هشدار........
برنامه ریزی فتنهگون برای محرم۹۷
🔺 محرم ماه عزاداری برای مقام شامخ حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام است. اسلام به محرم و عاشورا زنده است. رمز پیروزی #انقلاب_اسلامی از ۱۵ خرداد ۴۲ تا امروز همین محرم و صفر و #مکتب_عاشوراست. اما دشمن در نظر دارد محرم که یکی از نمادهای وحدت بین همه اقشار جامعه بوده را به فرصت برای اختلاف افکنی تبدیل کند. همه اقشار، پیر و جوان، زن و مرد با هر سبک زندگی حتی با هر دین و آئین به حماسه انسان ساز عاشورا ایمان و تعلق خاطر دارند و یاد و خاطره سید و سرور آزادگان جهان را گرامی می دارند. اگر می بینید به #نذری دادن حمله می کنند، به سینه زنی حمله می کنند، دعوت به آشوب می کنند، می خواهند عزاداری را به حصر و فتنه گره بزنند، بین روحانی و مداح اختلاف ایجاد کنند، القا کنند که خبری هست، حزب الله را تحریک کنند و... مطمئن باشید که نقشه و کار #محور_ثلاثه دشمن است. آمریکا، انگلیس و اسرائیل با پادویی وهابیت تکفیری سلفی در منطقه و اصلاح طلبان و روشنفکران غربگرا و کوردل داخلی.
همه مراقب باشیم که محرم #فصل_اتحاد امت ذیل بیرق #حسینی است و هر کس در نظر داشت مردم را شقه شقه کند حتما به او مشکوک شوید و او را منزوی سازید.
بعدا نگید که نگفتید!!
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
#ایتا 👇👇
https://eitaa.com/mobahesegroup
#سروش 👇👇
http://sapp.ir/mobahesegroup
❓اربعین در کربلا چه گذشت؟
❓چرا زیارت کربلا در این روز مستحب شمرده شد؟
❓چرا زیارت اربعین مورد تأکید امامان اهل بیت است؟
____________________
✍ پاسخ:
🔹مى دانیم که از سنّت هاى بیستم صفر و اربعین #حسینی زیارت اربعین#امام_حسین(علیه السلام)است. در روایتى از #امام_حسن_عسکری(علیه السلام) آمده است: «نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: به جا آوردن پنجاه و یک رکعت نماز در هر شب و روز (17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نافله) و زیارت اربعین (امام حسین(علیه السلام)) و انگشتر بر دست راست نهادن، و پیشانى را به هنگام سجده، بر خاک گذاردن و بسم الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن».(1)
همچنین براى این روز زیارت مخصوصى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است.(2)
از گذشته دور تا زمان ما، هر زمان که شیعیان فرصتى پیدا مى کردند، روز اربعین حسینى را به کربلا مى رفتند و با شور و هیجان و اخلاص، آن حضرت را زیارت مى نمودند. در این سال ها نیز میلیون ها عاشق دلسوخته اربعین را به کربلا مى روند و شهیدان کربلا را زیارت مى کنند.
❓اکنون پرسش آن است که چرا چنین زیارتى در این روز مستحب شمرده شد؟
🔸مرحوم علاّمه مجلسى در زاد المعاد مى نویسد: «چون جابر که از بزرگان صحابه بود، اساس این کار را گذاشت، مى تواند دلیل فضیلت زیارت آن حضرت در این روز شده باشد» ولى با این حال، احتمال مى دهد وجوه دیگرى داشته باشد که بر ما مخفى است.(3)
🔹امّا به نظر مى رسد که نمى تواند این همه اهتمام نسبت به زیارت اربعین و آن را از علائم مؤمن شمردن و نقل زیارت نامه اى مخصوص از سوى امام صادق(علیه السلام)، به صرف زیارت آن حضرت از سوى جابر بن عبدالله انصارى در اربعین باشد; به ویژه آنکه زیارت اربعین ویژه امام حسین(علیه السلام) است و درباره هیچ یک از دیگر معصومان چنین زیارتى وارد نشده است.
🔸بلکه همانطور که دانشمند بزرگ و محقّق شهیر ابوریحان بیرونى گفته است: «وَفِی الْعِشْرینَ رُدَّ رَأْسُ الْحُسَیْنِ(علیه السلام)إلى جُثَّتِهِ حَتّى دُفِنَ مَعَ جُثَّتِهِ، وَ فیهِ زِیارَةُ الاَْرْبَعینَ; در بیستم صفر سر مطهّر امام حسین(علیه السلام) به پیکرش بازگردانده شد و همراه آن به خاک سپرده شد و در همین روز زیارت اربعین وارد شده است»،(4) زیارت اربعین پس از الحاق سر آن حضرت به بدنش در روز بیستم صفر، سنّت گردید و مى دانیم سر مبارک آن حضرت توسط امام سجاد(علیه السلام) به کربلا آورده شد;
🔹لذا به نظر مى رسد که این همه اهمیّت زیارت اربعین نه به خاطر زیارت آن حضرت توسط جابر عبدالله انصارى در چنین روزى است، بلکه به سبب الحاق سرهاى شهدا در این روز توسط امام سجاد(علیه السلام) و زیارت آن قبور پاک، توسط امام(علیه السلام) و کاروان حرم حسینى در اربعین است و این عمل، از شعائر مهم شیعه و در کنار 51 رکعت نماز و سجده بر خاک، مطرح شد.
🔸از این رو، علاّمه مجلسى در زادالمعاد مى نویسد: «مشهور آن است که سبب تأکید زیارت آن حضرت در این روز، آن است که امام زین العابدین(علیه السلام) با سایر اهل بیت در این روز بعد از مراجعت از شام به کربلاى معلّى وارد شدند و سرهاى مطهّر شهداء را به بدن هاى ایشان ملحق کردند».(5) هرچند خود او ورود آنها را در بیستم صفر به کربلا بعید مى داند، ولى سخنان وى نشان مى دهد که در زمان مرحوم علاّمه مجلسى نیز این نکته مشهور بوده است که اهمیت زیارت اربعین، به سبب زیارت شهداى کربلا و الحاق سرها به بدن ها توسط امام زین العابدین(علیه السلام) بوده است.
🔹در نتیجه با توجه به این نکته که اربعین فى حدّ نفسه امتیازى ندارد، آن گونه که شب هاى جمعه و نیمه شعبان و لیالى قدر و عیدَیْن و عرفه، بر سایر ایام و لیالى امتیاز دارند، باید در اربعین امام حسین(علیه السلام)حادثه ویژه اى اتفاق افتاده باشد که آن را از سایر روزهاى قبل و بعدش ممتاز ساخته باشد و این جز با الحاق سرهاى شهدا به بدن هایشان و زیارت قبور شهدا توسط امام سجاد(علیه السلام) و کاروان همراه،نمى تواند باشد.
____________________
📚 پی نوشت:
1 . مصباح المتهجد، ص 787 و اقبال، ص 589.
2. رجوع کنید به: مفاتیح نوین، زیارت اربعین، (ص 393).
3. زاد المعاد، ص 402.
4. الآثار الباقیة، ص 331.
5. زادالمعاد، ص 402.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز در تلگرام، ایتا و سروش
http://telegram.me/mobahesegroup
https://eitaa.com/mobahesegroup
http://sapp.ir/mobahesegroup
📚درس های زيارت عاشقانه جابر بن عبدالله انصارى در اربعين #حسینی📚
____________________
🔹جابر بن عبدالله انصارى از صحابه رسول خدا و ياران با وفاى اهل بيت(ع) است. پدرش عبدالله بن عمرو بن حرام انصارى از پيشگامان دعوت پيامبر براى هجرت به مدينه است. عبدالله بن عمرو در بيعت عقبه (در مکه) حضور داشت. در جنگ بدر و احد نيز در رکاب رسول خدا شرکت جست و در جنگ احد به شهادت رسيد.(1)
جابر خود نيز در بيعت عقبه ثانيه ـ در حالى که کودک بود ـ در کنار پدرش شرکت داشت. وى از ياران برجسته رسول خدا(ص) بود و در هيجده غزوه همراه پيامبر حضور داشت و در جنگ صفين نيز در رکاب على(ع) بود. او در اواخر عمر نابينا گرديد و در سال 74 يا 77 هجرى در سنّ 94 سالگى وفات يافت.(2)
🔸 عطيّه عوفى(3) مى گويد: همراه با جابر بن عبدالله انصارى براى زيارت قبر امام حسين(ع) حرکت کرديم؛ وقتى به کربلا رسيديم، جابر وارد رودخانه فرات شد و غسل (زيارت) کرد؛ آنگاه لنگى بر کمر بست و حوله اى بر دوش انداخت (همانند لباس محرم) و سپس خود را خوشبو نمود و به سمت قبر امام حسين(ع) حرکت کرد. به هنگام حرکت همواره ذکر مى گفت، تا آنکه به قبر نزديک شديم.
در آن هنگام به من گفت: دستم را روى قبر بگذار. هنگامى که دستش را روى قبر گذاشتم، جابر بيهوش بر روى قبر افتاد.
من آب به صورت جابر پاشيدم تا به هوش آمد. آنگاه سه بار صدا زد «يا حسين»(4)
و ادامه داد: «حَبيبٌ لا يُجيبُ حَبيبَهُ؛ آيا دوست، پاسخ دوستش را نمى دهد؟!»
سپس با خودش گفت: «چگونه (حسين) پاسخت را بدهد، در حالى که ميان خون آغشته شده و بين بدن و سرش جدايى افتاده است؟»
🔹 سپس افزود: «فَأَشْهَدُ أَنَّکَ ابْنُ خَيْرِ النَّبِيِّينَ، وَابْنُ سَيِّدِ الْمُؤْمِنينَ، وَابْنُ حَليفِ التَّقْوى، وَسَليلُ الْهُدى، وَخامِسُ أصْحابِ الْکِساءِ، وَابْنُ سَيِّدِالنُّقَباءِ، وَابْنُ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ النِّساءِ، وَمالَکَ لاتَکُونُ هکَذا وَقَدْ غَذَّتْکَ کَفُّ سَيِّدِ الْمُرْسَلينَ، وَرُبِّيتَ فِي حِجْرِ الْمُتَّقينَ، وَرَضَعْتَ مِنْ ثَدْىِ الاِْيمانِ، وَفُطِمْتَ بِالاِْسْلامِ، فَطِبْتَ حَيّاً، وَطِبْتَ مَيِّتاً، غَيْرَ أَنَّ قُلُوبَ الْمُؤْمِنينَ غَيْرُ طَيِّبَة لِفِراقِکَ، وَلا شاکَّة فِي الْخِيَرَةِ لَکَ، فَعَلَيْکَ سَلامُ اللهِ وَرِضْوانُهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ مَضَيْتَ عَلى ما مَضى عَلَيْهِ أَخُوکَ يَحْيَى بْنُ زَکَرِيّا؛ گواهى مى دهم که تو فرزند بهترين پيامبران و فرزند سرور مؤمنان و فرزند هم پيمان تقوا و از سلاله هدايتى. تو پنجمين فرد از اصحاب کسايى، و فرزند بزرگ نقيبان و فرزند فاطمه اى که بانوى همه زنان است. چرا چنين نباشد! (و اين همه شرافت و بزرگى نداشته باشى) در حالى که بزرگ پيامبران با دست خويش به تو غذا داد و در دامن پرهيزکاران پرورش يافتى و از پستان ايمان شير نوشيدى و با اعتقاد به اسلام از شير باز گرفته شدى؛ تو پاک زيستى و پاک از دنيا رفتى، جز آنکه دل هاى مؤمنان از فراقت آسوده نيست در حالى که شک ندارند جايگاه بلندى براى توست; پس سلام و رضوان الهى بر تو باد. و (من) گواهى مى دهم که تو بر همان طريقى رفتى که برادرت يحيى بن زکريا رفت (و در دفاع از حقّ به شهادت رسيد)».
🔸 آنگاه چشمش را (مانند يک انسان بينا) به اطراف قبر گردانيد و (و خطاب به ساير شهيدان) گفت:
«أَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ أَيُّهَا الاَْرْواحُ الَّتي حَلَّتْ بِفِناءِ الْحُسَيْنِ، وَأَناخَتْ بِرَحْلِهِ، أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ، وَآتَيْتُمُ الزَّکاةَ، وَأَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَجاهَدْتُمُ الْمُلْحِدينَ، وَعَبَدْتُمُ اللهَ حَتّى أَتاکُمُ الْيَقينُ؛ درود بر شما اى ارواحى که بر آستان حسين فرود آمده، و در کنارش آرام گرفتيد; گواهى مى دهم که شما نماز را بر پا داشتيد و زکات را ادا کرديد، امر به معروف و نهى از منکر نموديد و با ملحدان و بى دينان پيکار کرديد و تا هنگام مرگ خدا را عبادت نموديد».
آنگاه افزود: «وَالَّذي بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ لَقَدْ شارَکْناکُمْ فيما دَخَلْتُمْ فيهِ؛ سوگند به خدايى که محمد را به حق براى پيامبرى برانگيخت، ما با شما شهيدان در راهى که وارد شده ايد، شريکيم!».
🔹 «عطيّه» که اين سخن را شنيد، با شگفتى پرسيد: «چگونه ما شريک (رزم و شهادت) آنها هستيم، با آن که (براى يارى حسين(ع)) نه فراز و نشيبى را پيموديم و نه شمشيرى زديم، درحالى که اينان، ميان سرها و بدن هايشان جدايى افتاد (و به شهادت رسيدند) و فرزندانشان يتيم شدند و زنانشان بى شوهر؟»
ادامه 👇👇👇👇👇👇
____________________
@mobahesegroup
پیوستگی «قیام مهدوی» با «نهضت #حسینی»!
چه ارتباطی بین قیام امام حسین(علیه السلام) و قیام حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) وجود دارد؟
____________________
✍ پاسخ اجمالی:
بين عاشورای حسینی و قیام مهدوی، مي توان پیوندی ناگسستنی یافت. در حقیقت «انقلاب مهدوی» ادامه دهنده و تامین کننده اهداف «قيام حسینی» در سطح جهانی است. «قیام عاشورا» نیز پشتوانه و زمينه ساز «قیام مهدوی» می باشد. مهمترین دلیل این برداشت، یکسانی و هماهنگی اهداف، پیام ها و برنامه های این دو قیام است. همین نکته باعث شده تا معصومین در موارد مختلفی از مهدی موعود و #امام_حسین(ع) در کنار هم یاد کنند.
✍ پاسخ تفصيلي:
____________________
@mobahesegroup