم» (سوره مبارکه بلد آیات ۸ تا ۱۰) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا ◀️قسمت دوم 🔳در تفسير ذیل آیات مبارکات فوق، بیان شد که «شفتین» به وجود مبارک امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) دلالت دارد: اللِّسَانِ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الشَّفَتَانِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهم السلام (۱) که در این قسمت به شرح بیشتر این مطالب می پردازیم. ⏪همانطور که در قسمت قبل نیز اشاره شد، «لسان» در آیات حضرت قرآن ، بر وجود مبارک حضرت اب الائمه ، المیرالمومنین علی (علیه السلام) دارد: ▫️«وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ» (سوره شعرأ آيه ۸۴) عن جعفر بن محمد (عليه السلام): «هو علي بن أبي طالب (عليه السلام (۲) ▫️و«.. جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا» (سوره مریم آیه ۵۰) عن ابی عبدالله (علیه السلام): يَعْنِى بِهِ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام (۳) ✔️گرچه «لسان الله الناطق» خصوصیت و صفتی مشترک میان همگی ائمه (علیهم السلام) است: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ..جَعَلَنَا عَيْنَهُ فِي عِبَادِهِ وَ لِسَانَهُ النَّاطِقَ فِي خَلْقِه » (۴) اما در آيه شریفه محط بحث که «لسان» به صورت خاص، دلالت بر حضرت اب الائمه امیرالمومنین علی (علیه السلام) دارد، از وجود مبارک حسنین (علیهما السلام) به «شفتین» تعبیر شده است که سرّ نهفته در لسان را ظاهر نموده و بر خلق تبیین و منکشف می سازند. ⏪به عبارت دیگر، آنچه که سبب گردید سرّ ولایت ولی الله الاعظم بر خلق تبیین شود، امامت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) بود ؛ سیره صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) که از بطن آن کربلای امام حسین (علیه السلام) ‌به ظهور رسید، با انطباق و با قرین یکدیگر شدن، سبب تبیین شدن امر ولایت بر شیعیان گردید. ☑️لذا «شفتین» در آیات حضرت قرآن ، به وجود مبارک حسنین (علیهما السلام) دلالت دارد. 🖋وجود مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) با نام مبارکشان «حَسَن»، نیز بر این شأن ذاتی شان دلالت می نمایند. نام مبارک «حَسن» به وجودی اطلاق می شود که اوصاف خیر و نیکویی و احسان در او جمع باشد (۵) و یکی از دلالات معنایی «شفة» ، «ثناء ‌حَسَن» است: يقال" له في الناس‏ شَفَةٌ" أي ثناء حسن (۶) آنکه صاحب لب در میان مردم است، بدین معناست که صاحب نام و یاد نیکو در میان مردمان می باشد. ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص: ۷۷؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۵؛ ص۶۶۲؛ تفسير القمي، ج‏۲، ص: ۴۲۳ (۲).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۴ ؛ ص۱۷۴؛ تفسير القمي ؛ ج‏۲ ؛ ص۱۲۳ (۳).كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج‏۱؛ ص۱۳۸ (۴).بحار الأنوار ؛ ج‏۲۴ ؛ ص۱۹۷ (۵).مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏ ۶، ص ۵۸۶ (۶).مجمع البحرين ؛ ج‏۶ ؛ ص۳۵۰ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨ «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ* تُؤْتي أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» «آیا ندیدى چگونه خداوند کلمه‌ی طیّبه را به درخت پاکیزه‌اى تشبیه کرده که ریشه‌ی آن [در زمین] ثابت و شاخه‌ی آن در آسمان است؛ هر زمان میوه‌ی خود را به اذن پروردگارش مى‌دهد و خداوند براى مردم مَثَل‌ها مى‌زند، شاید متذکّر شوند» (سوره مبارکه ابراهیم آیات ۲۴ و ۲۵) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا 🔳آیات مبارکات فوق، به شأنی از شئونات حضرت السید السبط الاکبر حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) دلالت می نماید. مراد از شجرة، شجره طیبة محمدی (صلوات الله علیه) است که ثمرات آن در معنایی عام، به وجود مبارک ائمه از فرزندان حضرت أم الائمة و الابرار فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) اشاره دارد و در معنایی خاص، به وجود مبارک امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) دلالت می نماید. همانطور که حضرات تراجمة وحی الله (علیهم السلام) در تبیین این آيات فرمودند: ▫️الشَّجَرَةُ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه أَصْلُهَا نَسَبُهُ ثَابِتٌ فِي بَنِي هَاشِمٍ وَ فَرْعُ الشَّجَرَةِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ غُصْنُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ علیها السلام وَ ثَمَرَتُهَا الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ علیهما السلام (۱) ▪️مقصود از شجره، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) است که نسب ایشان دربنی هاشم، استوار است. تنه آن درخت، علی (علیه السلام) است و شاخه آن فاطمه (سلام الله علیها) است و ثمراتش امامان از فرزندان علی و فاطمة (علیهم السلام) می‌باشند و نیز فرمودند: ▫️...وَ عُنْصُرُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ (۲) ▪️عنصر و جوهره ی آن شجرة، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند ▫️..وَ ثَمَرُهَا الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ [عَلَيْهِمُ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ وَ التَّحِيَّةُ وَ الْإِكْرَامُ‏] فَإِنَّهَا شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ (۳) ▪️ثمرات آن امام حسن و امام حسین (علیهمالسلام) هستند چرا که ایشان شجرة‌ نبوت می باشند ◀️مطابق احادیث شریف، حضرت ام الائمة و الابرار فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) عنصر یعنی «اصل و ریشه آن حسب و نسب شجره نبوی» هستند و ثمرات این شجرة، وجود مبارک حسنین (علیهم السلام) می باشند. به عبارت دیگر، حسب و نسب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) از حضرت کوثر (علیها السلام) که عنصر شجره محمدی هستند، به کثرت رسیده است و اولین ثمره آن ، وجود مبارک حضرت السید السادات حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) می باشند. 🖋 بنابراین از دلالات «ثمر» در این شریفه، شأن «سید السادات» بودن حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) است. اولین ثمر از ثمرات شجرة طیبة محمدی (علیهم السلام) که با ظهورشان سر منشأ سادات گردیده و موجب ظهور نسل ذراری حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) و تکثر نسل سادت در عالَم شده اند، حضرت السید السبط الاکبر حسن المجتبی (علیه السلام) می باشند که وارث سیادت محمدی (صلوات الله علیه) هستند. ➖چنانکه حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) بر این شأن سبط اکبرشان تأکید فرمودند:إنَّ ابْنِي هَذَا سَيِّدِ (۳) ➖و نیز حضرت فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) آن هنگام که در اواخر عمر شریف رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) از حضرتشان درخواست نمودند که چیزی از جانب خود به حسنین (علیهم اسلام) به ارث دهند، حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: أمَّا اَلْحَسَنُ فَإِنَّ لَهُ هَيْبَتِي وَ سُؤْدُدِي (۴): شکوه و بزرگی و سیادتم را به حسن (علیه السلام) میدهم. 🖋لذا اولین سرسلسله سادات، وجود مقدس حضرت حسن المجتبی کریم آل طه (علیه السلام) هستند که اولین ثمر از ثمرات شجرة طیبة محمدی (صلوات الله علیه) می باشند. 〰️ادامه دارد... ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱).تفسير القمي ؛ ج۱ ؛ ص۳۶۹؛ البرهان في تفسير القرآن، ج۳ ص۲۹۷ (۲). تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة ؛ ؛ ص۲۴۶ (۳). تفسير فرات الكوفي، ص: ۳۹۵ شواهد التنزيل لقواعد التفضيل ؛ ج۱ ؛ ص۴۰۶ (۴).بحارالأنوار، ج۴۳ ص۲۹۸ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup
❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️حسنُ الحَسَن (علیه السلام) فی القرآن ✨ «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ* تُؤْتي أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» (سوره مبارکه ابراهیم آیات ۲۴ و ۲۵) ا┅═✧❁▪️❁✧═┅ا ◀️قسمت دوم 🔳در قسمت قبل بیان شد که یکی از دلالات «ثمر» در این شریفه، به وجود مبارک حضرت السبط الاکبر حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) است که به شأن «سید السادات» بودن حضرتشان اشاره می نماید، یعنی اولین سرسلسله سادات که با ظهورشان سر منشأ سادات گردیدند ، حضرت حسن المجتبی کریم آل طه (علیه السلام) میباشند: ▫️وَ ثَمَرُهَا الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ (علیهم السلام) فَإِنَّهَا شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ (۱): ثمرات آن درخت که شجرة نبوت است، امام حسن و امام حسین (علیهمالسلام) میباشند. ⏪حضرت ام الائمه و الابرار فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره فرمودند: ▫️أنَا الشَّجَرَةُ الَّتِي تَأتي‏ أُكُلَها ؛ أعني الحسن و الحسین علیهما السلام (۲) ▫️من حقیقت آن درخت شناخته شده (شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ) هستم که هر زمان میوه خود را می دهد؛ که منظور امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) هستند 🖋یکی از نکات در شریفه محط بحث، قید «کلّ حین» است که تَأتي‏ أُكُلَها (ثمر شجرة ‌طیبة) به این قید مقیّد و با آن وصف گردیده است : ▫️عن النبی (صلی الله علیه و اله و سلم): تُؤْتِی أُکُلَها أَیْ تُعْطِی ثَمَرَهَا کُلَّ حِینٍ أَیْ کُلَّ وَقْتِ وَقَّتَهُ اللَّهُ لِإِثْمَارِهَا بِإِذْنِ رَبِّها أَیْ بِإِرَادَهًْ خَالِقِهَا (۳): «میوه خود را می دهد» یعنی ثمرش را عطا می کند؛ «در هر زمان» (کل حین) یعنی در مدت زمانی که خداوند برای آن ثمر معین نموده تا به اراده خالقش ظاهر گردد. ☑️مطابق کلام حضرات مبیّنان وحی (علیهم السلام)، «کلّ حین» در این شریفه، بر شش ماه دلالت دارد؛ چنانکه حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: ▫️الحين ستة أشهر؛ لأن الله يقول: «تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ‏» (۴): مقصود از «حین» شش ماه است از آنجا که خداوند عزوجل می فرماید: میوه خود را در هر حین می دهد. ✔️همانطور که بیان شد، ثمر ، در اولین ظهور بر وجود مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) و در ظهوری دیگری بر وجود مبارک امام حسین (علیه السلام) دلالت می نماید که حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام)، اولین ظهور نسل کثیر کوثری و فاطمی هستند که با قدوم مبارکشان پس از حضرت مادر، موجب ظاهر شدن این نسل کثیر از فرزندانشان شدند و پس از آن با قدوم مبارک حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) که سائر ائمه (علیهم السلام) از نسل ایشان هستند، مقدمات کثرت نسل سادات در عالَم فراهم گردید. ☑️فاصله زمانی که در آیات سوره مبارکه ابراهیم ،‌ برای این دو ظهور بیان گردیده، «کلّ‌ حین» است که بر شش ماه دلالت دارد. همانطور که در اقوال وارد شده که فصله زمانی میان ولادت (ظهور نورانی) حسنین (علیهما السلام)، به مدت یک حمل بوده است و حمل امام حسین (علیه السلام) شش ماه به طول انجامید: ▫️عن ابی عبدالله (علیه السلام): كَانَ بَيْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ علیهما السلام طُهْرٌ وَ كَانَ بَيْنَهُمَا فِي الْمِيلَادِ سِتَّةُ أَشْهُرٍ وَ عَشْراً (۵): ميان حسن و حسين عليهما السلام يك طهر فاصله شد و فاصله ميان ولادتشان شش ماه و ده روز بود. ▪️روي‏ أنه لم يكن بينه و بين أخيه إلا الحمل و الحمل ستة أشهر (۶): میان امام حسین (علیه السلام) با برادرش تنها به میزان یک حمل فاصله بود و حمل امام حسین (علیه السلام) شش ماه بود. ا┄┅═✧❁ منابع ❁✧═┅┄ا (۱). تفسير فرات الكوفي، ص: ۳۹۵ شواهد التنزيل لقواعد التفضيل ؛ ج۱ ؛ ص۴۰۶ (۲).الفضائل (لإبن شاذان قمی) ص۸۰؛ جنة العاصمة، ص ۱۴۲ (۳). بحارالأنوار، ج۶۴، ص۳۷ (۴).تفسير العياشي ؛ ج۲ ؛ ص۲۲۴؛ البرهان في تفسير القرآن، ج۳ ص: ۲۹۹؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج۷ ؛ ص۴۹۷ (۵).الكافي ؛ ج۱ ؛ ص۴۶۴ منتهی الامال ، ص۶۷۵ (۶).مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج۴ ؛ ص۷۶ ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 ❇️🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup