#همنشین_دائمی #اخـــــــلاق 📒در کتاب « منازل الآخره » آمده است: 🔰« روزى شیخ بهاء المله والدبن العاملی(ره)به زيارت شخصى از ارباب حال رفت، كه در مقبره اى از مقابر اصفهان مأوى گزيده بود. 👈 آن شخص عارف به شيخ گفت: من در اين قبرستان قبل از اين روز امر غريبى مشاهده كردم و آن امر اين است كه: 👥ديدم جماعتى جنازه اى را در اين قبرستان آوردند و در فلان جا دفن كردند و رفتند؛ ♦️پس چون ساعتى گذشت بوى خوشى شنيدم كه از بوهاى اين نشئه نبود. متحير ماندم، به راست و چپ خود نظر كردم تا بدانم كه اين بوى خوش از كجا آمد كه ناگاه ديدم جوان خوش صورتى در لباس پادشاهان به نزد آن قبر رفت. پس چون نزد آن قبر نشست ديدم مفقود شد، گويا داخل در قبر شد. پس بسيار تعجب كردم. ♦️پس از چند لحظه ناگاه بوى بدى به مشامم رسيد كه از هر بوى بدى پليدتر بود. پس نگاه كردم و سگى را ديدم كه به دنبال او مى رود، تا رسيد به آن قبر و پنهان شد؛ پس من تعجب كردم و در آن حال بودم كه، ناگاه آن جوان بدحال و بد هيئت با بدن مجروح بيرون آمد و از همان راهى كه آمده بود برگشت. من عقب او رفتم و از او خواهش كردم كه حقيقت حال را براى من بگويد... ⭕️ گفت: من عمل صالح اين ميت بودم و مأمور بودم كه در قبر با او باشم. كه ناگاه اين سگى كه ديدى داخل قبرآمد و او عمل غير صالح او بود. من خواستم آن سگ را از قبر بيرون كنم تا در كنار ميت باشم، ولي آن سگ مرا دندان گرفت و گوشت مرا كَند و مرا مجروح كرد، چنانچه مى بينى و مرا نگذاشت كه با او باشم. ديگر نتوانستم در قبر با او بمانم، بيرون آمدم و او را وا گذاشتم. » #اخــــــــلاق #ایمان_عمل_صالح #داستان_های_عبرت_انگیز