آقای‌ِاباعبدالله تا پیرهن‌ِ سیاه‌ِ عزاتونو از تن در نیاوردم میشه کربلامو امضا کنید ..

دق‌کردم‌کربلا! دوست‌دارم‌یه‌بار‌دیگه‌برگردم‌کربلا...

ولی من میدونم مادر سهم ماهایی که اربعین نیومدیم رو کنار میزاره... مگه اصلا میشه مادر بین بچه هاش فرق بزاره ...🥺💔

و باشهادت‌خود‌آنچنان‌قیامت‌کرد که‌تا قیام‌قیامت عزای او برپاست ..

من‌ که‌ از دوری‌ تو‌ تار دلم می‌لرزد تو هم اندازه من این همه دلتنگ شدی..؟!(:

حالم‌بداست‌با‌تو‌فقط‌خوب‌میشوم خیلی‌از‌آن‌چه‌فکرمیکنی‌مبتلاترم ..((: ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

نوش‌ِجانش‌بشود‌هرکه‌حرم‌رفت‌حسین خودمانیم‌ولی‌گاه‌حسادت‌کردم ...(((:

ولی من بالاخره یه روز برمی‌گردم نجف و تو یه خونه‌ی نقلی تو کوچه پس کوچه‌های شارع‌الرسول انقدر "زندگی" می‌کنم تا راحت عربی صحبت کنم و به همه بگم نجفی‌ام(((:

حق الی الابد :)))))))))))

آخر یه روز همه زندگیمو جمع میکنم ومیام پیشت و گوشه نشین حریمت میشم باباعلی...(((:

در‌حیرتم‌که‌عشق‌ازآثارِ‌دیدن‌است ماکورها،ندیده‌چراعاشقت‌شدیم ..؟!(: ● به‌وقت‌دلتنگی . . . ● ۲۸هشت‌مردادماه‌صفر‌سه

و‌نهایت‌اونجایی‌که‌شاعر‌میگه : انگشت‌به‌لب‌مانده‌ام‌از‌قاعده‌ِعشق مایار‌ندیده‌تب‌ِمعشوق‌کشیدیم ..(((: