⭕️حوزه های علمیه و توقع بر زمین مانده 🔺صرفنظر از حجم و تعداد، بسیاری از همایش ها و کنگره ها که اکنون در حوزه های علمیه برگزار می شود، قبل از برپایی نظام اسلامی نیز موضوعیت داشت و امکان برگزاری آنها قابل تصور بود. 🔺قابل انکار نیست که برپایی نظام اسلامی زمینه را برای برگزاری اینگونه نشست ها و گردهمایی ها بیش از پیش فراهم کرده است. این نکته و ادعا قابل تأمل است که نظام اسلامی وظیفه خود را از حیث فراهم نمودن بستر فعالیت گسترده تر نظری برای حوزه های علمیه فراهم نموده است و در مقابل، این پرسش نیز در خور توجه است که آیا حوزه های علمیه نیز به همان نسبت به وظایف خود در قبال نظام اسلامی عمل کرده اند یا خیر؟ 🔺ادای دین حوزه های علمیه نسبت به نظام اسلامی به این است که حوزه ها، مسأله های واقعی نظام اسلامی را درک کنند و آنها را در کانون توجه و بررسی خود قرار دهند. 🔺به نظر می رسد هنوز سهم مسائلی مانند عدالت اجتماعی، فقر و نابرابری و نقد نظام ها و سیاستهای اقتصادی، مسائل مربوط به نهادهای جدید اقتصادی، در حوزه های علمیه پرداخت نشده است. 🔺مسائل فرهنگی، حدود آزادی بیان، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، نشر تولیدات فکری، شاخه های هنر _ موسیقی، سینما، تئاتر ..._ چه سهمی از دغدغه های پژوهشی و آموزشی حوزه را به خود اختصاص داده است؟ 🔺می شود فهرستی طولانی از ابهام های سیاسی و اجتماعی را ارائه کرد که انعکاس آنها در فضای حوزه، کمرنگ به نظر می رسد. 🔺و هنوز این توقع امام خمینی(ره)، بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی از روحانیت پاسخی متناسب دریافت نکرده است که «روحانيت تا در همه مسائل و مشكلات حضور فعال نداشته باشد، نمى تواند درك كند كه اجتهاد مصطلح براى اداره جامعه كافى نيست. » 🔺و اینکه «حكومت در نظر مجتهد واقعى، فلسفه عملى تمامى فقه در تمامى زواياى زندگى بشريت است،حكومت نشان دهنده جنبه عملى فقه در برخورد با تمامى معضلات اجتماعى و سياسى و نظامى و فرهنگى است، فقه، تئورى واقعى و كامل اداره انسان از گهواره تا گور است. هدف اساسى اين است كه ما چگونه مى خواهيم اصول محكم فقه را در عمل فرد و جامعه پياده كنيم و بتوانيم براى معضلات جواب داشته باشيم. » ✍ #احسان_بابایی #حوزه_سکولار #فقه_حکومتی 🇮🇷 eitaa.com/Mobser 🇮🇷