#انتشار شماره 280 #ماهنامه_مبلغان به گزارش روابط عمومی «مجتمع آموزشی پژوهشی تبلیغ»، شمارۀ 280 #ماهنامۀ مبلّغان، ویژه ماه #صفر 1444 هجری قمری (شهریور و مهر ماه 1401) از چاپ خارج شده و توسط «مرکز پژوهش‌های تبلیغ» منتشر گردید. 🔻عناوین مقالات این شماره عبارتند از: 1️⃣به جای سرمقاله؛ اربعین حسینی، پیونددهندۀ تمدّن‏ها 2️⃣پاسخ به برداشت‌های غلط از پیمان صلح امام حسن مجتبی علیه السلام 3️⃣گلشن احکام؛ احکام روز اربعین حسینی علیه السلام 4️⃣سیرۀ پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم در برخورد با توهین‏کنندگان به حجاب 5️⃣تحلیل رفتار‌های سیاسی امام سجاد علیه السلام در واقعۀ حَرّه 6️⃣ امام علی بن موسی الرضا، دریای مهربانی 7️⃣ روش‌های مهار خشم دیگران در سیرۀ امام کاظم علیه السلام 8️⃣ مبلّغان و شیوه‏های تبلیغ فرزندآوری و افزایش جمعیت 9️⃣صنعت سینما، ابزار دشمنان در گسترش اسلام‌هراسی 0️⃣1️⃣ بایسته‏های تبلیغ در فضای مجازی؛ قسمت ششم 1️⃣1️⃣ ضرورت خدمت سربازی از منظر منابع دینی 2️⃣1️⃣ روضه‏ها و مرثیه‏های ماه 3️⃣1️⃣معرفی کتاب «مقتل شهدای دفاع مقدس» و بُرش‏هایی از آن 4️⃣1️⃣ تشکیل حکومت اسلامی، مهمترین هدف از قیام امام حسین علیه السلام 5️⃣1️⃣ بررسی ابعاد شخصیت شهید محراب، آیت‏الله سید اسدالله مدنی تبریزی رحمه الله علیه 6️⃣1️⃣ تحلیلی بر مسائل سیاسی روز 🌺🌺🌺

جهت شادی روح حضرت آیت الله ناصری (رحمه‌الله‌علیه) فاتحه‌ای را بعد از صلوات قرائت بفرمائید. 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan

پیام تسلیت رهبر انقلاب درپی درگذشت آیت‌الله ناصری 🔹رحلت عالم ربانی و سالک الی‌الله آیت‌الله آقای حاج شیخ محمدعلی ناصری رحمةالله‌علیه را به عموم مردم اصفهان و به همه‌ی ارادتمندان و مستفیدان از فیوضات آن مرحوم، و بالخصوص به فرزندان محترم و مکرّم ایشان تسلیت عرض می‌کنم. 🔹این عالم بزرگوار و معلّم اخلاق، وظیفه‌ی بزرگ تزکیه و نشر معارف اخلاقی اسلام را تکلیف خویش دانسته و با بهره‌‎مندی از خشیت و خضوع دل نورانی خود، بیان اثرگذار و نافذی را در این جهت به کار می‌بردند؛ رحمت و رضوان خدا بر ایشان باد. از خداوند متعال قبول خدمات و مغفرت الهی را برای ایشان مسألت می‌کنم. @Farsna

🔴 چه جوابی دارم بدهم؟ 🌱 وقتی می‌توانم با سه روز پیاده‌روی اسلام را تقویت کنم، چرا نیایم؟ اگر نیایم و بعداً از من سؤال کنند چرا نیامدی، چرا به این قدرت نیافزودی، چه بگویم؟ اگر بگویند: «آیا دلیلش این نبوده که تو به قدرت اسلام اهمیت ندادی؟» چه جوابی بدهم؟ آن‌وقت اگر روز قیامت خون‌های مظلومین را به پای من بنویسند، چه خاکی بر سرم بریزم؟ حضور در پیاده‌روی اربعین را یک وظیفه بدانیم. 👤علیرضا پناهیان #اربعین

📌 سخنرانی مهم علیرضا پناهیان درباره اربعین ۱۴۰۱ با عنوان: 🌱 یاد امام زمان(عج) در پیاده‌روی اربعین 🔴 به همه اربعینی‌ها پیشنهاد می‌کنیم این سخنرانی ۲۰ دقیقه‌ای را بشنوند.

🔴علل پیروزى اسلام و مسلمین إنَّ هذَا الاَْمْرَ لَمْ يَکُنْ نَصْرُهُ وَلاَ خِذْلاَنُهُ بِکَثْرَة وَلاَ بِقِلَّة. وَهُوَ دِينُ اللهِ الَّذِي أَظْهَرَهُ، وَجُنْدُهُ الَّذِي أَعَدَّهُ وَ أَمَدَّهُ، حَتَّى بَلَغَ مَا بَلَغَ، وَطَلَعَ حَيْثُ طَلَعَ پیروزی و شکست اسلام، به فراوانى و کمى طرفداران آن نبود، اسلام دین خداست که آن را پیروز ساخت، و سپاه اوست که آن را آماده و یارى فرمود، و رسید تا آنجا که باید برسد، در هر جا که لازم بود طلوع کرد، و ما بر وعده پروردگار خود امیدواریم که او به وعده خود وفا مى کند، و سپاه خود را یارى خواهد کرد. #نهج_البلاغه #خطبه_146 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan

❗️ مراقب تلقین کودکمان باشیم! ✍️ از روش‌های تغییر رفتار در فرزندان، «تلقین» است. خیلی از مواقع، والدین بدون آگاهی و غیرعمدی با تلقین‌هایشان رفتاری را در کودک نهادینه می‌کنند؛ مثلاً یک مرتبه کودک از چیزی ترسیده و پدرش به او گفته: «ترسو نباش!» 💯 همین یک جمله به صورت غیرمستقیم باعث شده کودک تلقین کند که «ترسو» است؛ پس والدین علاوه بر رفتارشان، باید نسبت به جملات و کلماتی که به کار می‌برند، حسّاس باشند. ❇️ برای تغییر رفتار نامناسب فرزندانمان و جلوگیری از تلقین منفی در آنها، می‌توانیم در هنگام ترس به این صورت با آنها صحبت کنیم: «چون دفعه اوّل بود که این اتفاق برای تو افتاد و نمی‌دانستی که باید چه کار کنی، ترسیدی؛ امّا از این به بعد که می‌دانی باید چه کار کنی، دیگر از این اتفاق نمی‌ترسی.» 🖇 لینک مطلب: 🔸 https://btid.org/fa/news/217683 📎 #تربیت_فرزند 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan

✳️ تو با کسی محشوری که دوستش می‌داری! 🔻 یکی از حالات نفْس انسان، #حب و #بغضی است که باید آن را در مسیر حق به کار گیرد و نتیجه‌ی آن را در لحظه‌ی #احتضار، #برزخ، #قیامت و درنهایت، #بهشت و #جهنم خالد، مشاهده کند. چه زیباست کلام موجز و پرمغز امیرمؤمنان علیه‌السلام خطاب به حارث همدانی که فرمودند: «یَا حَارِثُ قَصِیرَةً مِنْ طَوِیلَةٍ أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لَکَ مَا اکْتَسَبْتَ» ای حارث! آنچه گفتم بپذیر که اندکى است از بسیار (و نمونه‌‏اى است از خروار)، تو با کسى محشورى که دوستش می‌دارى، و براى تو است تمام اعمالى که خود کسب کرده‌‏اى. قرآن کریم نیز می‌فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (روزی که ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان می‌خوانیم) (اسراء، ۷۱). 🔸 و چه خوفناک و چه شورانگیز است این جمله‌ی بزرگان که می‌فرمودند: «#ابدیت در راه است!» خوفناک است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با خویشتنی تباه‌شده، و شیاطین و محبوبانی که وصفشان «بِئْسَ الْقَرِين»ُ است. شورانگیز است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با نفسی ارتقایافته در پرتو #حیات_طیبه، و معیّت با محبوبانی که اولیای طاهرین‌اند و وصفشان «وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا» است. 👤 #استاد_محمدرضا_عابدینی 📚 از کتاب #تا_ابد_زندگی | ج ۱ 📖 ص ۴۴ 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan

📿🚶‍♂️ روش خواندن نماز مستحبی در حرکت 🚶‍♂️📿 سوال: خواندن نماز مستحبی در حال حرکت چگونه است؟ پاسخ: ✅در حال حرکت، به نیت وارد شدن به نماز، تکبیرة‌الاحرام گفته می شود و پس از قرائت حمد و سوره، [1] ذکر رکوع به نیت رکوع و ذکر سجده به نیت سجده انجام می گردد. همچنین می توان به نیت رکوع کمی سر را خم کرد و برای سجده نیز مقداری بیش از رکوع سر را خم نمود. البته لازم نیست خم کردن سر، زیاد باشد؛ بلکه همین مقدار که تفاوتی بین رکوع و سجود باشد، کافی است. [2] ------------------- پی نوشت: [1]. در نماز مستحبی می تواند سوره را نخواند. [2]. توضیح المسائل ده مرجع، با استفاده از م 781؛ خامنه ای، سایت، استفتائات جدید. >>> برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج2، ص 116. 📎#نماز_مستحبی 📎#احکام_نماز 💻 #مرکز_نشر_احکام 👇👇 🆔 @Ahkamdin 👈 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan

معاویه را بهتر بشناسیم 24 اوت، 2022 🔥🔥🔥🔥🔥🔥 به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین نجم الدین طبسی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در نوشتاری به مواضع برخی از اهل سنت نسبت به معاویه، پاسخ داده است که در ادامه آن را می خوانید: الحمدلله رب العالمین، و صلّی الله علی محمد و آله الطاهرین، سیما امام زماننا، حجة الله فی الأرضین(روحی و ارواحُ العالمین لتراب مقدمه الفداء). اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الارواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ.[۱] گاهی شنیده می‌شود که در فضای مجازی بعضی از برادران اهل سنت، نسبت به توهینی که گمان کرده‌اند نسبت به معاویه شده، موضع گرفتند و بیانیه صادر کردند و او را یکی از صحابه بزرگ رسول الله (ص) مطرح کردند. قبل از ورود به اصل بحث، لازم است چهار مقدمه مورد توجه قرار گیرد: مقدمه اول: ایجاد فضا برای بیان حقیقت از برادران اهل سنت بابت این که برای بار دوم فضای بیان حقیقت را برای جامعه امامیه فراهم کردند، تشکر باید کرد: مرتبۀ اوّل آن شیخ هتاک، جسارتی را به اهل بیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله کرد و در واقع فضایی برای حقیقت گویی باز شد و بیان شد که کسانی که نسبت به اهل بیت عصمت هتاکی می‌کنند؛ خودشان و بزرگانشان چه کسانی هستند؟ از نظر اخلاقی و از نظر تدین در چه سطحی هستند؟ فضایی بود که خودشان فراهم کردند. و این هم مرتبۀ دوم است که خودشان فضایی فراهم کردند، تا در مورد معاویه، حقیقت بیان شود.اگر بحث در مورد معاویه بیان نمیشد، ملاحظه حال ایشان شده بود؛ اما حالا که خودشان این باب را باز کردند، باید حقایق بیان شود، حقایقی را که خودشان برای مأمومین و مردم خودشان نمی‌گویند. *مقدمه دوم: صحابه و تابعین از دیدگاه سلف اهل سنت* اهل‌سنت معاصر، یک غلو، یک قداستِ فوق العاده‌ای را برای تمام صحابه قائل شده اند؛ از این رو، اگر کمترین جمله‌ای نسبت به صحابه صادر شود، توهین به صحابۀ کرام رسول الله تلقی می‌کنند؛ ولی آیا واقعیت این است که همۀ صحابه عادل هستند و از تقدس برخوردارند؟ برخی از عالمان بزرگ اهل سنت، بعضی از صحابه را قبول ندارند و نسبت به اینها ادعا کردند که به مرز فسق و ظلم رسیده‌اند. تفتازانی در این باره می نویسد: «بین صحابه اختلافاتی رخ داده و به روی هم شمشیر کشیده‌اند، درگیری‌های خونین بینشان رخ داده و انسان‌های ثقه این درگیری‌ها را برای ما نقل کرده‌اند. ظاهر این درگیری‌ها دلالت دارد بر اینکه بعضی از صحابه از راه حق فاصله گرفتند و تا مرز ظلم و فسق پیش رفتند».[۲] از کلام تفتازانی مشهود است که بعضی از صحابه ظالم و فاسق هستند و عادل نیستند. تفتازانی در ادامه، انگیزه و علت فسق صحابه این‌چنین بیان می‌دارد: «علت آن حِقد، عناد، حسد، لجاجت و طلب مُلک آنها می‌باشد(دنیا پرست بودند، جاه پرست بودند)، همچنین آنها به دنبال شهوات رفتند چون صحابه معصوم نیستند».[۳] اهل‌سنت معاصر یک هاله‌ای از قداست برای همۀ صحابه قائل هستند و حال آنکه سلف ایشان می‌گوید: «عدهای از این صحابه فاسق بودند، ظالم شدند و علتش هم دنیاپرستی و شهوترانی بوده است». همچنین علمای سلف اهل سنت در مورد قاتلان عثمان چه میگویند؟ ذهبی نسبت به قاتلان عثمان می‌گوید: «آرزوی جهنم برایشان داریم، از آن‌ها بیزاری می‌جوییم. نسبت به اینها بغض داریم».[۴] ابن حزم می‌گوید: «قاتلان عثمان، همه فاسق و ملعون هستند».[۵] این در حالی است که عمر بن شبه النُّمیری البصری چنین می‌گوید که از ابوسعید خُدْری پرسیدند: آیا از صحابه کسی شاهد قتل عثمان بود؟ گفت: «بله، هشتصد نفر از صحابه در این قضیه سهیم بودند».[۶] عبدالرحمن بن عدیس( از اصحاب شجره)،[۷] چون قاتل عثمان است، مورد لعنِ اهل سنت قرار گرفته است. در نتیجه قداستی را که اهل سنت معاصر برای صحابه قائل هستند، خلاف سیرۀ سلف خودشان است. نکات ۱. اگر به زعم برخی از اهل سنت، ملاک صحابی بودن، فقط دیدن رسول الله باشد؛[۸] حضرت ابوطالب مگر صحابۀ پیامبراکرم نبود؟کدام یک ازصحابه مصاحبتشان با پیامبر اکرم بیش از حضرت ابوطالب بوده است؟ به صراحت، ایشان را در زُمرۀ کفار می‌شمارند؛ به استناد حدیث مُغیرة بن شعبه که حتی در دوران خلیفۀ دوم به زناکاری‌ خود ادامه داد و دست از تعدی‌ به نوامیس مسلمانان بر نمی‌داشت. ۲. تفتازانی در شرح المقاصد پس از اینکه می‌گوید صحابه به مرز فسق و ظلم رسیدند؛ دربارۀ تابعین نیز به صراحت بیان میکند: «ظلمی که تابعین به اهل‌بیت پیامبر کردند، خیلی آشکار است، به گونه ای که جای مخفی کردن ندارد؛ با اهل‌بیت کاری کردند که اهل آسمان و اهل زمین بر اهل‌بیت گریه کردند؛ کوه متلاشی می‌شود، سنگ‌ها متلاشی می‌شوند از جنایاتی که تابعین بر اهل‌بیت روا داشتند. این لکۀ ننگ بر پیشانی تابعین باقی است و باقی خواهد بود». در ادامه می‌گوید: «خدا لعنت کن

د کسی را که مباشر یا راضی به قتل اهل‌بیت بود یا سعی بر قتل اهل‌بیت داشته است».[۹] این کلام عالم اهل سنت؛ یعنی تفتازانی است که اینگونه قاطعانه دربارۀ تابعین اظهار نظر میکند!! مقدمه سوم: بی تفاوتی اهل سنت معاصر نسبت به وقایع مهم اسلام جای بسی تعجب است که در ماه محرم، همان ماهی که شجرۀ ملعونه [۱۰] نسبت به اهل بیت عصمت آن جسارت و جنایت را مرتکب شد. هیچ موضعی یا کمتر موضعگیری از اهل سنت معاصر نسبت به این جنایت دیده و شنیده نمی‌شود؛ فرزند رسول الله را سر بریدند، فرزندان و اصحاب رسول الله را سر بریدند؛ به راحتی با این واقعه کنار می آیند! ولی کوچک‌ترین توهین به معاویه (که توهم توهین بوده است) فوراً موضع می‌گیرند؛ یعنی توهین به فرزندان رسول الله توهین به امام حسین و آن برخوردی که با امام حسین شد این کمتر از توهینی است که به معاویه شده است؟ خیلی زود بعضی‌ها قلم به دست می‌گیرند یا مجبور هستند که بنویسند یا موضع گیری ‌کنند. اما آن شیخِ هتاک، توهینی که به اهل بیت پیامبر کرد، دیده نشد که موضع گیری مناسبی بر علیه او گرفته شود و او را به خاطر آن حرفی که زد، توبیخ کنند. با توجه به این‌که علمای اهل سنت ادعای محبت اهل بیت: و این محبت را جزء دین خود بشمار می‌آورند و کسی که محب اهل بیت نباشد از نظر ایشان اصلاً مسلمان نیست. آن وقت یکی بیاید هتاکی کند در نسل و نَسَب و اصل و ریشۀ امام زین العابدین۷ و اهل بیت: تشکیک کند و حرف بزند و هیچ موضعی گرفته نشود. این‌ مسائل جای بسی تعجب است و ترس این می‌رود که این نسل جدید نسبت به علمای اهل سنت نگاه دیگری داشته باشد، ایشان را همان نواصب قلمداد کنند و این احتمال را بدهند که رگه‌هایی از نصب در ایشان نمایان شده است؛ زیرا نسبت به جسارت‌هایی که به اهل بیت رسول می‌شود، هیچ احساسی نشان نمی‌دهند؛ اما نسبت به معاویه که معلوم الحال است، این‌گونه موضع می‌گیرند. مقدمۀ چهارم: حقایق فراموش شده ۱. نَسب پاک یا ناپاک؟!! بزرگان اهل سنت تصریح دارند که وقتی که معاویه متولد شد، چهار نفر مدعی بودند که معاویه فرزند ماست:[۱۱] عمارة بن ولید بن المغیره، مسافر بن عمرو، ابوسفیان و یک شخص دیگر هم که اسمش را بیان نمیکنم. سؤال مهم: کسی که ناپاکزاده است؛ آیا واقعاً ارزش دارد که برخی از اهل سنت اینقدر برایش سرمایه بگذارند و از منبر و نماز جمعه به نفعِ او استفاده کنند؟!! ۲. صحابی یا آزاد شده؟!! به صراحت باید گفت: معاویه صحابی نیست؛ چون وی نه از مهاجر است و نه از انصار. آن‌هایی که پیامبر را یاری کردند، آن‌ها انصار و صحابۀ پیامبر هستند و آن‌هایی که در مکه اسلام آوردند و با پیامبر اکرم هجرت کردند، ایشان هم جزء اصحاب پیامبر و جزء مهاجرین هستند؛ ولی معاویه در سال فتح مکه(سال هشتم هجرت) مسلمان شد. دیگر راهی نداشت، چاره‌ای جز اسلام آوردن نداشت. اینان همه «طُلقاء»[۱۲] و «ابناءُ الطلقاء» هستند؛ امیرالمؤمنین۷ به معاویه به صراحت میفرماید: «بدان تو از آزاد شدگانی هستی که خلافت برای ایشان روا نیست».[۱۳] ۳. کاتب وحی یا کاتب نامه؟!! یکی از دروغ‌های تاریخ، کاتب وحی بودن معاویه است؛ چنانچه عبدالرحیم خطیب از نویسندگان معاصر اهل سنت در کتاب خود می‌نویسد: «برخلاف آن‌چه شنیده می‌شود، معاویه از کاتبان وحی نبوده، بلکه بعضی اوقات، نامۀ عادی برای رسول خدا می‌نوشت و همین امر منشأ اشتباه بود که او یکی از کاتبان وحی بوده است».[۱۴] ابوهُریره نیز می‌نویسد: «جمعی می‌خواستند برای معاویه شیرین زبانی کنند و به او تقرب پیدا کنند، به همین دلیل، او را کاتب می‌خواندند، این جریان گذشته از این‌که دروغ است، واقعیت و عقل نیز آن را انکار می‌کند».[۱۵] ۴. فضیلت یا رذیلت؟!! امام بخاری وقتی که به فضائل صحابه می‌رسد، نمی‌گوید فضائل معاویه، بلکه می‌نویسد: «ذِکرُ معاویة»؛ فقط به اسم او بسنده میکند. حتی یک فضیلت هم برای او نقل نمیکند؛ یعنی اگر معاویه، یک فضیلت داشت، همان را نقل میکرد. ابن تیمیه که امام تکفیری‌هاست، می‌گوید: «در فضیلت معاویه احادیثی به پیامبر نسبت می‌دهند، همۀ آنها دروغ است».[۱۶] عینی می‌گوید: «یک حدیث صحیح در فضیلت معاویه نداریم».[۱۷] شخصیت‌های بزرگ اهل سنت همین را می‌گویند؛ به عنوان مثال ابن حجر عَسقلانی،[۱۸] اسحاق بن راهویه، شوکانی، احمد بن حنبل و... .[۱۹] فقط ممکن است یک حدیث صحیح وجود داشته باشد؛ آن هنگامی که رسول خدا به دنبال معاویه فرستاد که چیزی بنویسد، گفتند که مشغول خوردن است. برای مرتبۀ دوم فرستادۀ پیامبر آمد، گفتند مشغول خوردن است. مرتبۀ سوم فرستاد، باز گفتند مشغول خوردن است. حضرت فرمود: «لا أَشْبَعَ‏ اللَّهُ‏ بَطْنَهُ؛ خدا شکمش را سیر نکند».[۲۰] نَسایی در مقدمه‌ کتاب سُنَن این داستان را نقل کرده است و میگوید به علت بیان این مطلب، از دست اهل شام کتک خورده است. متأسفانه به قصد کشت او را زدند. پس از آن هم، در یکی از دو مکان فلسطین یا مکه، به خاطر ضرباتی که خورده

بود، از دنیا رفت.[۲۱] اما روایات دیگر مانند: «أللهم اجعَلهُ هادیاً مهدیاً» این روایت، یک طریقش مرسل است و طریق دیگرش نیز ضعیف است. بنابراین، تمام روایاتی که در فضیلت معاویه نقل شده، به اعتراف خود اهل سنت کذب است و دروغ. معاویه در کلام بزرگان اهل سنت پس از بیان این چهار مقدمه، وارد اصل بحث میشویم. از بزرگان و عالمان سلف اهل سنت تا به امروز، نسبت به معاویه موضع داشته و سخنانی گفته اند که به برخی از آنها اشاره مینماییم: ۱. جاحظ(متوفای۲۵۵ق) دربارۀ معاویه میگوید: «معاویه بر کرسی پادشاهی نشست و بر باقیمانده از اصحاب شورا و بر مسلمانان اعم از انصار و مهاجر در سالی که آن را سال جماعت نامید به زور بر مسلمانان تسلط یافت. در واقع آن سال، سال وحدت و جماعت نبود، سال تفرقه بود، روز حاکمیت استبداد بود، سالی بود که امامت و خلافت در آن، به شاهنشاهی و پادشاهی کسری تبدیل شد و خلافت اسلامی به قیصرهای غاصب رومی تبدیل شد و معاویه از چهارچوب گمراهی و فسق خارج نشد».[۲۲] ۲. طبری(متوفای۳۱۰ق) در کتاب تاریخ خود مینویسد: حسن بصری گفته است: «چهار خصلت در معاویه بود که یکی از آنها بس بود برای این‌که معاویه جهنمی شود».[۲۳] ۳. ابو بکر بن خلال (متوفای۳۱۱ق) در کتاب خود نوشته است: محمد بن عبید منادی میگوید: در مکه بودیم و عبید الله بن موسی با ما بود. در راه صحبت می کرد که سخن از معاویه شد. او معاویه را لعن کرد و هر کس که معاویه را لعن نمی کند هم لعن کرد.[۲۴] ۴.ابن عبدربه(متوفای ۳۲۸ق) گوید: قیس بن سعد انصاری(یکی از صحابه است؛ متوفای۶۰ق)، خطاب به معاویه میکند و می‌گوید: «تو خودت بت‌پرست هستی، پدرت هم بت‌پرست است؛ به زور و به کراهت وارد اسلام شدی( چارۀ دیگری نداشتی) و به اختیار خودت از دین خارج شدی، چون سابقۀ ایمان نداشتی. نفاق تو هم چیز جدیدی نیست، ما انصار هستیم، انصار و یاران دینی هستیم که تو به اختیار خودت از او خارج شدی و ما دشمنانِ دینی هستیم که تو وارد آن شدی».[۲۵] ۵. ابوالفرج اصفهانی(متوفای ۳۵۶ق) در کتاب الأغانی نوشته است: عبدالواحد بن سلیمان در سال۱۳۰هجری در شام خطبه‌ای خواند و این مطلب را بیان کرد: «معاویه لعنت شدۀ پیامبر اکرم است؛ خودش و پدرش لعنت شده هستند. یک انسان رذلی است از اعراب بادیه نشین؛ او از پس مانده‌های جنگ احزاب است».[۲۶] این مطلب اشاره به روایتی است که نقل شده ابوسفیان در حالی که سوار بر مرکبی بود و معاویه و برادرش(یزید) از پیش و از پسِ او در حرکت بودند، رسول خدا۹ آنها را دید و فرمود: «‌‏لَعَنَ اللهُ القَائِدَ وَ الرَّاکِبَ وَ السَّائِقَ؛ خدایا، جلودار(پیشرو)، سواره و حرکت دهنده(از عقب) را لعنت کن».[۲۷] ۶.ابن جوزی(متوفای ۵۹۷ق) از امام حسین۷ نقل میکند: «گمانم که طاغوت شام؛ یعنی معاویه از بین رفته و پسرش از ما بیعت می‌خواهد».[۲۸] چنان که معلوم است اهل سنت، امام حسین(سید شباب اهل الجنه) را هم محکوم می‌کنند که چرا از معاویه تعبیر طاغوت کرده است!!؟ وی در کتاب خود نوشته، مأمون عباسی در سال ۲۱۱هجری در بیانیه ای اعلام کرد: «کسی که از معاویه به نیکی یاد کند یا او را بر هر یک از صحابه مقدم بدارد، خونش هدر است».[۲۹] همچنین معتضد عباسی در سال۲۸۴ هجری، تصمیم گرفت که سر منابر معاویه را لعن کنند.[۳۰] همو مینویسد: در سال ۳۵۱ هجری در بغداد(پایتخت بلاد اسلامی) دستور داده شد که بر سردرهای مساجد بغداد نوشته بشود: «لعنت خدا بر معاویه».[۳۱] ۷. ابوجعفر نقیب(متوفای۶۱۳ق) می‌گوید: «معاویه اهل جهنم است، نه به جهت اینکه با علی مخالفت کرد و به جنگ با آن حضرت برخاست، بلکه چون عقیده و ایده‌اش صحیح نبود، ایمانش نیز به حق نبود او جزء سران منافقین بود، او و پدرش هرگز اسلام نیاوردند بلکه به زبان اظهار کردند».[۳۲] ۸. ابن ابی‌الحدید[۳۳] (متوفای۶۵۶ق) می‌گوید: «خیلی‌ها به دین او(معاویه) طعنه زدند، ایراد گرفتند و اکتفا به فسق او نکردند، بلکه فراتر رفتند و گفته‌اند او دین ندارد و اصلاً اعتقاد به پیامبر اکرم نداشته است».[۳۴] همچنین وی در جای دیگر می‌گوید: «معاویه انسان فاسقی بود و به بیدینی و انحراف از اسلام شهرت داشت».[۳۵] همچنین وی می‌گوید: امیرالمؤمنین۷ دربارۀ معاویه به زیاد بن ابیه فرمود: «إنَّ مُعاوِیَةَ کالشَّیطانِ الرَّجیم...؛ حتماً معاویه شیطان رجیم است».[۳۶] همچنین آن حضرت در قبل از جنگ صفین می‌فرماید: «تلاش می‌کنم که زمین را از وجود این(اشاره به معاویه) پاک کنم».[۳۷] یعنی با بودن معاویه، زمین پاک نیست، با نابود کردنش میخواهم زمین را طاهر کنم؛ پس اهل سنت باید با امیرالمؤمنین هم موضع بگیرند!! همو می‌نویسد: هنگامی که معاویه در مسجد کوفه سخنرانی کرد و امیرالمؤمنین علی۷ را لعن کرد، امام حسن در جواب او فرمودند: «خداوند کافرترین ما را و بدترین ما را لعنت کند؛ تمام اهل مسجد گفتند آمین».[۳۸] از این عبارت معلوم می‌شود که مردم در زمان خود معاویه، او را قبول نداشتند و ملعون